Σχολική βία: Οι"μάχιμοι" εκπαιδευτικοί , αφημένοι στην τύχη τους, ανάμεσα σε γονείς και μαθητές

Αισχος. Υπό τον φόβο του να χαρακτηριστούν αυταρχικοί και χάσουν ψήφους έχουν φτιάξει ένα άναρχο σχολείο χωρίς νόμους και κανόνες. Ο κάθε μαθητής και γονιός μπορεί να κάνει ότι θέλει αδιαφορώντας για τους άλλους....
Αγνοούν σκόπιμα τη σχολική πραγματικότητα κάνοντας τους ανηξερους. Πλέον το σχολείο δεν είναι ένας χώρος μάθησης και ανάπτυξης της προσωπικότητας των μαθητών αλλά μια ζούγκλα που εκκολάπτει χούλιγκανς και καταστρέφει τους μαθητές. Ένα μια μικρογραφία της πιο σκληρής μορφής της αποτυχημένης κοινωνίας μας.
Υγ: Φταίμε και οι εκπαιδευτικοί. Άμεσα να ξεκινήσει απεργία διαρκείας για το θέμα αυτό.

Τα μέτρα που αναφέρονται είναι εντελώς απαράδεκτα, ανούσια και αναποτελεσματικά. Για να σταματήσει η βία εντός και εκτός σχολείου απαιτούνται σκληρά μέτρα. Όταν ο "μαθητής" αντιληφθεί ότι ασκώντας βία θα καταστραφεί η ζωή του (και όχι απλά θα πάρει αποβολή, αλήθεια τι γελοίο) και οι γονείς του θα συρθούν με χειροπέδες στο τμήμα, τότε πολύ δύσκολα θα τολμήσει να κα΄νει οτιδήποτε. Το Υπουργείο έχει αφαιρέσει κα΄θε είδους εξουσία από τους εκπαιδευτικούς, γιατί να τους υπολογίσει η υπόλοιπη κοινωνία;

Ατιμωρησία στους νταηδες μαθητές που φέρονται όπως θέλουν και οι καθηγητές δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, με τον φόβο της καταγγελίας των γονέων. Αυτή είναι η κατάσταση στα σχολεία και όλα τα άλλα είναι λόγια.

Όταν οι γονείς δεν μπορούν ή και αδιαφορούν φταίει το σχολείο. Ωραίες οι επιτροπές κλπ, αλλά οι γονείς έχουν το πρώτο λόγο. Τι κάνει η Πολιτεία γι αυτό? Νομίζω τίποτε. Τι δυνατότητα έχει το σχολείο ώστε να υποχρεώσει τους γονείς να κάνουν κάτι? Νομίζω σχεδόν μηδενική.

Ναι το Δημόσιο σχολείο πρέπει να μπορεί να υποστηρίξει τα παιδιά σε όλες τις δράσεις. Αν χρειαστεί και απόγευμα. Αντί για φροντιστήρια, στο σχολείο. Αλλά αυτό θέλει χρήμα κι εμείς δεν έχουμε ή δεν θέλουμε να το διαθέσουμε στην εκπαίδευση και την υγεία. Επειδή λοιπόν η εκπαίδευση συνεχώς υποτιμάται, μαζί με την ατιμωρησία σε μικρούς και μεγάλους, η κατάσταση θα είναι κάθε χρόνο και χειρότερη. Δεν μας σώνουν οι επιτροπές. Απλά με δράσεις όπως αυτή που έγραψα ότι γίνεται αλλού, έχεις μια καλύτερη εποπτεία. Και ένα παιδί να σώσεις, είναι κέρδος. Και ένα παιδί να κάνεις να συνειδητοποιήσει ότι ο τραμπουκισμός είναι βλαβερός για όλους, έχει τεράστιο κέρδος η κοινωνία.

Αυστηρές ποινές και περιορισμός των αδικαιολόγητων απουσιών....
Όλα τα άλλα για τα βιβλία.

Είχα γράψει ότι αν δεν υπάρξει νεκρός το υπουργείο δεν πρόκειται να κουνηθεί και να αυστηροποιήσει τις ποινές για τους μαθητές. Έκανα λάθος, μάλλον χρειάζονται πάρα πολλοί νεκροί για να αποφασίσει το υπουργείο για τα αυτονόητα. (αν είναι δυνατό η αυστηρότερη ποινή να είναι οι 2 μέρες αποβολή και μάλιστα ο μαθητής να βρίσκεται κατά τις ημέρες αποβολής στο σχολείο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

Πολύ αυστηρό το esos, ΜΠΡΑΒΟ!
Ελάχιστοι βάζουν «μηδέν» σήμερα...
Τα συγχαρητήριά μου στον Διευθυντή!

υπεύθυνος εκπαιδευτικός ! θα τα λύσει όλα , πώς δεν το σκέφτηκαν νωρίτερα να μην είχαμε θέματα;;;;; ΑΧΡΗΣΤΟΙ

Αυτή η καραμέλα με το μάχιμο!!! Σε ποια μάχη ακριβώς; Οι άλλοι τι είναι; Αιχμάλωτοι ;

Ακριβώς. Παρατηρητήρια και υπεύθυνοι και επιτροπές και επιμορφώσεις και να κατανοήσουμε το θύτη και να τον ευαισθητοποιήσουμε. Το παιδάκι δίπλα που ζει την κόλαση θα το βοηθήσουμε ποτέ;
Τιμωρία στο θύτη, στον εισαγγελέα οι γονείς του, αποβολή 5 ημερών με την πρώτη εκδήλωση φαινομένου και αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος με την επόμενη. άμεσα. Αφήστε τα λόγια.

Το σχέδιο αυτό είναι θεωρία γραφειοκρατική μακριά από το τι συμβαίνει στο σχολείο. Όσο δεν αυστηροποιείται το θεσμικό πλαίσιο των ποινών σε συνδυασμό με την αναβάθμιση του κύρους του Εκπαιδευτικού στην ελληνική κοινωνία, τόσο θα πληθαίνουν τα φαινόμενα αυτά. Αυτά τα δύο τα υποσκάπτει το Υπουργείο (ποινές και αναβάθμιση του Εκπαιδευτικού), όχι μόνο ΄τώρα αλλά πολλά χρόνια, προκειμένου να χαϊδεύει τους ψηφοφόρους ο εκάστοτε πολιτικάντης Υπουργός. Η βία παντός είδους προέρχεται από την παρακμή και η παρακμή και η σήψη έχει εμποτίσει την ελληνική κοινωνία από τους πολιτειακούς εκπροσώπους μέχρι και τον πιο απλό πολίτη.

Όλα στο σχολικό ωράριο! Να δούμε τι άλλο θα χωρέσει ! Όμιλοι δραστηριοτήτων! Εκτός ωραρίου. Το σχολείο ανοιχτό και το απόγευμα με δράσεις . Από αθλητισμό μέχρι ρομποτική, αστροφυσική, ξένες γλώσσες….

Επιτροπές, επιτροπές, πολλές επιτροπές, έτσι λύνονται τα θέματα...

Ανοικτές μηνιαίες συνταντήσεις με όλη την εκπαιδευτική κοινότητα (γονείς, μαθητές, δάσκαλοι), διορισμοί παιδοψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών σε όλες τις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας, εισαγωγή σεμιναρίων Ψυχολογικής Υποστήριξης σε όλα τα Λύκεια για εφήβους ηλικίας 15 έως 18 ετών, μια ηλικιακή περίοδο που παρατηρούνται πολλές ακραίες διακυμάνσεις στη συμπεριφορά των νέων.

Λύσεις υπάρχουν για τη σχολική ζωή και το κόστος υλοποίησης είναι μικρό - αρκεί να εφαρμοστούν με ορίζοντα δεκαετίας ώστε να έχουν αποτέλεσμα.

Άντε να αποδείξεις ότι έχεις δίκιο , ότι σου επιτέθηκε μαθητής, ότι δε φταις, ότι σε έβρισε και κάνεις ότι δε καταλαβαίνεις. Όταν έρχεται ο γονιός και έχει πάντα δίκιο. Όταν εξηγείς ότι δε διάβασε και σου λέει ότι φταις εσυ γιατί δεν τα εξηγείς καλά . Όταν τραβά βίντεο εν ώρα μαθήματος και σου λέει δεν είδες καλά .

Παρατηρητήρια, Επιτροπές, Υπεύθυνοι, Επιμορφώσεις και πολλά άλλα ωραία μεγάλα λόγια του αέρα. Πουθενά μα πουθενά δεν τολμάει κανείς να πει τις λέξεις που κάνουν τζιζ. Αυστηροποίηση του θεσμικού πλαισίου με ποινές ανάλογες των συμβάντων. Η έννοια της τιμωρίας έχει εξαφανισθεί από την ελληνική παιδεία λες κι όλοι εμείς που μεγαλώσαμε σε ένα άλλο πλαίσιο γίναμε παλιάνθρωποι και οι σημερινή νεολαία είναι άγιοι.

Πριν από 7- 8 χρόνια στην Ισλανδία μπήκε υποχρεωτική ατομική συνάντηση του υπεύθυνου τμήματος με τους μαθητές. Μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα μια ώρα την εβδομάδα ο καθηγητής είχε συνάντηση με μαθητές. Έναν κάθε φορά. Εκεί συζητούσαν θέματα bullying. Η ώρα αυτή προσμετράται στο υποχρεωτικό ωράριο των εκπαιδευτικών. Και όχι δεν τους αύξησαν το ωράριο. Υπήρξε επιμόρφωση και δομές υποστήριξης. Αλλά τι να μας που κι αυτοί οι Ισλαμδοί. Εμείς βάλαμε ονοματαρες στην επιτροπή του Υπουργείου που τελικά δεν συνεδρίασε.

Η βία δεν είναι μόνο μεταξύ μαθητών και το σχολείο και οι εκπαιδευτικοί δέχονται επιθετική συμπεριφορά από γονείς πολλές φορές. Για τη βαθμολογία, γιατί πιστεύουν μόνο τα παιδιά τους, γιατί τα ξέρουν όλα, γιατί φταίνε μόνιμα οι άλλοι. Στροφή στις αξίες. Μόνο αυτό!

Ποιος αποφασιςε να καταργήσει το παρατηρητήριο; Υπάρχει βία στην κοινωνία, ατιμωρησία και μηδενική ανθεκτικότητα σε προκλήσεις. Τα εργαστηρια δεξιοτήτων αν γίνονται σωστά είναι σημαντικός ενδοσχολικος επιμορφωτικές παράγοντας αντιμετώπισης περιστατικών βίας αλλά και διάχυσης τεχνογνωσίας. Όταν λεμε μηδενική ανοχή στη βία πρέπει να το εννοούμε.

Ο τίτλος του άρθρου είναι λάθος.
Αντί του:
«Σχολική βία: Οι"μάχιμοι" εκπαιδευτικοί , αφημένοι στην τύχη τους, ανάμεσα σε γονείς και μαθητές»
Θα πρέπει να γίνει:
«Σχολική βία: Οι"μάχιμοι" εκπαιδευτικοί , αφημένοι στην τύχη τους, κάτω από γονείς και μαθητές»

"μάχιμοι";
Δηλ. υπάρχουν και εφεδρείες, ώστε κάποιοι να ορίζονται ως "μάχιμοι"';

"Υπεύθυνος για τη σχολική βία και τον εκφοβισμό". Αλήθεια, έχετε γνώση τι συμβαίνει σε μεγάλες και όχι μόνο σχολικές μονάδες μονάδες; Σε Γενικά Λύκεια και ΕΠΑΛ; Με ποιο κύρος ένας "απλός καθηγητής" θα είναι υπεύθυνος σχολικής βίας; Πόσο χρόνο χρειάζεται καθημερινά ; Για ποιο λόγο να εμπλακεί όταν υπάρχει σοβαρός κίνδυνος μέσα και έξω από τη σχολική μονάδα; Με ποια "όπλα" θα αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματα αφού οι παραβατικοι μαθητές δεν θα του δίνουν καμμία σημασία όπως περίπου συμβαίνει με τους εφημερεύοντες; Υπάρχει μνημόνιο ενεργειών για κάθε περίπτωση που θα λειτουργεί πάντα και για όλους το ίδιο;
Αν θέλετε να κάνετε στατιστικό κέντρο καταγραφής παραβατικών συμπεριφορών μέσα στα σχολεία, πείτε το δεν είναι κακό. Αν θέλετε να αντιμετωπίσετε τη σχολική βία, αυτά που προτείνετε είναι ανεπαρκή και αναποτελεσματικά, δείχνουν ότι δεν θέλετε να λύσετε κανένα πρόβλημα αν και δεν είναι απίθανο να μην έχετε ιδέα τι συμβαίνει μέσα στα σχολεία!

Να το πούμε άλλη μια φορά μήπως και κάτσει κάποιος να σκεφτεί καλύτερα και με βάση πραγματικά δεδομένα. Ο εκπαιδευτικός στο Γενικό Λύκειο (φαντάζομαι ότι το ίδιο ισχύει και για τις υπόλοιπες βαθμίδες και σχολεία) δεν έχει χρόνο για να ασχοληθεί με όλα όσα του αναθέτουν. Η καθημερινή επαφή με τμήματα 26 ατόμων για 20 ή 18 διδακτικές ώρες την εβδομάδα, με τις υποχρεώσεις που αυτά δημιουργούν οδηγεί σε εξάντληση ένα προσωπικό κατά βάση γερασμένο (οι νεότεροι είναι ήδη σαραντάρηδες και πενηντάρηδες με ωράριο τουλάχιστον 20 διδακτικές ώρες την εβδομάδα). Όλες οι επιπλέον αναθέσεις έργου στην πραγματικότητα είτε διεκπεραιώνονται διαδικαστικά είτε απορροφούν ενέργεια από την απαιτητική διδασκαλία του Λυκείου. Καλό θα ήταν να ληφθεί υπόψιν ότι στην ελεύθερη αγορά των φροντιστηρίων η εν λόγω διδασκαλία παρέχεται σε αυστηρά ολιγομελή τμήματα από καθηγητές των οποίων οι υποχρεώσεις αρχίζουν και τελειώνουν σε αυτή την διδασκαλία. Το θέμα της ενδοσχολικής βίας καλό είναι να αντιμετωπιστεί με δραστική παρέμβαση και όχι ως άλλη μία εξωδιδακτική ανάθεση

Άλλαξε ο Μανωλικός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.....