Μου πρότειναν πρόσφατα να επιστρέψω στην Ελλάδα σε θέση Αναπληρωτή Καθηγητή σε κεντρικό ΑΕΙ της Αθήνας.
Ρώτησα το μισθό, δηλαδή τα καθαρά.
Μου είπαν ότι θα παίρνω 1650 ευρώ το μήνα.
Τους διδακτορικούς μου φοιτητές στην Αγγλία τους πληρώνω 1600 λίρες το μήνα (περίπου 1900 ευρώ υποτροφία), ενώ τους μεταδιδάκτορες 2100-2300 λίρες το μήνα (περίπου 2450-2680 ευρώ καθαρά).
Το κόστος ζωής στην πόλη που μένω στη βόρεια Αγγλία είναι περίπου ίδιο ή έως 20% ακριβότερο από την Αθήνα.
Ρώτησα επίσης ποιο είναι το πακέτο έναρξης (startup package, δηλ προϋπολογισμός για συνέδρια ταξίδια κτλ) και άρχισαν να γελάνε με τα χωρατά μου.
Όταν προσλήφθηκα στην τωρινή μου θέση πήρα 15000 λίρες για 3 χρόνια για έξοδα έρευνας (ταξίδια, συνέδρια, συνεργασίες).
Όλοι έχουμε εμπειρίες συναδέλφων που έφυγαν (χωρίς να υπολογίζουμε και αυτούς που έμειναν). Κάποιοι έφυγαν κυρίως λόγω του μισθού, κυρίως νεοδιορισμένοι χωρίς προϋπηρεσία, με οικογένεια και σύζυγο χωρίς μισθό (κατα πόσο όμως είναι σωστό να πληρώνει ο φορολογούμενος μισθούς στους ΔΕΠ που να καλύπτουν και μη εργαζόμενο σύζυγο, οταν ο ίδιος πρέπει πολλές φορες για να τα βγάλει πέρα να δουλέυει extra). Ποτέ δεν ήταν οι μισθοί των ΔΕΠ ίσοι ή κοντα με τους ευρωπαϊκούς, θυμάμαι στα 90's, οτι ο μισθός μου ως υποψήφιος διδάκτορας στο εξωτερικό ήταν όσο ενός επίκουρου καθηγητή εδω (οσο περίπου και τώρα, δεν ξέρω ποια ήταν η ισοτιμία το 2003).
Κάποιοι ομως φύγαν και κυρίως λόγω έλλειψης χρηματοδότησης της έρευνας (πήγαν πχ σε πανεπιστήμια που ο μισθός τους καλύπτεται κυρίως απο τα ερευνητικά προγράμματα τους). Κάποιοι απο αυτούς που έφυγαν, επέστρεψαν αφού δεν τα βρήκαν τόσο ευνοϊκά τα πράγματα στο εξωτερικό απο ότι περίμεναν.