Μην πυροβολείτε την Τ.Ε.Ε

@ Π΄ρέπει να γίνει κατανοητό03 Δεκ 2022, τα ΤΕΙ ήταν Ανώτατα Ακαδημαϊκά Ιδρύματα που απένειμαν πρώτο βασικό ακαδημαϊκό τίτλο σπουδών (επίπεδο 6) , φυσικά με δυνατότητα πραγματοποίησης μεταπτυχιακών και διδακτορικων.
Φυσικά απολύτως καμία σχέση με επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση που παρέχουν ΕΠΑΛ και ΙΕΚ (αν και εδώ υπάρχουν σοβαρές διαφορές. Μη γράφετε ανακρίβειες ή καλύτερα ενημερωθείτε προτού γράψετε δημόσια .... ασυναρτησίες!

Είναι «λύση» για την ελληνική κοινωνία να έχουμε 17χρονα παιδιά να δουλεύουν σε χαμηλόμισθες θέσεις «μαθητείας» -για παράδειγμα, με ειδικότητα Ξενοδοχοϋπάλληλος ή Αισθητικός, δηλαδή καμία σχέση με βιομηχανική ανάπτυξη και ειδίκευση, παλαιού ή νέου τύπου- και μετά από 10-15 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι μην έχουν καμία ελπίδα για μετεκπαίδευση;

Τα ΕΠΑΛ και ο θεσμός της μαθητείας δεν προσφέρουν στέρεα κατάρτιση σε τεχνικά επαγγέλματα ή επαγγελματική διέξοδο, όπως ισχυρίζεστε, πάλι σερβιτόροι καταλήγουν οι απόφοιτοί τους. Σαφέστατα λοιπόν χρειάζεται εναλλακτική πρόταση αντί να κρύβουμε το πρόβλημα πίσω από μετονομασίες.

Δείτε τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της έκθεσης του ΟΟΣΑ (Education at a glance, Οκτώβριος 2022): Σε όλες τις προηγμένες δυτικές ευρωπαϊκές χώρες *οι νέοι έως 35 ετών* επιλέγουν την Ανώτατη Εκπαίδευση και όχι την Τεχνική Κατάρτιση. Στις προηγμένες χώρες μάλιστα ήδη προσεγγίζει το 70% του συνόλου των νέων.

[ The average share of 25-34 year-olds with a tertiary qualification increased from 27% in 2000 to 48% in 2021 across OECD countries. In 14 OECD countries, *more than half of all 25-34 year-olds* now have a tertiary degree.

If current trends continue, tertiary attainment will overtake upper secondary or non-tertiary attainment as the most common level of educational attainment among the entire working-age population in the near future as the current group of *25-34 year-olds* age and younger cohorts with higher levels of tertiary attainment enter the workforce. ]

Συνεπώς, και στην Ελλάδα, τα Δημόσια ΙΕΚ μπορούν να παραμείνουν και να καλύψουν τις ανάγκες για τα τεχνικά επαγγέλματα (10% έως 15%), το Λύκειο πρέπει να παραμείνει Ενιαίο και Γενικό και το Γυμνάσιο να διευρυνθεί σε εξαετές, ώστε να αποκτηθούν θεμέλια στα βασικά μαθήματα και να μην μένουν κενά από τάξη σε τάξη.

Μόνο έτσι θα προετοιμάσουμε τα νέα παιδιά -δηλαδή, όσα γεννήθηκαν μετά το 2010- για την αγορά εργασίας του 2030-2040 και για τις απαιτήσεις στην κοινωνία του μέλλοντος, όχι εμμένοντας σε ιδέες και δεδομένα του 1970 ή του 1980.

«Και ακριβώς η Τεχνική Εκπαίδευση αποτελεί και πρέπει να αποτελεί την διέξοδο για τα πιο φτωχά παιδιά»

Κι ένα τελευταίο: Τα παιδιά είναι πρώτα και κύρια ΜΑΘΗΤΕΣ, αδιανόητο σε ευρωπαϊκό δημοκρατικό κράτος να διαχωρίζονται από το σχολείο τους σε «φτωχούς και πλούσιους» και αυτό να καθορίζει τις ακαδημαϊκές επιλογές τους.

τα ΙΕΚ δημιουργ΄ήθηκαν με σκοπό να
αντικαταστήσουν την ακριβή Κατάρτιση των ΚΑΤΕΕ ΤΕΙ που είχε αποτύχει οικτρά την αποστολή της.

Δηλαδή τον συνδυασμό επιστημονικών και πρακτικών γνώσεων σε ειδικά επαγγέλματα που είτε δεν καλύπτονταν απο ειδικότητες Κατεε ΤΕΙ είτε δεν έκαναν "καλη" δουλειά.

Το 2004 η Γιαννάκου άλλαξε την πορεία των ΙΕΚ και απο ειδικότητες πληροφορικής, λογιστικής, κ.α. μετέτρεψε τα ΙΕΚ σε σχολές ΕΠΑΛ που ακολουθούσαν παράλληλη διαδρομή και παρείχαν ίδια επαγγελματική αποκατάσταση
Για αυτό εχουμε ειδικότητες ΕΠΑΛ κομμωτικής ΙΕΚ & κομμωτικής, ΕΠΑΛ βοηθός φαρμακείου & ΙΕΚ βοηθός φαρμακείου. Ιδια επαγγελματικά προσόντα παρέχουν ΛΥΚΕΙΟ
Το αυτό συνέχισε 18 ολόκληρα χρόνια, το πείραμα των ΙΕΚ απέτυχε, και "αναβαθμίστηκαν" για την επιβίωση των ιδιωτικών. Οσο για το Ελληνα που θα κυκλοφοράει με ενα πτυχίο Λυκείου.....Ας ΠΡΟΣΕΧΕ..

"Υπάρχει στην Ελλάδα αυτοκινητοβιομηχανία ή άλλου τύπου βαριά βιομηχανική παραγωγή; Μήπως απλώς εθελοτυφλούμε;

Εκείνο που αδυνατούν να κατανοήσουν οι θιασωτές και υπέρμαχοι των ΕΠΑΛ είναι πως η ΕΕ ακολουθεί εδώ και δεκαετίες πολιτική αποβιομηχάνισης. Τα εργοστάσια σε Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Αγγλία και Ιταλία κλείνουν και μεταφέρονται σε χώρες εκτός Ευρώπης.

Η Ελλάδα, μια μικρή σε πληθυσμό χώρα στο βαλκανικό άκρο της ηπείρου, πρέπει να θέσει ως πρώτη προτεραιότητα τη στροφή στη γενική εκπαίδευση αν θέλει να υπάρχει προοπτική για τους νέους στο μέλλον."

Με την μόνη διαφορά ότι εμείς είμαστε ΚΑΤΩ από τον μέσο όρο σταθερά όλα αυτά τα χρόνια σε σχέση με τις άλλες χώρες που αναφέρεις όπου ενώ υπάρχει αποβιομηχάνιση (και αυτό είναι που χειροτερεύει την κατάσταση των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων και εκεί) παρόλα αυτά έχουν ακόμη ισχυρή βιομηχανία (σε σχέση με εμάς σίγουρα συν τοις άλλοις μιλάμε για ιμπεριαλιστικά κράτη) γι'αυτό και επενδύουν και αυτές στην τεχνική εκπαίδευση. Μπορείς να μου πεις ΜΙΑ χώρα που έχει εγκαταλείψει την τεχνική εκπαίδευση για να προσανατολίσει το εκπαιδευτικό σύστημα στην γενική; Που έχει γίνει αυτό; Ένα παράδειγμα μπορείτε να μας δώσετε;

Και δεν το κατάλαβα αυτό γιατί να μην απαιτήσουμε σαν λαός να επενδύσει η χώρα μας στην βαριά βιομηχανία; Γιατί να μην παλέψουμε ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, να υπάρξουν επενδύσεις σε αυτούς τους τομείς; Γιατί να μην παλέψουμε ώστε το καθεστώς να σταματήσει να ΣΑΜΠΟΤΑΡΕΙ με διάφορους τρόπους την εγχώρια βαριά βιομηχανία; Έχετε ακούσει για την Namco και το ελληνικό αυτοκίνητο που χρόνια προσπαθεί να κατασκευάσει και να κυκλοφορήσει αλλά δεν της το επιτρέπουν;

Μάλλον ορισμένοι δεν θέλετε να αντιληφθείτε την πραγματικότητα. Από την στιγμή που ένας έφηβος από τα 15-16 του βγαίνει για αναζήτηση εργασίας, οφείλουμε να του δώσουμε διέξοδο προς τα εκεί. Και η ΜΟΝΗ διέξοδος που μπορεί να έχει ώστε να μην αποκλειστεί από την εκπαίδευση αλλά και να μπορέσει να σταθεί έξω στην αγορά και μέσα στην παραγωγή με όσο γίνεται καλύτερους όρους ώστε να βγάλει ένα μεροκάματο για να ζήσει αυτός και η οικογένειά του είναι η ΤΕΧΝΙΚΗ-ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.

Μάλλον δεν έχετε καταλάβει τι πάει να πει φτώχεια και ανεργία. Από τη στιγμή που αυτά τα παιδιά και οι οικογένειές τους βιώνουν τέτοιες συνθήκες η λύση αυτή αποτελεί ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ γι'αυτούς. Είναι ζήτημα επιβίωσης. Γιατί μισείτε τόσο πολύ αυτά τα παιδιά ώστε να τους αρνείστε το δικαίωμα τους στο να μπούνε στην παραγωγική διαδικασία και να εργαστούν;

Δεν μου λέτε στην Φινλανδία που στηρίζεται το όλο σύστημα στην ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ γιατί ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ο αριθμός των μαθητών στην τεχνική εκπαίδευση ενώ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ στην γενική; Μήπως ο φινλανδικός λαός είναι περισσότερο φτωχός από εμάς; Μήπως οι μισθοί εκεί είναι χαμηλότεροι; Μήπως έχουν περισσότερη ανεργία; ΌΧΙ είναι η απάντηση. Επομένως; Για΄τι εκεί όπως και σε άλλες χώρες φυσικά επιλέγουν όλο και περισσότεροι την τεχνική εκπαίδευση;

"Στην ΕΕΚ κατά το διάστημα 2001/2013 το ποσοστό των μαθητών αυξήθηκε από 36% σε 42%.

Το ποσοστό των μαθητών στην Ανώτερη Γενική Εκπαίδευση μειώθηκε από 54% σε 50%."

https://www.esos.gr/arthra/41663/i-epaggelmatiki-ekpaideysi-kai-katartis...

Στον καπιταλισμό αναπόφευκτα θα έχουμε φτωχοποίηση των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων όπως και ανεργία, ανεργία στους νέους κλπ αυτό είναι νόμος στον καπιταλισμό και ισχύει ΠΑΝΤΟΥ. Ανισότητες, εξαθλίωση λαϊκών στρωμάτων, φτώχεια πάνε πακέτο με την αστική κοινωνία. Είναι δεδομένο λοιπόν ότι σε αυτό το πλαίσιο ακόμα και οι νέοι θα γίνουν μισθωτοί δούλοι, θα πουλήσουν την εργατική τους δύναμη στο κεφάλαιο, θα ενταχθούν από αυτή την ηλικία στην εργατική τάξη, στο προλεταριάτο. Επομένως κάποιοι από αυτούς δεν θα έχουν την δυνατότητα για μόρφωση όπως την θέλετε εσείς. Άρα οφείλουμε να δώσουμε σε αυτά τα παιδιά μία ΔΙΕΞΟΔΟ ώστε να ζήσουν. Καλύτερα λοιπόν καταρτισμένο, ειδικευμένο εργατικό προσωπικό και προλετάριος, μισθωτός δούλος παρά άνεργος, εξαθλιωμένος, αμόρφωτος ή γκαρσόνι και ντελιβεράς.

Διότι χωρίς να υποτιμώ τα επαγγέλματα αυτά όσο και αν δεν αρέσει σε πολλούς ναι κυρίες και κύριοι η χώρα αυτή χρειάζεται ΚΑΙ εργάτες, εργάτες γης, τεχνίτες τους πάντες. Εκτός και αν θέλετε αυτά τα παιδιά να κάνουν μόνο τους ντελιβεράδες, τα γκαρσόνια άντε και τους βενζινάδες χωρίς ΚΑΜΙΑ κατάρτιση, ειδίκευση, χωρίς τίποτα στα χέρια τους, ανειδίκευτοι τελείως χωρίς να κατέχουν μία τέχνη. Εκεί τους καταδικάζετε εσείς οι...αριστεροί, οι φιλελεύθεροι, οι ψευτοπροοδευτικοί.

Άλλωστε ένα παιδί που αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης το πιο φυσιολογικό είναι να ενδιαφέρεται περισσότερο αν θα πιάσει δουλειά, αν θα εκπαιδευτεί πάνω σε κάτι που θα του δώσει και μία ΆΜΕΣΗ λύση στο οικονομικό του πρόβλημα παρά να κάθεται από τις 08:00 μέχρι τις 14:00 και να βασανίζεται ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΑΣ. Και αυτό είναι φαύλος κύκλος διότι ξεσπάει τόσο σε εμάς όσο και στους συμμαθητές του που θέλουν να μάθουν στο σχολείο. Επομένως γιατί να μην εκπαιδευτεί πάνω σε μία τέχνη, πάνω σε μία συγκεκριμένη δουλειά (και σε κάτι που το γουστάρει στην τελική) και ταυτόχρονα να εργάζεται ώστε να τα φέρνει βόλτα; ''

Εκτός και αν μας λέτε ότι είμαστε λίγο πριν την...Λαϊκή Δημοκρατία στην Ελλάδα και την ανατροπή του καπιταλισμού οπότε περιμένουμε να...την κηρύξετε. Εμπρός λοιπόν αφού θεωρείτε ότι θα εξαλείψουμε την φτώχεια, την ανεργία μια και καλή ΤΩΡΑ, γιατί αργείτε;

Περιμένουμε...

Υπάρχει στην Ελλάδα αυτοκινητοβιομηχανία ή άλλου τύπου βαριά βιομηχανική παραγωγή; Μήπως απλώς εθελοτυφλούμε;

Εκείνο που αδυνατούν να κατανοήσουν οι θιασωτές και υπέρμαχοι των ΕΠΑΛ είναι πως η ΕΕ ακολουθεί εδώ και δεκαετίες πολιτική αποβιομηχάνισης. Τα εργοστάσια σε Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Αγγλία και Ιταλία κλείνουν και μεταφέρονται σε χώρες εκτός Ευρώπης.

Η Ελλάδα, μια μικρή σε πληθυσμό χώρα στο βαλκανικό άκρο της ηπείρου, πρέπει να θέσει ως πρώτη προτεραιότητα τη στροφή στη γενική εκπαίδευση αν θέλει να υπάρχει προοπτική για τους νέους στο μέλλον.

Καθόλου περίεργο που ένα παιδί στο οποίο δεν έχει δοθεί ΚΑΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ τα προηγούμενα σχολικά χρόνια να ισχυρίζεται ότι το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να ασχολείται με κάποιο χόμπι ή ένα πρακτικό επάγγελμα που τους δίνει κάποια οικονομική ανεξαρτησία — είναι άλλωστεαπίθανο ένας 16χρονος ο οποίος δεν έχει κανένα θετικό ερέθισμα, ούτε από οικογένεια ούτε από την πολιτεία, να αποκτήσει από μόνος του κλίση προς την εκπαίδευση.

Αγνοώντας επιδεικτικά την κοινωνική πραγματικότητα και ισχυριζόμενοι ότι τα παιδιά ΦΤΩΧΩΝ οικογενειών έχουν μόνη διέξοδο (!) τα υποβαθμισμένα Τεχνικά Λύκεια (ΕΠΑΛ) είναι σαν να αποδεχόμαστε όλες τις ανισότητες που έχουν συσσωρευθεί τα προηγούμενα 15 χρόνια της ζωής των παιδιών (οικογενειακή εστία, Δημοτικό, Γυμνάσιο) και να τα καταδικάζουμε για τα επόμενα 20!

Στους αποφοίτους ΕΠΑΛ είναι πολύ χαμηλότερο το ποσοστό εισαγωγής στα ΑΕΙ και απόκτησης πτυχίου, κάτι που σαφέστατα επηρεάζει ΟΛΗ την επόμενη πορεία -επαγγελματικά και κοινωνικά- των νέων ανθρώπων. Ξεκάθαρος παραλογισμός λοιπόν η επιμονή ότι αρκεί ένα Απολυτήριο Γυμνασίου για τους νέους πολίτες που θα ζήσουν και θα εργαστούν στην Ευρώπη του 2040!

Η Γενική Εκπαίδευση, συνεπώς, πρέπει να είναι εξασφασισμένη για ΟΛΑ τα παιδιά κάτω των 18 ετών, ενώ η Τεχνική Εκπαίδευση μπορεί κάλλιστα να προσφέρεται στα αντίστοιχα προγράμματα των Δημοσίων ΙΕΚ.

ΔΕΝ καταργείται η Τεχνική Εκπαίδευση, όπως παρελκυστικά ισχυρίζονται ορισμένοι: Απλώς αναγνωρίζουμε πως *στον 21ο αιώνα* αυτή πρέπει να προσφέρεται ΜΟΝΟ σε *ενήλικες άνω των 18 ετών* που έχουν πρώτα ολοκληρώσει τις Υποχρεωτικές Σπουδές (Δημοτικό, Γυμνάσιο και Γενικό Λύκειο).

"Γιατί όμως κάνουν κάτι που δεν θέλουν; Γιατί συμμετέχουν εθελοντικά (μην ξεχνάμε ότι το ΕΠΑ.Λ. δεν είναι υποχρεωτικό) σε κάτι που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους, δεν τους εκφράζει, δεν τους αφορά και δεν τους χρησιμεύει σε τίποτα πέρα από την απόκτηση του απολυτηρίου/πτυχίου;

Όλα αυτά δεν αποτελούν μία από τις αιτίες για όλα τα δεινά των ΕΠΑ.Λ. και, κατ' επέκταση, της Τ.Ε.Ε.; Δεν δημιουργούν αίσθημα δυσφορίας και αδιαφορίας στους μαθητές, καθώς και απαξίωσης του σχολείου και της παιδείας, δεν απομακρύνουν τους μαθητές από την εκπαιδευτική διαδικασία και δεν πυροδοτούν, σε ακραίες περιπτώσεις, την παραβατικότητα και τη βία;"

Έτσι είναι. Πόσες φορές μας έχουν πει ανοιχτά μαθητές ότι βαριούνται, ότι δεν θέλουν να βρίσκονται μέσα στις τάξεις του ΕΠΑΛ; Τα παιδιά μας τα λένε γιατί αρνούμαστε να τα ακούσουμε και επιμένουμε σε κάτι που αποδεδειγμένα δεν λειτουργεί; Αυτό που τους λέμε επί της ουσίας είναι "Όχι ρε θα έρχεσαι εδώ από τις 08:15 μέχρι τις 14:00, θα κάθεσαι μέσα σε κάθε μάθημα για 35-40-45 λεπτά, θα κάνεις ό,τι σου λέμε για να πάρεις το χαρτί που θέλεις".

Γιατί αυτά τα παιδιά να έρχονται στα ΕΠΑΛ; Για ποιο λόγο; Αντικειμενικά δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν και στην τελική δεν θέλουν κιόλας ακριβώς γιατί ξέρουν και τα ίδια ότι δεν μπορούν. Αλλά από την στιγμή που έρχονται για να...πάρουν το χαρτί προφανώς και θα μας δημιουργούν ένα σωρό προβλήματα ακριβώς γιατί το "θέλω το χαρτί" δεν το επιθυμούν πραγματικά. Γιατί σου λέει το παιδί "κύριε πρέπει να πάρω το απολυτήριο". Ε αυτό είναι ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ και πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή. Ποιος δημιούργησε αυτήν την "ανάγκη" του απολυτηρίου των ΕΠΑΛ για μαθητές που απλά δεν μπορούν να προσαρμοστούν μέσα σε αυτό; Η ίδια η κοινωνία, η πολιτεία, εμείς το κάναμε αυτό. Από τη μία λέμε "δεν είναι υποχρεωτική η φοίτηση στα ΕΠΑΛ" αλλά από την άλλη "πρέπει να έχεις ένα χαρτί από ΕΠΑΛ για να βρεις μία δουλειά". Αυτό είναι κοροϊδία σκέτη και τα παιδιά το έχουν καταλάβει γι'αυ΄το και ξεσπούν επάνω μας.

Μάλλον δεν έχετε καταλάβει πολλοί ότι υπάρχουν μαθητές που μας αντιλαμβάνονται σαν...δεσμοφύλακες και τα σχολεία σαν φυλακές. Και όταν κάποιος νιώθει φυλακισμένος πως νομίζετε ότι αντιδράει; Αλλά κάποιοι επιμένετε και θέλετε αυτά τα παιδιά μέσα στα ΓΕΛ και τα ΕΠΑΛ. Μάλιστα ορισμένοι ζητάτε γενική εκπαίδευση για όλους δηλαδή ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ τεχνική εκπαίδευση κάτι που ΔΕΝ συμβαίνει ΣΕ ΚΑΜΙΑ χώρα του κόσμου. Μάλλον δεν αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα η τεχνική-επαγγελματική εκπαίδευση αποτελεί την διέξοδο για αυτά τα παιδιά των φτωχών και εργατικών-λαϊκών στρωμάτων. Και εκεί πρέπει να εστιάσει η κοινωνία. Τι παραλογισμοί είναι αυτοί; Από την στιγμή που χρειάζεσαι εργατικά χέρια αναπόφευκτα πρέπει να έχεις ΤΕΧΝΙΚΗ-ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ εκπαίδευση. Και ακριβώς αυτή αποτελεί και πρέπει να αποτελεί την διέξοδο για τα πιο φτωχά παιδιά.

Αντί η πολιτεία να τα κατευθύνει σε άλλου είδους δομές ώστε να μα΄θουν μία τέχνη, να δουλεύουν με τα χέρια, να τα δώσει και μία δουλειά να βγάζουν το μεροκάματο και στην τελική να ασχοληθούν και με κάτι που γουστάρουν (πχ μου έχουν πει πολλοί μαθητές ότι θα ήθελαν να ασχολούνται ΜΟΝΟ με τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια συγκεκριμένα με το ηλεκτρολογικό και το μηχανολογικό μέρος τους), εμείς τα θέλουμε να κάνουν και ασκήσεις για το σπίτι, να γράφουν και διαγωνίσματα, να παρακολουθούν μαθήματα που δεν τους ενδιαφέρουν.

Εδώ όμως πρέπει να καταλάβουν και οι γονείς ότι τα σχολεία δεν είναι χώροι περιπάτων. Αυτή η νοοτροπία "εύκολο είναι το ΕΠΑΛ, πη΄γαινε μωρέ να πάρεις το χαρτί δεν είναι τίποτα" πρέπει να σταματήσει. Γενικά πρέπει να δώσουμε στα παιδιά να καταλάβουν ότι έρχεσαι στο σχολείο; Πρέπει να προσαρμοστείς στους κανόνες του. Αν θέλεις το απολυτήριο πρέπει να διαβάζεις, να μελετάς και να ακολουθείς ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Το όραμα για τα νέα παιδιά που θα ζήσουν και θα εργαστούν στην Ελλάδα στον 21ο αιώνα:

https://www.esos.gr/arthra/78779/tomeis-kai-eidikotites-ana-epal-gia-epo... (2022)

https://www.esos.gr/arthra/66357/oi-eidikotites-ton-epal-kai-mathitiko-d... (2020)

«Από τα στοιχεία για τις 35 ειδικότητες, σε ημερήσια και εσπερινά ΕΠΑΛ, διαπιστώνουμε ότι οι πολυπληθέστερες είναι του Τεχνικού Οχημάτων, με 11,57% του συνολικού μαθητικού δυναμικού, του Βοηθού Νοσηλευτή, με 8,59%, και του Υπαλλήλου Διοίκησης και Οικονομικών Υπηρεσιών, με 8,01%»

...Μήπως πρέπει να υπογράψουμε συνεργασία με τα αντίστοιχα ΕΠΑΛ των ΗΠΑ; Ίσως ήταν Μια Καλή (Νεα) Αρχή!

Τζάμπα οι σφαίρες θα πάνε , είναι ήδη πυροβολημενη

Δεν αμφισβητούνται οι καλές προθέσεις ούτε ο αγώνας των λειτουργών της Τ.Ε.Ε. για την εκπαίδευση και τη γενικότερη υποστήριξη των μαθητών τους. Όμως, ο τίτλος του άρθρου δεν αποδίδει ακριβώς την πραγματικότητα! Δεν «πυροβολεί» κανείς (εκτός ίσως ελαχίστων) την Τ.Ε.Ε. ως θεσμό, ως φορέα παροχής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης. Αν στηλιτεύεται ή κατακρίνεται κάτι είναι οι συγκεκριμένες συμπεριφορές, αντιλήψεις και στάσεις ομάδων μαθητών (ίσως και εκπαιδευτικών) και ενδεχομένως η 'κουλτούρα' συγκεκριμένων ΕΠΑ.Λ. που αποτυγχάνουν να προσφέρουν αυτά που περιγράφει ο κ. Αρώνης.
Το μείζον ζήτημα βέβαια είναι η απουσία ξεκάθαρης και στοχευμένης εκπαιδευτικής πολιτικής σε μάκρο- και μίκρο-επίπεδο όσον αφορά την Τ.Ε.Ε. και τα ΕΠΑ.Λ. καθώς και η απουσία ολοκληρωμένου επαγγελματικού προσανατολισμού και συμβουλευτικής, η αδυναμία λήψης ενημερωμένων αποφάσεων από τις οικογένειες και οι περιορισμένες ή αδιέξοδες επιλογές εκπαιδευτικής και επαγγελματικής εξέλιξης των μαθητών.
Η παραδοχή ότι στα ΕΠΑ.Λ. συσσωρεύονται μαθητές χαμηλών επιδόσεων και προσδοκιών, με μαθησιακές δυσκολίες και κοινωνικά προβλήματα και με χαμηλό κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο, δημιουργεί την αίσθηση ότι τα σχολεία αυτά είναι «υποδεέστερα» και απευθύνονται σε 'παιδιά ενός κατώτερου θεού', τα οποία βρίσκονται εκεί «αναγκαστικά» αφού το ΕΠΑ.Λ. είναι για αυτά «μονόδρομος»!
Γιατί όμως κάνουν κάτι που δεν θέλουν; Γιατί συμμετέχουν εθελοντικά (μην ξεχνάμε ότι το ΕΠΑ.Λ. δεν είναι υποχρεωτικό) σε κάτι που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους, δεν τους εκφράζει, δεν τους αφορά και δεν τους χρησιμεύει σε τίποτα πέρα από την απόκτηση του απολυτηρίου/πτυχίου;
Όλα αυτά δεν αποτελούν μία από τις αιτίες για όλα τα δεινά των ΕΠΑ.Λ. και, κατ' επέκταση, της Τ.Ε.Ε.; Δεν δημιουργούν αίσθημα δυσφορίας και αδιαφορίας στους μαθητές, καθώς και απαξίωσης του σχολείου και της παιδείας, δεν απομακρύνουν τους μαθητές από την εκπαιδευτική διαδικασία και δεν πυροδοτούν, σε ακραίες περιπτώσεις, την παραβατικότητα και τη βία;
Το βασικό ζήτημα δεν είναι μόνο να προσφέρουμε στους μαθητές όσο περισσότερο γίνεται υψηλού επιπέδου ψυχοκοινωνική υποστήριξη μέσω νέων υποδομών και προσωπικού και να επιμορφώνουμε συνεχώς τους εκπαιδευτικούς εφοδιάζοντάς τους με όλο και περισσότερες παιδαγωγικές γνώσεις και δεξιότητες για την αντιμετώπιση των παραπάνω δυσάρεστων φαινομένων, ενόσω αυτά θα επιδεινώνονται. Αυτός είναι ένας φαύλος κύκλος που θα συνεχίζεται αέναα και δυστυχώς θα χειροτερεύει! Αν συνεχίσουμε έτσι απλά θα κυνηγάμε την ουρά μας!
Το βασικό ζήτημα είναι να αντιμετωπίσουμε και να εξαλείψουμε τις γενεσιουργές αιτίες των φαινομένων αυτών! Όπως όμως ανέφεραν αρκετοί σχολιαστές, οι αιτίες αυτές είναι δευτερευόντως εκπαιδευτικές και πρωτευόντως κοινωνικές, πολιτικές (με την ευρεία έννοια) και οικονομικές. Προέρχονται από την αδυναμία της κοινωνίας και της πολιτείας να ενσταλάξει στους νέους τις αξίες της πραγματικής μόρφωσης, της ευρύτερης παιδείας, της μείζονος προσπάθειας, της συμμετοχής, της συνεργασίας και να τους αναπτύξει ουσιαστικές γνώσεις, δεξιότητες, στάσεις και συμπεριφορές για να γίνουν ενεργοί, συμμετοχικοί, σκεπτόμενοι και εποικοδομητικοί πολίτες του 21ου αιώνα και κυρίως από τις αδυναμίες και τις στρεβλώσεις της οικονομίας και της αγοράς να απορροφήσει και να εντάξει αρμονικά και αποτελεσματικά όλους τους νέους που αποφοιτούν από τα ΕΠΑ.Λ. αλλά, σε μεγάλο βαθμό, και από τα ΓΕ.Λ.
Με βάση τα παραπάνω, όσες σωστές και θετικές εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και καινοτομίες εφαρμοστούν, θα επιφέρουν επιφανειακές μόνο βελτιώσεις στα ΕΠΑ.Λ. Εάν δεν γίνουν ριζικές, δομικές και συστημικές μεταβολές σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, δεν πρόκειται δούμε ουσιαστική αλλαγή στην παρούσα κατάσταση των σχολείων. Όπως είναι τα πράγματα, δεν είμαι πολύ αισιόδοξος ότι τα ΕΠΑ.Λ. είναι «ίσως η μοναδική ευκαιρία για κοινωνική ένταξη και μετάβαση στην ενεργό κοινωνική και επαγγελματική ζωή»!

Σωστά, τα ΕΠΑΛ αντικειμενικά έχουν τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν τις πολλαπλές ικανότητες των μαθητών και να τους προσφέρουν εναλλακτικές δυνατότητες για μια νέα αρχή στην εκπαιδευση Και σε πολλές περιπτώσεις αυτό γίνεται πραγματικότητα με την αυτοθυσία των εκπαιδευτικών. Αυτό που λείπει είναι ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα που θα επικεντρώνεται στην ανίχνευση και αξιοποίηση των ιδιαίτερων ικανοτήτων, εμπειριών, δεξιοτήτων των μαθητών που, για διάφορους λόγους, είχαν αποτυχίες στο σχολείο της θεωρητικής γνώσης που κυριαρχεί στην Ελλάδα. Αυτό επιχείρησε το πρόγραμμα Μια νέα αρχή στα ΕΠΑΛ του 2016 και είχε αρκετές επιτυχίες, όσο πρόλαβε να προχωρήσει. Τέτοιες επιτυχίες μπορούν να οδηγήσουν σε ένα σχολείο το οποίο θα προσφέρει δυνατότητες σε όλους τους μαθητές. Αυτός είναι κατά τη γνώμη μου και ο καλύτερος τρόπος για ένα ενιαίο λύκειο θεωρίας και πράξης

Απο τη μια όλοι παραδέχονται πως τα ΕΠΑΛ επιλέγονται κυρίως από μαθητές με χαμηλή έως μέτρια βαθμολογία, και πως το περιβάλλον δεν είναι κατάλληλο για την εκπαιδευτική διαδικασία, όμως από την άλλη ζητούν από τους πολίτες να εμπιστευτούν τα παιδιά τους σε αυτά.

Για ποιο λόγο; Για να γίνουν κακοπληρωμένοι και χωρίς προοπτική εξέλιξης υπάλληλοι Τουριστικών Επιχειρήσεων;

Ας πάψουμε επιτέλους να ωραιοποιούμε καταστάσεις: Στην παρούσα μορφή τους τα ΕΠΑΛ δεν έχουν κανένα θετικό παιδαγωγικό αποτέλεσμα, το ακριβώς αντίθετο.

Γενική εκπαίδευση σε όλους. Ιδιαίτερα σε όλους.

Για κανένα παιδί του 2030 δεν είναι μονόδρομος τα επαγγελματικά Λύκεια - επιτέλους, ας σταματήσουν οι εκπαιδευτικοί να θέτουν τις θέσεις εργασίας τους πάνω από το μέλλον των παιδιών!

Ποιοι γονείς συμφωνούν με αυτό το πρόγραμμα για τα δικά τους παιδιά;

Ο Τεχνικός Οχημάτων ή ο Κομμωτής πρέπει να εκπαιδευτεί από τα 16 του; Γιατί να μην πάει σε ένα Δημόσιο ΙΕΚ στα 19, έχοντας πρώτα ολοκληρώσει την εγκύκλιο παιδεία;

Ίσες ευκαιρίες για παιδιά που ξεκινάνε από δύσκολες αφετηρίες. Αυτό είναι και το αγαθό της δημοκρατίας στην πράξη και όχι στα λόγια, στα ευχολόγια και τους αφορισμούς.

Ακριβώς έτσι είναι η σημερινή πραγματικότητα των ΕΠΑΛ και όχι της δεκαετίας του 80' στην οποία αναφέρονται κάποια μονότονα....

........αξιοποιώντας την πολλαπλή νοημοσύνη.

Από που προκύπτει αυτό; Υπάρχουν προγράμματα σπουδών βασισμένα σε αυτήν; Να μη γράφουμε κάτι για να δείχνουμε ότι το ξέρουμε. Τα τεστ του Gardner και, γενικά παρόμοια τεστ που έχουν προταθεί, ελάχιστα χρησιμοποιούνται, ιδιαίτερα στην ανύπαρκτη διαφοροποιημένη εξατομικευμένη διδασκαλία. Είμαστε ακόμη στον κλασικισμό των αρχαίων ελληνικών και στα ιδιαίτερα της αρπαχτής και δεν διαβλέπω καμιά βελτίωση. Για την γνωστική υπερφόρτωση του καπιταλιστικού εκπαιδευτικού συστήματος, και τον άκρατο ανταγωνισμό που επιβάλει, η οποία οδηγεί στην χαμηλή αυτοεκτίμηση και απέχθεια για τη γνώση, κουβέντα καμιά.
Ως εκπαιδευτικός επι 40 χρόνια στην ΤΕΕ προσπαθούσα να προσεγγίσω αυτά τα παιδιά και σε αρκετά έδειχνα έναν άλλο τρόπο εκτόνωσης, αυτόν που οδηγεί σε δημιουργικότητα μέσω εξατομικευμένων εργασιών. Κάθε παιδί θέλει το δικό του τρόπο προσέγγισης. Για να διδάξεις σε σχολεία πρέπει να είσαι καλά καταρτισμένος παιδαγωγικά. Στην Ελλάδα, όλοι είμαστε εκπαιδευτικοί και, όταν καλούμαστε να διδάξουμε σε "δύσκολα" σχολεία, τότε αισθανόμαστε πόσο δύσκολο είναι να "οδηγείς ένα λεωφορείο" χωρίς να είσαι οδηγός.

Το παιδί ποιου υπουργού ή άλλου πολιτικού ή καθηγητή πανεπιστημίου πηγαίνει σε ΕΠΑΛ;

Αφήστε επιτέλους τις μεγαλοστομίες περί "πολλαπλής νοημοσύνης" και "πλούσιας εργασιακής εμπειρίας" που δήθεν καλλιεργείται στα Τεχνικά Λύκεια διότι υποτιμάτε εκείνη των πολιτών, που λογικό είναι να μη θέλουν το κράτος να βάζει glass ceiling στους ανηλικους μαθητές.

Ίσες ευκαιρίες για όλους, επέκταση της υποχρεωτικής Γενικής Παιδείας - είναι κοινωνικό αίτημα πια.

Οι νέοι πολίτες, που θα ζήσουν στον 21ο αιώνα, έχουν ανάγκη από γενική και θεωρητική εκπαίδευση, ώστε να μπορούν να επιβιώσουν σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία.

Οι σημερινοί μαθητές Δημοτικού θα εργάζονται το 2040, με συνθήκες που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει, επομένως πρέπει να έχουν αποφοιτήσει από Γενικό Λύκειο.

Οι εκπαιδευτικοί οφείλουμε να προασπίσουμε το μέλλον των παιδιών, παρέχοντας τους το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα, αντί να τα εγκλωβίζουμε σε απαξιωμένα σχολεία β' κατηγορίας.

Άριστα τα γράφει ο Διευθυντής του ΕΠΑΛ. Αυτή η Παιδεία προέχει, τους πολλούς αδύναμους πρέπει να στηρίξεις πρωτίστως και μάλιστα από το Δημοτικό, γιατί όλοι, ακόμα και σιωπηλά, συμφωνούν σ' αυτό που επιγραμματικά καταλήγει ο Διευθυντής γι' αυτά τα παιδιά:
''Ίσως ''είναι'' η μοναδική ευκαιρία ''που έχουν'' για κοινωνική ένταξη και μετάβαση στην ενεργό κοινωνική και επαγγελματική ζωή.''
Όλα τα άλλα, τα εντυπωσιακά, τα επίκαιρα σαλονάτα, πρέπει να ακολουθούν, είναι δευτερεύοντα, αφού τα προνομιούχα παιδιά έχουν βέβαιη την κοινωνική ένταξη και πολλές ευκαιρίες για την κοινωνική ανέλιξή τους.
Συγχαρητήρια κύριε Διευθυντά για το υπέροχο άρθρο σας.

νομίζει ηρθαμε απο άλλο πλανήτη?