ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Κεντρική θέση στα Θρησκευτικά το πολιτισμικό κλίμα και η Παράδοση της Ορθοδοξίας

. Υπουργέ τo βασικό είναι να αποσαφηνισθεί πλήρως ο νόμος περί απαλλαγών από τα Θρησκευτικά. Όπως λειτουργεί σήμερα, μόνο προβλήματα και σύγχυση δημιουργεί. Ο κάθε Δ/ντής τον εφαρμόζει καθώς βούλεται, πλήρως η μερικώς, με αυστηρότητα η χαλαρότητα, ευνοώντας η αδικώντας. Η υποχρεωτική για τα σχολεία απόφαση 115/2012 του Εφετείου Χανίων, δεν εφαρμόζεται πάντα. Στα σχολεία με πολλές απαλλαγές δημιουργείται ακαταστασία. Μαθητές περιφέρονται στο προαύλιο με τους όποιους κινδύνους. Καθηγητές αρνούνται να τους έχουν ως επί πλέον μαθητές στο τμήμα τους γιατί παρενοχλούν. Κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να απαντήσει στα σχολεία, πως θα εξακριβώνεται ποιός είναι αλλόθρησκος ή αλλόδοξος ή άθεος, για να δικαιούται απαλλαγή. Άλλα σχολεία στα απολυτήρια αναγράφουν θρήσκευμα και στους απαλλαγμένους από τα θρησκευτικά και άλλα όχι. Μαθητές απαλλαγμένοι από τα θρησκευτικά ζητούν να αναγράφεται στα απολυτήρια το Χριστιανός Ορθόδοξος και σε κάποια σχολεία το επιτυγχάνουν. Έλληνες Ορθόδοξοι μαθητές σε άλλα, παίρνουν απαλλαγή από τα θρησκευτικά, με αποτέλεσμα να συναγωνίζονται με άνισους όρους και ευκαιρίες με τους συμμαθητές τους, έχοντας ένα μάθημα λιγότερο, λιγότερη ύλη προς εξέταση, περισσότερο χρόνο για μελέτη, πράγμα άδικο, ανήθικο, απαράδεκτο. Βέβαια είναι θετικό ότι το Υπουργείο υιοθέτησε μερικές από τις προτάσεις της Π.Ε.Θ. για το εν λόγω πρόβλημα. Η εγκύκλιος Λοβέρδου που ισχύει είναι στη σωστή κατεύθυνση. Το έντιμο και δίκαιο θα ήταν οι μαθητές που για οποιοδήποτε λόγο παίρνουν απαλλαγή από τα θρησκευτικά:
α. Να αναλαμβάνουν μια εργασία ανάλογης βαρύτητας, με θρη-σκειολογικό, μεταφυσικό ή ηθικό θέμα, για κάθε τρίμηνο ή τετράμηνο και να εξετάζονται σ’ αυτήν και να βαθμολογούνται.
β. Άλλος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος θα ήταν να υπάρχει δυνατότητα να έχουν μάθημα ιστορίας των θρησκειών και να εξετάζονται κανονικά, όπως υποδείχθηκε από την Π.Ε.Θ. Αν ισχύσουν τέτοιες αλλαγές, είμαι βέβαιος ότι οι απαλλαγές θα μειωθούν 98%, όπως μειωμένες ήταν και πριν.
γ. Η τέλεια λύση θα ήταν να είναι υποχρεωτικό για όλους το μάθημα των θρησκευτικών, αφού ο πολιτισμός και η παράδοση τόσο η Ελληνική όσο και η Ευρωπαϊκή, έχει αυτή τη θρησκεία ως βασικό και ουσιαστικό στοιχείο, που πρέπει να γνωρίζει καθένας που ζει σ’ αυτό το τόπο, ανεξάρτητα με το αν συμφωνεί η όχι. Η γνώση μιας αλήθειας δεν σημαίνει ότι με υποχρεώνει να συμφωνώ με αυτήν, ούτε ότι μου την επιβάλλουν. Τα μαθήματα στην Π/θμια και Δ/θμια εκπαίδευση είναι το ελάχιστο των γνώσεων που χρειάζεται να έχει ο πολίτης του συγκεκριμένου κράτους.
Και με τις θεωρήσεις της Ιστορίας, της Βιολογίας και άλλων επιστημών, όπως διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία, πολλοί δεν συμφωνούν, ούτε και είναι απαραίτητο, αλλά δεν είναι δυνατόν να απαλλάσσεται ο καθένας από την επιστήμη με την οποία δεν συμφωνεί. Με την ίδια λογική σε λίγο θα ζητηθεί απαλλαγή από την Ιστορία των αλβανικής, βουλγαρικής, τουρκικής υπηκοότητας μαθητών, γιατί έχουν πρόβλημα συνείδησης.Ούτε είναι λογικό να διδάσκονται το ίδιο αναλυτικά ο Χριστιανισμός, όσο και οι άλλες θρησκείες, γιατί τότε θα έπρεπε και η ιστορία, γεωγραφία, πολιτισμός, δίκαιο, της Αλβανίας, Βουλγαρίας, Πακιστάν, Κένυας να διδάσκεται το ίδιο όπως της Ελλάδας, αφού έχουμε στα σχολεία μαθητές αυτών των εθνικοτήτων. Σ’ όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα, τα εθνικά στοιχεία διδάσκονται αναλυτικότερα απ’ ότι των άλλων λαών.