Η ομιλία του Α. Τσίπρα στη Βουλή για το ακ. άσυλο και τη Νομική Πάτρας

Προσπαθώ αυτές τις μέρες να κατανοήσω τη σπουδή της Κυβέρνησης να σπεύσει το κατακαλόκαιρο, λίγο πριν τον Δεκαπενταύγουστο -8 Αυγούστου έχουμε σήμερα- μια διάταξη για το πανεπιστημιακό άσυλο. Και αναρωτιόμουν τι είναι αυτό το επείγον που σας παρακινεί σε αυτή την πράξη. Μήπως είναι ένα μείζον ζήτημα που απασχολεί την ελληνική κοινωνία, απασχόλησε την προεκλογική περίοδο; Συζητάει ο κόσμος για αυτό το ζήτημα σήμερα στα καφενεία ή στις παραλίες, γιατί είμαστε και στο κατακαλόκαιρο; Εγώ έχω την αίσθηση ότι δεν συζητιέται, αλλά μπορεί να κάνω λάθος.

Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εκτίμησή μου και η εκτίμησή μας είναι ότι η Νέα Δημοκρατία επιλέγει, φέρνοντας σε συζήτηση εσπευσμένα το θέμα του ασύλου, να διεξαγάγει μία πρώτη ιδεολογική αντιπαράθεση και ιδεολογική σύγκρουση με την Αριστερά και την προοδευτική παράταξη στην ευρύτερη διάστασή της και για αυτό και οι αναφορές σας στους όρους «προοδευτικός», «συντηρητικός», «πρόοδος», «οπισθοδρόμηση», για αυτό και η διαρκής επίκλησή σας όχι στον ΣΥΡΙΖΑ προφανώς, αλλά στο Κίνημα Αλλαγής. Δεν ξέρω τι θα πράξει, είναι κάτι το οποίο αναμένουμε να δούμε.

Αναρωτιέμαι, όμως, γιατί εγώ θέλω να μιλήσω για την ουσία και θα εξηγήσω τι εννοώ όταν μιλώ για μία ιδεολογική αντιπαράθεση και ιδεολογική σύγκρουση: Μήπως το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου ήταν η αιτία να έχουμε όλο το προηγούμενο διάστημα κρούσματα βίας ή εντονότερα κρούσματα βίας ή παραβατικότητα στα ελληνικά πανεπιστήμια εξαιτίας της σημερινής νομικής ισχύος του πανεπιστημιακού ασύλου τα τελευταία τρία χρόνια από ό,τι είχαμε από το 2011 μέχρι και την τροποποίηση που φέραμε εμείς;

Η πραγματικότητα είναι ότι τίποτα από αυτά δεν ισχύει. Η πραγματικότητα είναι ότι στο ζήτημα αυτό επιδεικνύεται μία ιδεολογική εμμονή και η πραγματικότητα επίσης είναι ότι ούτε με το άσυλο αυτό καθαυτό, τη νομική ισχύ που έχουμε σήμερα, υπάρχει πρόβλημα ούτε τα υπαρκτά κρούσματα παραβατικότητας και τα κρούσματα βίας είναι το δικό σας θέμα.

Η ιδεολογική σας εμμονή δεν αφορά το άσυλο και τη νομική ισχύ σήμερα. Η ιδεολογική σας εμμονή αφορά το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο συνολικά και ό,τι αυτό συμβολίζει στην ελληνική κοινωνία και στην ελληνική πραγματικότητα, ό,τι αυτό συμβολίζει κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά στην πατρίδα μας. Είναι μία εμμονή που εκκινεί αφενός από την εγγενή αποστροφή σας απέναντι στον δημόσιο χώρο, στο δημόσιο πανεπιστήμιο και τη διαρκή μεροληψία σας υπέρ των ιδιωτικών σχολών και των ιδιωτικών σπουδών και των ιδιωτικών πανεπιστημίων και αφετέρου από την αποστροφή σας σε ό,τι διαχρονικά συμβολίζει –επαναλαμβάνω- σε επίπεδο πολιτικό και ιδεολογικό το δημόσιο πανεπιστήμιο στη χώρα μας.

Και αναφέρομαι στη σύνδεσή του με τα κινήματα της νέας γενιάς. Αναφέρομαι στη σύνδεσή του στο συλλογικό υποσυνείδητο της ελληνικής κοινωνίας και όλων όσοι έχουν μεγαλώσει από τη δεκαετία του ’80 και μετά με τον αγώνα της ελληνικής νεολαίας και του ελληνικού λαού ενάντια στην επτάχρονη δικτατορία και με τους αγώνες για την πρόοδο και την προκοπή σε αυτόν τον τόπο.

Άλλωστε, δεν ήταν λίγες οι φορές που στον δημόσιο λόγο τους οι πιο ακραίοι εκφραστές αυτής της υπερδεξιάς –επιτρέψτε μου την έκφραση- ιδεολογίας που έχετε το θράσος να την χαρακτηρίζετε και προοδευτική, οι πιο ακραίοι εκφραστές -ο κ. Βορίδης, ο κ. Γεωργιάδης- έχουν μιλήσει ευθέως για την ανάγκη να σταματήσει επιτέλους στον τόπο μας η ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς, άρα να σταματήσει και ό,τι συμβολίζει ή αναπαράγει διαχρονικά και ιστορικά την ηγεμονία αυτή. Κατ’ εσάς, είναι το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Σας άκουσα να κάνετε μία αναφορά στον φοιτητή, ο οποίος περνάει σε ένα ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο. Έχω την αίσθηση ότι μάλλον φιλολογικού χαρακτήρα ήταν αυτή η αναφορά, διότι δεν έχετε αντίστοιχα βιώματα.

Είχατε την ευτυχία -κατ’ εσάς, δεν λέω ότι είναι ευτυχία κατ’ ανάγκη- να σπουδάσετε κατευθείαν σε ένα καλό ξένο πανεπιστήμιο στο εξωτερικό. Δεν δώσατε πανελλαδικές.

Πήγατε κατευθείαν σε ένα πανεπιστήμιο στο εξωτερικό και περιγράψατε μία εικόνα, η οποία δυσφημεί το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο σήμερα. Περιγράψατε μία εικόνα που πολύ απέχει από την πραγματικότητα, διότι εμμείνατε σε ένα σκέλος μόνο, που έχει να κάνει με το γεγονός ότι σε ορισμένες μόνο σχολές -θέλω να το επαναλάβω αυτό- υπάρχουν ορισμένα κρούσματα παραβατικότητας.

Παραλείψατε όμως κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Παραλείψατε να αναφερθείτε στην ποιότητα των σπουδών που παρέχονται σήμερα στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο. Και δεν ήταν τυχαίο αυτό. Παραλείψατε να αναφερθείτε στο γεγονός ότι, σύμφωνα με το Shanghai Ranking, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, του οποίου είχα την τιμή να είμαι απόφοιτος.

Άκουσα από τα έδρανα της Συμπολίτευσης -και με προκαλεί αυτό- να αναπαράγεται κάτι το οποίο ως fake news αναπαράγεται εδώ και μία δεκαετία. Αν πατήσετε στην Google το όνομα «Τσίπρας», θα βγει: «Μεταγραφή από Βουλγαρία». Αυτή η αθλιότητα αναπαράγεται εδώ και δέκα χρόνια, αυτή η αθλιότητα των fake news!

Είχα, λοιπόν, την τιμή με πανελλαδικές εξετάσεις να περάσω στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρας, ένα από τα καλύτερα πολυτεχνεία της χώρας, της Ευρώπης, αλλά και διεθνώς. Και είχα την τιμή να είμαι απόφοιτος αυτής της Σχολής, είχα την τιμή να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές εκεί.

Και γνωρίζω πάρα πολύ καλά τη σύγκριση και το επίπεδο των σπουδών που παρέχονται στα πανεπιστήμια της χώρας μας και ιδιαίτερα στο Πολυτεχνείο. Έβδομο στη διεθνή κατάταξη είναι το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και ιδιαίτερα, η Σχολή των Πολιτικών Μηχανικών. Αντίστοιχης σπουδαιότητας θέσεις στη διεθνή κατάταξη έχουν και το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο της Κρήτης και το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας και το Πανεπιστήμιο Πατρών.

Άρα, λοιπόν, αυτή η παράλειψη στο αφήγημά σας για τον φοιτητή που τελειώνει τις σπουδές του σε ένα καλό ελληνικό πανεπιστήμιο και πηγαίνει στο εξωτερικό και ανακαλύπτει πόσο άθλιο είναι το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει μια σημαντικότατη παράλειψη, το γεγονός ότι αυτός ο φοιτητής, μόλις πάει στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό δίπλωμα σπουδών, συνειδητοποιεί πόσο υψηλό επίπεδο σπουδών έχει πάρει στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, ασύγκριτα υψηλότερο με αντίστοιχα σημαντικών πανεπιστημίων στο εξωτερικό.

Η εμμονή σας, λοιπόν, αυτή να υποβαθμίζετε το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο σας οδηγεί, πέραν της εξόχως, επαναλαμβάνω, ιδεολογικής και χωρίς καμία μα, καμία πρακτικής σημασίας επιλογής νομοθέτησης για το άσυλο σήμερα, να παρασύρεστε και σε ουσιαστικές πολιτικές υποβάθμισης ή απαξίωσης του δημόσιου πανεπιστημίου, όταν βρίσκεστε ως παράταξη σε θέσεις διακυβέρνησης.

Τι έργο έχετε να επιδείξετε από το 1990 και μετά; Τι έργο έχετε να επιδείξετε για τα δημόσια πανεπιστήμια; Ποιο ήταν διαχρονικά το σχέδιο της παράταξής σας όταν βρεθήκατε σε θέσεις διακυβέρνησης; Όχι σήμερα μόνο, αλλά εδώ και δύο δεκαετίες, έχετε την ίδια και απαράλλακτη γραμμή: Σταδιακή ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών του δημόσιου πανεπιστημίου, υποβάθμιση της μέριμνας, απαξίωση της έρευνας, αύξηση του κόστους φοίτησης και κατάργηση του άρθρου 16 και φυσικά, κατάργηση του ασύλου. Αυτό είναι το μεγάλο σας όραμα για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στον τόπο μας!

Και το 2015 αφήσατε πίσω σας ένα τοπίο διάλυσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση: Ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα είχαν προϋπολογισμούς που δεν μπορούσαν να καλύψουν ούτε τις βασικές τους λειτουργικές ανάγκες. Και μπορεί και πολλοί Βουλευτές σας σήμερα να το παραδεχτούν αυτό.

Θυμάμαι ως Αρχηγός της Αντιπολίτευσης τότε στα δύσκολα μνημονιακά χρόνια, τον κ. Φορτσάκη –δεν ξέρω αν είναι εδώ σήμερα- ως Πρύτανης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, που επεσήμανε ότι δεν υπήρχαν οι στοιχειώδεις δαπάνες για να μπορέσουν να λειτουργήσουν πολύ σημαντικές σχολές, ιστορικές σχολές. Και αναλάβαμε εμείς, στις χειρότερες δημοσιονομικά συνθήκες που έχει βρεθεί η χώρα από τη Μεταπολίτευση και μετά, και παρόλα αυτά αφήσαμε έργο, γιατί είχαμε σχέδιο για την αναβάθμιση του δημοσίου πανεπιστημίου.

Αυξήσαμε τον προϋπολογισμό των ΑΕΙ, βάλαμε μπροστά διαδικασίες για την ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας, αυξήσαμε τις δαπάνες για την έρευνα πάνω από το 1% του ΑΕΠ, δημιουργήσαμε νέα τμήματα, βάλαμε τέλος σε αυτό τον αναχρονιστικό διαχωρισμό ανώτατων και τεχνολογικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αναμορφώσαμε πλήρως τον χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας, χωρίς συγκρούσεις, χωρίς να ανοίξει μύτη, αλλά με διάλογο, με συναινέσεις, δημιουργήσαμε μια νέα πραγματικότητα. Εσείς τι σχέδιο έχετε ειδικότερα στην έρευνα;

Θέλω σήμερα να καταθέσω στα Πρακτικά ένα άρθρο του NATURE από 6 Αυγούστου, προχθεσινό, που λέει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχασε τις εκλογές, αλλά οι μεταρρυθμίσεις που έκανε στον χώρο της έρευνας αξίζουν να παραμείνουν». Είναι τρισέλιδο άρθρο. Το καταθέτω στο Πρακτικά. Δεν είναι στην ΑΥΓΗ. Δεν είναι σε μια εφημερίδα που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μιλήσατε με απαξίωση για το δημόσιο πανεπιστήμιο, μιλήσατε με απαξίωση για τον σπουδαστή που πηγαίνει στον εξωτερικό και δεν γυρίζει πίσω στην Ελλάδα όχι εξαιτίας του «brain drain», όχι εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών, όχι εξαιτίας μιας οικονομικής πολιτικής που τα έχει καταστρέψει όλα, αλλά γιατί δεν έχουμε υψηλό επίπεδο γνώσης και υψηλό επίπεδο έρευνας. Δεν είναι αυτή η πραγματικότητα.

Εσείς τι κάνατε; Με το καλημέρα ακυρώσατε την ίδρυση της Νομικής Σχολής της Πάτρας. Ποια είναι τα επιστημονικά κριτήρια πίσω από αυτή την απόφαση; Μήπως είναι πολιτικά τα κριτήρια; Δεν το γνωρίζω. Αν, όμως, ο σχεδιασμός σας γίνεται με όρους στο πόδι…

Και ναι, με όρους καφενείου, βεβαίως! Γιατί η λογική που λέει ότι δεν έχει ανάγκη η χώρα μια ακόμα νομική σχολή, διότι υπάρχουν άνεργοι δικηγόροι, είναι ένα επιχείρημα καφενειακού χαρακτήρα. Βεβαίως και μηχανικοί είναι άνεργοι. Να κλείσουμε σχολές πολιτικών μηχανικών; Και οι γιατροί είναι άνεργοι. Να κλείσουμε σχολές ιατρικής; Εκτός αν σχεδιάζετε να κλείσετε σχολές!

Σε κάθε περίπτωση, η απόφασή σας αυτή απλώς θα οδηγήσει και άλλους νέους στο εξωτερικό για σπουδές, όταν μάλιστα είναι και το βασικό σας επιχείρημα γιατί πρέπει να ανοίξουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ιδιωτικές σχολές, ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Δεύτερη κίνηση που κάνατε: Μεταφέρατε την έρευνα από το Υπουργείο Παιδείας στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Συμφωνούμε ότι η έρευνα οφείλει να έχει σύνδεση με την αγορά, αλλά η έρευνα είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από τα στενά όρια των κανόνων της προσφοράς και της ζήτησης. Η έρευνα απαιτεί επιστημονικό σχεδιασμό, απαιτεί πόρους, απαιτεί στρατηγική. Η ίδια η φύση της έρευνας δεν μπορεί να περιορίζεται στο κέρδος που αποδίδει το τάδε ή το δείνα ερευνητικό πρόγραμμα. Ακρωτηριάζετε την έρευνα και την επιστήμη με αυτή τη λογική, την αποδυναμώνετε. Οδηγείτε σε απαξίωση ολόκληρα επιστημονικά πεδία, των οποίων η προσφορά δεν αποτυπώνεται με όρους κέρδους. Εμάς δεν ενδιαφέρει να δικαιωθούμε. Μας ενδιαφέρει να μη γυρίσουμε πίσω σε αυτά τα οποία παραλάβαμε το 2015, ιδιαίτερα στον χώρο της έρευνας.

Τρίτη κίνηση που κάνατε μόλις εκλεγήκατε: Ήρθατε εδώ να ανοίξετε αυτή την ιδεολογική αντιπαράθεση για το άσυλο, το φάρμακο για πάσα νόσο. Έχω, λοιπόν, την αίσθηση, ακούγοντάς σας, ότι προσπαθείτε να μας σύρετε σε μια συζήτηση που δεν αφορά πράγματι το 2019. Αφορά το 1990, το 2006. Μάλιστα, τα σερβίρετε όλα με τη μορφή του αυτονόητου και του σύγχρονου.

Πάμε, λοιπόν, από την αρχή. Το 2011 ήρθατε σε αυτή εδώ την Αίθουσα και ψηφίσατε με το ΠΑΣΟΚ τότε, που ήταν στην κυβέρνηση, τον περίφημο «Νόμο Διαμαντοπούλου», της κ. Διαμαντοπούλου. Ας θυμηθούμε: Μήπως τα επόμενα χρόνια η χώρα μας μετατράπηκε σε παράδεισο ασφάλειας και νομιμότητας και κάθε παραβατική συμπεριφορά εντός του πανεπιστημίου εξαφανίστηκε;

Όμως, εδώ –και θέλω να μείνω σε αυτό- δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με μια ιδεολογική εμμονή, αλλά και μια συνειδητή εξαπάτηση, συντονισμένη θα έλεγα και άρτια οργανωμένη και από μερίδα του Τύπου, που παραδοσιακά αρέσκεται στο να πουλάει το συγκεκριμένο προϊόν. Πού είναι η εξαπάτηση; Με την απόκρυψη των όσων λέει σήμερα ο νόμος και των όσων σήμερα προβλέπονται. Διότι σήμερα ο νόμος προβλέπει ρητά ότι η αστυνομία επεμβαίνει, όταν διαπράττεται κακούργημα ή όταν διαπράττονται πράξεις κατά της ζωής μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους.

Άρα, λοιπόν στην πράξη τι θέλετε να πετύχετε; Αυτό είναι το ερώτημα. Στην πράξη λέω -για την ιδεολογική σύγκρουση είπα και μπορώ να πω και άλλα- όμως θέλετε να πετύχετε το να περιπολεί η αστυνομία έξω από τις αίθουσες διδασκαλίας; Μήπως να πάρουμε κι αυτούς τους αστυνομικούς που έχουν πάει στο Μετρό, πώς τους είπατε, τους «μαύρους πάνθηρες» και έχει γεμίσει η Αθήνα; Η Αθήνα είναι μία πρωτεύουσα του κόσμου με εκατομμύρια επισκέπτες που έρχονται στην Αθήνα -και τα τελευταία χρόνια έχει ανέβει ο τουρισμός στα τριάντα πέντε εκατομμύρια αφίξεις- και στην Ελλάδα διότι αισθάνονται ασφάλεια. Το καταλαβαίνετε αυτό;

Αισθάνονται ασφάλεια και ιδίως στην Αθήνα αισθάνονται ασφάλεια. Και εσείς έχετε δημιουργήσει τώρα την εικόνα -μόνοι σας!- ότι η Αθήνα είναι μία ανασφαλής πρωτεύουσα.

Έρχονται οι Γάλλοι στην Ελλάδα γιατί δεν θέλουν πια να βλέπουν τους ένοπλους αστυνομικούς να περιπολούν, γιατί στο Παρίσι αισθάνονται πράγματι ανασφάλεια. Και έχετε γεμίσει το Μέτρο με «μαύρους πάνθηρες». Θα τους βάλετε και στις πανεπιστημιακές σχολές; Αυτή είναι η λύση; Και εν τοιαύτη περιπτώσει, θέλω να σας ρωτήσω με ειλικρίνεια: Αυτό πιστεύετε ότι θα βοηθήσει, ώστε να έχουμε -από τον Σεπτέμβριο και μετά που θα ξανανοίξουν οι σχολές- μία κατάσταση αποκατάστασης της τάξης και της ηρεμίας; Εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Εγώ ίσα-ίσα θεωρώ ότι μέσα από αυτή την υπερβολική σπουδή σας ενέχει ο κίνδυνος μεγάλες πανεπιστημιακές σχολές να γίνουν εστίες εντάσεις.

Μόλις αναλάβατε, λοιπόν, έχετε προβεί σε μια σειρά από κινήσεις οι οποίες καταδεικνύουν το πώς εσείς αντιλαμβάνεστε την πρόοδο στον χώρο της εκπαίδευσης. Πήρατε την έρευνα από το Παιδείας, καταργήσατε τα διετή προγράμματα εκπαίδευσης, καταργήσατε τη Νομική Σχολή στην Πάτρα, πήγατε να δημιουργήσετε χάος με την υποβολή μηχανογραφικών και σήμερα μετά από όλα αυτά, έρχεστε εδώ να στήσετε ένα επικοινωνιακό σόου για το άσυλο. Σε κάτι παραπάνω από ένα μήνα ανοίγουν οι σχολές. Τα σοβαρά ζητήματα των φοιτητών και της πανεπιστημιακής κοινότητας, της ακαδημαϊκής κοινότητας είναι τελείως διαφορετικά από αυτά που σήμερα αναδείξατε, είναι τελείως διαφορετικά από τις ιδεολογικές εμμονές και από ένα επικοινωνιακό παιχνίδι.

Σας καλούμε, λοιπόν, να ασχοληθείτε σοβαρά με τα σοβαρά προβλήματα και να ασχοληθείτε με στοιχειώδη ευθύνη απέναντι στους ανθρώπους του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου, στους καθηγητές, αλλά και στους σπουδαστές, σε όλους όσους εργάζονται μέσα στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Διότι εκτός από τις ιδεολογικές εμμονές υπάρχει και η πραγματικότητα που ζητάει απαντήσεις. Και εκεί θα είμαστε εδώ να βοηθήσουμε. Όμως, σε κάθε σας απόπειρα να ξηλώσετε όλο το σημαντικό αυτό έργο που κάναμε όλα τα προηγούμενα χρόνια, θα είμαστε σκληρά απέναντι τόσο εμείς όσο και η ακαδημαϊκή κοινότητα και το φοιτητικό κίνημα, παρά τα προβλήματα που έχει τα τελευταία χρόνια.