Το ενδιαφέρον για τη δημιουργία παραρτημάτων Μη Κρατικών Πανεπιστημίων, ν στην πατρίδα μας είναι πολύ έντονο, δήλωσε σήμερα ο πρωθυπουργός Kυριάκος Μητσοτάκης στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Εθνικής Συνδιάσκεψης της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ενώ τόνισε τα εξής:
Δεν πρόκειται εδώ να επιτρέψουμε τη δημιουργία πανεπιστημίων στο μοντέλο κάποιων ορόφων σε μία πολυκατοικία: Το ενδιαφέρον αυτό εκδηλώνεται γνωρίζοντας τις αυστηρές προϋποθέσεις που έχουμε θέσει σε σχέση με τις οικονομικές και τις εκπαιδευτικές προδιαγραφές. Δεν πρόκειται εδώ να επιτρέψουμε τη δημιουργία πανεπιστημίων στο μοντέλο κάποιων ορόφων σε μία πολυκατοικία. Δεν είναι αυτό το οποίο χρειάζεται η Ελλάδα, δεν είναι αυτό το οποίο θα επιτρέψουμε με τον νόμο τον οποίο θα ψηφίσουμε.
Αυστηρή εποπτεία: Διατηρούμε τη βάση εισαγωγής που ισχύει για κάθε υποψήφιο φοιτητή και εξασφαλίζουμε ότι θα υπάρχει αυστηρή εποπτεία από την Ανεξάρτητη Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης, η οποία εξάλλου -όπως ξέρετε- ελέγχει και τα δημόσια πανεπιστήμια. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μία πρωτοβουλία καλά μελετημένη, με βάση τα όσα ισχύουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι μία πρωτοβουλία που άργησε να έρθει στην πατρίδα μας.
Ιδεολογικής ομηρία: Χθες συμμετείχα σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για τα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης και αναφέρθηκα ακριβώς στην ανάγκη επιτέλους να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε εκείνες τις χρόνιες παθογένειες οι οποίες κράτησαν την πατρίδα μας πίσω. Ίσως η πιο εμβληματική παθογένεια, ένδειξη μιας ιδεολογικής ομηρίας ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος, ήταν αυτό το ιδιότυπο μονοπώλιο της ανώτατης εκπαίδευσης από το κράτος.
Σπάμε το μονοπώλιο: Εμείς λοιπόν ερχόμαστε αυτό το μονοπώλιο και το σπάμε. Δίνουμε την ελευθερία επιλογής σε κάθε νέα και σε κάθε νέο αντί να θέλουν να φύγουν στο εξωτερικό και να πρέπει να φύγουν στο εξωτερικό, να μπορούν να σπουδάσουν στην πατρίδα μας.
Ο κ. Κασσελάκης: Ακριβώς αυτός ο συντονισμός με την κοινωνική πραγματικότητα είχε προκαλέσει και τόση αμηχανία αλλά και τόσο εσωτερική αναταραχή στην αντιπολίτευση. Ο κ. Κασσελάκης λέει «όχι», αλλά, προσέξτε, ο ίδιος σπούδασε σε μη κρατικό, μη κερδοσκοπικό πανεπιστήμιο. Εξηγήστε μου τώρα εσείς αυτή την αντίφαση. Αν δηλαδή, προσέξτε, το πανεπιστήμιο στο οποίο σπούδασε ο κ. Κασσελάκης θέλει να έρθει και να ιδρύσει παράρτημα εδώ στην Ελλάδα, τι θα πει ο κ. Κασσελάκης; Ότι δεν πρέπει να έρθει;
Ο κ. Ανδρουλάκης: Για τον κ. Ανδρουλάκη δεν μπορώ να πω πολλά, θα τα πούμε βέβαια στη Βουλή. Θα πω μόνο ότι μου κάνει πολλή εντύπωση πώς κατάφερε και πήρε πίσω την αρχική του θέση, μπερδεύοντας ακόμα και τους ίδιους τους συνεργάτες του. Την ώρα που, προσέξτε, πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τάσσεται υπέρ και της συνταγματικότητας αλλά και της αναγκαιότητας της ρύθμισης. Αυτά πάντως είναι προβλήματα εκείνων που ασχολούνται αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει κόκκινο ή πράσινο χρώμα και όσων φιλονικούν για την πρωτιά μεταξύ των ηττημένων στην πολιτική σκηνή.
Ελεύθερη έκφραση γνώμης και όχι βία: Δικοί μας αντίπαλοι είναι μόνο τα προβλήματα, είναι η αναβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου, είναι η συνέχιση των μεγάλων μεταρρυθμίσεων που αυτή η κυβέρνηση τόλμησε να κάνει. Και ναι, είναι η αποκατάσταση του δημόσιου πανεπιστημίου ως ενός χώρου ελευθερίας, ανταλλαγής απόψεων. Ενός χώρου όπου θα επικρατεί η ελεύθερη έκφραση γνώμης και όχι η βία, όπως αυτή επιβλήθηκε εδώ και δεκαετίες στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, ως ο κανόνας όλων εκείνων που δεν μπορούσαν να επικρατήσουν με τη δύναμη των επιχειρημάτων τους.
Κρατήσετε ανοιχτές τις σχολές σας: Και θέλω από καρδιάς να σας ευχαριστήσω, γιατί ξέρω τον αγώνα που κάνατε για να κρατήσετε ανοιχτές τις σχολές σας, εν μέσω της τρομοκρατίας μιας μικρής μειοψηφίας που πίστευε ότι με τη δύναμη της βίας μπορεί να επιβάλλει την άποψή της στην πλειοψηφία. Όχι, όχι, δεν θα γίνουν ανεκτές αυτές οι πρακτικές. Τέλειωσε η βία στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο, ανήκει σε μια άλλη εποχή.
Το άβατο των πανεπιστημίων: Φύγαμε μπροστά πια. Το είπε και ο Γραμματέας της ΔΑΠ, ο Κυριαζής, στην εισαγωγική του τοποθέτηση: αυτή είναι η κυβέρνηση η οποία έσπασε το άβατο των πανεπιστημίων και κατήργησε επί της ουσίας το πανεπιστημιακό άσυλο. Και όποτε χρειάζεται η Αστυνομία να παρεμβαίνει στο πανεπιστήμιο θα το κάνει, σε συνεννόηση με τις πρυτανικές αρχές. Αν αυτό ενοχλεί κάποιους είναι δικό τους πρόβλημα.
Όμηροι μικρών μειοψηφιών: Γιατί αυτό θέλει η πλειοψηφία των φοιτητών. Και όχι μόνο οι φοιτητές της ΔΑΠ, εσείς που δώσατε τον αγώνα για να γίνει επιτέλους πράξη το αυτονόητο, αλλά και εκείνοι οι φοιτητές οι οποίοι ενδεχομένως να μην είναι κομματικοποιημένοι, να μην ανήκουν σε κάποια παράταξη. Οι φοιτητές οι οποίοι δούλεψαν σκληρά -οι οικογένειές τους τους στήριξαν για να μπορέσουν να περάσουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο- θέλουν να τελειώσουν στην ώρα τους, να αποφοιτήσουν, να κάνουν τα μεταπτυχιακά τους, να αναζητήσουν μια δουλειά. Δεν πρόκειται όλοι αυτοί οι φοιτητές πια να είναι όμηροι μικρών μειοψηφιών. Αυτό το εγγυόμαστε και θα το κάνουμε επιτέλους πράξη.
Έλλειψη στέγης: Επιτρέψτε μου όμως να πω και δύο λόγια για το άλλο μεγάλο πρόβλημα για το οποίο πάντα μου μιλούν οι νέοι, όπου και αν πηγαίνω στην πατρίδα μας. Αυτό δεν είναι άλλο από την έλλειψη στέγης και τα υψηλά ενοίκια. Το ξέρω καλά πόσο αυτό απασχολεί την καθημερινή ζωή σας. Πρέπει όμως να ομολογήσω ότι αποτελεί μια πρόκληση που απαιτεί πολλές δράσεις και σε παράλληλα πεδία. Δεν μπορεί να βρει μια αυτόματη λύση.
Σε πρώτη φάση έχουμε συμφωνήσει με τον Υπουργό να αυξήσουμε ακόμα περισσότερο το στεγαστικό επίδομα, φτάνοντας ως τα 2.500 ευρώ. Θέλω να θυμίσω ότι ήδη εμείς ήμασταν αυτοί που το αυξήσαμε στα 2.000 ευρώ υπό την προϋπόθεση της συγκατοίκησης. Και αυτό είναι μια σημαντική ανάσα για τους φοιτητές οι οποίοι σπουδάζουν μακριά από τον μόνιμο τόπο κατοικίας τους.
Φοιτητικές Εστίες: Γνωρίζω την κατάσταση στις φοιτητικές εστίες, δεν είναι καλή και πρέπει να κάνουμε ουσιαστικές παρεμβάσεις για να τις αναβαθμίσουμε. Έχουμε ήδη, όμως, δρομολογήσει την κατασκευή πέντε νέων φοιτητικών εστιών που θα στεγάσουν σχεδόν 10.000 σπουδαστές σε ολόκληρη τη χώρα. Γιατί θέλουμε να είναι μέρος της πανεπιστημιακής σας εμπειρίας και η παραμονή σας σε μία σύγχρονη, καθαρή, όμορφη, καλαίσθητη φοιτητική εστία.
Και πάλι, όμως, όλα αυτά δεν αρκούν, γιατί ξέρετε καλά ότι το ζητούμενο δεν είναι μόνο η φοιτητική στέγη, αλλά συνολικά η νεανική στέγη. Εκείνη που θα μπορέσει να σας απελευθερώσει από την οικογενειακή εστία, φιλοξενώντας τη δική σας προσωπική πορεία, όταν θα έχετε τελειώσει πια το πανεπιστήμιο.
Το πρόγραμμα «Σπίτι μου» ήταν ένα εξαιρετικά επιτυχημένο πρόγραμμα. Προσέφερε πρώτη κατοικία σε 20.000 νέους ή νέα ζευγάρια, που την αποκτούν αποπληρώνοντας ένα ευνοϊκό δάνειο, με μικρές δόσεις, μικρότερη δόση από όσο θα πλήρωναν αν νοίκιαζαν το αντίστοιχο σπίτι και τελικά το σπίτι θα είναι δικό τους.
Με βάση ποια στοιχεία συμπεραίνετε εσείς, ότι οι χιλιάδες άνεργοι πτυχιούχοι είναι των χιλιάδων πτυχίων των εγχώριων κολλεγίων, των πανεπιστημίων του εξωτερικού, τα χιλιάδες πτυχία από τα Βαλκάνια και την Ιταλία (για τις προηγούμενες δεκαετίες), των χιλιάδων πτυχιούχων της νομικής από ξένα πανεπιστήμια;
Το σύνολο των φοιτητών στα εγχώρια κολλέγια ΚΑΙ στα πανεπιστήμια του εξωτερικού είναι 60.000. Οι εισακτέοι ανα έτος μονο στα ΑΕΙ ειναι >60.000, και ο συνολικός αριθμός >600.000. Αν νομίζετε λοιπόν οτι η ανεργία προέρχεται κυρίως απο το 10% του πληθυσμού δεν με εκπλήσει αν πιστεύετε οτι χιλιάδες πτυχία απο σκόρπια απομονωμένα τμήματα με σκιώδες αντικείμενο, ελλιπείς υποδομές και προσωπικό θα έχουν αξία στην αγορά εργασίας.