Επέμβαση της Ελληνικής Αστυνομίας σε κατάληψη στην Πολυτεχνειούπολη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου

Σωστά τα λέτε, οι έχοντες χρήματα έχουν και επιλογές - πάντα είχαν, πάντα θα έχουν. Ένας λόγος παραπάνω να ξεκαθαρίσουν τα ΑΕΙ από "στέκια", ρόπαλα, μπουκάλια και κάθε είδους άλλη δραστηριότητα η οποία δεν έχει σχέση με την εκπαιδευτική ή ερευνητική διαδικασία.
Τα ΑΕΙ είναι πρωτίστως χώρος εκπαίδευσης. Στην Ελλάδα για διάφορους λόγους έγιναν και χώροι πολιτικοποίησης και "άλλων" δραστηριοτήτων, αυτό κάποτε πρέπει να τελειώσει και θα τελειώσει. Δεν ζούμε σε χούντα, ο καθένας είναι ελεύθερος να συγκεντρωθεί στο σπίτι του ή μαζικά σε όποιο χώρο θέλει να νοικιάσει, ή στα πάρκα ή στους δρόμους.

στελνουν τα παιδια τους στο εξωτερικο να σπουδασουν. Πρωτοι οι πολιτικοι μας. Οι υπολοιποι μενουν με τα 'στεκια', τους 'συλλογους', τις 'παρεμβασεις' σε ενα πανεπιστημιο που ειναι σε παραλληλο συμπαν με την αγορα εργασιας. Δε χωρανε ομως ολοι στο δημοσιο, δε χωρανε.

Τα "στέκια" δεν έχουν δουλειά μέσα στα ΑΕΙ. Οι χώροι είναι για διδασκαλία και για έρευνα. Όποιος θέλει "στέκι" να νοικιάσει ένα με δικά του λεφτά.

Αυτές οι καταλήψεις είναι παλιό δρώμενο. Να τοποθετηθεί επί του θέματος και η "Αλλαγή". Δεν επείγει αλλά μετά τις αυριανές εκδηλώσεις, ας πει δυο λόγια κάποια στιγμή.

Πρόταση: Οι κατειλημμένοι χώροι μέσα στα ΑΕΙ να καθαριστούν και να αποδοθούν στους εκλεγμένους φοιτητικούς συλλόγους, οι οποίοι καμία σχέση δεν έχουν με το αντιεξουσιαστικό και αναρχικό "κίνημα" που κάνει όλες τις ζημιές. Να φανταστείτε ότι οι επίσημοι σύλλογοι δεν έχουν ούτε κλειδιά ούτε πρόσβαση στα στέκια αυτά, και γι'αυτό εξάλλου τα στέκια αυτοχαρακτηρίζονται ως "αυτόνομα". Ιστορικά οι διοικήσεις των ΑΕΙ πάντα διέθεταν έναν χώρο σε κάθε κτίριο στους συλλόγους, οι οποίοι τους χρησιμοποιούσαν με τον προσήκοντα σεβασμό. Αυτή τη στιγμή όλους αυτούς τους χώρους τους έχουν σφετεριστεί άτομα που πολύ λίγη σχέση έχουν με τις σπουδές τους, δεν συμμετέχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες (φοιτ. εκλογές), δεν αποδέχονται καμία μορφή διαλόγου με τις πανεπιστημιακές αρχές τις οποίες δεν αναγνωρίζουν ως τέτοιες, και δυστυχώς αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία με πιο ακραία ταραχοποιά στοιχεία μέσα στις πόλεις.

Οι υλικές ζημίες και ο εκφοβισμός των δημοκρατικών φοιτητικών παρατάξεων είναι το λιγότερο. Η συστηματική, ύπουλη και υποκριτική φθορά στο κύρος των ΑΕΙ και της Δημοκρατίας, είναι σημαντικότερη. Όμως η αλλοτροίωση των νέων πρωτοετών που στρατολογούνται ώστε να ασπαστούν τις αρχές της βίας εν ονόματι ενός κακώς εννοούμενου ασύλου και μιας κακώς εννοούμενης ουτοπικής αναρχικής κοινωνίας είναι αυτό που θα έπρεπε να ανησυχεί περισσότερο και τις Πρυτανικές αρχές, και τους πολίτες, αλλά κυρίως τους γονείς - κανείς δεν επιτρέπεται να εκμεταλλεύεται τον αγνό και παιδικό ενθουσιασμό των δεκαοκτάχρονων με σκοπό την κατάλυση των θεσμών και την κατάργηση των νόμων.