Δημήτρης ΚαλαΪτζίδης
Διευθυντής Ραλλείου Γυμνασίου Θ. Πειραιά
Διάβασα στο ESOS τα μέτρα που προτείνει το Υπουργείο για την αναθεώρηση του πλαισίου διαχείρισης της σχολικής ζωής.
Τα περισσότερα κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντική την καταχώριση των απουσιών επί τόπου στο my school χωρίς τη δυνατότητα «σβησίματος», κάτι που δημιουργούσε διαφόρων τύπων παρενέργειες στο σχολείο.
Θετικό θεωρώ επίσης την απόδοση δικαιώματος στους συλλόγους διδασκόντων να αποκλείουν τη συμμετοχή παραβατικών μαθητών σε εκδρομές.
Η επαναφορά της αυστηροποίησης των ποινών, θα πρέπει, όμως, να συσχετιστή με συχνότερη παρουσία σχολικών ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών στα σχολεία, με νομική υποστήριξη των εκπαιδευτικών και με άλλα αντισταθμιστικά μέτρα, ώστε να μην είναι μόνο η τιμωρία ο αποτρεπτικός παράγων για την πειθαρχία στο σχολείο.
Είναι επίσης πολύ σημαντική η διευκρίνιση πως ο νόμος που απαγορεύει την κατοχή κινητών στο σχολείο, εξακολουθεί να ισχύει.
Χωρίς αυτόν τον νόμο, με τη ρητή διατύπωσή του, θα είχαν διαλυθεί τα σχολεία.
Όμως, θα πρέπει να υπάρχουν και ρητές ποινές για τους παραβάτες.
Εφόσον είναι γνωστός ο νόμος, θα πρέπει να τηρείται.
Προφανώς και τα σχετικά με τον σχολικό κανονισμό έχουν μεγάλη σημασία και είναι σωστό το μέτρο της ενυπόγραφης αποδοχής από τους γονείς.
Αυτό που νομίζω ότι λείπει, είναι οποιαδήποτε αναφορά στο πλαίσιο των σχολικών εκδρομών, στις οποίες όλη η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τους εκπαιδευτικούς. Νομίζω ότι είναι άδικο και θα πρέπει να διορθωθεί, εφόσον όλοι αναγνωρίζουμε ότι (αν είναι σωστά οργανωμένες) οι εκδρομές έχουν να προσφέρουν πολλά στα παιδιά και στην οικονομία του τουρισμού.
Ένα θέμα όμως μου προκάλεσε κατάπληξη: Διαβάζω στο ESOS ρεπορτάζ για νέες τις ρυθμίσεις και πραγματικά μου φαίνονται σαν Πρωταπριλιάτικο Αστείο.
Γράφει το ESOS:
"Προσμέτρηση των καθυστερημένων προσελεύσεων στις απουσίες (15λεπτη καθυστέρηση: 1 απουσία, 3 καθυστερημένες προσελεύσεις μικρότερες των 15 λεπτών: 1 απουσία /από 2024-25)".
Όσοι διδάσκουν γνωρίζουν ότι κανένα παιδί, ακόμη κι αν αργήσει 25 λεπτά δεν θα παραδεχτεί ότι άργησε πάνω από δέκα. Ένας πιθανός διάλογος θα είναι ο εξής:
-Γεια σας κύριε
-Άργησες 20 λεπτά
-Όχι, κύριε. 12 λεπτά άργησα.
-Μα πώς; Αφού η ώρα είναι 8.40
-Όχι κύριε, η ώρα είναι 8.20…Κοιτάξτε και το ρολόι στον τοίχο (φυσικά αλλαγμένη η ώρα από τα παιδιά)
-Βρε παιδιά, δεν άργησε ο Γιώργος 18 λεπτά;
-Τι λέτε κύριε! Πέντε λεπτά άργησε…
Αυτές οι σκηνές θα διαδραματίζονται καθημερινά.
Φανταστείτε, ότι κάθε 2-3 λεπτά θα μπαίνει και ένας μαθητής στην τάξη. Κι αυτό όχι μόνο την πρώτη ώρα, αλλά και τις ενδιάμεσες, διότι, εφόσον δεν γίνεται διάκριση, η πλειοψηφία θα έρχεται με 15 λεπτά καθυστέρηση σε όλες τις ώρες και θα λένε όλοι μαζί εν χορώ…αργήσαμε τρία λεπτά.
Αν ισχύσει η ρύθμιση αυτή:
1. Στην πρωινή συγκέντρωση θα προσέρχονται ελάχιστα παιδιά (Γυμνάσιο-Λύκειο)
2. Μέχρι και 20 λεπτά μετά την «επίσημη» έναρξη της ώρας διδασκαλίας, θα προσέρχονται ατάκτως μαθητές/μαθήτριες, άρα δεν μπορεί καν να ξεκινήσει το μάθημα.
3. Θα υπάρχουν διαρκείς και καθημερινοί διαπληκτισμοί μεταξύ εκπαιδευτικών, μαθητών/μαθιητριών και γονέων για τις απουσίες. Ένα αποτέλεσμα θα είναι να μην ξεκινά καν το μάθημα, πριν συμπληρωθεί το 15λεπτο, χωρίς να καταχωρίζεται σε κανέναν απουσία. Αποτέλεσμα, οι ώρες διδασκαλίας από 45λ θα γίνουν (μετά βίας) 30λ.
4. Στις ενδιάμεσες ώρες θα επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό.
Αν, λοιπόν, ισχύσει αυτή η ρύθμιση, τελειώνει το σχολείο.
Οι κανόνες για να είναι αποτελεσματικοί θα πρέπει να είναι απλοί και να μην έχουν παραθυράκια. «Κανείς δεν μπαίνει στην τάξη μετά τον εκπαιδευτικό» είναι ένας σαφής κανόνας, που επιτρέπει τον έλεγχο της τάξης και την πραγματοποίηση του μαθήματος.
Η παιδαγωγική λέει πως από τη στιγμή που μπαίνει ο εκπαιδευτικός στην τάξη, δεν μπαίνει κανείς άλλος και κανείς δεν διακόπτει το μάθημα. Για ποιο μάθημα θα μιλάμε στο εξής;
Πιστεύω ότι ο Υπουργός θα τα ξαναδεί αυτά τα θέματα, πριν διαλύσουν πλήρως το σχολείο. Πλήρως και οριστικά.
Η Βουλή έχει το δικαίωμα. Η εγκύκλιος της Κεραμεως για τα κινητά δεν ήταν νόμος!!!