Ο υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής βιάστηκαν να δημοσιοποιήσουν το περιεχόμενο των Προγραμμάτων Σπουδών για κάθε μάθημα, χωρίς να ανακοινώσουν τα πιο βασικά συστατικά του συστήματος.
Ούτε η εξεταστέα ύλη ανακοινώθηκε ούτε οι λεπτομέρειες του νέου συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η ανακοίνωση αυτή απλώς άφησε τους γονείς και τους μαθητές της Α και της Β΄ (κυρίως) Λυκείου να εξακολουθούν να αναρωτιούνται για τους όρους φοίτησης και εκπαίδευσης στη Γ΄ Λυκείου.
Η ανακοίνωση των Προγραμμάτων Σπουδών:
1. Δεν αποσαφηνίζει οσοσδήποτε και την ύλη.
2. Ειδικά σε ορισμένα μαθήματα τα οποία αλλάζουν δραματικά δεν αποσαφηνίζει ούτε τους όρους μάθησης ούτε τους όρους εξέτασης. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας που θα συνεξετάζει δύο αντικείμενα.
3. Δε φωτίζει ουσιωδώς το τι τελικώς θα συμβεί με τα εξεταζόμενα μαθήματα αν και όποτε ανακοινωθεί ο νέος τρόπος εισαγωγής. Το ότι, για παράδειγμα, απουσιάζει Πρόγραμμα Σπουδών για τα Λατινικά δε σημαίνει , με απόλυτη βεβαιότητα, ότι δεν θα εξετάζονται τελικώς.
Επομένως, τα Προγράμματα Σπουδών και η ανακοίνωσή τους δεν «φώτισαν» το τοπίο που παραμένει θολό.
Με αυτό το δεδομένο και με αυτές τις ασάφειες εντοπίζουμε ορισμένα θετικά και βέβαια αρνητικά.
Στα θετικά εγγράφεται η αύξηση της ύλης και η ανάγκη για κριτικό πνεύμα.
Ενδέχεται, εάν και εφόσον τα Προγράμματα αυτά ισχύσουν, να θεραπευτούν παθογένειες του συστήματος διδασκαλίας και αξιολόγησης τις οποίες έχουν επισημάνει έγκριτοι πανεπιστημιακοί αλλά και εκπαιδευτικοί των άλλων βαθμίδων με πρώτο τον Πρόεδρο του ΕΟΕ κ. Δάσιο.
Να περιοριστεί δηλαδή η παπαγαλία και η στειρότητα των θεμάτων, να επιτραπούν τα διαβαθμισμένα θέματα, επομένως και η εκλογίκευση των επιδόσεων.
Στα θετικά, επίσης, ανήκει και η προσαρμογή της Γ Λυκείου στις πραγματικές ανάγκες των μαθητών που στοχεύουν στη συνέχιση των σπουδών τους.
Οπότε μάλλον περιορίζεται η απαξίωση των Λυκείων που οδηγεί στο φαινόμενο να είναι άδειες οι τάξεις της Γ Λυκείου από τους τελευταίους μήνες.
Στα αρνητικά βεβαίως εγγράφεται το ότι η αλλαγή ξεκινά από την τελευταία τάξη και το σύστημα εισαγωγής· εκεί που θα έπρεπε κανονικά να καταλήγει.
Και ότι στην ουσία δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη, και ενώ τελειώνει και ο Φεβρουάριος, οτιδήποτε σαφές για το νέο σύστημα εισαγωγής.
Κάτι που επηρεάζει τόσο τον κρατικό σχεδιασμό, όσο και την οργάνωση της μαθησιακής διαδικασίας από τους εκπαιδευτικούς.
Καλό είναι να θυμίσουμε, για πολλούς λόγους, ότι το βασικό πλαίσιο για το νέο σύστημα όπως έχει τεθεί μέχρι τώρα ελάχιστα αποκλίνει από το σχέδιο που είχε παρουσιαστεί επί υπουργίας Κ. Αρβανιτόπουλου στο παρελθόν.
Γιατί είναι στα θετικά η αύξηση της ύλης
Όταν οι μαθητές εγκλωβίζονται σε μικρή ύλη:
α) παπαγαλίζουν
β) οδηγούνται σε φροντιστηριακές συνταγές
γ) διαγωνίζονται σε αναγκαστικά «εύκολα» θέματα, οπότε συνωστίζονται στο άριστα και παίζει ρόλο η τυχαιότητα
δ) ευνοούνται οι προνομιούχοι γιατί αναγκαστικά προσεγγίζουν ευκολότερα την τελειότητα
ε) είναι ανεπαρκείς φοιτητές διότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις πανεπιστημιακές απαιτήσεις
ΑΝΤΙΘΕΤΑ η αύξηση της ύλης και τα διαβαθμισμένα θέματα περιορίζουν τις παραπάνω παθογένειες και επιτρέπουν στους ικανούς και εργατικούς μαθητές να φιλοδοξούν
Θυμηθείτε ότι στα πολύ παλαιά συστήματα που εξέταζαν όλη την ύλη επιτρεπόταν και σε φτωχότερους επαρχιώτες να διαπρέπουν
(εδώ βέβαια παίζει ρόλο και η απαξίωση των σχολών που αποθαρρύνει κυρίως τα φτωχότερα παιδιά, αλλά αυτό είναι μία άλλη τεράστια κουβέντα…)
Αυξημένες ώρες διδασκαλίας με ταυτόχρονη αύξηση της ύλης ακυρώνει το σκεπτικό του Υπουργείου που είναι η εμπέδωση και κατανόηση στο σχολείο. Το σχολείο δεν θα γίνει πότε Φροντιστήριο κυρίως γιατί οι διδάσκοντες μπορεί να ενδιαφέρονται μπορεί και όχι, μπορεί να είναι επαρκείς μπορεί και όχι. Στο Φροντιστήριο δεν αφήνεται τίποτα στην τύχη!