ΑΠ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Όποιος σκέφτηκε «Χημεία ή Πληροφορική», δεν το μελέτησε καλά το ζήτημα

Άρα θεωρεί ότι η χημεία είναι ανθρωπιστικό μάθημα. Λογικό, είχε μιλήσει στο εντευκτήριο πριν για αυτό το θέμα

Κατ εμέ άψογος!!!

Άνθρωποι παλιάς γενιάς μιλάνε για πράγματα που δε γνωρίζουν. Το κακό είναι ότι μπορούν να επεμβαίνουν και να προδιαγράφουν το μέλλον της νέας γενιάς.

Γ. "Είναι μεγάλη υπόθεση η Πληροφορική. Η Παιδεία, όμως, δεν είναι για να κατασκευάσει μόνο ανθρώπους- μηχανές."

Αυτή είναι η εντύπωσή σας κ. Κακλαμάνη για την Πληροφορική-Αλγοριθμική που διδάσκονται κάποια παιδιά τόσα χρόνια στο ΑΕΠΠ;
Ότι δηλαδή κατασκευάζει ανθρώπους-μηχανές;
Θα πρέπει κάποτε να μάθετε, έστω και τώρα, ότι η Αλγοριθμική που είναι ο πυρήνας της Επιστήμης των Η/Υ (Πληροφορικής) στο ακριβώς αντίθετο αποσκοπεί και το αντίθετο αποτέλεσμα έχει από αυτό που φαντάζεστε.
Σκοπός της Αλγοριθμικής είναι κυρίως να μάθει το παιδί να σκέφτεται και να επιλύει προβλήματα και στη συνέχεια να μπορεί να ελέγχει μια μηχανή ώστε να εκτελεί τη λύση που το ίδιο το παιδί έδωσε στο πρόβλημα.
Έτσι η μηχανή (Η/Υ) γίνεται εργαλείο για το παιδί, εκτελεί τη δικιά του λύση, εκτελεί το αποτέλεσμα της σκέψης του και βρίσκεται κάτω από το δικό του έλεγχο.
Η μηχανή του παρέχει τη δυνατότητα να δει ζωντανά το αποτέλεσμα της λύσης που έδωσε, να δει το αποτέλεσμα της δικιάς του δημιουργικής σκέψης και όχι το αποτέλεσμα της λύσης κάποιου άλλου.
Η μηχανή του παρέχει τη δυνατότητα να βρει μόνο του το παιδί τα λάθη που πιθανόν να έκανε και να τα σκεφτεί, να τα διορθώσει, γιατί μπορεί και βλέπει άμεσα το αποτέλεσμα της σκέψης του. Αν το αποτέλεσμα που βλέπει είναι λάθος θα σκεφτεί να διορθώσει το λάθος του και θα το κάνει με ευχαρίστηση γιατί ξέρει ότι δεν είναι μόνο δέκτης γνώσης αλλά κυρίως δημιουργός.
Και η δημιουργικότητα είναι έμφυτη ανάγκη στην ανθρώπινη φύση αλλά δεν υπάρχει σε καμία μηχανή. Διότι οι μηχανές δεν σκέφτονται διότι είναι μηχανές.
Έτσι μαθαίνει να οργανώνει καλύτερα τη σκέψη του, να αναλύει και να χρησιμοποιεί ότι του δίνεται, να παράγει σωστά αποτελέσματα, να διορθώνει τον εαυτό του.
Και να είστε σίγουρος ότι αυτή η σημαντική διαδικασία κατανόησης- σκέψης-ανάλυσης-υλοποίησης και διόρθωσης θα του είναι χρήσιμη σε όλη του τη ζωή με ότι και αν ασχοληθεί.
Η Πληροφορική λοιπόν μέσω του Προγραμματισμού (Αλγοριθμικής) κάθε άλλο μηχανοποιεί τα παιδιά, το αντίθετο, τα κάνει δημιουργικούς και σκεπτόμενους ανθρώπους και τους δίνει την ικανοποίηση να δουν και να αισθανθούν τη δικιά τους δημιουργία.
Ξέρετε πολλά μαθήματα στο σχολείο που τα επιτυγχάνουν όλα αυτά;

Ζ. Δηλαδή θέλετε να πείτε ότι οι επιστήμονες Χημικοί ή Περιβαλλοντολόγοι έχουν συναισθηματικές και κοινωνικές ευαισθησίες και δεξιότητες ενώ οι επιστήμονες της Πληροφορικής όχι; Οι Πληροφορικοί έχουν μόνο τεχνικές δεξιότητες;
Μπορεί όμως ένας Χημικός να φτιάξει ένα δηλητήριο αέριο για να σκοτώνει ανθρώπους όπως και να φτιάξει ένα φάρμακο για την αντιμετώπιση ενός θανατηφόρου ιού.
Και ο Πληροφορικός φτιάχνει σήμερα ένα πρόγραμμα που οδηγεί ένα αυτοκίνητο χωρίς την επέμβαση ανθρώπου και έτσι θα μειωθούν τα ατυχήματα στους δρόμους που είναι από τις μεγαλύτερες αιτίες θανάτου.
Επίσης θα βοηθήσει ανθρώπους που δε μπορούν να οδηγήσουν να μετακινούνται με ασφάλεια (π.χ. ηλικιωμένους ). Μια και δε φρόντισαν οι πολιτικοί να έχουμε αξιοπρεπείς συγκοινωνίες στις οποίες επενδύουν όλες οι πολιτισμένες χώρες εκτός από την Ελλάδα. (Το τοπικό λεωφορείο στην περιοχή που μένω που συνδέει την πόλη με το κέντρο της, π.χ. για ιατρεία του ΕΟΠΥΥ, έχει δρομολόγιο κάθε 50 λεπτά!).
Ο Πληροφορικός έφτιαξε και το e-book reader που είναι πολύ πιο οικολογικό από την εκτύπωση βιβλίων στο χαρτί.
Η ευαισθησίες του κάθε επιστήμονα φαίνονται από τον τρόπο που χρησιμοποιεί την επιστήμη του και όχι από το τι επιστήμη σπούδασε.

Πες μας για το Manhattan project Απόστολε.