Έρχεται ρύθμιση για τους Επίκουρους Καθηγητές

Η "ανοιχτή" προκήρυξη ισχύει αιώνες... για όλες τις βαθμίδες. Αδυνατώ να καταλάβω κάποια σχόλια... Όντως τι σχέση έχουν με το θέμα του άρθρου...

Η ανοιχτή προκήρυξη ισχύει αιώνες... για όλες τις βαθμίδες. Αδυνατώ να καταλάβω κάποια σχόλια... Όντως τι σχέση έχουν με το θέμα του άρθρου...

"Επομένως, τόσο πολύ μας πειράζει μην τυχόν και επιτραπεί το δικαίωμα αίτησης για ΑΝΟΙΧΤΗ προκήρυξη και ΚΡΙΣΗ επίκουρων καθηγητών, μετά από τριετία στη θέση αυτή, για τη θέση του αναπληρωτή καθηγητή;"

Όντως δεν έχει νόημα αυτή η συζήτηση. Είναι τραγικό το πως αλλάζουμε το νόημα των λέξεων (ΑΝΟΙΧΤΗ, ΚΡΙΣΗ) .

Δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν όλα αυτά με το συγκεκριμένο θέμα (το έγραψα και πριν ("δηλαδή ότι όλα αυτά είναι άσχετα με το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ θέμα") - αλλά μάλλον δεν το διάβασες.

Επίσης, όταν κάποιος λέει ότι κάτι δεν έχει σχέση με το συγκεκριμένο θέμα, δεν σημαίνει ότι συμφωνεί με όσα λες.

Επομένως, ΔΕΝ έχει νόημα αυτή η συζήτηση και αυτός ο σχολιασμός.

@ΚΚ
Συμφωνείς και δεν σε ενοχλεί αυτό που ανέφερα. Είναι τραγικό!!!

@JK
όσα γράφεις μπορεί να αποτελέσουν ερώτηση για ΟΛΕΣ τις εξελίξεις, και εκείνες από αναπληρωτή σε πρωτοβάθμιο Καθηγητή (όπως και τις παλαιότερες από λέκτορα σε επίκουρο κτλ).
ΔΕΝ αφορούν μόνο την περίπτωση των Επίκ. που αιτούνται εξέλιξη μετά από τριετία.
Επομένως, δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχουν με τον συγκεκριμένο νόμο και την εγκύκλιο.

@Kostas
Επειδη βλεπω οτι υπερτονιζεις το ΑΝΟΙΧΤΗ στις διαδικασιες εξελιξεις.
Μπορεις να μας πεις αν αυτος που ζηταει την εξελιξη εχει το δικαιωμα να αλλαξει το γνωστικο αντικειμενο ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙ ΕΚΕΙΝΟΣ;
Μπορεις να μας πεις στις 100 εξελιξεις ποσες εχουν αλλαξει χερια;
Ειναι πανω απο μια;; Αυτό σημαίνει ανοιχτή;

Επίσης, το δικαίωμα αίτησης στο οποίο αναφερόμαστε υπήρχε πάντα. Εχουν υπάρξει πολλοί που είχαν κάνει τέτοια αίτηση στο παρελθόν με το ένα ή το άλλο αποτέλεσμα.

Μία εγκύκλιος βγήκε (όχι νόμος...) και δημιούργησε το πρόβλημα που πρέπει να διευθετηθεί τώρα. Δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα που υπάρχει στη χώρα - αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να λύνουμε και τα μικρά προβλήματα μαζί με τα μεγάλα.

Το επιχείρημα κατά της ρύθμισης στο σχόλιο του "jim": δηλαδή να μην έχουν δικαίωμα οι επικ. καθηγητές να προκηρύξουν τη θέση τους (αμέσως μετά την τριετή θητεία τους στη θέση του επικ. καθηγητή) στη βαθμίδα του αναπληρωτή με ανοιχτή διαδικασία, κατά την οποία μπορεί να υποβάλει υποψηφιότητα όποιος θέλει μέσω του ηλεκτρονικού συστήματος ΑΠΕΛΛΑ, γιατί μπορεί αυτό να ευνοήσει άνθρωπο που "έχει εξαιρετική υποστήριξη από τους από πάνω" δεν μπορεί να σταθεί καθόλου.

Οι "από πάνω"... έχουν δικαίωμα από τον νόμο να προκηρύξουν νέα θέση κατευθείαν στη βαθμίδα του πρωτοβάθμιου Καθηγητή... γι'αυτόν που θέλουν. Μήπως γι'αυτό τον λόγο θα πρέπει να απογορευτεί να προκηρύσσονται νέες θέσεις σε άλλη βαθμίδα εκτός από τη βαθμίδα του επίκουρου; Επειδή μπορεί να υπάρξουν κάποιοι που θέλουν να βοηθήσουν κάποιον;;;

Επίσης, θυμηθείτε ότι οι σημερινοί επίκουροι είχαν απίστευτη αναμονή διορισμού λόγω κρίσης, η βαθμίδα ΔΕΠ του λέκτορα καταργήθηκε και τα πανεπιστήμια μαζί με το υπουργείο προχωρούν σε μετατάξεις ΜΟΝΙΜΩΝ από την α-βάθμια και την β-βάθμια στα ΑΕΙ --- και επίσης είχαν ήδη περάσει νόμο για μετάταξη των ΜΟΝΙΜΩΝ ΕΕΔΙΠ και ΕΕΠ σε θέση λεκτόρων.

Επομένως, τόσο πολύ μας πειράζει μην τυχόν και επιτραπεί το δικαίωμα αίτησης για ΑΝΟΙΧΤΗ προκήρυξη και ΚΡΙΣΗ επίκουρων καθηγητών, μετά από τριετία στη θέση αυτή, για τη θέση του αναπληρωτή καθηγητή;

@jim
Το να μην μπαίνουν οι μη μόνιμοι επίκουροι σε εκλεκτρορικά τους προστατεύει ουσιαστικά. Μπορείς πραγματικά να πεις την γνώμη σου για κάποιον που θα σε καλέσουν όταν δεν είσαι μόνιμος και εκκρεμεί εκλογή για τη μονιμότητά σου; Γιατί ενώ στο β) βλέπεις τέτοιους λόγους, εδώ δεν τους βλέπεις;
Ποιοι δεν είναι μη μόνιμοι, έχουν τα προσόντα και προσφέρουν σε κάποιο ίδρυμα δέκα και πλέον χρόνια;

επιπλέον τι θα πει διάκριση σε μόνιμους και μη μόνιμους Επίκουρους Καθηγητές; Οι μη μόνιμοι είναι εκ των πραγμάτων μέχρι σήμερα κατώτεροι ιεραρχικά από τους μόνιμους Επίκουρους από τη στιγμή που οι δεύτεροι κρίνουν - αξιολογούν τους πρώτους και οι δεύτεροι επίσης μπαίνουν σε εκλεκτορικά που οι πρώτοι δεν μπαίνουν. Και αυτό φαντάζομαι έχει λογική γιατί και αυτοί κρίθηκαν για τη μονιμότητα (σε επιστημονικό, διδακτικό, διοικητικό έργο) μετά από την τριετή θητεία στη βαθμίδα. Τόσα χρόνια δεν ήταν γνωστό;

Μάλιστα
κάποιος δηλαδή εκλέγεται πλέον επίκουρος έτσι και αλλιώς και σε τρία έτη ζητά να γίνει αναπληρωτής παρακάμπτοντας στο εκλεκτορικό του όλους τους μόνιμους επίκουρους που θα είχαν άποψη για τη μονιμοποίησή του (λαμβάνεται υπόψη και το διοικητικό, διδακτικό και το ερευνητικό έργο). Αυτό είναι το πρόβλημα των επίκουρων σήμερα;

Το γεγονός ότι κάποιος θα ζητήσει να γίνει κατευθείαν αναπληρωτής "ανοίγοντας" τη θέση χωρίς την ασφάλεια της μονιμότητας μας κάνει να σκεφτόμαστε ότι:
α) έχει εξαιρετικά προσόντα και έργο και δεν φοβάται σε καμιά περίπτωση ότι θα υπάρξει κάποιος καλύτερος
β) έχει εξαιρετική υποστήριξη από τους από πάνω και βιάζονται να μπει στο team

τι από τα δύο να ισχύει άραγε στην Ελλάδα;

Η απορία μου είναι γιατί τόσος λόγος για αυτό το θέμα ξανά και ξανά, όταν υπάρχουν άλλα πιο σημαντικά όπως είναι η μονιμοποίηση όλων που έχουν τα προσόντα και έχουν προσφέρει δέκα και πλέον χρόνια στα ιδρύματα.