Δύο χρόνια μετά το τέλος της πανδημίας, παρατηρείται μια απροθυμία φοιτητών και καθηγητών να επιστρέψουν στη διά ζώσης διδασκαλία .
Την άποψη αυτή διατυπώνει ο πρόεδρος της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης Καθηγητής Περικλής Μήτκας, σε άρθρο του στην Καθημερινή, ενώ σημειώνει τα εξής:
- Η έμφαση στις μεταπτυχιακές σπουδές τα τελευταία χρόνια κινδυνεύει να θέσει σε δεύτερη προτεραιότητα την ανάγκη διαρκούς ανανέωσης των προπτυχιακών προγραμμάτων που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά κάθε ΑΕΙ.
- Η εύρεση στέγης για φοιτητές που σπουδάζουν σε τουριστικές πόλεις γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη υπόθεση.
- Η χρηματοδότηση των ΑΕΙ δεν έχει επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα.
- Η μεγάλη ζήτηση για μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών καλύπτεται με ανάλογα εντυπωσιακή αύξηση των προγραμμάτων που προσφέρονται.
- Από τα 883 μεταπτυχιακά του 2018 έχουμε φτάσει τα 1.462 σήμερα, ενώ ιδρύθηκαν ήδη τα πρώτα επαγγελματικά μεταπτυχιακά με τη σύμπραξη ΑΕΙ και με γάλων εταιρειών
Όταν γίνεται λόγος για αποτελεσματικότητα, απρόσκοπτη παρακολούθηση και ποσοστά ικανοποίησης των φοιτητών, η εξ αποστάσεως καταφανώς υπερέχει για πολλούς και διάφορους λόγους, μερικοί από τους οποίους έχουν αναφερθεί ήδη. Δεν πρέπει να υποτιμηθεί, ωστόσο, και η αυτομάθηση την οποία ευνοεί η εξ αποστάσεως, δηλαδή η ικανότητα ο φοιτητής να αρχίσει να σκέπτεται από μόνος του λύσεις σε προβλήματα και να μην αρκείται σε έτοιμες απαντήσεις από διδάσκοντες, τις οποίες απλά αποστηθίζει, μην έχοντας την ικανότητα να δίνει λύσεις σε απρόβλεπτα προβλήματα και υποθέσεις. Ενδυναμώνεται, επομένως, και η ερευνητική και κριτική, αυτόνομη σκέψη των φοιτητών, από το προπτυχιακό ακόμα επίπεδο. Βέβαια, δεν είναι εφικτό να αντικατασταθεί μονομιάς η διά ζώσης διδασκαλία για λόγους που έχουν να κάνουν με ένα παλαιό θεσμικό πλαίσιο που δεν λαμβάνει υπόψη την πρόοδο της τεχνολογίας και κάποιες κατεστημένες νοοτροπίες, κυρίως μεγαλύτερων σε ηλικία εμπλεκόμενων στην μαθησιακή διαδικασία οι οποίοι έχουν συνηθίσει σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο παράδοσης μαθημάτων.