Εννιά μήνες φυλάκιση σε π. Διευθύντρια Εκπαίδευσης και Πρόεδρο του Συμβουλίου Επιλογής Διευθυντών Σχολικών Μονάδων

Αν δεν ξέρουμε καλά για αυτό που γράφουμε, τότε βάζουμε στην αρχή της απάντησής μας, το διαφωτιστικό/απαλλακτικό:

Νομίζω... εκτιμώ... υποθέτω...

Εύχομαι να μην εμπλακείς ποτέ σαν "αντίδικος" σε δικαστήρια. Εκνευρίζουν, αγχώνουν, ξοδεύουν κουράζουν... και χιλιάδες άλλα αρνητικά.

Αλλά αν δε γίνεται αλλιώς, και θέλεις να βρεις το δίκιο σου, θα μπεις στο χορό.

Στην περίπτωσή μας:

Βεβαίως μηνύεις υπάλληλο/υπαλλήλους - φυσικά πρόσωπα (κι όχι το κράτος) για παράβαση καθήκοντος (σε βάρος σου). Άρθρο 259 Π.Κ. Αυτό είναι αρμοδιότητα των ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ. Το ποινικό δικαστήριο μπορεί να επιβάλλει ποινή φυλάκισης (ως το όριο που προβλέπει ο νόμος, 2 χρόνια το μέγιστο. Δες όλο το άρθρο

Άρθρο 259 - Παράβαση καθήκοντος: Υπάλληλος που με πρόθεση παραβαίνει τα καθήκοντα της υπηρεσίας του με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο όφελος ή για να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλο τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται με άλλη ποινική διάταξη.

Πρακτικά, είναι πάρα πολύ δύσκολο να αποδειχθεί στη δικανική διαδικασία (ακροατήριο) ο δόλος, οπότε μεταπίπτει σε απλή παράβαση υπαλληλικού καθήκοντος, που τιμωρείται από το Υπηρεσιακό Πειθαρχικό Συμβούλιο, κι όχι από το Ποινικό Δικαστήριο, δηλαδή "φέξε μου και γλίστρησα".

Αν τιμωρηθεί ο δράστης από το Δικαστήριο, για παράβαση καθήκοντος συνήθως η ποινή είναι με αναστολή (αφού δεν θα έχει υποπέσει στο προηγούμενο τρίχρονο παρελθόν στο ΙΔΙΟ αδίκημα). Επομένως ο υπάλληλος ΔΕΝ στερείται την ελευθερία του, άρα ΔΕΝ ΑΠΟΛΥΕΤΑΙ! Βασική προϋπόθεση απόλυσης κατά τον Υ.Κ. είναι η στέρηση της ελευθερίας! Πιο πολύ κινδυνεύεις να σε πιάσουν με αλκοτέστ Παρασκευή βράδυ και να σε βγάλουν από το κρατητήριο τη Δευτέρα το πρωί, παρά από δικαστική ποινή! Σε αυτήν την περίπτωση, πραγματικά έχεις στερηθεί την ελευθερία σου για 48 ώρες! Οπότε απολύεσαι!

Ακόμα κι αν η ποινή είναι μη αναστάλσιμη, είναι σίγουρα μετατρέψιμη σε χρηματική καταβολή. Περί τα 30-40 ευρώ την ημέρα. Οπότε πληρώνεις στο ταμείο του δικαστηρίου και ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΕΣΑΙ-ΔΕΝ ΣΤΕΡΕΙΣΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ. Παραβλέπω τη δυνατότητα έφεσης!

Αυτά που ακούς για τη δυνητική αργία, ισχύουν, ακόμα κι αν παραπεμφθείς στο ακροατήριο του δικαστηρίου, αλλά είναι με απόφαση του Υπουργού ή του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου. Συνήθως δεν εφαρμόζεται, εκτός κι αν κατηγορείσαι (με ισχυρές ενδείξεις-προκλήθηκε σκάνδαλο) για κάποιο βαρύτατο αδίκημα, που απάδει στην εκπαιδευτική ιδιότητα.

Αν παραπέμψεις κάποιον δημόσιο υπάλληλο για παράβαση καθήκοντος, και είσαι ο παθών, και προκύπτει από το πόρισμα του εισαγγελέα ότι έχεις πάθει ορατή ζημιά, μπορείς κατά την ακροαματική διαδικασία, να σου αναγνωρίσει το Δικαστήριο, το ρόλο της Παράστασης Πολιτικής Αγωγής. Αν το δικαστήριο το δεχτεί, σου δώσει το ρόλο της Πολιτικής Αγωγής, διευκολύνεσαι να έχεις πρόσβαση σε όλα τα έγγραφα, να εξετάσεις τον κατηγορούμενο με ερωτήσεις διά του δικηγόρου σου- ενώπιον του δικαστηρίου. Και αν "νικήσεις", θα σου επιδικαστεί και μια μικρή αποζημίωση από το μηνυμένο... συνήθως 300-500 ευρώ!

Πέρα από τα Ποινικά Δικαστήρια, υπάρχουν και τα Πολιτικά Δικαστήρια. Σε αυτά προσφεύγεις με αγωγές αποζημίωσης. Εφόσον από το νόμο, ο δημόσιος υπάλληλος δεν έχει αστική ευθύνη, προσφεύγεις κατά του κράτους, ζητώντας αποζημίωση για τη ζημιά που έπαθες! Θα πάρεις κι εσύ, όσα πήραν και οι περισσότεροι προηγούμενοι που έκαναν τέτοιες αγωγές! Στην καλύτερη περίπτωση, υπολόγισε 1000 ευρώ!

Τα τρελά ποσά που ακούς στις αγωγές αποζημίωσης, αφορούν σημαντικά ονόματα της πολιτικής, της καλλιτεχνικής και της κοινωνικής ζωής του τόπου (βουλευτές, δικηγόροι, ηθοποιοί, τραγουδιστές, τηλεπερσόνες κλπ). Δες στα ρεπορτάζ του τύπου τι ποσά αποζημίωσης ορίζουν τα δικαστήρια!

Μόνο σε ασφαλιστικές/εμπορικές υποθέσεις ορίζονται μεγάλα ποσά!

Τέτοια δημοσιεύματα, που δεν αναφέρονται σε λεπτομέρειες, σε τι αφορά η υπόθεση (η κάθε υπόθεση είναι ξεχωριστή), που με λίγα λόγια ψαρεύουν στα θολά έχουν σκοπό να κατατρομοκρατήσουν όλους όσοι είναι μέλη συμβουλίων επιλογής. Και κυρίως να ποινικοποιήσουν την εκπ/κή διαδικασία. Οι ποινές φίλοι μου δεν επιβάλλονται για ψήλου πήδημα αλλά μόνο για κάτι που είναι πρόδηλο και είναι σοβαρό. Υπάρχουν πολλές προσφυγές και δικαιώνονται ελαχιστότατες, ποσοστό ανύπαρκτο, παρά τις προσπάθειες των δικηγόρων να οδηγήσουν τις υποθέσεις στο δικαστήριο . Μπορεί ο καθένας να νομίζει ή να θεωρεί εαυτόν αδικημένο αυτό δε σημαίνει όμως ότι είναι αντικειμενικό ή τέλος πάντων ότι αποδεικνύεται εύκολα ή είναι αυταπόδεικτο επειδή έτσι νομίζει κάποιος. Σήμερα οι αποφάσεις των συμβουλίων είναι αιτιολογημένες και υπάρχει και το ηχητικό. Δεν είναι όπως παλιότερα. Βέβαια ο καθένας έχει δικαίωμα να διεκδικήσει το δίκιο του ή αυτό που νομίζει πως είναι δίκαιο χωρίς ωστόσο να πρέπει ποινικοποιείται ο χώρος της εκπ/σης.

Νομίζω ότι η τροπή και η εξέλιξη που παίρνουν τα πράγματα μέσα από τη δικαιοσύνη είναι ένα πολύ θετικό γεγονός αρκεί να μη φτάσουμε σε μία βιομηχανία μηνύσεων για "ψύλλου πήδημα". Θα πρέπει η δικαιοσύνη να προβλέψει και ανάλογες συνέπειες για τον μηνυτή όταν μία μήνυση είναι προφανώς αβάσιμη και σκοπό έχει μάλλον να βλάψει ηθικά και να ταλαιπωρήσει ψυχικά τους εν δυνάμει κατηγορούμενους και εντέλει αθώους παρά να άρει τον ανύπαρκτο άδικο χαρακτήρα μιας πράξης ή απόφασης.

Αγαπητε μιλησα για ΑΣΤΙΚΗ ευθυνη,μιλας για ποινικη.Φυσικα και δεν μπορει να μηνυθει το κρατος,ειναι αυτονοητο...

@ΑΑΑ@ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΑΚΙΑΣ.Και οι δυο κάνετε λάθος.Λόγω εμπλοκής σαν μάρτυρας σε τέτοια υπόθεση σας πληροφορώ ότι.Μέλη υπηρεσιακού συμβουλίου μηνύθηκαν όχι σαν συμβούλιο κρατικό αλλά ατομικά και ονομαστικά για παράβαση καθήκοντος,μείωση προσωπικότητας κλπ για συνεντεύξεις επιλογής.Η υπόθεση πήγε στο ακροατήριο χωρίς παρουσία κρατικού δικηγόρου επειδή μηνύθηκαν σαν φυσικά πρόσωπα.Μετά από 4 αναβολές μεσολαβούσης και της αποχής των δικηγόρων καταδικάστηκαν τα μέλη πρωτόδικα.Ακολούθησε προσφυγή στο Εφετείο με μικρή μείωση ποινής.Σύνολο δικηγορικών και άλλων δικαστικών εξόδων 8000 περίπου.Η προσφυγή στον Άρειο Πάγο κοστίζει περί τις 7000 .Μέχρι τώρα οικονομικά ξετινάχτηκαν.θα ακολουθήσει ή έχει ακολουθήσει δεν ξέρω γιατί έπαψα να ασχολούμαι αστική αποζημίωση ονομαστικά από τον καθένα.Άλλα έξοδα.Το κράτος δεν έχει καμμία ανάμειξη και λόγω της ονομαστικότητας και για το λόγο ότι δεν τους προέτρεψε να κάνουν αυτά που κατηγορούνται και καταδικάστηκαν και στο Εφετείο.Τα σπίτια μπορούν να τους πάρουν ή ότι άλλο.Για αυτό κάνετε λάθος σε αυτά που γράφετε.Ρωτήστε και ένα δικηγόρο.Δεν έγινε προσφυγή στο Διοικητικό Εφετείο.Δεν μηνύθηκε το κράτος ή το Υπουργείο.Μηνύθηκαν ατομικά και ως εκ τούτου το κράτος δεν δικαιούται να ανακατευτεί.Και ο Πρόεδρος του συμβουλίου επιλογής μηνύθηκε μαζί με τα υπόλοιπα μέλη.Οι μηνυτές φέρθηκαν πανέξυπνα.Δεν στράφηκαν εναντίον του κράτους που δύσκολα θα έβγαινε άκρη αλλά εναντίον των φυσικών προσώπων που είναι απλά τα πράγματα.Και μόνο τα λεφτά που ξοδεύτηκαν και το άγχος δεν ξεπλένονται με τίποτε.

Μαρία.. εμένα πάντως όχι
με 1,8 στην συνέντευξη

Ο εξευτελισμός που βιώσαμε πως θα ξεπλυθεί;

Γιατί δεν δημοσιεύετε τα αρχικά του ονοματεπώνυμου της ;

Ο ΔΥ δεν έχει αστική ευθύνη, η αγωγή στρέφεται εναντίον του Κράτους. ΜΕΤΑ όμως το κράτος στρέφεται εναντίον του ΔΥ...

Προς: Είναι σίγουρο ή μήπως είναι ελλιπής η πληροφόρηση: Δεν έχει σχέση η εκτέλεση η μη της ποινής(δηλαδή η αναστολή ή εφαρμογή).¨όταν τα αδικήματα εμπίπτουν σε αυτά που προβλέπει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας(και για εκπαιδευτικούς το άρθρο αυτό) επισύρει την αυτοδίκαια απόλυση του υπαλλήλου μετά από αναγκαστική υπογραφή υπουργού.

Κάνετε λάθος όσοι λέτε για χαμηλές αστικές αποζημιώσεις.Η αστική αποζημίωση στρέφεται εναντίον του φυσικού προσώπου και όχι του Υπουργείου.Όσο για την ποινή και μια ημέρα φυλάκισης να καταδικαστεί επιδικάζεται αστική αποζημίωση.

Φυσικά και εύγε κύριοι -ιες
omadaekπαιδευτικών. Ποιούς άλλωστε ευνοεί η ανισότητα , η αναξιοκρατία και η αδικία;

σύντομα και στα δικά μας...
εύγε στους συναδέλφους

Υπόψη ότι, οι αγωγές για αποζημιώσεις , λόγω ευθύνης υπαλληλικών ενεργειών - που γίνονται στην ουσία κατά του κράτους (υπουργού παιδείας), δεν οδηγούν σε μεγάλες αποζημιώσεις - αν ευοδωθούν. Στην ουσία, ο υπάλληλος καλύπτεται πίσω από το κράτος, οπότε δεν υπέχει προσωπική ευθύνη (αποζημίωσης).

Οπότε, ας μην έχουν μεγάλες προσδοκίες οι προσφεύγοντες. Κι ας μην γράφονται στα άρθρα υπερβολές! Κατανοητό, ότι γράφονται "για να βάλουν στην πρίζα", τους ενδιαφερόμενους-σχετιζόμενους!

Τελεσίδικη η απόφαση ή έχει κι άλλα στάδια, π.χ. Άρειος Πάγος;

Ας μάθουν οι μη γνώστες, ότι φυλάκιση με αναστολή (λόγω παράβασης καθήκοντος), δε σημαίνει απόλυση! Ακόμα και φυλάκιση χωρίς αναστολή, αν είναι εξαγοράσιμη-μετατρέψιμη σε χρηματική καταβολή, δε σημαίνει απόλυση!

Βέβαια η περίπτωση της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων, μπορεί να οδηγήσει σε απόλυση, από άλλο νομικό μονοπάτι σκέψης.

Όσοι παρακολουθούν την εκπαιδευτική επικαιρότητα, καταλαβαίνουν ποια υπόθεση είναι (και της Αθήνας 2011 και της Καρδίτσας).

Θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμο για τους μη γνώστες, να δημοσιοποιηθούν εδώ οι αποφάσεις (ανωνυμοποιημένες), ώστε να πληροφορηθούν με τα σκεπτικά τους.

Καιρός ήταν.Hδικαιοσύνη στέκεται στο ύψος της.

Απόλυση προβλέπεται για παράβαση καθήκοντος!

Συγχαρητήρια για το άρθρο σας. Πλήρως κατατοπιστικό. Μας δίνει κουράγιο για αγώνες διαρκείας κατά των αυθαιρεσιών το επόμνο διάστημα. Το Υπουργείο παιδείας είναι ενήμερο για το τι έγινε σε αυτές τις κρίσεις?

Μα τέτοιες ώρες βάζουν τέτοια καλά νέα ?

Ωραίες ειδήσεις διαβάζουμε απόψε. Αυτή θα χρειαστεί σε όσους καταφύγουν στη δικαιοσύνη αφού θεωρείται δεδικασμένο. Τα μέλη των συμβουλίων πρέπει να είναι προσεκτικά στους χειρισμούς που κάνουν. Γιατί υπάρχει μια παλιά καλή παροιμία που λέει δίχως κέρδος κ@@@@@. Το μπλέξιμο με τη δικαιοσύνη είναι σημαντικότατη εξέλιξη αφού επιφέρει μεγάλη ψυχολογική και οικονομική φθορά. Τώρα που υπάρχουν οι αποφάσεις αυτές ο ρόλος των δικηγόρων γίνεται ευκολότερος στα δικαστήρια. Ευχαριστούμε πολύ για την ενημέρωση σε αυτήν την εξέλιξη με την έκδοση της απόφασης ειδικά του εφετείου.