Δριμεία κριτική στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας για την κατάργηση του ΤΕΙ Θεσσαλίας άσκησε ο τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης, Μάξιμος Χαρακόπουλος από το βήμα της βουλής.
Χαρακτηρίζοντας το ΤΕΙ Λάρισας, ως «ένα από τα πιο δυναμικά τεχνολογικά ιδρύματα της χώρας» αναρωτήθηκε «ποια ήταν τα κριτήρια της κατάργησής του; Όλοι οι φορείς σας λένε ότι κάνετε λάθος. Η σύγκλητος του ΤΕΙ, το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης, οι σπουδαστές. Κι όμως κωφεύετε! Στο ΤΕΙ Κρήτης, όμως, δεν προχωρείτε σε συγχώνευση αλλά σε αναβάθμιση, ως αυτόνομο τεχνολογικό πανεπιστήμιο. Ήταν ισχυρότερες οι πιέσεις των εκεί κυβερνητικών βουλευτών; Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά; Και μην μας πείτε για ακαδημαϊκά κριτήρια.
Είχατε μήπως θετική εισήγηση από την ΑΔΙΠ για την κατάργηση του ΤΕΙ Θεσσαλίας και τη συγχώνευση; Υπήρχε αξιολόγηση; Ο σχεδιασμός σας έγινε με ακαδημαϊκά κριτήρια; Όχι βέβαια λέει η ΑΔΙΠ! Και τι κάνει μετά ταύτα ο αρμόδιος υπουργός; Διορίζει στη θέση του επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής έναν σύμβουλό του για να είναι σίγουρος ότι το θέλημά του θα είναι διαταγή για την ανεξάρτητη αρχή! Αυτό, λοιπόν, είναι το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς!».
Σύμφωνα με τον Θεσσαλό πολιτικό «χαρακτηριστικό παράδειγμα των δυο μέτρων και δύο σταθμών αποτελεί το Τμήμα Ιατρικών Εργαστηρίων, το οποίο αντί να αναβαθμίσετε, όπως έγινε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, που εντάχθηκε στο τμήμα Βιοϊατρικών Επιστημών, και όπως θα γίνει και στο νέο Διεθνές Πανεπιστήμιο -Κύριος οίδε τι διεθνές θα είναι- το καταργείτε.
Κι όμως, είναι το τμήμα που έχει τη δεύτερη υψηλότερη βάση εισαγωγής στο ΤΕΙ Θεσσαλίας. Έχει τις πλέον σύγχρονες υποδομές με εγκαταστάσεις που τέθηκαν φέτος σε χρήση, έχει 13 άτομα ακαδημαϊκό προσωπικό που το καθιστά αυτοδύναμο, και το σπουδαιότερο, οι απόφοιτοί του έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα και αξιόλογη ζήτηση στην αγορά εργασίας. Δεν είναι δυνατόν να προχωρήσετε σε συγχώνευση αυτού του τμήματος με τη Νοσηλευτική, που το μόνο κοινό στοιχείο τους είναι η συστέγαση στο ίδιο κτήριο».
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος για το Αβερώφειο Αγροδιατροφικό Τεχνολογικό Πάρκο επισήμανε ότι «πρέπει να είναι λειτουργικά αυτόνομο ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου», ενώ όσον αφορά στις προσλήψεις εκπαιδευτικών, υπογράμμισε ότι «η πλήρης παραγκώνιση του ΑΣΕΠ με την κατάργηση των γραπτών εξετάσεων και η επαναφορά ουσιαστικά της επετηρίδας, μέσω της μοριοδότησης, δεν θα ωφελήσει την εκπαίδευση. Επιπλέον, δεν προβλέπεται ειδικός αριθμός προσλήψεων τόσο για ΑΜΕΑ, όσο και για πολύτεκνους, ενώ μιλούμε για το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα».
Το στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης επικαλούμενο παραδείγματα άλλων χωρών τόνισε ότι «ο δρόμος που ακολουθεί η κυβέρνηση είναι λάθος. Χώρες με προηγμένο εκπαιδευτικό σύστημα, όπως η Γερμανία, η Αυστρία, η Σουηδία, επενδύουν στην ανώτατη τεχνολογική εκπαίδευση, τόσο σε πόρους όσο και σε ανθρώπους, με κύριο στόχο τη σύνδεση της με την πραγματική οικονομία, τις επιχειρήσεις, τις νέες τεχνολογίες. Εδώ, όμως η αριστερά παθαίνει αναφυλαξία ακούγοντας τη λέξη αγορά».
Κατέληξε λέγοντας ότι «η κυβέρνηση αφήνει πίσω της μια πολύ αρνητική παρακαταθήκη σε όλους τους τομείς, και πρωτίστως στα εθνικά θέματα. Το ίδιο κάνει και στην Παιδεία. Οι παρωχημένες ιδεοληψίες της, την ώρα που όλος ο κόσμος τρέχει με ταχύτητα φωτός, επιβάλουν παντού τη λογική της ήσσονος προσπάθειας».
Παρά το ό,τι ψηφίστηκε το νομοσχέδιο γιά το νέο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας,η τοποθέτηση του κυρίου βουλευτή είναι σωστή κυρίως σε δύο σημεία:Πρώτο είναι η εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία γιά τη μη κατάργηση του τμήματος Ιατρικών Εργαστηρίων,η οποία περικλείνει και την πρόταση που δίνει γιά τη διατήρησή του μέσα από τη μετονομασία του και μερική αλλαγή αντικειμένου του.Το δεύτερο είναι η σύγκριση του πανεπιστημιακού χώρου της Θεσσαλίας με την αναρχία που φτάνει στα όρια του καπετανάτου που υπάρχει στον αντίστοιχο χώρο της Κρήτης.Όμως η τελευταία δεν πρέπει να προβάλλεται ως παράδειγμα προς μίμηση,αλλά γιά αποφυγή.Και περιμένουμε από τη νέα κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχει,να εργαστεί στον τομέα των συγχωνεύσεων και στον πανεπιστημιακό χώρο,η οποία είναι και πραγματική ανάγκη όχι μόνο γιά οικονομικούς λόγους,αλλά κυρίως γιά να σταματήσει το εμπόριο ελπίδας στους νέους μας που άνθησε πολύ την τελευταία τριακονταετία.
Δυστυχώς,γιά την ΑΔΙΠ,ατύχησε,γιατί όπως και όλοι οι σύγχρονοι ελληνικοί θεσμοί μεταξύ των οποίων και τα σημερινά κόμματα, είναι τόσο διχασμένα και παράγουν τόσο αντιφατικές απόψεις μέσα από τις γραφειοκρατικές και χρονοβόρες διαδικασίες τους,που παρά την επιστημοσύνη τους,μόνο απελπισία μπορούν να δώσουν στους σύγχρονους Έλληνες