Συγκροτήθηκε, με απόφαση που υπέγραψε ο υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, η Επιτροπή για τη διερεύνηση μορφών συνεργασίας ανάμεσα στο Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας.
Η Επιτροπή αποτελείται από τούς:
1. Αντώνιο Τουρλιδάκη του Αναστασίου, Καθηγητή, Πρύτανη του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
2. Θεόδωρο Θεοδουλίδη του Παύλου, Καθηγητή, Κοσμήτορα της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
3. Αικατερίνη Δημητριάδου του Παρασκευά, Καθηγήτρια, Κοσμήτορα της Παιδαγωγικής Σχολής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
4. Νικόλαο Ασημόπουλο του Δημητρίου, Καθηγητή, π. Πρύτανη του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας.
5. Στέργιο Γκανάτσιο του Σταύρου, Καθηγητή του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας.
6. Παρασκευή Μητλιάγκα του Γεωργίου, Καθηγήτρια, π. Αντιπρύτανη του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας.
7. Γεώργιο Παπαδιοδώρου του Βασιλείου, Καθηγητή του Αλεξάνδρειου Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης.
8. Γεώργιο Αγγελόπουλο του Βασιλείου, Γενικό Γραμματέα του ΥΠ.Π.Ε.Θ.
9. Αθηνά Κοτζαμπάση του Παναγιώτη, Καθηγήτρια Νομικής Σχολής, Α.Π.Θ.
Η ενιαιοποίηση του Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας είναι ένα θέμα με ιστορία, βρίσκεται σήμερα σε εξέλιξη και θα μας απασχολεί σίγουρα και στο μέλλον. Έχουν κατατεθεί πολλές απόψεις με σοβαρά επιχειρήματα (π. χ. Σκέψεις για τον Ενιαίο Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας: Τρεις πόλοι και τρεις στόχοι, Δημοσθένης Σταμάτης esos.gr, 06/06/2016, ΤΕΙ Παρόν & Μέλλον, Κώστας Δελίδης Κοζάνη 05/05/09 και πολλοί άλλοι) και προτάσεις που κινούνται στον ευρύτατο χώρο από το όραμα-φαντασία μέχρι το λογικό και πραγματοποιήσιμο σενάριο. Οι διαστάσεις του εγχειρήματος είναι τεράστιες και είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει πρόβλεψη του βαθμού επιτυχίας του τελικού αποτελέσματος. Λόγω της πολυπλοκότητας του θέματος για να πετύχουμε το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα απαιτείται συσστράτευση όλων των άμεσα η/και έμμεσα εμπλεκομένων φορέων και πολιτών χωρίς ιδιοτέλειες, διεκδικήσεις συνδικαλιστικών-κομματικών συμφερόντων κλπ, κλπ.
Ο κύκλος των ΤΕΙ φαίνεται ότι έκλεισε, η δε πανεπιστημιοποίησή τους είναι μονόδρομος. Ποιος όμως θα αντικαταστήσει τον πολύ πετυχημένο θεσμό της Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΤΕΙ), τον τόσο απαραίτητο και απόλυτα συνάδοντα με τη δομή και το υπάρχον αναπτυξιακό επίπεδο της χώρας; Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι εύκολη και απαιτείται σοβαρή μελέτη. Η καθιέρωση των διετών προγραμμάτων μέσα στα πανεπιστήμια είναι μια συνιστώσα που μπορεί να ενταχθεί μέσα στο γενικό προβληματισμό, αν και είναι αμφίβολη η υιοθέτηση και η εφαρμογή τους κυρίως από το πανεπιστημιακό κατεστημένο. Η γνώμη που έχει εκφραστεί για τη μετάλλαξη του αρχετύπου (profile) του πανεπιστημίου σε ένα πολυμορφικό Ίδρυμα ποικίλης διάρκειας και ευρέως γνωστικού αντικειμένου πτυχίων- διπλωμάτων, αποτελεί ίσως μια πρόταση για επεξεργασία.
Η κάθε συγχώνευση ΤΕΙ και πανεπιστημίου έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ειδικότερα, για τη Δυτική Μακεδονία μπορεί να βρεθεί μια λύση έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ρωμαλέο και δυναμικό πανεπιστήμιο με ενεργό συμμετοχή στην ανάπτυξη της χώρας και με διεθνή εμβέλεια. Το εγχείρημα ίσως δεν είναι πολύ δύσκολο, γιατί τα δύο Ιδρύματα έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Το πολυπολικό μοντέλο, που δούλεψε με επιτυχία κυρίως στην περίπτωση του ΤΕΙ, μπορεί να συνεχίσει να εφαρμόζεται. Τέσσερις σχολές με δέκα τμήματα θα μπορούσε ίσως να αποτελέσει μια πρόταση για έναρξη διαλόγου. Η συμβολή-συμμετοχή όλων είναι πολύτιμη και απαραίτητη. Αρνητικές αντιδράσεις, αντιρρήσεις, παράπονα και γρίνιες δεν συμβάλλουν στην επίτευξη του στόχου. Μόνο με την πρυτάνευση του ΕΜΕΙΣ θα οδηγηθούμε στην επιθυμητή και σωστή λύση.