Σήμερα, 5 Οκτωβρίου, είναι η πανελλήνια ημέρα του σχολικού αθλητισμού. Δυστυχώς όμως ο σχολικός αθλητισμός στα σχολεία έχει καταντήσει ανέκδοτο. Στο ωρολόγιο πρόγραμμα με το ζόρι φτάνουμε σε δύο 45λεπτα την εβδομάδα από το Δημοτικό ως το Λύκειο. Οι καθηγητές φυσικής αγωγής στα σχολεία (όπου υπάρχουν, γιατί κι εδώ τα κενά είναι πολλά) προσπαθούν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των παιδιών και να τους μυήσουν στα βασικά της άθλησης, αλλά δυστυχώς οι συνθήκες είναι συνήθως αντίξοες (έλλειψη χώρων, υποδομών, ανταπόκρισης).
Η ενασχόληση των μαθητών με τον αθλητισμό μέσα στο δημόσιο σχολείο, κάτι που σε άλλες χώρες θεωρείται αυτονόητο, εδώ στην Ελλάδα έχει γίνει δυστυχώς ακατόρθωτο. Κι όμως έστω κι αυτή η λίγη άσκηση για τα νέα παιδιά που έχουν εθιστεί στην καθιστική ζωή σχολείο – σπίτι είναι οξυγόνο. Ακόμα και η ψυχαγωγία που κάποτε σήμαινε «αλάνα», σήμερα πια σημαίνει «οθόνη». Το μάθημα της φυσικής αγωγής πρέπει να αναβαθμισθεί και θέλει ανασχεδιασμό (σε περιεχόμενο και ωράριο) διότι από τη στιγμή που έχουμε ένα από τα ψηλότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας στον κόσμο, έχοντας βολικά αναθέσει τον αθλητισμό της νεολαίας αποκλειστικά στα σωματεία, αναρωτιέμαι ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος της Πολιτείας στο πρόβλημα; Απλός θεατής;
Μακάρι να αφιερώναμε στον σχολικό αθλητισμό όχι μόνο μια μέρα, αλλά κάμποσες ουσιαστικές ώρες κάθε εβδομάδα του σχολικού έτους. Η νέα γενιά θα κέρδιζε πολλά…
Γιώργος Μαυρωτάς, Βουλευτής Αττικής
Υπεύθυνος Παιδείας, Το Ποτάμι
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ
Συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται και διαγράφονται. Επίσης δεν επιτρέπεται στα σχόλια να αναγράφονται links τα οποία διαγράφονται. Το esos δεν φέρει ευθύνη για τα επώνυμα ή ανώνυμα σχόλια που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.