Η Ελλάδα έχει την χειρότερη αναλογία, μετά την Κροατία σε φοιτητών/διδασκόντων με ένα διδάσκοντα ανά 44,5 φοιτητές.
Ειδικότερα , σύμφωνα με την ΑΔΙΠ, τη χειρότερη επίδοση μεταξύ όλων των χωρών εμφανίζει η Κροατία, με αναλογία μόλις ένα διδάσκοντα ανά 74,5 φοιτητές.
Η Ελλάδα έχει την αμέσως επόμενη χειρότερη αναλογία με ένα διδάσκοντα ανά 44,5 φοιτητές.
Οι χαμηλές επιδόσεις της Ελλάδας, ως απόρροια της οικονομικής κρίσης, αιτιολογούνται εν μέρει από τις περικοπές στη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης.
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, στην Ευρώπη των 28 αναλογεί ένας διδάσκων ανά 15,6 φοιτητές. Την καλύτερη αναλογία φοιτητών/διδασκόντων εμφανίζουν δυο πολύ μικρές χώρες, το Λιχτενστάιν (1/8,5) και η Μάλτα (1/9,8). Από τις υπόλοιπες χώρες ξεχωρίζουν οι επιδόσεις της Σουηδίας (1/10,4), της Νορβηγίας (1/10,5), της Δανίας (1/11,2), της Γερμανίας (1/12), της Ισπανίας (1/12,7) και της Πορτογαλίας (1/13,9).
Κατανομή διδακτικού προσωπικού ανά φύλο
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο αριθμός και η κατανομή του διδακτικού προσωπικού ανά φύλο.
Σε επίπεδο χωρών Ευρωπαϊκής Ένωσης (28), το σύνολο των διδασκόντων είναι 1.448.500.
Οι άνδρες υπερτερούν αριθμητικά των γυναικών κατά 239.300, δηλαδή σε ποσοστό 28,3%.
Τους περισσότερους διδάσκοντες διαθέτει η Γερμανία (396.200) και ακολουθούν η Ισπανία (157.000), το Ηνωμένο Βασίλειο (148.500), η Γαλλία (109.200) και η Ιταλία (90.000).
Οι γυναίκες υπερτερούν αριθμητικά των ανδρών μόνο σε τρείς (3) από τις 28 χώρες της ΕΕ, Φινλανδία, Λετονία, Λιθουανία.
Η Ελλάδα διαθέτει μόλις 15.200 διδάσκοντες (10.200 άνδρες, ποσοστό 67,1% και 5.000 γυναίκες, ποσοστό 32,9%), δηλαδή αριθμό πολύ μικρότερο σε σχέση με χώρες της ΕΕ παρόμοιου μεγέθους, όπως η Πορτογαλία (32.300), το Βέλγιο (28.600) και η Σουηδία (34.100).
Βερμπαλισμοί και εύκολα επιχειρήματα.
Πριν 20-30 χρόνια (που έδωσα κι εγώ Πανελλήνιες) οι θέσεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ήταν οι μισές και οι θέσεις Καθηγητών κατά πολύ περισσότερες απ' ό,τι σήμερα. Τότε, όντως, ο συγκεκριμένος δείκτης ήταν κατά πολύ καλύτερος.
Επειδή τυγχάνει να γνωρίζω τόσο τον χώρο των Παν/μίων όσο και των Τ.Ε.Ι., ρωτήστε (ή αναλογιστείτε): πότε γινόταν καλύτερη δουλειά και πότε ήταν καλύτερο το επίπεδο των σπουδών (ακόμη και σε σχολές που σήμερα η βάση διαμορφώνεται στα 6000 μόρια). Τότε ή τώρα;
Κατά τ' άλλα, οι όποιες κατηγορίες για κομματική κατεύθυνση είναι ανούσιες. Αλίμονο αν μόνο τα κόμματα μπορούσαν να κατευθύνουν τη γνώμη όλων μας. Ούτως ή άλλως, δεν εξαίρεσα από τις επιλογές τα Δημόσια Μεταλυκειακά Εκπαιδευτήρια. Απλώς, δεν προσποιήθηκα ότι δεν βλέπω και τις επιλογές της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης (οι οποίες δεν αποθαρρύνθηκαν από το γεγονός ότι έχουμε υπερπληθώρα "επιτυγχόντων" με τόσο χαμηλές βαθμολογίες).
Ο νοών νοείτω...