Περιστατικό βίας μεταξύ γονέων έξω από σχολείο μπροστά στα έκπληκτα μάτια των μαθητών

Όταν ''ενοχλούν'' το παιδί σου υπάρχουν οι παρακάτω επιλογές:
α) Δημοκρατικές χώρες
Το αναφέρεις προφορικά αρχικά στον δάσκαλό του. Αν δεν λυθεί το θέμα, στον διευθυντή προφορικά ή εγγράφως. Αν χρειαστεί, το αναφέρεις και δεύτερη φορά
και κοινοποιείς την αναφορά σου στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και στον Σύμβουλο Εκπαίδευσης. Αν δεν λυθεί μετά από όλα αυτά, υπάρχει ο Εισαγγελέας Ανηλίκων και εδώ είναι πιθανόν να χρειαστείς τις νομικές υπηρεσίες ενός δικηγόρου. Η αυτοδικία προφανώς δεν είναι η λύση. Τα πρόσφατα γεγονότα αλλά και η ιστορική κοινωνική γνώση είναι αρκετά για να μας πείσουν ότι η μόνη λύση πρέπει να είναι θεσμική.
Προφανώς το ισχύον θεσμικό-νομικό πλαίσιο είναι αναποτελεσματικό σε αρκετές περιπτώσεις που έχουν καταγραφεί εδώ και σαράντα χρόνια και χρειάζεται αναθεωρηθεί. Οι αναθεωρήσεις, οι αλλαγές, δεν γίνονται δυστυχώς έγκαιρα στην Πατρίδα μας, τα πολιτικά κόμματα συνήθως αντιδρούν αργά
και συνήθως περιμένουν να δουν το πλήθος των καθολικών αιτημάτων. Χρειάζεται να εκφραστεί το αίτημα, να είναι καθολικό, και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει να έχουμε μαζικές αποφάσεις των συλλόγων γονέων από πολλές περιοχές της Πατρίδας. Το δημοκρατικό πολίτευμα λειτουργεί αποτελεσματικά όταν οι πολίτες είναι ενεργοί, όταν δηλαδή συμμετέχουν σε συλλόγους. Και οι νόμιμες δυναμικές αντιδράσεις συμβάλλουν προφανώς αλλά σε κάθε περίπτωση χρειάζεται δράση, χρόνος και φυσικά κόπος. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος στα δημοκρατικά πολιτεύματα, οι δρόμοι για την Αλλαγή είναι ανηφορικοί, το είπε πρώτος ο Καζαντζάκης, το επανέλαβε χθες ο Πρωθυπουργός
στο υπουργικό συμβούλιο.*
β) Αυταρχικά καθεστώτα - Δικτατορίες
Πολύ αυστηρές ποινές, εξοντωτικές. Το πρόβλημα συχνά λύνεται.
Έχεις όμως ελάχιστα δικαιώματα, τα κοινωνικά αιτήματα δεν εχουν καμία τύχη, δεν διατυπώνονται καν... Άλλοι αποφασίζουν και διατάσσουν...

* Δυστυχώς δεν υπάρχει άλλη ρεαλιστική πολιτική πρόταση αυτή τη στιγμή στον τόπο μας. Ευτυχώς, όμως, υπάρχει μια ισχυρή Κυβέρνηση και πλέει με ασφάλεια το τρελοβάπορο!
Για φανταστείτε να ήταν ο Κυβερνήτης ανίκανος ή παράωρος, όπως λέμε εμείς στην Κρήτη. Διαβάστε και το κριτικό σχόλιο του καθηγητή Μανιτάκη που διατυπώθηκε προσφάτως.
Δόξα τω θεώ, να λέμε.

έλεγε μια μάνα προ ετών πολλων "έχουν σταμπάρει το παιδί μου από τα νήπια" (σε γυμνάσιο που με προδερμ έδωσε απολυτήριο και χώρισε το γιο που στο σχολείο μεσα λίγο μετά πλάκωσε τη μάνα, τι να έγινε αυτός μετά άγνωστο)

όταν ενοχλούν το παιδί σου ή έχουν ασυνήθη συμπεριφορά , δεν θα πεις κάτι; "γνωματεύσεις" ειναι και των δασκάλων και των συμβούλων , ακόμα και ψυχολόγων, πρέπει να υπάρχει από τον σύλλογο παραπομπή σε άλλη δομή εκτος σχολείου να δούμε. αστείο να μιλάμε για κορυφαίους προ 40 ετών που οι τότε γονείς λίγα νταηλίκια είχαν σεσχέση με τον άκρατο δικαιωματισμό του σήμερα ! υπερβολές εκτός τόπου και χρόνου. σήμερα κανένας κανόνας, νταηλίκι, καμία παιδαγωγία παιδιών και απορεί η κοινωνία για τα αλλεπάλληλα περιστατικά , χάθηκε η μπάλα στο σπίτι και το δημοτικό , άρα γυμνάσιο και γελ- επαλ ο χαμός . αν δεν τα βλέπει κανείς...

Τα ονόματα άξιων συναδέλφων πρέπει να λέγονται.
Είναι η αντίσταση στο πνεύμα της απλής διεκπεραίωσης των πραγμάτων.
Πολύ καλή και η ανακοίνωση του Συλλόγου. Το σχολείο που θέλουμε.

Μετά αναρωτιόμαστε...

Που να λειτουργήσει και η πλατφόρμα!.... Καλά που έστειλαν δηλαδή και ψυχολόγους-κοινωνικούς λειτουργούς στα σχολεία για τη σχολική βία....

Η συνήθης αιτία:
Οι υποδείξεις, οι ''γνωματεύσεις'' του ενός γονέα που αφορούν το παιδί του άλλου γονέα και οι απρόβλεπτες αντιδράσεις που ακολουθούν. Τα ίδια γίνονται και κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των γονέων, μόνο που εκεί ο έμπειρος δάσκαλος προβλέπει και παρεμβαίνει την κατάλληλη στιγμή και έτσι αποτρέπει τα χειρότερα σε μια πρώτη φάση τουλάχιστον. Αν κρίνει ότι το θέμα είναι σοβαρό, δύσκολο, θα εμπλέξει και τον διευθυντή.... Οι σχολικοί σύμβουλοι της πρώτης γενιάς (1982-1987) παρέμβαιναν εγκαίρως, ύστερα από την ενημέρωση που είχαν από τους διευθυντές, και καλούσαν τους γονείς ενός τμήματος ή όλης της τάξης ή ακόμη και όλους τους γονείς του σχολείου και δίδασκαν!...
Κορυφαίος παιδαγωγός της εποχής εκείνης ο Ν.Ν. και ο Γ.Α. που έδιναν ρεσιτάλ... οι γονείς έφευγαν ήρεμοι συζητώντας, το κλίμα είχε αλλάξει, υπήρχε ελπίδα και αισιοδοξία αρκετές φορές.
Μετά όλα άλλαξαν... Ο θεσμός δεν υποστηρίχτηκε... η Αλλαγή εξέπνευσε.

ποια είναι η αιτία , το προφίλ των εμπλεκόμενων κλπ κλπ