"Είμαι φανατικός υπέρμαχος, λοιπόν, της πολιτικής η οποία υιοθετήθηκε από το Υπουργείο, μιας σχετικής, λελογισμένης αυστηροποίησης του πλαισίου των ποινών. Και νομίζω ότι αν μιλήσετε και στην πλειοψηφία των γονέων και των καθηγητών, θα σας πουν ότι αυτό ήταν κάτι το οποίο χρειάζεται σήμερα το ελληνικό σχολείο".
Τη δήλωση αυτή έκανε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» του ΑΝΤ1 και στους δημοσιογράφους Γιώργο Παπαδάκη και Μαρία Αναστασοπούλου, ενώ σημεώσε:
- Δεν είμαστε εδώ για να τιμωρήσουμε τα παιδιά.
- Είμαστε εδώ, όμως, για να βάλουμε ένα πλαίσιο συμπεριφορών για να αντιλαμβάνονται και τα παιδιά.
- Γιατί, ξέρετε, αυτή τη λογική -τα παιδιά είναι έφηβοι και κάποτε θα γίνουν ενήλικες- κάποιοι θέλουν πάντα να μένουν «παιδιά».
- Το έχουμε ακούσει αυτό, από την αριστερά κυρίως, για να υπάρχει το άλλοθι αυτής της παιδικότητας της συμπεριφοράς, ότι «πολύ ωραία μπορεί να τα κάνει κανείς χωρίς καμία επίπτωση.
Σχετικά με τη δήλωση του υποψηφίου ευρωβουλευτή του ΣΤΡΙΖΑ Γ. Τσίπρα ότι τις ζημιές από μαθητές θα πρέπει να τις πληρώνει το σχολείο, ο πρωθυπουργός σχολίασε:
"Κι επειδή άκουσα και κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι «αν σπάσεις ένα παράθυρο, πρέπει να το πληρώσει όλο το σχολείο», η απάντησή μου είναι: όχι, δεν θα το πληρώσει όλο το σχολείο, όλο το κοινωνικό σύνολο. Θα το πληρώσει η οικογένεια, εάν το παιδί αυτή τη στιγμή προβεί σε μία φθορά.
Γιατί, ξέρετε, αν δεν βάλουμε όρια και ένα πλαίσιο στα παιδιά 14-15 ετών, είναι πολύ εύκολο μετά, όταν θα πάνε στο πανεπιστήμιο, ποιο είναι το υπόδειγμα το οποίο τους έχουμε διδάξει; Μετά θα πάρουν και τη μολότοφ και μετά θα θεωρούν ότι το να τα σπάνε όλα είναι κοινωνικός αγώνας και μια κατάκτηση, ένα κεκτημένο, το οποίο εμείς ουσιαστικά τους το προσφέραμε όταν είχαμε τη δυνατότητα να βάλουμε το πλαίσιο και δεν το κάναμε".
Γιώργος Παπαδάκης: Παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη, είναι στη σωστή κατεύθυνση, όντως. Δίνεται η ευκαιρία σε παιδιά που έχουν υποστεί bullying να μπορούν να μιλήσουν, δίνεται η δυνατότητα να τους δώσετε τον τρόπο για να μπορέσουν να μιλήσουν. Υπάρχει αυστηριοποίηση των ποινών για εκείνους οι οποίοι δημιουργούν αυτά τα προβλήματα μέσα στη σχολική αίθουσα.
Ξέρετε τι δεν άκουσα και μου έκανε εντύπωση και ίσως είναι μία παράλειψη, κ. Πρόεδρε; Τα αίτια τα οποία προκαλούν το θυμό, τα αίτια που προκαλούν το bullying και που πραγματικά στις μέρες μας έχει πάρει μορφή χιονοστιβάδας.
Κυριάκος Μητσοτάκης: Για να μην νομίζετε ότι δεν παρακολουθώ την εκπομπή σας, είδα τη Χρύσα σήμερα το πρωί…
Γιώργος Παπαδάκης: Είναι το κοριτσάκι που μίλησε μαζί σας.
Κυριάκος Μητσοτάκης: Είναι το κορίτσι, όχι κοριτσάκι, κοπέλα είναι…
Γιώργος Παπαδάκης: Και είπε «τι μου άρεσε και τι δεν μου άρεσε».
Κυριάκος Μητσοτάκης: Η οποία με πολύ άνεση μίλησε γι’ αυτά τα οποία της άρεσαν και γι’ αυτά τα οποία θεωρεί ότι πρέπει να γίνουν.
Κοιτάξτε, καταρχάς να πούμε τι κάνουμε, γιατί είναι σημαντικό. Πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα στα παιδιά τα οποία υφίστανται bullying να κάνουν μία καταγγελία και να ξέρουν ότι θα την κάνουν με ασφάλεια, διακριτικότητα και ότι το περιστατικό αυτό πραγματικά θα αντιμετωπιστεί. Αυτή ακριβώς είναι η προσπάθεια πίσω από την πλατφόρμα. Δεν εξαντλείται προφανώς στην πλατφόρμα η όλη πρωτοβουλία κατά του bullying, αλλά πρέπει τα παιδιά να μιλήσουν.
Και πρέπει, όπως σωστά επισημάνατε και όταν μιλούσατε στη Χρύσα, να μιλήσουν και τα υπόλοιπα παιδιά. Γιατί πολλές φορές τα παιδιά γίνονται μάρτυρες τέτοιων περιστατικών και δεν μιλάνε και δεν παρεμβαίνουν. Και να καταλάβουν και αυτά ότι έχουν μία ευθύνη να παρέμβουν, γιατί τελικά το bullying τι είναι; Είναι μη ανοχή στη διαφορετικότητα. «Είσαι κοντός, χοντρός, ψηλός, αδύνατος, έχεις άλλο σεξουαλικό προσανατολισμό, μπορεί να υποστηρίζεις τη λάθος ομάδα», και γι’ αυτό το λόγο υφίστασαι bullying.
Τα αίτια τώρα του bullying. Κοιτάξτε, εδώ μιλάμε για κάτι πάρα πολύ πιο σύνθετο, το οποίο έχει βαθιά κοινωνικά αίτια. Δεν είναι προφανώς μόνο ελληνικό πρόβλημα, συνδέεται σε μεγάλο βαθμό και με την υπερβολική χρήση των κινητών τηλεφώνων και με τη δημοσιοποίηση ουσιαστικά της ιδιωτικής μας ζωής.
Αλλά πρώτα και πάνω απ’ όλα, ναι, πρέπει να μιλάμε γι’ αυτά τα περιστατικά, πρέπει να έχουμε ενημερωμένους γονείς, πρέπει να έχουμε περισσότερους ψυχολόγους στα σχολεία μας, πρέπει να παρέχουμε αυτή την υποστήριξη στα παιδιά τα οποία έχουν το θάρρος να μιλήσουν.
Μαρία Αναστασοπούλου: Πάνω σε αυτό που λέτε τώρα, κ. Πρόεδρε, επειδή ασκήθηκε μία κριτική ότι τα μέτρα είναι προς την κατεύθυνση της επιβολής ποινών και όχι της αντιμετώπισης των αιτιών, μπορούν στα αλήθεια αυτά τα μέτρα, μιας και μιλάμε για ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα, να λειτουργήσουν αποτελεσματικά και να προσπαθήσουμε όσο γίνεται να μειώσουμε αυτή την ένταση που υπάρχει στα σχολεία, όταν έχουμε έναν ψυχολόγο ανά πέντε σχολεία, ο οποίος πηγαίνει μία φορά την εβδομάδα σε κάθε σχολείο;
Κυριάκος Μητσοτάκης: Έχετε δίκιο να επισημαίνετε το ότι χρειαζόμαστε περισσότερους ψυχολόγους, από την άλλη θα αντιτείνω ότι έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, διότι ακριβώς πρέπει να κάνουμε επένδυση και σε ψυχολόγους και σε κοινωνικούς λειτουργούς.
Να έρθω όμως στα μέτρα, συγκεκριμένα. Έχω μεγαλώσει τρία παιδιά και νομίζω ότι όλοι οι γονείς γνωρίζουμε ότι αυτό το οποίο πρέπει, πρώτα και πάνω απ’ όλα, να κάνουμε με τα παιδιά μας είναι να τους δίνουμε αγάπη αλλά και να τους επιβάλουμε όρια. Τι σημαίνουν τα όρια; Να βάλεις ένα πλαίσιο κανόνων, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, το οποίο κάθε παιδί πρέπει να σέβεται.
Ακριβώς αυτό επιχειρούμε να κάνουμε και για τις περιπτώσεις της παραβατικής συμπεριφοράς στο σχολείο. Δεν μπορείς να μπαίνεις και να τα κάνεις γης μαδιάμ, να σπας τα πάντα και να έχεις την απαίτηση ότι δεν θα συμβεί απολύτως τίποτα και ότι αυτό είναι μια αποδεκτή συμπεριφορά.
Κι επειδή άκουσα και κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι «αν σπάσεις ένα παράθυρο, πρέπει να το πληρώσει όλο το σχολείο», η απάντησή μου είναι: όχι, δεν θα το πληρώσει όλο το σχολείο, όλο το κοινωνικό σύνολο. Θα το πληρώσει η οικογένεια, εάν το παιδί αυτή τη στιγμή προβεί σε μία φθορά.
Γιατί, ξέρετε, αν δεν βάλουμε όρια και ένα πλαίσιο στα παιδιά 14-15 ετών, είναι πολύ εύκολο μετά, όταν θα πάνε στο πανεπιστήμιο, ποιο είναι το υπόδειγμα το οποίο τους έχουμε διδάξει; Μετά θα πάρουν και τη μολότοφ και μετά θα θεωρούν ότι το να τα σπάνε όλα είναι κοινωνικός αγώνας και μια κατάκτηση, ένα κεκτημένο, το οποίο εμείς ουσιαστικά τους το προσφέραμε όταν είχαμε τη δυνατότητα να βάλουμε το πλαίσιο και δεν το κάναμε.
Είμαι φανατικός υπέρμαχος, λοιπόν, της πολιτικής η οποία υιοθετήθηκε από το Υπουργείο, μιας σχετικής, λελογισμένης αυστηροποίησης του πλαισίου των ποινών. Και νομίζω ότι αν μιλήσετε και στην πλειοψηφία των γονέων και των καθηγητών, θα σας πουν ότι αυτό ήταν κάτι το οποίο χρειάζεται σήμερα το ελληνικό σχολείο.
Δεν είμαστε εδώ για να τιμωρήσουμε τα παιδιά. Είμαστε εδώ, όμως, για να βάλουμε ένα πλαίσιο συμπεριφορών για να αντιλαμβάνονται και τα παιδιά. Γιατί, ξέρετε, αυτή τη λογική -τα παιδιά είναι έφηβοι και κάποτε θα γίνουν ενήλικες- κάποιοι θέλουν πάντα να μένουν «παιδιά». Το έχουμε ακούσει αυτό, από την αριστερά κυρίως, για να υπάρχει το άλλοθι αυτής της παιδικότητας της συμπεριφοράς, ότι «πολύ ωραία μπορεί να τα κάνει κανείς χωρίς καμία επίπτωση».
Μαρία Αναστασοπούλου: Πάντως, κ. Πρόεδρε, το πλαίσιο αυτό αφορά στο σχολικό περιβάλλον. Τα παιδιά αυτά κάποια στιγμή φεύγουν από το σχολείο και κλείνουν ραντεβού, όπως είδαμε, μέσα από τα social media, με μαχαίρια στις τσάντες τους προκειμένου να πάνε να παίξουν ξύλο επειδή ένας διπλανός τους μπορεί να τους κοίταξε στραβά. Το έχουμε δει αυτό να συμβαίνει σε πάρα πολλές περιοχές. Μπορεί να αντιμετωπιστεί; Υπάρχουν μέτρα;
Γιώργος Παπαδάκης: Συμπληρωματικά θα πρέπει να πούμε ότι λίγες ώρες μετά που φύγατε από τη Θεσσαλονίκη και παρουσιάσατε αυτό το πρόγραμμα, είχαμε περιστατικό. Έφυγαν από το σχολείο και πήγαν έξω και έπαιζαν ξύλο. Γιατί; Γιατί διαφωνούσαν για έναν αγώνα ποδοσφαίρου στον οποίο είχαν παίξει.
Κυριάκος Μητσοτάκης: Θα έρθω στο θέμα του ποδοσφαίρου, γιατί συνδέονται πολλές φορές τα δύο.
Καταρχάς, επειδή ακριβώς το θέμα αυτό μας απασχόλησε πολύ, υπάρχει πια μια πολύ πιο έντονη, αποτρεπτική παρουσία της Αστυνομίας σε χώρους όπου μαζεύονται έφηβοι, νεαροί και όπου είχαν προκληθεί επεισόδια στο παρελθόν. Είχαμε θέματα -ας πούμε- πολλά στα βόρεια προάστια, στην Κηφισιά. Κάναμε μια συστηματική παρέμβαση. Και, αποτρεπτικά, η παρουσία της Αστυνομίας σίγουρα βοηθάει ώστε να μην έχουμε εκδηλώσεις τέτοιων φαινομένων.
Από εκεί και πέρα, θα ήμασταν πολύ αφελείς αν λέγαμε ότι θα εξαλείψουμε με μιας φαινόμενα βίας των εφήβων, τα οποία σας διαβεβαιώνω ότι σε άλλες χώρες είναι πολύ πιο έντονα. Έχουμε οργανωμένες συμμορίες, βαριά παραβατική συμπεριφορά.
Εδώ ευτυχώς -ευτυχώς, το τονίζω- δεν είμαστε ακόμα εκεί αλλά πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα φτάσουμε εκεί, διότι δυστυχώς η τάση είναι για περισσότερη βία και περισσότερη ένταση.
Να σκεφτούμε ποια είναι τα πρότυπα των παιδιών αυτών. Πώς μπορούμε δηλαδή να αντιτάξουμε σε μια μουσική, η οποία πολύ συχνά προάγει τη βία και κυρίως τη βία κατά των γυναικών, με άθλια, θα έλεγα, πρότυπα, όπου η γυναίκα ουσιαστικά είναι ένα αντικείμενο για τον άντρα. Γιατί δυστυχώς πολλές φορές υπάρχουν είδη μουσικής που αγαπούν τα παιδιά, που αυτό ακριβώς προάγουν.
Τι θα κάνουμε με την αθλητική βία, γιατί πολλές φορές είναι το πρώτο στάδιο εκδήλωσης βίας έξω από το σχολείο. Εκεί τουλάχιστον νομίζω ότι πρέπει να πούμε ότι από τη στιγμή που κάναμε μια δραστική παρέμβαση στα θέματα του ποδοσφαίρου, αυτοματοποιήσαμε τις ποινές, κάναμε το ηλεκτρονικό εισιτήριο, βάλαμε κάμερες στα γήπεδα, μέχρι στιγμής -τονίζω το μέχρι στιγμής- φαίνεται ότι τα πράγματα πάνε να αλλάξουν.
Και πραγματικά για εμένα το να κερδίσουμε τη μάχη με τον χουλιγκανισμό είναι ένα στοίχημα το οποίο θέλω να το κερδίσω, και στη μνήμη ενός αστυνομικού ο οποίος έχασε τη ζωή του πριν από λίγους μήνες σε ένα αδιανόητο επεισόδιο οπαδικής βίας.
Στο elinikon κατασκευάζεται ολόκληρη πολιτεία δισεκατομμυρίων χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη για έναν δρόμο πρόσβασης σε αυτήν .Η καλύτερη διαδρομή της Ελλάδας που συνδέει το Φάληρο με τη Βουλιαγμένη υποβαθμίζεται ρίχνοντας τοίχους δεξιά και αριστερά και περιμένοντας στο μποτιλιάρισμα και τα φανάρια 1 ώρα για 20 Χιλιόμετρα. Αυτο θα πει υποδομή.