Πρότυπα Σχολεία: Ένσταση γονέα κατά της διευκρινιστικής οδηγίας του υπ. Παιδείας

Τα παιδιά ξόδεψαν πολύτιμο χρόνο παιδικής ανεμελιάς για να προετοιμάσουν. Άλλα πολύ, άλλα πάρα πολύ. Οι γονείς λεφτά και χρόνο. Ωστόσο πάντα θα υπάρχει αστάθμητος παράγοντας που μπορεί να λειτουργήσει υπέρ ή κατά της βούλησης μας. Σε αυτήν την Ελλάδα ζούμε. Την Ελλάδα του ωχ-αδελφέ. Δυστυχώς αυτά τα παιδιά το μαθαίνουν νωρίς. Ας μην τα μπλέξουμε κι άλλο στο μυαλό τους. Ας βγουν τα αποτελέσματα κι ας πάμε παρακάτω.εχουν πολλές μάχες να δώσουν ακόμα.

Όλοι θέλουμε να περάσουν τα παιδιά μας σε πρότυπο. Για κάποιους φαίνεται να είναι στόχος ζωής για κάποιους άλλους επιθυμία μεγάλη.
Για να λέμε τα πράγματα και με το όνομα τους:
- αν στην ερώτηση 9 δεν είχαν βιαστεί να βγάλουν άμεσα αποτελεσμα και εξαρχής δήλωναν ότι είναι όλες οι απαντήσεις λάθος κάνεις από τους γονείς δεν θα μιλούσε περί αδικίας. Άρα δεν πριμοδοτούν κανένα παιδί. Καμία απάντηση δεν είναι σωστή. Αυτό δεν αλλάζει
- Για την ερώτηση 15 θεωρώ ότι οι πλειονότητα των παιδιών την απάντησε σωστά με τη "λάθος" απάντηση. Όποιο παιδί την απάντησε "λάθος" είναι λογικά εκτός συναγωνισμού
- για την ερώτηση 15 αδικουνται πράγματι όσοι απάντησαν μια από τις 2 σωστές απαντήσεις. Μέσα σε αυτούς και ο γιος μου.

Τελικά μιλάμε για 2 μόρια πρακτικά και όχι για 6. Αυτός που θα φοβηθεί ότι θα μείνει απονεξω θα είναι για 2 μόρια στη βάση εισαγωγής της επιλογής του.

Τι να κάνουμε; Ας ηρεμήσουμε όλοι και άλας συλλογιστουμε ότι μέσα σε όλα υπάρχουν και αυτά.

Αυτοί που έδωσαν προπερσι δεν αδικήθηκαν σε σχέση με τους περσινους που είχαν μόνο μια.επιλογη;

Συμφωνούμε εφόσον ο θεσμός ολοκληρώνετε ορθά και χωρίς λάθη. Το αλαλούμ και την αδικία την δημιούργησαν οι ίδιοι και να υπενθυμίσω ότι αποτελέσματα δεν έχουν βγει ακόμα. Άρα δεν μιλάμε για καμία προδικασμένη αποτυχία ακόμα. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Αυτός που έχει παιδί και έχει δώσει εξετάσεις έχει βιώσει το αντίκτυπο της όλης κατάστασης στην ψυχολογία του παιδιού του είτε έχει γράψει καλά είτε όχι.

Δεν έχουμε κάνει όλη αυτή τη φασαρία γιατί ανησυχούμε για την αποτυχία των παιδιών μας. Ούτως ή άλλως υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες στις συγκεκριμένες εξετάσεις και το ξέραμε από πριν. Το πρόβλημα είναι με το μπαχαλο που έχει δημιουργηθεί το οποίο οδηγεί σε τρομακτικές αδικίες. Ναι, να κοπούν τα παιδιά μας αλλά όχι έτσι τεχνητά και πλασματικά επειδή κάποιοι δεν μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.

Τα παιδιά μας τα έχουμε ετοιμάσει για το ενδεχόμενο της δίκαιης αποτυχίας. Το ενδεχόμενο της άδικης δεν ήταν στο μυαλό μας.

Οι θέσεις είναι λίγες και οι επιθυμίες πολλές. Όχι αυτό εκείνο, όχι το άλλο .... Η πραγματικότητα είναι ότι υπαρχει μεγάλος ανταγωνισμός και φυσικά πικρία στην αποτυχία. Αλλά πρέπει να το δεχτούμε.

Αποτυχια ποιανου ακριβως κυρια μου; Δικη τους; Φυσικα και τα χαμε προετοιμασει!! Της επιτροπης εξετασεων και του υπουργειου και των θεματων καιρ της διαδικασιας δεν τα ειχαμε συγγνωμη κιολα! Οχι, δεν ειν ολα αριμικη ευθυνη! Βολικο το αφηγημα σας για τους ιθυνοντες αλλα οχι

δεν πρόκειται για υποχρεωτικό διαγωνισμό, όποιος θέλει μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία. Ας υπάρχει ακόμα ένα προπύργιο αριστείας (όχι σε εισαγωγικά), ακόμα και με όλα τα προβλήματα που προκύπτουν

Ως γονέας που συμμετείχε το παιδί στις εξετάσεις θεωρώ ότι έπρεπε να έχουμε προετοιμάσει τα παιδιά μας για την πιθανότητα αποτυχίας. Συμμετείχαν σε εξετάσεις με περιορισμένο αριθμό θέσεων άρα είναι λογικό να μείνουν εκτός κ καλοί μαθητές. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Ας ηρεμήσουμε όλοι κ ας αναμένουμε τα αποτελέσματα.

Είναι προφανές ότι τα παιδιά δεν έχουν ολοκληρώσει την ανάπτυξή τους στα 12 έτη, κατά συνέπεια είναι άδικο να συγκρίνονται μεταξύ τους οργανισμοί που ναι μεν έχουν ηλικία 12 ετών, βιολογικά όμως κάποια βρίσκονται στα 10 έτη και κάποια στα 15 έτη. Η σύγκριση για το ποιος είναι καλύτερος πρέπει να γίνεται στην ενηλικίωση (18 έτη). Αυτό είναι το συμφέρον τόσο για το παιδί όσο και για την κοινωνία, έτσι ώστε να αποκαλύπτεται ο πραγματικά καλύτερος και άξιος και όχι αυτός που απλά έχει πρόωρη βιολογική ανάπτυξη.

Ζώντας από κοντά και παρατηρώντας τα μέχρι τώρα αποτελέσματα όλης αυτής της κατάστασης στα μόλις 12 ετών παιδάκια (του παιδιού μου και φίλων του) και πριν καν βγουν οι βαθμολογίες: στεναχώρια, απογοήτευση, απώλεια εμπιστοσύνης σε θεσμό του κράτους, αποδόμηση, απαξίωση κα…
Συγχαρητήρια και μπράβο για την εξαιρετικά αποτελέσματα που φέρνουν στην ψυχοσύνθεση των παιδιών μας, για το παράδειγμα που δίνετε και που αυτή την στιγμή προσπαθούμε εμείς να μαζέψουμε… τα αμάζευτα..
Ας πάρει θέση - απόφαση πλέον ο Υπουργός σε όλο αυτό το χάλι.
Αίσχος!

Ενστάσεις, εκφράσεις, οδηγίες και εντάσεις. Ακόμη κι αν τις λάβανε ως σωστές, οι εξαιρετικές βαθμολογίες είναι λίγες. Δεν είναι πανελλήνιες. Ας γίνουν κι άλλα πρότυπα γιατί το ζητά η κοινωνία.