Του Κώστα Ανθόπουλου μέλους του Δ.Σ. του Α΄Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης
Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, ύστερα από εισήγηση του τμήματος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, εκδόθηκε από το Υπουργείο Παιδείας διδακτικό εγχειρίδιο με τίτλο «Θέματα Ιστορίας» το οποίο περιελάμβανε θεματικές ενότητες που αναφέρονταν στο μακεδονικό και στο βορειοηπειρωτικό ζήτημα, στις ελληνοαλβανικές και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στο Κυπριακό ζήτημα και στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στον πρόλογο του βιβλίου επισημαίνεται ότι το βιβλίο αυτό αποτελεί τομή στην εκπαίδευση και εναρμονίζεται με τους σκοπούς της διδασκαλίας του μαθήματος Ιστορίας ανάμεσα στους οποίους είναι η διαμόρφωση υπεύθυνων και ενεργών πολιτών που να είναι σε θέση όχι μόνο να κατανοούν και να ερμηνεύουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά και να αξιοποιούν την ιστορική γνώση με κριτικό τρόπο ώστε να αντιλαμβάνονται και να εκτιμούν τις σύγχρονες κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις του παρόντος.
Τα πρόσφατα γεγονότα που εκδηλώνονται τούτο τον καιρό στις γειτονικές μας χώρες, όπως:
• Δηλώσεις για την έντονη αμφισβήτηση της συμφωνίας της Λωζάννης
• Αναβίωση των αυθαίρετων και ανιστόρητων διεκδικήσεων των λεγόμενων Τσάμηδων
• Οι συνεχιζόμενες προκλήσεις στο Αιγαίο
• Η διαρκής στασιμότητα στην επίλυση του Κυπριακού ζητήματος
• Η ραγδαία ανάπτυξη και έκρηξη σοβινιστικών ρευμάτων σ’ όλες τις χώρες της Βαλκανικής και ο κίνδυνος συγκρούσεων εξαιτίας και της συνύπαρξης πολλών μειονοτικών ομάδων στο εσωτερικό της ίδιας χώρας,
δείχνουν ότι τα εθνικά μας θέματα διανύουν πράγματι σήμερα μια κρίσιμη τροχιά και γι΄ αυτό το λόγο η προσπάθεια, που αναλήφθηκε από το Υπουργείο με τη συγγραφή του παραπάνω βιβλίου αναδεικνύει ακόμα και σήμερα τη χρησιμότητα και τη μορφωτική της σημασία.
Μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα η ευαισθητοποίηση, η αφύπνιση, η εγρήγορση και η ενεργοποίηση του λαού μας και, ιδιαίτερα, της νέας γενιάς για την προώθηση και υπεράσπιση των εθνικών μας δικαίων μέσα από την ανάπτυξη ενός κινήματος εθνικής αυτογνωσίας που να να είναι απαλλαγμένο από εθνικιστικές και λαϊκιστικές ρητορικές δεν αποτελεί κούφιο λόγο, αλλά ιστορική πλέον αναγκαιότητα.
Ένας από τους θεσμούς που μπορεί να αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία να στηριχθεί και να ενδυναμωθεί μορφωτικά ένα τέτοιου είδους κίνημα στην πατρίδα μας είναι και η εκπαίδευση που ο προσανατολισμός της και η λειτουργία της είναι απαραίτητο να εξυπηρετεί:
• Τόσο την ανάγκη μιας πολύπλευρης και σφαιρικής διαφώτισης της ελληνικής κοινωνίας και ιδίως της νέας γενιάς γύρω από τις ιστορικές, πολιτισμικές και κοινωνικο -πολιτικές διαστάσεις των εθνικών μας ζητημάτων.
• Όσο και το μορφωτικό εμπλουτισμό του πλαισίου των στόχων και των κατευθύνσεων της εθνικής μας στρατηγικής.
Με βάση όλα τα παραπάνω, θεωρούνται χρήσιμες οι ακόλουθες παρεμβάσεις:
• Η ενσωμάτωση στο περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων του μαθήματος της ιστορίας στη γενική εκπαίδευση ειδικών ενοτήτων, που να καλύπτουν θέματα που έχουν άμεση σχέση με τα διαχρονικά προβλήματα του ελληνισμού.
Η χρηματοδότηση από φορείς, κρατικούς και μη, επιστημονικών ερευνών, τα πορίσματα των οποίων να μπορούν να αποτελούν αξιοποιήσιμο υλικό για την ενίσχυση, προώθηση και προβολή των ελληνικών θέσεων που έχουν σχέση με τα εθνικά μας θέματα στο εξωτερικό.
H ίδρυση Ινστιτούτου Βαλκανικών Σπουδών με έδρα τη Θεσσαλονίκη , που, όπως έχει επισημάνει ο καθηγητής Κώστας Βακαλόπουλος, σκοπός του θα είναι η συμβολή του στη διαμόρφωση και χάραξη της Βαλκανικής μας πολιτικής, καθώς επίσης και η ενεργοποίηση του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου
Η πραγματοποίηση μέσα στα σχολεία με πρωτοβουλία και τη συνεργασία των συλλόγων διδασκόντων, της τοπικής αυτοδιοίκησης , των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων ποικίλων εκδηλώσεων (διαλέξεις, ημερίδες) για τα εθνικά μας θέματα.
Συγχαρητήρια για την έκδοση ! Θα σταθώ στην συνθήκη της Λωζάνης και την εφαρμογή της, αλλά και στις συνομιλίες για την υπογραφή της! Επίσης δεν αναφέρεται την βόρεια Ήπειρο και γενικα για τους Ελληνες των Βαλκανιων στις διακινήσεις πληθυσμών και τις τύχες των περιουσιών τους.