Τι είπε η Ε. Χριστοφιλοπούλου για το νομοσχέδιο «Επείγοντα μέτρα για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια εκπαίδευση και άλλες διατέξεις»

Η τομεάρχης Παιδείας του ΠΑΣΟΚ Ε. Χριστοφιλοπούλου , σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο «Επείγοντα μέτρα για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια εκπαίδευση και άλλες διατέξεις», είπε τα εξής:

• Χθες, κύριε Υπουργέ, φάνηκε να αρχίζει η συγκρότηση ενός κοινωνικού μετώπου ενάντια σε ό,τι εσείς πάτε να νομοθετήσετε και με αυτό το νομοσχέδιο και με το επόμενο. 
• Εγώ ήμουν στην Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας και δεν παρακολούθησα, δυστυχώς, στην αρχή όλους τους εισηγητές. Έμαθα, όμως, ότι κάποιος έκανε αναφορά σε «συγκέντρωση της κατσαρόλας». Δύο χιλιάδες άτομα, με τεκμηριωμένες εισηγήσεις, με πάθος, με πλήθος ήταν «της κατσαρόλας»! Ελπίζω, κύριοι συνάδελφοι, να μην έρθει ποτέ η «συγκέντρωση της κατσαρόλας» και δεν θέλω να πάω σε στιγμές Αργεντινής. Εσείς είστε αυτοί που κάνετε το σύνδεσμο με τη Λατινική Αμερική, με τον λατινικό κόσμο. Μην γελάτε, καθόλου!
• Καταθέτω, λοιπόν, στα Πρακτικά, το κάλεσμα της συγκέντρωσης, για να λάβουν γνώση οι συνάδελφοι τι ακριβώς έκανε αυτή η συγκέντρωση και δεσμεύομαι, κύριε Υπουργέ, να αποστείλω και σε εσάς και στους κυρίους συναδέλφους τις εισηγήσεις των πέντε εισηγητών -δύο από την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τρεις από την τριτοβάθμια εκπαίδευση- οι οποίοι μίλησαν συγκεκριμένα και είχαν επιχειρήματα επί των άρθρων του νομοσχεδίου και επί όσων άλλων νομοσχεδίων εξαγγέλλετε, τα οποία ισοπεδώνουν την εκπαίδευση, μας πάνε πίσω, πάνε κόντρα στην αριστεία -γιατί τους ενοχλεί η αριστεία- και βεβαίως, καταργούν κάθε προσπάθεια τα ελληνικά πανεπιστήμια να γίνουν ξανά εξωστρεφή και να λειτουργήσουν με αξιοκρατία και με ακαδημαϊκή ελευθερία. Επαναφέρουν ένα καθεστώς ανομίας, ένα καθεστώς βίας. 
• (Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Παρασκευή Χριστοφιλοπούλου καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής.)
• Είχαμε εδώ από την κ. Φωτίου την προηγούμενη φορά μία διάλεξη μίσους κυριολεκτικά. Για ποιους μιλάμε; Γι’ αυτούς που «έκτιζαν» τους καθηγητές μέσα στα γραφεία τους, που απειλούσαν, που «τα ’σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» μέσα στα πανεπιστήμια, που δεν τολμούσε κανείς κάτι και διαφωνούσαν τα ΕΑΑΚ ή διαφωνούσε κάποιος και γινόταν χαμός! 
• Ποια ακριβώς ήταν η ακαδημαϊκή ελευθερία που υπήρχε; Ποια ήταν η ελευθερία της άποψης που υπήρχε; 
• Δεν θέλω, όμως, να πάρω άλλο χρόνο γι’ αυτά τα γενικά -έχω καταθέσει στα Πρακτικά το σχετικό φυλλάδιο και έχω δεσμευτεί να σας στείλω τις εισηγήσεις. Θέλω να περάσω αμέσως, κύριε Υπουργέ, στις διατάξεις για τις εισαγωγικές που εμείς είδαμε θετικά, γιατί –σας το είπα- εμείς δεν θα βάλουμε παρωπίδες. Δεν θα τα δούμε όλα μαύρα. Θα σας πω ότι σε αυτό είπαμε ότι είναι καλό να υπάρχουν περισσότερες επιλογές. Όμως, όπως σας το επισήμανε και η κ. Αντωνάκου από το «Ποτάμι» και νομίζω και η κ. Ξουλίδου, δείτε προσεκτικά να μην αποκλείονται μαθητές.
• Εγώ θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Μαθητής σήμερα της Β΄ Λυκείου ο οποίος είναι θεωρητικών σπουδών και είχε επιλογή να πάει σε οικονομική σχολή, δεν μπορεί τώρα να δώσει μαθηματικά κατεύθυνσης. Τελειώνει τη Β΄ Λυκείου…
• Μην εξανίστασθε. Αυτά είναι καταγγελίες τις οποίες έχουμε και τις οποίες θεωρούμε εύλογες. 
• Θα πρέπει, λοιπόν, ξαφνικά το παιδί αυτό στο τέλος της Β’ Λυκείου να προετοιμαστεί για έναν ολόκληρο χρόνο -πράγματα που έχουν αρχίσει δύο και τρία χρόνια πριν- για να δώσει υπολογιστές; Ένα παράδειγμα δίνω για το πώς εκ των πραγμάτων παίρνουμε πίσω τις επιλογές που δίνουμε. 
• Όσον αφορά την Τράπεζα Θεμάτων, έχω τοποθετηθεί. 
• Επειδή βλέπω ότι ο χρόνος μου περιορίζεται, θέλω να μιλήσω για το άρθρο 6. Εμείς είχαμε την πρόθεση να το ψηφίσουμε και σας το είχα πει. Το ψηφίσαμε και στην Επιτροπή. Ωστόσο δείτε, κύριε Υπουργέ, την παράγραφο 5 του άρθρου 6. Να τις επανασυστήσουμε τις ειδικότητες. 
• Είπατε ότι δεν συμφωνούν μόνο οι περιφερειακοί διευθυντές να ορίζουν τις σχολές και τις ειδικότητες. Θα πρέπει να το κάνει και το κέντρο, γιατί είπα ότι υπάρχουν και τοπικά συμφέροντα. Θα πρέπει και η κεντρική εξουσία να αποφασίζει, με βάση προτάσεις των περιφερειών κι εγώ θα έλεγα και των αιρετών περιφερειών, για να λάβουμε υπόψη μας και τη γνώμη της αιρετής περιφέρειας.
• Από εκεί και πέρα θέλω να δείτε την παράγραφο 5. Διότι τι κάνει αυτή η παράγραφος; Δημιουργεί τη δυνατότητα, ανοίγει μία πόρτα -σας το είπε και το Κομμουνιστικό Κόμμα- για να τοποθετούμε καθηγητές στα πλεονάσματα. Θα μου πείτε είναι μόνο για μία φορά. Μία φορά και πρώτη φορά σημαίνει κάθε φορά. Άρα, αν δεν αλλάξετε την παράγραφο 5 για να προσδιορίζεται σαφώς ότι τοποθετήσεις γίνονται σε οργανικά κενά, δεν μπορούμε να την ψηφίσουμε. Είχαμε κάθε καλή διάθεση να το κάνουμε, αλλά δεν μπορούμε. Τουλάχιστον ενδεικτικά να ψηφίζαμε κάτι.
• Τώρα σε ό,τι αφορά τα πρότυπα και πειραματικά, είδα ότι εντάξατε το Γυμνάσιο της Ζωσιμαίας Σχολής. Αυτό είναι θετικό. Όμως, αυτό δεν αλλάζει τη γενικότερη ρύθμιση, που στερεί από όλη την Ελλάδα τα καλά δημόσια σχολειά. 
• Δεν ξέρω γιατί ξιφουλκούν τόσο πολύ οι συνάδελφοι, κυρίως και των αριστερών πτερύγων, εναντίον των αριστείων. Θα έλεγα ότι αυτό γίνεται ακόμη και από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ας δούμε πώς η Σοβιετική Ένωση είχε επενδύσει στην αριστεία. Γιατί πάμε τόσο πολύ κόντρα στην αριστεία; 
• Θα μπορούσε να δει κανείς ιστορικά παραδείγματα διαφόρων τύπων καθεστώτων, όπου ευνόησε ή δεν ευνόησε η επένδυση στην αριστεία. Γιατί την έχουμε δαιμονοποιήσει τόσο πολύ, δεν μπορώ να καταλάβω. Εμείς είμαστε απολύτως αντίθετοι σε αυτά. 
• Προχωρώ αμέσως στο κεφάλαιο Γ’, το οποίο αφορά τις επιλογές των εκπαιδευτικών. Για άλλη μια φορά θα σας πω ότι αυτές οι επιλογές δημιουργούν δυνατότητες διαπλοκής στη βάση. Ακόμα και αν πούμε ότι όλοι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι οι καλύτεροι -που η μεγάλη πλειοψηφία είναι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, θέλουν να την κάνουν καλά και πολλές φορές καινοτομούν σε πολύ αντίξοες συνθήκες- το να βάλεις μέσα στη διαδικασία του σχολειού αυτή την ιστορία της ζύμωσης του ποιος θα ψηφίσει ποιον, είναι ένα ζιζάνιο, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τη σχολική ζωή. 
• Αντί, λοιπόν, ο Σύλλογος των Διδασκόντων να ασχοληθεί με τα παιδαγωγικά, να έχει ουσιαστικό ρόλο διασύνδεσης του σχολειού με την τοπική κοινωνία, θα ασχοληθεί με το ποιος θα ψηφίσει ποιον και θα υπάρχουν στρατόπεδα μέσα στα σχολεία. Σας το είπαν και οι φορείς στην Επιτροπή. Αυτό δημιουργεί μία λαϊκίστικη αίσθηση «α, τι ωραία! Μπαίνει η δημοκρατία στα σχολεία».
• Ένα λεπτό, όμως. Χθες αναφέρθηκε σ’ αυτήν την πολυπληθή συγκέντρωση, που λοιδορήσατε πριν, από έναν ερευνητή ότι οι χώρες που πειραματίστηκαν σ’ αυτό ήταν η Ισπανία και η Βραζιλία. Για δείτε λίγο τα αποτελέσματα. 
• Ακόμα και αυτές οι χώρες, κύριε Υπουργέ, ήταν χώρες που έκαναν την εκλογή των διευθυντών, αλλά οι διευθυντές μετά όριζαν τι θα γίνει στο σχολείο. Δεν υπήρχε ρόλος για το Σύλλογο Διδασκόντων. Εμείς διαφωνούμε και σ’ αυτό το απόλυτο και απολυταρχικό μοντέλο. Πιστεύουμε ότι ο Σύλλογος Διδασκόντων πρέπει να έχει ουσιαστικό ρόλο, αλλά και ο διευθυντής να μπορεί να κάνει τη δουλειά του. Δεν θα πρέπει να μαζεύει ψήφους, γιατί αν το κάνει αυτό, νομίζω ότι δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Αυτό σας καλούμε να το αποσύρετε. 
• Νομίζω ότι πρέπει να δείτε και τα κριτήρια σε ό,τι αφορά την αξιοκρατία. Σας είπα και πάλι το εξής: Ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει πτυχία –πτυχία έχουν όλοι, εννοώ μεταπτυχιακά, διδακτορικά- ή έχει γνώση πολλών γλωσσών και πολλές εμπειρίες, δεν θα έχει την αντίστοιχη αντιμετώπιση, με βάση αυτό το σύστημα μορίων που εισάγεται με έναν άνθρωπο που έχει διδάξει πολλά χρόνια στο σχολειό. 
• Προς Θεού! Η εμπειρία της τάξης είναι μία πολύτιμη εμπειρία. Δεν την απαξιώνω, ούσα κι εγώ εκπαιδευτικός στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Όμως, δεν μπορεί στη διοίκηση της εκπαίδευσης να μη θέλουμε τους αξιότερους και τους ικανότερους. 
• Εσείς τι κάνετε; Στερείτε από τον δάσκαλο και τον καθηγητή, καθόσον έχει την εκπαιδευτική του άδεια, τη μοριοδότηση ως διδακτικής εμπειρίας, ενώ, ξαναλέω, κάνετε το ίδιο για την έγκυο -και καλά το κάνετε- και για την λεχώνα και της λέτε «όσο έχεις την άδεια να κάνεις το παιδί σου, εμείς θα σου λέμε ότι αυτό είναι διδακτική εμπειρία». Να το κάνουμε αυτό, αλλά να κάνουμε το ίδιο και γι’ αυτόν ο οποίος έχει πάει να σπουδάσει, γιατί στο τέλος θα πάρει μόνο τα μόρια του τίτλου σπουδών.
• Επίσης, βελτιώσατε την εμπειρία και φέρατε ρύθμιση, με βάση την οποία τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και άλλοι θεσμοί, όπως οι Συμβουλευτικοί Σταθμοί Νέων, μοριοδοτούνται. Πολύ σωστά. 
• Κι εγώ σας ερωτώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Υπάρχει κάποιο πογκρόμ εναντίον των νυν υπηρετούντων ή υπηρετησάντων διευθυντών εκπαίδευσης; Ελπίζω πως όχι.
• Εμείς σας καταθέτουμε τροπολογία αυτού του άρθρου για την εμπειρία των διευθυντών εκπαίδευσης. Δεν είναι πολύ περίεργο να βγει απ’ έξω; Αν όντως εννοείτε ότι θέλετε ακομμάτιστη την εκπαίδευση, τότε εντάξτε και την εμπειρία των διευθυντών εκπαίδευσης, όπως σας προτείνουμε, μέσα σε αυτά τα άρθρα και τότε θα πούμε ότι όντως δεν πάτε φωτογραφικά, αλλά μπορεί να έχουμε διαφορές αντιλήψεων. Δείτε, όμως, αυτό, γιατί βγάζει «μάτι». Είναι πάρα πολύ οξεία η διαφοροποίηση – τον σχολικό σύμβουλο και όλους τους μετράτε πλην αυτών- των διευθυντών εκπαίδευσης. Δεν γνωρίζω γιατί. Αποδείξτε ότι δεν το κάνετε για κάποιο λόγο που εσείς ξέρετε.
• Επιτρέψτε μου, κυρίες και κύριοι, κλείνοντας να σχολιάσω την τροπολογία. Κοιτάξτε τι γίνεται τώρα: Έχουμε τη ρύθμιση για τους αιώνιους φοιτητές. Σας πρότεινε και ο κ. Φορτσάκης ότι έχουμε τρόπο σε κάποιους ανθρώπους που όντως θέλουν να τελειώσουν, να δώσουμε μια τελευταία ευκαιρία να τελειώσουν. Εσείς, όμως, θέλετε να διατηρήσετε τους γνωστούς «φοιτητοπατέρες» που έκαναν τις γνωστές διαπλοκές. Και μετά θέλετε να φέρετε έναν νόμο, για να κάνετε τα πανεπιστήμια όπως ήταν πριν από τριάντα χρόνια και να γίνεται χαμός. 
• (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΥΚΟΥΔΗΣ)
• Και τον φέρνετε τώρα, αντί τουλάχιστον, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε έναν νόμο που ψηφίστηκε από τα 2/3 του τότε Κοινοβουλίου να έχουμε τον ελάχιστο σεβασμό, που τι θα ήταν; Πρώτον, να κάνουμε διάλογο και δεύτερον, να μην τον κορφολογήσουμε και τον τσακίσουμε ως «κουρελού», αλλά να αλλάξουμε ό,τι είναι να αλλάξουμε, μετά από έναν ευρύ διάλογο και μια διαδικασία.
• Εδώ, λοιπόν, φέρνετε άλλη μια τροπολογία, η οποία είναι και νομοτεχνικά εσφαλμένη και συστηματικά ανακόλουθη και δικαιοπολιτικά άστοχη. Και ενώ είχατε να φέρετε το νομοσχέδιο, μπορούσατε, ξαναλέω, να τη βάλετε εκεί. Τι κάνετε; 
• Φέρνετε μια διάταξη, που αποτελεί στην ουσία το δεύτερο ρήγμα στον ν.4009. Προτείνετε την παράταση της θητείας των οργάνων διοίκησης των ΑΕΙ, προκειμένου αυτά τα επιλεχθούν με ένα σύστημα. Ποιο σύστημα; Εσείς θα μας πείτε. Εσείς θα νομοθετήσετε. Αφού δεν έχετε το σύστημα, γιατί μας φέρνετε την τροπολογία; Καλείτε, δηλαδή, το Κοινοβούλιο να επικυρώσει εμμέσως και προκαταβολικώς τις δικές σας επιλογές, τις οποίες γνωρίζετε εσείς κι όχι το Σώμα. Σας δίνουμε, δηλαδή, λευκή επιταγή. Δεν μπορεί να γίνει αυτό. 
• Και πιο σημαντική είναι η ουσία της ρύθμισης, με την οποία τι κάνετε; Ενώ το συμβούλιο διοίκησης με αυξημένη πλειοψηφία πρότεινε τους τρεις επικρατέστερους υποψηφίους πρυτάνεις και κοσμήτορες, τους οποίους επέλεγαν μετά αντίστοιχα οι πρυτανικές αρχές, φέρνετε από την «πίσω πόρτα» και αυτή τη ρύθμιση, όπως σας είπα, για να «ξηλώσετε» λίγο λίγο τον ν.4009. Ας έχετε τουλάχιστον το πολιτικό θάρρος να το φέρετε όλο μαζί, να κάνετε έναν διάλογο και πριν τον φέρετε στη Βουλή και μέσα στη Βουλή, να τοποθετηθούν τα κόμματα και οι δυνάμεις. 
• Εμείς καταψηφίζουμε αυτή την τροπολογία με όλη μας τη δύναμη και καταψηφίζουμε και όλες τις διατάξεις του νομοσχεδίου, πλην της τροπολογίας του τεμένους.