Δεν είναι παράπτωμα η "αυτο - λογοκλοπή"

Δεν ξέρω για άλλες σχολές, αλλά στην Αρχιτεκτονική του Θεσσαλίας, απαιτούνται δύο εργασίες για το πτυχίο, μία στο 4ο και μία στο 5ο έτος σπουδών.

@Διπλοί τίτλοι
Αγαπητέ/-ή,
Η απόκτηση διπλών (ίσως και τριπλών) τίτλων είναι διαχρονικό φαινόμενο και όχι μόνο της τελευταίας 10ετίας.
Δείτε για παράδειγμα πώς "μετεξελίχθηκε" το ΠΔ130/89 (εξομοίωση Πτυχίου των αποφοίτων των Παιδαγωγικών Ακαδημιών και των Σχολών Νηπιαγωγών) σε συνδυασμό με τη φοίτηση στα Διδασκαλεία!
Η φοίτηση στο Διδασκαλείο κατάληξε να δίνει:
1) Πτυχίο Διδασκαλείου,
2) Πτυχίο Παιδαγωγικού Τμήματος και
3) (ίσως) Μεταπτυχιακό Τίτλο Σπουδών!

Είναι βέβαια άλλο απο το θέμα του άρθρου, αλλά τα integrated masters όντως έχουν κάποια προβλήματα - προσωπικά τα θεωρώ "πατέντα" αμφίβολης ποιότητας που σχετίζεται με διάφορες σκοπιμότητες του συστήματος στο ΗΒ, αλλά προφανώς εκεί η διπλωματική σου είναι μία οπότε δεν θα μπορούσε να αντιστοιχεί π.χ. σε σπουδές όπου ο φοιτητής έκανε και πτυχιακή και διπλωματική (σε χωριστές σπουδές προπτυχιακό/master). Γι'αυτό αν προσέξετε στη διατύπωση μιλάνε για "αδιάσπαστα" ή αδιαίρετα και κάτι τέτοια, όπου για να καταλάβεις πρέπει να σκεφτείς σχεδόν με θρησκευτικό τρόπο.

Για το θέμα των dual degrees όμως έχετε άδικο, δεν είναι "ελληνική πατέντα", υπάρχει και σε άλλες χώρες, π.χ. ΗΠΑ, δεν είναι κάτι πρόσφατο, και μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο και ενδιαφέρον αν δεν το "κακοποιήσουμε" κι αυτό στην Ελλάδα. Αλλά προϋποθέτει άλλη οργάνωση των σπουδών την οποία δεν την έχουμε και δεν είναι απλό να μεταβούμε σε αυτήν.

Ενδιαφέρον το σχόλιό σας. Δηλαδή πριν 10 χρόνια δεν ήταν παράπτωμα να πάρεις μια εργασία σου και να την ξανα-υποβάλεις ως νέα για να περάσεις 2ο μάθημα ή να πάρεις 2ο τίτλο σπουδών, κλπ; Προφανώς και ήταν! Σε ποιό πανεπιστήμιο θεωρούταν θεμιτό να το κάνεις αυτό; Σε κανένα.

Επίσης, προφανώς τους εκθέτει κάποιους όλο αυτό αλλά αυτά με το νόμιμο και ηθικό δεν τα καταλαβαίνω. Δεν είπε κανείς ότι είναι παράνομο ούτε πήγαν να τον κλείσουν φυλακή ή να τον στείλουν στον εισαγγελέα. Να αφαιρέσουν τον τίτλο "σκέφτηκαν". Μην πετάμε τη μπάλα στην εξέδρα.
Αν ήθελαν να το κάνουν μια χαρά θα μπορούσαν, και ας έψαχνε ο ενδιαφερόμενος να αποδείξει μετά ότι η αυτολογοκλοπή είναι "θεμιτή", "δεν υπηρχε πριν 10 χρόνια" και όλα αυτά τα φαιδρά. Απλά μάλλον ήθελαν να "λήξει" το ζήτημα και έτσι διατύπωσαν και με τρόπο το ερώτημα στο ΝΣΚ.

Και επίσης, το διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να ανακαλυφθεί η αντιγραφή δεν έχει καμια σημασία ούτε ηθικά ούτε με α΄λλο τρόπο. Ευτυχώς ακόμα δεν έχουμε δει κανονισμούς σπουδών που να λένε ότι αν αντιγράψεις αλλά δε σε "πιάσουν" για Χ χρόνια τότε είναι σα να μην αντέγραψες....

Απασχολεί πολλούς σχολιαστές το γεγονός πως αποκτήθηκε ένας δεύτερος τίτλος (?). Κάποιοι αγνοούν επιλεκτικά πως (με νόμο ΣΥΡΙΖΑ) τα 5ετή ΠΣ απονέμουν ταυτόχρονα προπτυχιακό και μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, ο οποίος αναγνωρίζεται/αντιστοιχίζεται με ένα κανονικό master. Ποια είναι η προπτυχιακή και ποια η μεταπτυχιακή διπλωματική σε αυτή την περίπτωση?
Επίσης, να μην ξεχνάτε την άλλη καταπληκτική, ελληνική πατέντα που επιχειρεί το ΕΜΠ με τα διπλά πτυχία (dual joint? degrees?)… Εκεί ο τίτλος θα αναγνωρίζεται εις τριπλούν… ένας προπτυχιακός από το ΕΜΠ, ένας ακόμα προπτυχιακός/μεταπτυχιακός από το Columbian και ένα (συριζαικό) intergrated master.

Άλλο το ηθικό άλλο το νόμιμο.
Το ότι πήρε δικό του κομμάτι και το έβαλε σε άλλη εργασία του αυτό εκθέτει τον ίδιο και αυτούς που τον εξέτασαν. Αν ήμουν εγώ μέλος της επιτροπής δεν θα την θεωρούσα επαρκή για μεταπτυχιακό. Από εκεί όμως ως το σημείο να πεις ότι είναι παράπτωμα ειδικά δέκα χρόνια πριν που δεν υπήρχε καν ο όρος αυτολογοκλοπη είναι πολύ μεγάλος ο δρόμος....

" Στο μέλλον όλες οι εργασίες θα είναι άνω του 90% ως plagiarism."

Όχι, στο μέλλον ΔΕΝ θα είναι έτσι, όπως δεν είναι σε καμια περίπτωση ούτε σήμερα έτσι. Ας μην προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα. Όποιος νομίζει ότι "τα έχουμε πει όλα" και ότι τα επιστημονικά άρθρα θα μοιάζουν αναγκαστικά με προηγούμενα άρθρα, και τέτοια φαιδρά...απλά λυπάμαι και τρομάζω.

Έχω διατελέσει editor σε αρκετά συνέδρια και περιοδικά - από τα "καλά" στο χώρο μου, και ποτέ μα ποτέ δεν έχω δει τέτοια ποσοστά, ακόμη και σε άρθρα όπου η επιστημονική πρωτοτυπία και συμβολή είναι "μικρή" ή "ελάχιστη".
Και τα εργαλεία που λέτε, είναι ευλογία, όχι κατάρα, γιατί χωρίς αυτά θα αντέγραφα σε ποσοστό 93% και δε θα το έπαιρνε χαμπάρι κανένας, ή θα ήταν ακόμη πιο εύκολο να θολώσω τα νερά.

Έλεος δηλαδή, ακόμη και "τα 3 γουρουνάκια" να ζητήσουμε από 10 ανθρώπους να γράψουν δε θα έχουν 92% ομοιότητα μεταξύ τους, ποιόν πάμε να πείσουμε ;;

93% είναι, όχι 92% . Σημαίνει ότι από όλο το κείμενο/έγγραφο, το 93% αυτού υπάρχει αυτούσιο σε άλλες πηγές.

Αγαπητε....93% ομοιότητα....93%...δεν είναι ονοματεπώνυμα και εξισώσεις, έλεος...

Δεν ξέρω τι εννοείτε με το 92%.

Θέλω να αναφέρω το εξής πρόβλημα με αυτά τα εργαλεία, καθώς έχω κάνει πολλές δημοσιεύσεις σε ένα ερευνητικό πεδίο. Αποτέλεσμα είναι ότι αυτα τα εργαλεία κάνουν γλωσσικό έλεγχο και όχι έλεγχο έρευνας των αποτελεσμάτων. Βγάζουν ως plagiarism ακόμα και το ονοματεπώνυμο κάποιου. Στο μέλλον όλες οι εργασίες θα είναι άνω του 90% ως plagiarism. Πχ αν γράψεις μια μαθηματική σχέση, θα στη βγάλει ως plagiarism, όπως το Πυθαγόρειο θεώρημα κλπ. Πολλοί έχουν μπερδέψει το επιστημονικό plagiarism με το γλωσσικο plagiarism. Μπορεί κάποιος να γράψει κάτι με τελείως διαφορετικά λόγια και να έχει κλέψει τα αποτελέσματα, και να εμφανίζεται με 0% plagiarism, όπως και το αντίστροφο. Τα εργαλεία αυτά είναι καταστροφή της επιστήμης. Για αυτό πρέπει να διαβάζει κανείς μια εργασία και να κρίνει νοηματικά και επιστημονικά αν έχει plagiarism, και όχι να κάνει μόνο γλωσσικούς ελέγχους. Πιο σημαντικά είναι τα copyrights μιας εργασίας.

" αν ήταν με κάποιο τρόπο μετρήσιμα τα ποσοστά πρωτοτυπίας μια μέση εργασία θα παρουσίαζε πάνω από 3-4% πρωτοτυπίας?"
Αστειεύεστε, ελπίζω...τέτοιο "θόλωμα νερών" είχα καιρό να δω από κάποια εκλεκτορικά του παρελθόντος (ευτυχώς!) στα οποία είχα κληθεί να συμμετάσχω.

Κάθεται ο κόσμος στα σχόλια και συζητάει αν είναι ή όχι ακαδημαϊκό παράπτωμα το να πάρεις μια εργασία σου και να την ξαναυποβάλεις ουσιαστικά για να πάρεις άλλο ένα δίπλωμα. Και αν όποιος το κάνει αυτό θα έπρεπε ή όχι να χάνει και το δίπλωμα - ας πέρασαν και 10 και 20 χρόνια - και πολλά άλλα ίσως.

Για όποιον είναι εκτός Ελλάδας και τα παρακολουθεί, τέτοιες "συζητήσεις" και καταστάσεις προκαλούν μειδίαμα και θλίψη ταυτόχρονα.

ααα οχι. Αυτά τα λέτε εσείς....Και ίσως και η κοινή λογική, και η ακαδημαϊκή λογική, και όλα τα ΑΕΙ στον υπόλοιπο κόσμο. Εδώ όμως και με τη βούλα του ΝΣΚ δεν ισχύουν αυτά, έχουμε διαμορφώσει άλλες καταστάσεις...

"Άλλο η πρωτοτυπία", "όλα κρίνονται κατά περίπτωση", "92% δε σημαίνει τίποτα"... Εντάξει, καταλάβαμε... Πείτε μας σε ποιά ΄άλλη χώρα του κόσμου θα μπορούσε να "περάσει" έτσι αυτή η τραγελαφική κατάσταση.

Σωστά αναφέρθηκε ήδη. Θα μπορεί ο οποιοσδήποτε να καταθέσει την Διδακτορική του Διατριβή για να λάβει ένα μεταπτυχιακό επιπλέον.
Μα, εδώ δεν είναι νόμιμη η διπλοδημοσίευση, δηλ. δημοσίευση του ίδιου περιεχομένου σε δύο διαφορετικές επιστημονικές πηγές. Πως θεωρήθηκε ότι η αυτο-λογοκλοπή είναι νόμιμη. Κάτι μας διαφεύγει εδώ.

Δεν νομίζω πως τίθεται εξαρχής θέμα αυτολογοκλοπής. Δηλαδή ένας ερευνητής δεν μπορεί να εξελίξει τη θεωρία του; Αλλά μιας και έγινε λόγος για πρωτοτυπία τι έχουμε άραγε να πούμε για τις διδακτορικές και μεταπτυχιακές εργασίες εμπειρικών ερευνών (ποσοτικών/ποιοτικών) που είναι πάνω από 90% ολόιδιες, από μεθοδολογία μέχρι θέματα κλπ? Μάλλον εκεί πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο.

Οποιαδήποτε παράγωγη λέξη με την λέξη "λογοκλοπή" αποτελεί ΦΥΣΙΚΑ προϊόν λογοκλοπής.
Η ακαδημαϊκή δεοντολογία απορρίπτει με σαφήνεια οποιαδήποτε εργασία η οποία έχει ποσοστό άνω του 25 % ( πάντα ανάλογα με το αντικείμενο και το θέμα).
Σχεδόν όλα τα πανεπιστήμια του εξωτερικού, έχουν απόλυτη ταύτιση στο ότι η λογοκλοπή απλά δεν επιτρέπεται και ο/η φοιτητής/τρια απλά απορρίπτεται.
Τώρα αν εδώ θέλουμε απόφαση ΝΣΚ για να δούμε τα ισχύοντα ή τα αυτονόητα, τότε όντως μιλάμε για απλό χάσιμο χρόνου

Να συμφωνήσουμε πως αυτολογοκλοπή ως έννοια δεν υπάρχει κι ούτε θα μπορούσε να υπάρξει εξ ορισμού. Τα υπόλοιπα θέματα που θίγονται, πχ πρωτοτυπία, δεν πρέπει να συγχέονται. Αυτά κρίνονται από την εξεταστική επιτροπή και αφορά εξατομικευμένα την κάθε εργασία, δεν είναι κάτι γενικό. Το 92% δεν μας λέει απολύτως τίποτα για την πρωτοτυπία. Εξάλλου, αν ήταν με κάποιο τρόπο μετρήσιμα τα ποσοστά πρωτοτυπίας μια μέση εργασία θα παρουσίαζε πάνω από 3-4% πρωτοτυπίας?

Ίσως δεν είστε αρκετά εξοικειωμένος με το τι ακριβώς είναι διδακτορική διατριβή, τι συνιστά "πρωτοτυπία" (το πρώτο ίσως απαιτούμενο "χαρακτηριστικό" του διδακτορικού), και τι είναι "επιτρεπτό".
Σχετικά με αυτό που ρωτήσατε, είναι παγκοσμίως αποδεκτό ο φοιτητής να προ-δημοσιεύει κάποια από τα αποτελέσματα σε άρθρα κλπ, και στη συνέχεια να τα παρουσιάζει στη διατριβή (συνήθως με μεγαλύτερη λεπτομέρεια, με περισσότερα αποτελέσματα που δεν μπήκαν στα άρθρα, κλπ).

Επίσης είναι παγκοσμίως απαρα΄δεκτο (με εξαίρεση την Ελλάδα απ'ότι φαίνεται) το να πάρεις τη διατριβή σου και να την ξανα-καταθέσεις σε ποσοστό 92% για να λάβεις κάποιον άλλο τίτλο.

Για να πάμε το "σκεπτικό" ένα βήμα παρακάτω, θα μπορούσα δηλαδή να γράψω μια διατριβή στο τμήμα/ΑΕΙ Α, και μετά να καταθέτω την ίδια 2-3 φορές σε διαφορετικά τμήματα/ΑΕΙ στα πλαίσια άλλων μεταπτυχιακών ή διδακτορικών και να είναι "όλα καλά" αφού "δε μπορώ να κλέψω απ'τον εαυτό μου" και όλες τις άλλες ευφάνταστες δικαιολογίες...

1) Το ότι οι διπλωματικές εργασίες πρέπει να εμπεριέχουν πρωτοτυπία και να μην αναμασούν πράγματα που ήδη έχουν ΄γίνει (γιατί το 92% αυτό σημαίνει), το έχετε ακούσει;

2) Ξέρατε ότι αυτή η αντιμετώπιση είναι άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία ολόδική μας;

Η αυτολογοκλοπή είναι ως όρος αδόκιμος επειδή είναι αντιφατικός. Δεν μπορείς να κλέψεις τις δικές σου ιδέες γιατί απλούστατα είναι δικές σου. Γιατί θα πρέπει να χρειαζόμαστε γνωμοδοτήσεις για αυτονόητα πράγματα;

Αν υποβάλεις διδακτορική διατριβή, συνοψίζοντας και παραθέτοντας αυτούσιες εργασίες σου, που έχουν ήδη δημοσιευθεί, σχετικές με το θέμα της διατριβής σου πριν την υποστήριξη της διατριβής σου αποτελεί λογοκλοπή;

Δηλαδή εάν πάρω το 92% των ανταλλακτικών του παλιού μου Fiat (μοντέλο του '80) και τα τοποθετήσω σε μια Ferrari, μπορώ να την "πασάρω" ως τη νέα Tetsarossa? Αν μου πείτε ότι θα πληρώνω και τέλη κυκλοφορίας για Fiat, τότε να ξεκινήσω άμεσα τις εργασίες....

Αν είσαστε εντός ΑΕΙ μπορείτε να υποθέσετε γιατί έγινε όπως ΄έγινε. Όλα αυτά που λέτε είναι απολύτως λογικά, αλλά "δεν έχουν σημασία". Αυτό που έχει σημασία είναι το εξής: γιατί το ΑΕΙ/Τμήμα/Μεταπτυχιακό να *ρωτήσει το ΝΣΚ* αν *υποχρεούται* να ακυρώσει τον τίτλο.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη - δεν ρωτάς το ΝΣΚ "αν είσαι υποχρεωμένος" να ακυρώσεις. Ακυρώνεις τον τίτλο (γιατί σε κανένα σοβαρό πανεπιστήμιο του κόσμου δεν θα άφηναν να γίνει κάτι διαφορετικό) για τον προφανή λόγο, και από εκεί και πέρα ας πάει όποιος θέλει στο ΝΣΚ ή πουθενά αλλού για να δείξει ότι δεν είχες δικαίωμα να τον ακυρώσεις.
Από τη στιγμή που το ερώτημα προς το ΝΣΚ ήταν διατυπωμένο όπως ήταν διατυπωμένο....

Ποιο πανεπιστήμιο είναι αυτό το οποίο απαγορεύει την λογοκλοπή χωρίς να απαιτεί η διπλωματική εργασία να είναι πρωτότυπη;

Κάτι σαν το σαμπουάν δηλαδή. Με μία ουσιαστικά εργασία κατακτάς δύο ή και περισσότερους ακαδημαϊκούς τίτλους. 2 σε 1....

Μα φυσικά δεν είναι παράπτωμα η αναφορά στον εαυτό σου. Αλλά αυτό είναι το θέμα; Αυτό θα έπρεπε να κρίνεται; Μια διπλωματική εργασία και μια διατριβή πρέπει να είναι έργα με χαρακτήρα ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ. Όταν το συντριπτικό ποσοστό των πορισμάτων είναι ξαναειπωμένο, έστω κι από το ίδιο πρόσωπο, πολύ απλά δεν υπάρχει πρωτότυπη εργασία. Γιατί όσα "πασάρει" ο υποβάλλων την εργασία, τα έχει ξαναματαϋποβάλει στο παρελθόν. Επομένως οι επιτροπές (τριμελείς κι επταμελείς) τον κόβουν μια χαρά, και η νομιμότητα της "αυτο-λογοκλοπής" δεν παίζει κανέναν ρόλο. Τέλος: ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΣΕΣ ΕΡΓΑΤΟΩΡΕΣ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ "ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ" ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΔΙΔΟΝΤΑΙ ΑΝΟΥΣΙΕΣ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΚΥΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.

Τσκ τσκ τσκ αγαπητέ/ή.... Ποιά "διεθνή επιστημονική κοινότητα" και τέτοια, εμείς εδώ είμαστε "αλλιώς". Η "Ελληνική ιδιαιτερότητα" τα υπερνικά όλα!

Απίστευτες ενέργειες, απίστευτο σκεπτικό του ΝΣΚ. Λυπάμαι πάρα πολύ, ντρέπομαι που είμαι μέλος ΔΕΠ στη χώρα όπου συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Άκου λεει " δεν προβλέπεται ως παράπτωμα κατά της ακαδημαϊκής κοινότητας η αυτο - λογοκλοπή"!!!

92% ποσοστό ομοιότητας στο turnitin σημαίνει ότι 92 από τις 100 σελίδες είναι πανομοιότυπες! Copy paste, δηλαδή!
Είμαι σίγουρος ότι εάν ο νομικός που έκανε αυτή τη γνωμάτευση είχε τη δυνατότητα να αντιπαραβάλλει τις δύο εργασίες θα δυσκολεύονταν πολύ να γράψει αυτή την απόφαση.