Έγκριση σχολικών εκδρομών: μα πού είναι το παράλογο;

03/03/2015

Ενημερώθηκε: 03/03/2015, 14:15

Άκουσε το άρθρο

Του Δημήτρη Καλαϊτζίδη Διευθυντή του Ραλλείου Λυκείου

Α. Για να πραγματοποιηθεί μια σχολική εκδρομή (όχι περίπατος) γίνονται οι εξής διαδικασίες:

1. Εκφράζεται σχετική επιθυμία από τους μαθητές/μαθήτριες

2. Προτείνονται προορισμοί

3. Οι καθηγητές της αρμόδιας επιτροπής του σχολείου, σε συνεργασία με τον διευθυντή, κάνουν έρευνα αγοράς για τις τιμές προς κάθε προορισμό και αποφασίζουν τον βέλτιστο από άποψη ασφάλειας, εκπαιδευτική-παιδαγωγική, οικονομική.

4. Μοιράζονται υπεύθυνες δηλώσεις στους γονείς και ενημερώνεται ο σύλλογος γονέων

5. Όταν εξασφαλιστεί το προβλεπόμενο ποσοστό συμμετοχής, ξεκινά η διαδικασία έγκρισης.

6. Ο Σύλλογος διδασκόντων συνεδριάζει για την έγκριση της εκδρομής και ορίζει τους συνοδούς καθηγητές και τον αρχηγό.

7. Γίνεται προκήρυξη της εκδρομής

8. Συγκροτείται επιτροπή αξιολόγησης προσφορών στο σχολείο, με πράξη του διευθυντή

9. Αναρτάται η προκήρυξη στην ιστοσελίδα του σχολείου και της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης

10. Υποβάλλονται προσφορές από τουριστικά γραφεία

11. Ανοίγονται οι προσφορές από την επιτροπή και επιλέγεται η βέλτιστη

12. Αναρτάται η επιλογή στη Διαύγεια

13. Δίνεται προκαταβολή στο τουριστικό γραφείο για κλείσιμο ξενοδοχείου και λεωφορείου 14. Ενημερώνονται τα τουριστικά γραφεία που συμμετείχαν στον μειοδοτικό διαγωνισμό

15. Υποβάλλονται από τον διευθυντή έγγραφα (Αντίγραφο του Πρακτικού του Συλλόγου Διδασκόντων, Βεβαίωση για υπεύθυνες δηλώσεις, για ενημέρωση της Τροχαίας, για ότι δεν θα πάμε σε μέρη όπου υπάρχει ορνιθοπανίδα κτλ) στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης.

16. Γίνεται η έγκριση από την Διεύθυνση Εκπαίδευσης (αφού ελεγχθεί λεπτομερώς ο φάκελος της εκδρομής)

Ως εδώ βλέπουμε ότι εμπλέκονται οι εξής:

1. Μαθητές-μαθήτριες

2. Γονείς και κηδεμόνες

3. Καθηγητές του σχολείου (Σύλλογος Διδασκόντων)

4. Ο διευθυντής του σχολείου

5. Ο διευθυντής/η διευθύντρια της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Λοιπόν, κανείς από τους προαναφερόμενους δεν θεωρείται αξιόπιστος για να εγκρίνει την εκδρομή.

Τι γίνεται λοιπόν;

Ο φάκελος της εκδρομής διαβιβάζεται στην Περιφερειακή Ενότητα της Περιφέρειας όπου ανήκει το σχολείο για οριστική έγκριση (Εγκρίνει ο διευθυντής της Περιφ. Ενότητας).

Β. Για να εγκριθεί η μετάβαση ενός εκπαιδευτικού στο εξωτερικό, στο πλαίσιο ενός προγράμματος Εράσμους+ (ή μέχρι πέρσι Κομένιος κτλ), θα πρέπει να γίνουν τα παρακάτω:

1. Να γίνει προκήρυξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση

2. Να γνωστοποιηθεί αυτό από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών στα σχολεία

3. Κάποιος καθηγητής (εκπαιδευτικός εν γένει) να λάβει την πρωτοβουλία συμμετοχής του σχολείου σε ένα Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα (το οποίο αποδίδει προστιθέμενη αξία στο σχολείο).

4. Να συζητήσει την πρωτοβουλία του με τη διεύθυνση του σχολείου, με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς και αν πάρει το ΟΚ,

5. Να ξεκινήσει τη διαδικασία εύρεσης εταίρων σε σχολεία της Ευρώπης (καθόλου, μα καθόλου εύκολο) με τα οποία να έχουν πολλά κοινά (ηλικιακό εύρος μαθητών, ενδιαφέροντα, εκπαιδευτικούς με κατάρτιση, κτλ)

6. Αφού βρει εταίρους να ξεκινήσει τη συγγραφή της αίτησης (πολύ δύσκολη και εξειδικευμένη εργασία) που θα πάρει μήνες.

7. Αφού ολοκληρωθεί η συγγραφή με συνεργασία των εταίρων, υποβάλλεται η αίτηση στο ΙΚΥ ή στην ΕΕ μέσα στις συγκεκριμένες προθεσμίες, αλλιώς χάνεται.

8. Ειδικοί αξιολογητές του ΙΚΥ /ΕΕ αξιολογούν και βαθμολογούν την αίτηση με αυστηρότατα κριτήρια. Η πιθανότητα να «πάρει» κανείς το πρόγραμμα είναι από 10 έως 25%. Απολύτως ανταγωνιστικό.

9. Μεσολαβεί ένα διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών και δημοσιεύονται τα αποτελέσματα στην ιστοσελίδα του ΙΚΥ.

10. Αν έχει εγκριθεί το πρόγραμμα ξεκινά η αλληλογραφία με το ΙΚΥ, στέλνονται τα υποδείγματα των συμβάσεων, υπογράφονται, επιστρέφονται κτλ (τουλάχιστον ένα μήνα) και μετά ο «ταξιδιάρης» εκπαιδευτικός, υποβάλλει αίτηση μετακίνησης στο εξωτερικό για το πρόγραμμα.

11. Κλείνεται αεροπορικό εισιτήριο έγκαιρα για να επιτευχθεί χαμηλή –προσιτή τιμή.

12. Κλείνεται ξενοδοχείο στη χώρα και πόλη της συνάντησης (δεν επιστρέφονται τα χρήματα)

13. Αν τα δικαιολογητικά του δεν υποβληθούν έγκαιρα (τουλάχιστον 40 μέρες πριν την ημερομηνία έναρξης του ταξιδιού) απορρίπτεται η αίτηση.

14. Τα δικαιολογητικά υποβάλλονται μέσω της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης, στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης για έγκριση.

Και τώρα το μεγάλο ερώτημα:

Κανείς από όσους εμπλέκονται στις διαδικασίες αυτές δεν είναι αξιόπιστος να εγκρίνει μια εκδρομή ή μια μετακίνηση εκπαιδευτικού στο εξωτερικό (για εγκεκριμένο από την Ευρωπαϊκή Ένωση πρόγραμμα);

Ούτε οι γονείς, ούτε ο εκπαιδευτικός, ούτε ο σύλλογος διδασκόντων, ούτε ο διευθυντής του σχολείου, ούτε ο Διευθυντής/Διευθύντρια Εκπαίδευσης, ούτε ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης (στην περίπτωση των Ευρωπαϊκών);

Κανένας μα κανένας;

Ναι, κανένας.

Έτσι αποφαίνεται ο σχετικός νόμος που δίνει την αρμοδιότητα της έγκρισης στην Περιφερειακή Ενότητα.

Έτσι, ο μόνος αξιόπιστος είναι ο αρμόδιος υπάλληλος της Περιφερειακής Ενότητας, ο οποίος, πιθανώς, δεν έχει καμιά σχέση με την εκπαίδευση, με την παιδαγωγική, με τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα κτλ. Γι αυτό, σχεδόν κάθε σχολείο έχει να διηγηθεί μια ιστορία εκνευρισμού, άγχους, απογοήτευσης κτλ από τη διαδικασία έγκρισης μιας εκδρομής, διότι, κατά κανόνα, όλα κολλούν στην Περιφερειακή Ενότητα και στον δικό της «αρμόδιο υπάλληλο».

Για ποιους λόγους δεν μπορεί να εγκρίνει τις εκδρομές/μετακινήσεις ούτε ο Διευθυντής Εκπαίδευσης, ούτε ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης;

Τι τους λείπει; Τι δεν γνωρίζουν;

Τι ανεπάρκειες έχουν;

Κατά την ταπεινή μας γνώμη η αρμοδιότητα πρέπει να ανήκει στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Προτείνουμε να αναληφθεί άμεσα νομοθετική πρωτοβουλία (Υπουργείο Παιδείας και Υπ. Εσωτερικών) για να αλλάξει αυτό το περίεργο καθεστώς που προκαλεί ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ δυσκολίες και στις σχολικές εκδρομές και στα Ευρωπαϊκά προγράμματα (που φέρνουν κάποια χρήματα στη χώρα).

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

Σχόλια (3)

Kali
|

Απορώ με τα γραφόμενά σας πραγματικά .Ποιος μίλησε για απαγόρευση όλων των εκδρομών;Ας διαβάζουμε προσεκτικά και μετά να κρίνουμε.Για την υπερβολή μιλάμε προγραμμάτων και εκδρομών σε κάποια σχολεία.Ειδικά η φετινή σχολική είχε αρκετά από αυτά.Έτσι είδαμε, στο πλαίσιο του λεγόμενου κοινωνικού σχολείου, μια σειρά προγραμμάτων και μάλιστα με την εισαγωγή στο Δημόσιο Σχολείο κάθε είδους ιδιωτών και ιδιωτικών εταιρειών (π.χ. την εταιρεία εισαγωγής και εμπορίας φρούτων (μπανάνες) “DOLE” ν’ αναλαμβάνει και να εκπονεί «προγράμματα» για την παιδική παχυσαρκία κ.α.) Χρήσιμα θα μου πείτε. Δεν υπάρχουν όμως αντίστιχα μαθήματα στα οποία μπορούν να ενταχθούν; Από την άλλη,αν είναι λαϊκισμός να προσέχουν οι εκπαιδευτικοί και την ψυχολογία των μαθητών,ειδικά σε περιόδους κρίσης, τότε έχουμε χάσει τον μπούσουλα.Ναι σε δράσεις συλλογικές όχι όμως σε δράσεις που διαχωρίζουν τους μαθητές ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση.

nikos
|

Αγαπητή Kali,
ξαναδιάβασε αυτά που έγραψες, λίγο πιο ψύχραιμα. Λάβε υπόψη σου την τελική πρότασή σου (δηλαδή ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ των πολυήμερων εκδρομών), το βαθμό δημοκρατικότητας της πρότασης, τις επιπτώσεις της όποιας απαγόρευσης, το παιδαγωγικό όφελος από τις εκδρομές κα.
Αυτός ο φρικτός λαϊκισμός "για να μην ξαναδούμε πικραμένα μάτια παιδιών, όταν οι φίλοι τους τούς διηγούνται πώς πέρασαν στην εκδρομή" είναι η καλύτερη συνταγή για τον αυταρχισμό (απαγόρευση εκδρομών), τον εθνικό αυτισμό (....κυρίως στο εξωτερικό), και άλλα δεινά. Θα μπορούσαν να προταθούν άλλες λύσεις πολύ καλύτερες και αν σκεφτείς λίγο, κάτι θα βρεις. Κατά τ' άλλα δε σε ενοχλεί καθόλου αυτή η (επίσης αυταρχική) γραφειοκρατία.

Kali
|

Μήπως το θέμα των εκδρομών και ειδικά των πολυήμερων (και μάλιστα στο εξωτερικό που αφορούν και μικρά παιδιά Γυμνασίων) πρέπει να το ξαναδεί το Υπουργείο;Μήπως τα τελευταία χρόνια έχουμε φτάσει σε μια υπερβολή προγραμμάτων και εκδρομών; Έχουμε γίνει οι καλύτεροι πελάτες των ταξιδιωτικών γραφείων. Να μιλήσω για τις δεκάδες χαμένες διδακτικές ώρες, την απορρύθμιση του σχολείου, όταν λείπουν συνέχεια κάποιοι εκπαιδευτικοί(συνήθως οι ίδιοι), την αποδυνάμωση των τμημάτων από τη συμμετοχή κάποιων μαθητών (που συνήθως είναι οι ίδιοι, δηλαδή οι «έχοντες»). Όμως οι εκδρομές αυτές εγείρουν και άλλα θέματα. Οι περισσότερες από αυτές, με προορισμό το εξωτερικό κυρίως, είναι πολύ ακριβές (300-400 ευρώ), και καθώς δεν καλύπτουν το κόστος όλα τα προγράμματα, αποκτούν και έναν έντονο ταξικό χαρακτήρα, τονίζουν τις οικονομικές ανισότητες μέσα στο σχολείο, γεννούν αρνητικά συναισθήματα (ζήλειας, φθόνου κ.α.) μεταξύ των μαθητών. Πολλές φορές και δικαιολογημένα οι γονείς διαμαρτύρονται και για τις ώρες που χάνονται αλλά κυρίως για τα έντονα ενδοοικογενειακά προβλήματα που δημιουργούνται , καθώς από τη μια θέλουν να ικανοποιήσουν την επιθυμία του παιδιού τους για συμμετοχή στην εκδρομή από την άλλη αδυνατούν λόγω της οικονομικής τους κατάστασης. Αυτό πρέπει να συζητάμε σήμερα, καθώς η οικονομική κρίση έχει πλήξει και το σχολείο, όχι ποιος θα υπογράψει μια εκδρομή. Είναι πρόκληση σε εποχή κρίσης, όταν παιδιά δεν έχουν να φάνε, άλλα να ταξιδεύουν σε μέρη μακρινά που τα φτωχά παιδιά ούτε να ονειρευτούν δεν μπορούν. Το Υπουργείο, αν θέλει να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση στα σχολεία, θα πρέπει να δει και αυτό το θέμα και να λάβει άμεσα κάποια μέτρα, για να μην ξαναδούμε πικραμένα μάτια παιδιών, όταν οι φίλοι τους τούς διηγούνται πώς πέρασαν στην εκδρομή.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται και διαγράφονται. Επίσης δεν επιτρέπεται στα σχόλια να αναγράφονται links τα οποία διαγράφονται. Το esos δεν φέρει ευθύνη για τα επώνυμα ή ανώνυμα σχόλια που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ