ΔΑΚΕ Καθηγητών: Έντονη ανησυχία για το άνοιγμα των σχολείων τη Δευτέρα

Την εντονότατη ανησυχία της για την απόφαση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας να ανοίξει τη Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2022 τα σχολεία, εκφράζει , με σημερινό ανακοινωθέν, η Η ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε .

Για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί η ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε επισημαίνει τα εξής:

• Είναι οξύμωρο να κλείνουν τα σχολεία, σε προηγούμενη  φάση της πανδημίας, με 5000 κρούσματα ημερησίως και να ανοίγουν τώρα με 50.000 κρούσματα.
• Θα μπορούσαν να παραταθούν οι διακοπές των Χριστουγέννων μία ή το πολύ δύο εβδομάδες, με αντίστοιχη παράταση του διδακτικού έτους, όπως εξάλλου πρότειναν αρκετοί επιδημιολόγοι, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα στην εκπαιδευτική διαδικασία.
• Το υγειονομικό πρωτόκολλο, που προβλέπει τη νόσηση του 50% +1 μαθητών, προκειμένου να κλείσει το τμήμα είναι απαράδεκτο. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στη Γαλλία και την Ιταλία τα τμήματα  κλείνουν για πέντε μέρες, όταν νοσήσουν τρεις μαθητές.
• Οι καθηγητές καλούνται να διαχειριστούν μία εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Εκτός των διδακτικών τους καθηκόντων, που πραγματοποιούνται σε εξαιρετικά δυσχερείς συνθήκες και την υπερβολική γραφειοκρατία, που έχει επιβληθεί λόγω της αυτοαξιολόγησης, τώρα καλούνται να εκτελέσουν πρόσθετο γραφειοκρατικό έργο. Αφού καταγραφεί το πρώτο κρούσμα, οι καθηγητές καλούνται να προχωρήσουν στην ιχνηλάτηση, να συμπληρώσουν τα σχετικά παραστατικά για τους μαθητές του τμήματος, που πρέπει να προσέλθουν στις Δημόσιες Δομές, για rapid τεστ. Ας μην ξεχνάμε ότι στο Λύκειο είναι σύνηθες ο μαθητής να φοιτά σε τμήμα Γενικής Παιδείας και Κατεύθυνσης και σε τμήμα ξενόγλωσσο κάνοντας την ανίχνευση δυσκολότερη και τη γραφειοκρατία μεγαλύτερη. Στη συνέχεια πρέπει να συμπληρωθούν οι σχετικές φόρμες, για να αποσταλούν στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και στον ΕΟΔΥ.
• Παρά το γεγονός ότι προβλέπεται δωρεάν rapid τεστ από τις Δημόσιες Δομές για τους μαθητές και τους καθηγητές, που ήρθαν σε επαφή με βεβαιωμένο κρούσμα, γνωρίζουμε ότι αυτό πρακτικά είναι δύσκολο να εφαρμοστεί. Οι Δημόσιες Δομές έχουν ήδη καταρρεύσει και η αναμονή ξεπερνάει τις δύο ώρες (παρά τα κλειστά σχολεία). Είναι δεδομένο ότι πολλοί μαθητές και καθηγητές θα καταφύγουν στον Ιδιωτικό Τομέα, καταβάλλοντας το αντίστοιχο χρηματικό ποσό, για να γλιτώσουν την αφάνταστη ταλαιπωρία.
• Επιβάλλεται κλιμάκια του ΕΟΔΥ να προσέρχονται στους σχολικούς χώρους, για τη διευκόλυνση μαθητών και καθηγητών.
• Είναι μύθος ότι οι μαθητές είναι ασφαλέστεροι στα σχολεία. Μπορεί κατά τη διάρκεια του μαθήματος να φορούν την προστατευτική μάσκα, που τους παρέχει προστασία, όμως κατά τη διάρκεια του διαλείμματος οι μαθητές βγάζουν υποχρεωτικά τη μάσκα, προκειμένου να φάνε το κολατσιό  τους κατά παρέες.
• Τα τμήματα παραμένουν πολυπληθή, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις. Παρά τον ισχυρισμό του Υπουργείου Παιδείας ότι μόνο το 2,8% των τμημάτων έχουν 28 μαθητές, τα πολυπληθή  τμήματα (25 μαθητές και άνω)  είναι σύνηθες φαινόμενο στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Γιάννενα). Το Υπουργείο Παιδείας αυθαίρετα στην παρουσίαση των στατιστικών στοιχείων βάζει στο ίδιο τσουβάλι τα σχολεία των μεγάλων αστικών κέντρων με τα σχολεία των μικρών νησιών και των ορεινών και παραμεθορίων περιοχών.
• Οι καθηγητές, που υπηρετούν στη Δημόσια Εκπαίδευση είναι μέσης ηλικίας (Μ.Ο 54 έτη). Παρά το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι εμβολιασμένοι, είναι απολύτως λογικό να φοβούνται. Άλλωστε, το 15% των ευρισκομένων σε εντατικές είναι πλήρως εμβολιασμένοι.
• Η Υπουργός ισχυρίστηκε ότι οι καθηγητές, που θα νοσήσουν, θα αντικαθίστανται από άλλους με την ευθύνη του Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Αυτό είναι αδύνατο να συμβεί, γιατί στις περισσότερες ειδικότητες δεν υπάρχει πλεονάζον διδακτικό προσωπικό.
• Τέλος, θεωρούμε απαράδεκτη την τιμωρητική διάταξη, που προβλέπει την πραγματοποίηση τεσσάρων rapid τεστ, από τους μη εμβολιασμένους εκπαιδευτικούς με δικά τους έξοδα. Οι τιμωρητικές διατάξεις τέτοιου είδους είναι ξένες με την ιδεολογία του κοινωνικού φιλελευθερισμού, που πρεσβεύουμε. Ο χώρος μας είχε πάντοτε ως αρχή τη λογική του διαλόγου και της πειθούς και όχι τον καταναγκασμό.