Στα "κάγκελα" οι Κοσμήτορες των Φιλοσοφικών Σχολών ΕΚΠΑ και ΑΠΘ για το νέο ακαδημαϊκό χάρτη

Στη Λέσβο ιδρύθηκε Τμήμα «Επιστημών της Θάλασσας» το 1998 (μετονομασία: Τμήμα «Ωκεανογραφίας και Θαλασσίων Βιοεπιστημών») παρόλο που προϋπήρχε Τμήμα «Περιβάλλοντος» -στην ίδια σχολή και νησί- το οποίο είχε ιδρυθεί το 1985.

Η εξωτερική αξιολόγηση της ΑΔΙΠ (ΕΘΑΑΕ) είχε αναφερθεί ήδη από το 2013τ στη συγχώνευση των δύο τμημάτων αλλά ούτε το υπουργείο ούτε το πανεπιστήμιο Αιγαίου προχώρησαν σε σχετική πρωτοβουλία και δεν κατέθεσαν σχετική πρόταση

Φτάσαμε στο 2022, οι ειδήσεις για τα ελληνικά ΑΕΙ μοιάζουν με επανάληψη επεισοδίων στην ελληνική τηλεόραση:

https://www.esos.gr/arthra/77542/neos-akadimaikos-hartis-kamia-metavoli…

https://www.esos.gr/arthra/77574/n-kerameos-tha-meiosoyme-toys-eisakteo…

Συμφωνούμε απολύτως:
"
υπάρχουν διεσπαρμένα ανά την επικράτεια δεκάδες πανομοιότυπα τμήματα λογιστικής, διοίκησης επιχειρήσεων, πληροφορικής και παραλλαγών της γεωπονίας, καθώς και τμήματα με γνωστικά αντικείμενα που κανονικά αντιστοιχούν σε μεταπτυχιακά .
"

Πρέπει να αλλάξουμε το μοντέλο της ανώτατης εκπαίδευσης ώστε να υπάρχει ευελιξία. Τα Τμηματα να συννενωθούν σε μια μονοτμηματικη σχολη και να συνεχίζουν να υπάρχουν ως τομεις στη σχολη, με το προτυπο του Ν4009΄/2011. Η σχολή να υποστηριζει οσα ΠΜΣ θέλει. Οταν υπάρχει αντιστοιχια ομαδας διδασκόντων και ΠΠΣ, τοτε δημιουργουνται προβλήματα.

Τα τμήματα αυτά δεν είναι κέντρα εκμάθησης ξένων γλωσσών. Είναι ξεχωριστά πεδία με δικά τους μοναδικά στοιχεία και πιστεύω με βάση τα ελληνικά δεδομένα θα ήταν δύσκολη η συνεργασία. Επίσης μεταξύ άλλων αν γίνοταν ένα τμήμα θα υπήρχαν πολύ λίγοι εισακτέοι (που θα έμπαιναν στο αγγλικό/γαλλικό/γερμανικό/ιταλικό). Αγνοούν την ιστορία που έχουν αυτά τα τμήματα (πχ το γαλλικό υπάρχει από το 1954 και το ιταλικό από το 1960 πολύ πιο πριν από πολλά άλλα δημοφιλή τμήματα) και το γεγόνος ότι συνεισφέρουν όχι μόνο στο να υπάρξουν μελλοντικόι καθηγητές ξένων γλωσσών αλλά και διαφόρων άλλων ειδικοτ΄ητων όπως μεταφραστές/διερμηνείς, ή κλάδοι που έχουν να κάνουν με τον τουρισμό και την συνεργασία της Ελλάδας με τις ΄χώρες αυτές.

γιατι δεν τα στέλνουν στις Σερρες να αναβαθμίσουν κι αλλο την περιοχή? Εχει το ΑΠΘ ενα Τμήμα ΤΕΕΦΑ εκεί, ας εχει και δυο φιλολογικά τμήματα. Εκτος και αν καποια πανεπιστήμια (βλέπε ΔΙΠΑΕ) είναι πιο ίσα απο καποια αλλα στα ματια της ηγεσίας του Υπουργείου.

Το υπουργείο θα πρέπει να προχωρήσει στην μεταρρύθμιση των πανεπιστημιακών σχολών σύμφωνα με τις ανάγκες στην σύγχρονη αγορά εργασίας. Οι γονείς ξοδεύουν μεγάλα χρηματικά ποσά επενδύοντας στην μόρφωση των παιδιών τους και η επένδυση αυτή τις πιο πολλές φορές ειναι αδιέξοδη. Οι σπουδές αυτή την στιγμη δεν προσφέρουν επαγγελματική αποκατάσταση. Πανεπιστημιακή κοινότητα και κοινωνία θα πρέπει να κάνουν ένα βήμα μπροστά και να φύγουν από το παραδοσιακό μοντέλο και να στραφούν σε σύγχρονες σπουδές με αποκατάσταση στην σύγχρονη αγορά εργασίας.

Το να συγχωνευθούν π.χ. τα Τμήματα Γαλλικής, Ιταλικής και Γερμανικής Φιλολογίας σε ένα Τμήμα Ξένων Γλωσσών θα ήταν σαν να συγχωνεύονταν το Φυσικό, το Χημικό και το Γεωλογικό σε ένα Τμήμα Φυσικών Επιστημών. Προφανώς κάθε επιστήμη και κάθε φιλολογία αξίζει ένα ξεχωριστό, αυτόνομο και διακριτό τετραετές ΠΠΣ, και προφανώς η συγχώνευση των λιγοστών τμημάτων Φιλοσοφικών Σχολών δεν θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα όταν αυτή τη στιγμή υπάρχουν διεσπαρμένα ανά την επικράτεια δεκάδες πανομοιότυπα τμήματα λογιστικής, διοίκησης επιχειρήσεων, πληροφορικής και παραλλαγών της γεωπονίας, καθώς και τμήματα με γνωστικά αντικείμενα που κανονικά αντιστοιχούν σε μεταπτυχιακά (π.χ. Ωκεανογραφία).

Στόχος δεν είναι απλώς να παράγουμε εκατοντάδες πτυχιούχους που απλώς θα έχουν έναν «μοντέρνο» τίτλο πτυχίου! Τι θα γίνει με όλα τα τμήματα σχετικά με το αντικειμένο της Πληροφορικής ή της Διοίκησης Επιχειρήσεων, τα οποία ιδρύθηκαν σε όλα τα ΑΕΙ;

Αναφορικά με τα Τμήματα Ξένης Φιλολογίας, μια συνέργεια είναι δυνατή αλλά ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για ελάχιστα τμήματα - λιγότερα από 10 πανελλαδικά, όταν έχουμε δεκάδες τμήματα πανεπιστημίων και πρώην ΤΕΙ σε αντικείμενα Πληροφορικής, Οικονομικών, Μηχανικής που έχουν ιδρυθεί χωρίς κανένα κεντρικό σχεδιασμό και παρουσιάζουν ανομοιογένεια ως προς την ποιότητα σπουδών και έρευνας.

Για παρα΄δειγμα, υπάρχει ανάγκη για «Πολιτισμική Πληροφορική και Επικοινωνία» σε προπτυχιακό επίπεδο με 3 ή 4 πλήρη έτη σπουδών (8 εξάμηνα) όταν ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα 2 ή 3 εξαμήνων καλύπτει πλήρως ένα τέτοιο πολύ εξειδικευμένο αντικείμενο.