Θεόδωρος Λουκάκης, Ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ
Στο εκτεταμένο αυτό άρθρο θα εξεταστεί η κατάσταση στο Πολυτεχνείο, όπως έχει διαμορφωθεί μετά την τελευταία εμπρηστική επίθεση εναντίον του. Έπειδή όμως το Πολυτεχνείο, που είναι το σημαντικότερο τεχνολογικό ίδρυμα της χώρας, έχει διάφορες υπέρ αυτού διακρίσεις , οφείλω να αναφερθώ πρώτα σ’αυτές.
• Το Πολυτεχνείο είναι το καλύτερο πανεπιστήμιο της Ελλάδας σύμφωνα με την κατάταξη QS world university ranking 2025 και πρώτο μεταξύ των Ελληνικών Πανεπιστημίων σύμφωνα με τις εθνική κατάταξη της Εθνικής Αρχής για την Ανώτατη Εκπαίδευση (ΕΘΑΑΕ).
• Ανάμεσα στους κορυφαίους ερευνητές παγκοσμίως για το 2023 βρίσκονται 159 ερευνητές του Πολυτεχνείου σύμφωνα με το Stanford’s world top 2% scientists by Scopus. Μεταξύ των ανωτέρω περιλαμβάνονται 96 μέλη των σήμερα υπηρετούντων καθηγητών του πολυτεχνείου, αριθμός που είναι το 25% του συνόλου!
• Οι απόφοιτοι του ΕΜΠ έχουν σχεδόν μηδενικό ποσοστό ανεργίας (μόλις 2%) σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που διενεργήθηκε από το Γραφείο Διασύνδεσης του ΕΜΠ.
• Το ΕΜΠ κατατάσσεται στην 1η θέση των επιχειρηματιών που έχουν φοιτήσει σε ελληνικά πανεπιστήμια καθώς το 24% αυτών είναι απόφοιτοί του, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε από την εταιρεία SAVY που αξιοποίησε τα στοιχεία από το Fortune Greece 40 under 40 για την περίοδο 2013-2022 για τους επιχειρηματίες - ιδρυτές επιχειρήσεων στη χώρα μας.
• Ο προϋπολογισμός των ερευνητικών προγραμμάτων που διαχειρίζεται ο ΕΛΚΕτου ΕΜΠ υπερβαίνει τα 100 εκατ. € ενώ από κοινού με το ΕΠΙΣΕΥ απασχολούν περίπου 4000 ερευνητές, μεταξύ των οποίων πολλοί υποψήφιοι διδάκτορες, συμμετέχοντας ενεργά και ουσιαστικά στην ανάπτυξη της χώρας.
• Τα καθαρά έσοδα του ΕΛΚΕ ΕΜΠ, που αντιστοιχούν στα γενικά έξοδά του, για το τρέχον έτος να αγγίξουν για πρώτη φορά τα περίπου 8 εκατ. €.
• Το ΕΜΠ είναι το μοναδικό ίδρυμα στη χώρα που καλύπτει εξ ιδίων πόρων 150 υποτροφίες υποψηφίων διδακτόρων εκταμιεύοντας κατ’ έτος άνω του 1.1 εκατ. €
• Το ΕΜΠ είναι το μοναδικό ίδρυμα στη χώρα που οργανώνει, πάλι εξ ιδίων πόρων, πρόγραμμα βασικής έρευνας χρηματοδοτώντας σημαντικό αριθμό έργων.
Τα παραπάνω δε παρά το γεγονός ότι σε σύγκριση με το 2009 οι 25150 σημερινοί σπουδαστές έχουν αυξηθεί κατά 21%, ενώ αντίθετα τα υπηρετούντα 391 μέλη ΔΕΠ έχουν μειωθεί κατά 36% και ο ετήσιος προϋπολογισμός έχει μειωθεί κατά 63,6%!
Και έρχομαι τώρα σε ένα αρθρίδιο στην Καθημερινή στις 13.11. 24, το οποίο είχε τον τίτλο «Ψυχασθενείς εμπρηστές» και απέδιδε την εμπρηστική επίθεση στο κτίριο διοίκησης του Πολυτεχνείου στις 8.11.24 σε μικρή ομάδα νεαρών κακομαθημένων ατόμων.
Μεταξύ άλλων έγραφε:
«Η ένσταση μου με τον χαρακτηρισμό αντιεξουσιαστές είναι ότι δίνει πολιτικό πρόσημο σε ομάδες που δεν έχουν σχέση με την πολιτική. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κάνουν φασαρία και να ξεχωρίσουν. Γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε οικογένειες που τους έπεισαν ότι είναι ξεχωριστοί. Το μίσος που τρέφουν για τους αστυνομικούς οφείλεται στην περιφρόνηση του αστόπαιδου απέναντι στον χαμηλόμισθο. Αυτός είναι «γουρούνι”, ενώ όσοι προσπαθούν να τον κάψουν με μολότοφ είναι οι γαλαζοαίματοι της κοινωνίας. Τα ξέρουν όλα, οπότε δεν χρειάζεται να κοπιάσουν για να μάθουν κάτι. Όλο αυτό είναι το σύμπτωμα μιας κοινωνικής ασθένειες, η περνάει από γενιά σε γενιά δεκαετίες τώρα. Δυο φυλακές προστάτευαν την Πολυτεχνειούπολη από τις επιθέσεις των εμπρηστών. Και τι να κάνουν οι άνθρωποι; Αυτό δείχνει την αδράνεια, αν όχι την αδιαφορία των πρυτανικών αρχών για την προστασία της δημόσιας περιουσίας».
Από ότι θα προκύψει από τα παρακάτω αποσπάσματα από άρθρο μου στο Πρώτο Θέμα στις 6.7.24 και από την ανάλυση των συμβάντων, η παραπάνω αφήγηση είναι τελείως ελλιπής και ή/και λανθασμένη. Αυτό όμως που υπερβαίνει τα όρια του λάθους και μπαίνει στην περιοχή της συκοφαντικής δυσφήμησης είναι οι κατηγορίες κατά της διοίκησης του ιδρύματος και δη του πρύτανη για αδιαφορία μπροστά στην καταστροφή δημόσιας περιουσίας. Για το λόγο αυτό αφού παραθέσω μεγάλα κομμάτια από το άρθρο με τίτλο «έγκλημα και ατιμωρησία», θα επανέλθω στο τι ρόλο μπορεί και πρέπει να παίζει ένας πρύτανης στην πρωτοφανή κατάσταση ανομίας που έχουν περιέλθει τα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια εδώ και 50 χρόνια.
«Το ότι τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα λειτουργούν υπό καθεστώς μερικής ανομίας από το 1975 και μετά είναι κοινή γνώση. Αυτό δε σε πλήρη αντιδιαστολή με τη μέχρι τότε εύρυθμη λειτουργία τους. Προσωπικά έχω φοιτήσει στο Πολυτεχνείο κατά την περίοδο 1958 έως 1962 και έχω υπηρετήσει εκεί ως καθηγητής (ενεργός ή ομότιμος) από το 1972 μέχρι σήμερα, πράγμα που ίσως με κάνει τον πρεσβύτερο που ασχολείται ενεργά με το θέμα! Τα παραπάνω με κάνουν γνώστη της προαναφερθείσας κατάστασης από πρώτο χέρι. Επιπλέον από το 1986 μέχρι σήμερα έχω γράψει περίπου 300 σχετικά άρθρα και επιφυλλίδες στον ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο και έχω επιπλέον πρόσφατα (2021) εκδώσει Δοκίμιο (Εκδόσεις Bookstars)με τίτλο «Λειτουργία εν διωγμώ» αναφορικά με τα πανεπιστήμια.
Θα αναφερθώ τώρα δειγματοληπτικά σε συγκεκριμένα γεγονότα και στο ότι η ανομία (βίαιη και μη) συνεχίζεται με ιδιαίτερη μάλιστα σφοδρότητα. Αυτό που θα προσπαθήσω να κάνω, μετά λόγου γνώσεως, είναι να περιγράψω:
• Την υποβόσκουσα ή/και προφανή πολιτική και κομματική ευθύνη για την σημερινή άνομη λειτουργία των πανεπιστημίων καθώς και για την κατάντια των ακαδημαϊκών κανόνων σπουδών.
• Την ευθύνη των κυβερνήσεων και των πολιτικών κομμάτων για την διαιώνιση της διεθνώς πρωτοφανούς αυτής κατάστασης πριν και μετά την πρόσφατη κατάργηση του ψευδεπίγραφου «πανεπιστημιακού ασύλου».
• Την ευθύνη των κυβερνήσεων και της δικαιοσύνης, από την οποία εξαρτάται και η δράση των αστυνομικών αρχών, για τη σχεδόν ολοκληρωτική ατιμωρησία των ατόμων που παρανομούσαν/ παρανομούν μέσα στα πανεπιστήμια επί περίπου μισό αιώνα, πράγμα που προφανώς αποτελεί παγκόσμιο αρνητικό επίτευγμα!
και να επισημάνω ότι οι κακόμοιροι καθηγητές και οι πανεπιστημιακές αρχές, που ενώ ποτέ δεν υπήρξαν η αιτία των εκφυλιστικών φαινομένων, παρόλο που υπέκυψαν εν μέρει στις απαιτήσεις εξευτελισμού των διεθνών ακαδημαϊκών κανόνων σπουδών, δε μπορεί να είναι αυτοί που θα επιβάλλουν τις απαιτούμενες τιμωρίες για παράνομες πράξεις, χωρίς πρώτα η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη να έχουν εκπληρώσει πλήρως τις κατά νόμο υποχρεώσεις τους.
Οι πολιτικές παρεμβάσεις στην ακαδημαϊκή λειτουργία των πανεπιστημίων άρχισαν λίγο μετά τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ και γίνονταν αρχικά μέσω της ΚΝΕ. Στη συνέχεια προστέθηκαν και αριστερίστικες παρατάξεις όπως ή ΠΠΣΠ και αργότερα η ΕΑΑΚ. Παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς και οι νεολαίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ συμμετείχαν για αντιπολιτευτικούς λόγους σε λανθασμένες κινητοποιήσεις, οι φοιτητικές παρατάξεις που κατάστρεψαν/καταστρέφουν την σωστή (σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές) λειτουργία των πανεπιστημίων έχουν (Ελληνικού τύπου) κομμουνιστική πολιτική ιδεολογία.
Το «Έγκλημα» στη λειτουργία των πανεπιστημίων έχει τις εξής συνιστώσες:
• Τις βιαιότητες εναντίον καθηγητών, φοιτητών και μελών του προσωπικού.
• Τις γνωστές πρόσκαιρες καταλήψεις χώρων (αιθουσών και εργαστηρίων) με συνέπεια τη διακοπή της εκπαιδευτικής και ερευνητικής λειτουργίας.
• Τις καταλήψεις χώρων διοίκησης (πχ. πρυτανεία) με ή χωρίς βανδαλισμούς.
• Τις μόνιμες καταλήψεις αιθουσών ή/και κτιρίων επί δεκαετίες, πχ. κτίριο Γκίνη, πάντα εν γνώση των «φύγε κακό από τα μάτια μου» κυβερνήσεων.
• Την απρόσκλητη παρουσία σε συνεδριάσεις, ιδιαίτερα της συγκλήτου.
• Tην απαγόρευση εκλογής εκπροσώπων των φοιτητών σε στα συλλογικά όργανα με καθολική ψηφοφορία, με συνέπεια σήμερα να μην υπάρχει εκπροσώπηση.
• Τη βίαιη διάλυση κομματικά ανεπιθύμητων εκδηλώσεων, τη βίαιη εκδίωξη κομματικά ανεπιθύμητων πολιτικών προσώπων και την απαγόρευση λειτουργίας κοινόχρηστων επιχειρήσεων, όπως καφετέριες και «στεκιών» επιμελών φοιτητών μέσα στο πανεπιστήμιο.
• Την παρεμπόδιση ψηφοφοριών για την εκλογή του Συμβουλίου Ιδρύματος , που έγινε στο ΕΜΠ υπό την επίβλεψη δύο μελών ΔΕΠ, απαράτσικ των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σημειωτέο, ότι το φωτισμένο νόμο Διαμαντοπούλου, που πήρε 255 ψήφους στη Βουλή το 2011 κατάργησε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2017 αφού όμως είχε πρώτα ξεδοντιάσει η ΝΔ.
• Την παρεμπόδιση των συνεδριάσεων του ΣΙ στους χώρους του Ιδρύματος.
• Την παρεμπόδιση λειτουργίας ειδικευμένων λογαριασμών (πχ. ΕΛΚΕ) και γραφείων (πχ. Γραφείο Μεταφοράς Τεχνολογίας).
• Τις κλοπές (τη δεκαετία του 80) σε μικρή ή μεγάλη κλίμακα και τις καταστροφές δημόσιας περιουσίας στις οποίες είναι άγνωστο εάν συμμετείχαν φοιτητές».
Και, προσθέτω τώρα την πυρπόληση της στέγης του κτιρίου της πρυτανείας στο κάτω Πολυτεχνείο το 1991 καθώς και την εύρεση από εμένα σε κάποια από τις καταλήψεις γύρω στο 1980 αυτοβησμένου κομματιού πανιού που είχε ποτιστεί με πετρέλαιο και πεταχτεί από το φωταγωγό στον υπόγειο χώρο όπου τότε λειτουργούσε η βιβλιοθήκη του Ιδρύματος. Θα μπορούσε δηλαδή τότε να είχε εκδηλωθεί η μητέρα όλων των πυρκαγιών! Φυσικά η πρόσφατη πυρπόληση κατοικημένου τμήματος του κτιρίου διοίκησης στην Πολυτεχνειούπολη ζωγράφου αποτελεί περαιτέρω όξυνση της βίας ενάντια στο δημόσιο πανεπιστήμιο, αλλά προφανώς δεν έχει κομματική προέλευση. Και συνεχίζω από το άρθρο:
«Όλα τα παραπάνω είναι (ανέκαθεν ήταν) παράνομες πράξεις πού μόνο όταν συμβαίνουν μέσα στο πανεπιστήμιο απολαμβάνουν (τουλάχιστον μέχρι πρότινος) σχεδόν καθολικής ατιμωρησίας. Σχετικά θα παραθέσω ορισμένα αποσπάσματα πρώτα από δήλωση και μετά από τον απολογισμό θητείας (20.11.23) του πρώην πρύτανη του ΕΜΠ Ανδρέα Μπουντουβή, ως στιγμιότυπα του εγκλήματος και της απίστευτης ατιμωρησίας. Με τη σημείωση ότι όλοι οι εγκαλούμενοι -πλην των αναρχικών- ανήκουν πολιτικά στον (Ελληνικού τύπου) κομμουνιστικό και αριστερίστικο χώρο:
« Κατειλημμένοι χώροι, όπως στο ΕΜΠ και άλλα πανεπιστήμια της χώρας, γίνονται ορμητήρια ομάδων που καταστρέφουν, βανδαλίζουν, απειλούν, προκαλώντας μεγάλη ζημιά και αναστάτωση. Η σιωπή, η ανοχή, η δαιμονοποίηση της αντιμετώπισης, οι κατευναστικές προσεγγίσεις και σενάρια (αναγκαστικής) συνύπαρξης, που προτείνονται ευθέως ή εμμέσως από κάποιες πλευρές, αποδεδειγμένα συντηρούν επί δεκαετίες και επιδεινώνουν μια απαράδεκτη κατάσταση που αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία για λειτουργία και εικόνα πανεπιστημίων.» (από δήλωση στις 21.10.23).
«Αντιμετώπισα μεγάλες πιέσεις, οι οποίες είναι διαχρονικά συγκεκριμένης προέλευσης σε ό,τι αφορά στην καθοδήγηση, στόχευση και ιδιαίτερα την έκφρασή τους. Εννοώ κυρίως ακραίες συμπεριφορές, παραταξιακής φοιτητικής προέλευσης, ιδιαίτερα μειοψηφικής αλλά ασύδοτης και με χαρακτηριστικά αγέλης. Αλλά και βία και ακραία παραβατικότητα από συγκατοικούσες ομάδες του αυτοαποκαλούμενου αντιεξουσιαστικού χώρου και άλλων».
«Στο όνομα κεκτημένων δήθεν δημοκρατικής εκπροσώπησης, φτάσαμε στο απροχώρητο. Η αυθαιρεσία, η βία και η τοξικότητα των ‘αυτό-προσκεκλημένων’ (σ.σ. στις συνεδριάσεις της συγκλήτου) ήταν αφόρητες και προσβλητικές της ατομικής και συλλογικής θεσμικής αξιοπρέπειας. Η Σύγκλητος έχει από διετίας απαλλαγεί από την ανεξέλεγκτη παρουσία και λειτουργεί ομαλά, με την προβλεπόμενη σύνθεση. Είμαι βέβαιος ότι, ως προς αυτό το θέμα, το ΕΜΠ γύρισε σελίδα οριστικά».(απολογισμός θητείας).
Για να εξηγήσω τα όσα το παραπάνω απόσπασμα αναφέρει θα πρέπει να αναφέρω το ακαδημαϊκά ανατριχιαστικό γεγονός ότι επί δεκαετίες τις συνεδριάσεις των συγκλήτων όλων απ’ όσο ξέρω των πανεπιστημίων «επέβλεπαν» απρόσκλητοι ουκ ολίγα μέλη της ΚΝΕ και της ΕΑΑΚ και μερικοί αναρχοαυτόνομοι! Στο Δοκίμιο υπάρχει γνωμάτευση έγκριτου νομικού για το ότι η απόκρυψη της παρουσίας τους από τα επίσημα πρακτικά αποτελεί ποινικό αδίκημα για τον πρύτανη. Και όμως γίνονταν εν γένει μέχρι πρότινος, προφανώς σε γνώση όλων των κυβερνήσεων που έκαναν….την πάπια, πράγμα σύνηθες και για άλλες χοντρο-ανομίες στα πανεπιστήμια.
Το γεγονός ότι τόσες δεκάδες διακεκριμένοι καθηγητές δέχονταν επί τόσα χρόνια να συμμετέχουν σε συνεδριάσεις υπό την επίβλεψη αριστερών μειράκιων είναι άκρως αποκαρδιωτικό και παγκόσμια πρωτάκουστο. Το μόνο ελαφρυντικό είναι ο δικαιολογημένος φόβος, δεδομένης της σιωπηλής αλλά υπαρκτής ανοχής του περιβάλλοντος ανομίας από το κοινωνικό σύνολο ή τουλάχιστον μέρος του, εφόσον τα πτυχία συνέχιζαν να ρέουν. Εδώ θα πρέπει κανείς να συνυπολογίσει το γεγονός ότι στον εξευτελισμό αυτό της λειτουργίας της συγκλήτου τα (αριστερά προσκυνημένα ή έντρομα) συλλογικά όργανα των καθηγητών ουδεμία παρατήρηση είχαν (O tempora, o mores, που έλεγε και ο Κικέρων)!
Πριν την εξέταση της «ατιμωρησίας», θα υπενθυμίσω ότι το πανεπιστημιακό άσυλο, που είχε με τον καιρό καταλήξει σε άσυλο ανομίας, ίσχυσε (με ευθύνη όλων των ενδιάμεσων κυβερνήσεων) από το 1982 μέχρι το 2019 που καταργήθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ με την αντίδραση των «αριστερών» κομμάτων και όχι μόνο. Αυτό επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό μου ότι το κοινωνικό σύνολο και οι κυβερνήσεις ολίγο ενδιαφέρονταν για την ανομία που επικρατεί στα πανεπιστήμια. Η νέα όμως νομική πραγματικότητα επέτρεψε στον Ανδρέα Μπουντουβή, πρύτανη του ΕΜΠ, να καλέσει πέρυσι την αστυνομία στο Ίδρυμα για να σταματήσει τις καταστροφές που γίνονταν. Αυτό οδήγησε σε επ’ αυτοφώρω συλλήψεις και στην πρώτη στην πρόσφατη ιστορία καταδίκη σε φυλάκιση 15 μηνών (με αναστολή) φοιτητή στις 31.10.2023. Αυτή όμως η πρωτιά πέρασε στα ψιλά. Ένα μόνο δικό μου σχόλιο έχω υπ’ όψη μου σε επιστολή στην Καθημερινή στις 10.11.2023!
Το τι δε εννοώ λέγοντας ατιμωρησία είναι πρόδηλο στο πρόσφατο αιχμηρό άρθρο (3.3.24) της Ρέας Βιτάλη στο Protagon για την περίπτωση της διαπόμπευσης του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου τον Οκτώβριο του 2020, από το οποίο παραθέτω αποσπάσματα (απολογούμενος γι’ αυτό):
«Ο πρύτανης της ΑΣΟΕΕ με το κεφάλι γερμένο σαν πρόβατο επί σφαγής και με την ταμπέλα «Αλληλεγγύη στις καταλήψεις» κρεμασμένη στον λαιμό του, για εμένα προσωπικά ανήκει σε αυτές, τις αξεπέραστες (εγκληματικές πράξεις). Οκτώ άτομα συνελήφθησαν γι’ αυτή τη ζούγκλα πράξη. Οι πέντε απαλλάχθηκαν μέσω βουλεύματος και οι υπόλοιποι τρεις θα δικαστούν τον Νοέμβριο για πλημμέλημα. Πλημμέλημα! ………Και ο άλλος πρύτανης; Ο κάθε άλλος πρύτανης; Τι ακριβώς ζητάμε από τον εκάστοτε πρύτανη; Να ανδρώσει ανάστημα έναντι ποιων; Όλοι, σε όλες τις θέσεις, εν δυνάμει υπεύθυνοι-ανεύθυνοι. Είναι και δεν είναι. Ακόμα και οι υπουργοί. Πρωτίστως. Αυτοί κι αν δεν είναι. Έτσι δεν είναι;……. Ατιμωρησία, η μόνη αρχή».
Δια ταύτα τώρα: για όλα φταίει η κυβέρνηση, γενικώς. Αυτό εύκολα συνάγεται επειδή η κυβέρνηση, παρόλες τις κατά 40 χρόνια καθυστερημένες σωστές νομοθετικές πρωτοβουλίες της (πανεπιστημιακό άσυλο, νέος νόμος πλαίσιο του 2022, εξαιρουμένων των διατάξεων περί Συμβουλίου Ιδρύματος) δεν έχει τολμήσει να αντιμετωπίσει την ανομία όταν είναι μαζική και χωρίς βίαιο χαρακτήρα. Δηλαδή δεν έχει ποτέ σταματήσει παράνομη κατάληψη, των καταληψιών παρόντων, που είναι και το κύριο πρόβλημα δυσλειτουργίας των πανεπιστημίων. Πρόσφατη είναι η περίπτωση άμεσης πολυπληθούς ανακατάληψης Σχολής στο ΑΠΘ, την οποία φρουρούσαν αρχικά μόνο οκτώ μη συλληφθέντα άτομα και την οποία είχε νωρίς το πρωί άρει η Αστυνομία με εντολή του Εισαγγελέα, η οποία όμως (εντολή) δεν επαναλήφθηκε! Το πολιτικό αυτό πρόβλημα, δεδομένου ότι οι καταλήψεις είναι παράνομες και οι Εισαγγελείς πρέπει πάντοτε να τις διαλύουν, προσπάθησε (αναγνωρίζοντας το) να επιλύσει η κυβέρνηση με το αποτυχόν πείραμα της δημιουργίας πανεπιστημιακής αστυνομίας. Και στο αδιέξοδο της πιάστηκε από τα μαλλιά και άρχισε να απαιτεί οι πρυτάνεις να γίνουν…..ζαπτιέδες! Να υποβάλλουν σχέδιο αστυνόμευσης των πανεπιστημίων τους ζητούν τώρα. Όταν όμως η πρυτανική θητεία του Ανδρέα Μπουντούβή στο Πολυτεχνείο τέλειωσε υπό βροχή…..αυγών (προφανώς γιατί είχε καλέσει την αστυνομία για να προστατέψει το Ίδρυμα από συντελούμενες καταστροφές) κατά την πρόσφατη τελετή για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου στο Πολυτεχνείο, τα οποία αυγά βρήκαν και το νέο πρύτανη….για να εκπαιδεύεται, με ποιο σχέδιο καθηγητικής αστυνόμευσης θα αποτρέπονταν η πολιτικά παιδαριώδης αυτή πράξη; Αντίστοιχα στον ίδιο χώρο είχε δεχθεί παρόμοια επίθεση στις 19.9.2008 ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που συμμετείχε ως πρόεδρος σε συνεδρίαση επιτροπής για το περιβάλλον. «Άγνωστοι» εκτόξευσαν εναντίον του γιαούρτια, αυγά και άλλα αντικείμενα με συνέπεια τον ελαφρύ τραυματισμό του. Πως δηλαδή θα γίνει η αστυνόμευση όταν το Ίδρυμα ελάχιστους φύλακες κτιρίων διαθέτει. Μήπως θα έπρεπε οι (ολίγοι που έχουν απομείνει) καθηγητές ,που αμείβονται λιγότερο από θαλαμηπόλο της ακτοπλοΐας, να προτάξουν τα στήθη τους στα (πρώτα και διεθνώς μόνα) σφριγηλά τάγματα ανομίας; Ούτε θέλουν, ούτε μπορούν, ούτε θα έπρεπε!
Συνοπτικά, ενώ η κυβέρνηση έχει κάνει, αβοήθητη και με τη σφοδρή αντίδραση των κομμουνιστικών και αριστερίστικων κομμάτων, σοβαρά βήματα στην εξυγίανση των πανεπιστημίων, όσα τώρα εξαγγέλλεται ή απαιτεί είναι λόγια πολιτικά και όχι ουσιαστικά. Για εμένα δε η κατάσταση θα έχει εξομαλυνθεί μόλις μπορέσει να μας την αναλύσει ο ίδιος ο Κυριάκος Πιερρακάκης στη αίθουσα του Πολυτεχνείου από την οποία εκδιώχτηκε με γιαούρτια το 2008 ο πρωθυπουργός».
Εδώ τελειώνουν τα αποσπάσματα από το άρθρο στο Πρώτο Θέμα και αρχίζει η εξέταση της αντιμετώπισης της πρόσφατης πυρπόλησης από τον πρύτανη Γιάννη Χατζηγεωργίου. Για να γίνει όμως αντιληπτό του τι μπορεί να συμβαίνει μέσα στο Πολυτεχνείο, θα παραθέσω πρώτα την παρακάτω με δικά λόγια περιγραφή παρεμφερούς κρίσης όπως μου την εξιστόρησε ο πρώην πρύτανης Ανδρέας Μπουντουβής:
Το στέκι στη σχολή Χημικών Μηχανικών – επονομαζόμενο «Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου» με ηλικία 30+ ετών – συνίστατο σε κατάληψη δύο αιθουσών 11 και 12. Η κατάληψη αυτή χτυπήθηκε για πρώτη φορά στις 31/8/2023 με επέμβαση της αστυνομίας στις 6.00 το πρωί. Γκρέμισαν πόρτες και άδειασαν με φορτηγά το περιεχόμενο του στεκιού. Την ίδια μέρα το μεσημέρι ήρθαν τα «παιδιά», ξήλωσαν πόρτες από παρακείμενες αίθουσες και τις έβαλαν στις θέσεις των ξηλωμένων. Επίσης άρχισαν τα αντίποινα με σπασίματα μεταξύ των οποίων και στο γραφείο της κοσμήτορος Γλυκερίας Κακάλη. Ειδοποιήθηκε η αστυνομία και ξαναήλθε (την ίδια μέρα το 31/8) το μεσημέρι και έκανε προσαγωγές 30 ατόμων από τις οποίες 12 έγινα συλλήψεις. Επειδή στο γραφείο της κοσμήτορος υπήρχε κάμερα, έπιασε μερικούς (που ήταν μεταξύ των συλληφθέντων) και παραπέμφθηκαν στο αυτόφωρο άνοιξαν 3 δικογραφίες, μετά από μηνυτήριες αναφορές του πρύτανη. Η πρώτη δίκη έγινε τον Οκτώβρη και καταδικάστηκε ένας προπτυχιακός φοιτητής της σχολής Μηχανολόγων σε 15 μήνες φυλακή με αναστολή. Η άλλη δικογραφία με κατηγορούμενες 3 προπτυχιακές φοιτήτριες του ΕΜΠ (2 από τη σχολή ΧΜ και 1 από τη σχολή μηχανολόγων) έχει πάει 3 φορές στο ακροατήριο (η τελευταία προχτές 14/11) και έχει αναβληθεί για διάφορους λόγους… προχτές λόγω στάσης των υπαλλήλων των δικαστηρίων και λήξης ωραρίου…
Μετά τη διπλή επέμβαση της αστυνομίας στις 31/8/23 έγιναν άλλες 3 επεμβάσεις της αστυνομίας στο ίδιο στέκι γιατί τα παιδιά ξαναγύριζαν και βάζανε λαμαρίνες κλπ. Την τελευταία φορά γκρεμίστηκαν ολοσχερώς οι τοίχοι στεκιού από το συνεργείο που έφερε ο πρύτανης και το συνόδευε η αστυνομία και πλέον το (πρώην) στέκι έγινε «ίσωμα» και έχει τελειώσει το θέμα. Οι πρώην θαμώνες κυκλοφορούν τριγύρω, γράφουν κανένα σύνθημα στους τοίχους, απειλούν και βρίζουν καμιά φορά την κοσμήτορα όταν τη δουν στο διάδρομο, κάνουν ανακοινώσεις στο Indymedia αλλά για την τιμή των όπλων. Εκτός από τις μηνυτήριες αναφορές ο πρύτανης έχει καταθέσει και αγωγές για αποζημίωση για όλες τις ζημιές κατά όσων είναι στις δικογραφίες. Και περιμένουμε να μιλήσει η (ανεξήγητα ολιγωρούσα) δικαιοσύνη.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου είχε αναγκαστεί (καταντήσει δηλαδή) να ασχολείται με προβλήματα τα οποία ουδόλως απασχολούν αντίστοιχους πρυτάνεις σε πολιτισμένες χώρες ανεξαρτήτως πολιτικού καθεστώτος, πράγμα το οποίο είναι καθαρά Ελληνική πρωτοτυπία. Την τελευταία δε φορά που χρειάστηκε να παραστεί σε δικαστήριο στις 14.11.24 ,η Πρόεδρος του δικαστηρίου τον επέκρινε γιατί μάρτυρες κατηγορίας από το Πολυτεχνείο δεν υπάρχουν όταν προσάγονται στο δικαστήριο συλληφθέντες σε γεγονότα που γίνονται μέσα στο Πολυτεχνείο! Τι να της απαντήσει, μήπως ότι φοβούνται αφού πχ. η πρώην γραμματέας του βρήκε το αυτοκίνητο της κατεστραμμένο εντός του Πολυτεχνείου επειδή παρέστη σε ανάλογο δικαστήριο; Και να σκεφτεί κανείς ότι στον Ανδρέα Μπουντουβή πρόκειται στις 18.12.24 να απονεμηθεί από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας το βραβείο της εξαίρετης πανεπιστημιακής διδασκαλίας που έχει καθιερώσει το Ι.Τ.Ε.
Και μετά τον πρώην πρύτανη έρχομαι στο νέο, τον Γιάννη Χατζηγεωργίου(που περιλαμβάνεται στους 96 διακεκριμένους ερευνητές που έχω αναφέρει) τον οποίο ο συντάκτης της Καθημερινής επέκρινε πρόσφατα ότι δήθεν δεν έχει ενδιαφέρον για τη δημόσια περιουσία. Για όσους γνωρίζουν τα του Πολυτεχνείου η κατηγορία αυτή είναι τελείως ανυπόστατη. Αυτό είναι σε όλους γνωστό γιατί ο νέος πρύτανης έχει τη συνήθεια να ενημερώνει τακτικά την Πολυτεχνειακή κοινότητα για τα πεπραγμένα του και γενικότερα για ότι συμβαίνει στο ίδρυμα, το οποίο προοδεύει καθημερινά. Αυτό γίνεται με ανακοινώσεις που στέλνονται μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Αλλά φυσικά θα πρέπει να εξεταστεί και το τι συνέβη το βράδυ της 8.11.24 οπότε έγινε η εμπρηστική ενέργεια.
Προηγουμένως όμως θα ήθελα να αναφερθώ στην παρεμπόδιση διεξαγωγής της εκδήλωσης « Βραδιά του Ερευνητή» στις 27.9.24 στο κάτω Πολυτεχνείο, επειδή έτσι αναδεικνύεται η συνεχιζόμενη κατάσταση ανομίας. Αυτό θα γίνει μέσω του παρακάτω τμήματος της σχετικής ανακοίνωσης της Συγκλήτου του Ιδρύματος στις 1.10.24:
«Ο διάλογος, η ανεκτικότητα, η αντιπαράθεση θέσεων και η σύνθεση απόψεων ενδο- και έξω-πανεπιστημιακών δυσχεραίνουν τη λειτουργία και καταρρακώνουν το κύρος του πανεπιστημίου, προσβάλλουν τη συλλογική αξιοπρέπεια της ακαδημαϊκής κοινότητας και καλλιεργούν κλίμα φόβου και ανασφάλειας. Η αστυνομική επέμβαση στη Βραδιά του Ερευνητή (ΒτΕ) στις 27/9/2024 κρίθηκε από τον Πρύτανη του ΕΜΠ επιβεβλημένη όταν ομάδα ατόμων εισέβαλαν στην αίθουσα Καυταντζόγλου στο κτίριο Αβέρωφ στο συγκρότημα Πατησίων του ΕΜΠ και διέκοψαν επίσημη εκδήλωση που ήταν σε εξέλιξη. Όπως και πέρσι, στην αντίστοιχη ΒτΕ, που άτομα από τις ίδιες ομάδες εισέβαλαν στην ίδια αίθουσα και παράλληλα βανδάλισαν το κτίριο Αβέρωφ εκμεταλλευόμενοι τη μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στη ΒτΕ, έτσι και φέτος επιχείρησαν να αναστατώσουν και να προπηλακίσουν.
Η Σύγκλητος καταδικάζει απερίφραστα τις έκνομες ενέργειες που λαμβάνουν χώρα εντός του Ιδρύματος και θα ζητά τη δέουσα συνδρομή των αρμοδίων αρχών της Πολιτείας για την αντιμετώπισή τους όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο».
Την εκδήλωση αυτή παρακολουθούσαν πολλά αρμόδια άτομα μεταξύ των οποίων και δύο υπουργοί της κυβέρνησης. Σημειωτέο ότι το Πολυτεχνείο είναι ο μεγαλύτερος ερευνητικός οργανισμός στην Ελλάδα. Μέσω δε των επιχορηγούμενων ερευνητικών έργων αμείβονται 4,5 χιλιάδες νέων ερευνητών και υποψηφίων διδακτόρων που εργάζονται σ’ αυτά. και από τις προσόδους που έχει το Ίδρυμα χρηματοδοτούνται 150 υποτροφίες, πράγμα που δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στην Ελλάδα. Και όμως το συνονθύλευμα ατόμων που παρεμπόδισε την εκδήλωση, παρά την επέμβαση της αστυνομίας, κραύγαζαν ότι (άκουσον, άκουσον) το Πολυτεχνείο κακομεταχειρίζεται τους νέους ερευνητές!
Το μεγάλο κακό όμως έγινε υπό το σκότος στις 8.11.24 όταν, σε κλιμάκωση του…..αντιεξουσιαστικού αγώνα τους ολίγοι κουκουλοφόροι (ίσως οι ψυχασθενείς εμπρηστές) έσπασαν με βαριά ένα τζάμι στο πρώτο επίπεδο του κτιρίου Διοίκησης και έριξαν μέσα στο κτίριο ένα ή περισσότερα μολότοφ, πράξεις που μπορεί να γίνουν εντός πεντάλεπτου και εξαφανίστηκαν. Και έτσι οι μπαχαλάκηδες μεταλλάχτηκαν σε τρομοκράτες!
Την επομένη ο πρύτανης μας ενημέρωσε ηλεκτρονικά ως εξής:
«Με βαθιά θλίψη και αγανάκτηση η Πολυτεχνειακή Κοινότητα έγινε μάρτυρας εγκληματικών πράξεων από άγνωστους κουκουλοφόρους που ενσυνείδητα αδιαφόρησαν και για τον κίνδυνο στον οποίο έθεσαν συνανθρώπους μας και για την καταστροφή των υποδομών που φιλοξενούν όλους εμάς τους κοινωνούς της πανεπιστημιακής παιδείας. Χθες Παρασκευή 08/11/2024, στις 19:50 το βράδυ, το Κτίριο Διοίκησης στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου δέχθηκε εμπρηστική επίθεση από άγνωστους δράστες που κατέκαψαν (λόγω του ειδικού τρόπου με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η επίθεσή τους) γραφεία και εγκαταστάσεις.
Χάρη στις οργανωμένες ενέργειες των φυλάκων, της Πρυτανείας και του διοικητικού προσωπικού του Ιδρύματος κλήθηκαν άμεσα και έγκαιρα οι αρμόδιες αρχές και η πυροσβεστική και αποτράπηκε κάθε κίνδυνος σε ανθρώπινες ζωές. Δυστυχώς, όμως, οι ζημιές που προκλήθηκαν στις υποδομές του Ιδρύματος είναι πολύ μεγάλες. Καταστράφηκαν ολοσχερώς το Γραφείο του Νομικού Συμβούλου του Κράτους, το γραφείο του Αντιπρύτανη Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Διά Βίου Μάθησης στο πρώτο επίπεδο του Κτιρίου, ενώ εμφανείς είναι οι ζημιές στις εγκαταστάσεις ολόκληρου του επιπέδου.
Η συγκεκριμένη εγκληματική ενέργεια μόνο αποτροπιασμό προκαλεί και είναι αυτονόητο ότι δεν γίνεται ανεκτή από όσους θεωρούν τον εαυτό τους μέλος της Πολυτεχνειακής Κοινότητας. Είναι, όμως, λυπηρό ότι τα στοιχεία αυτών των διαχρονικών εξτρεμιστικών πράξεων σε βάρος του Ιδρύματός μας καταδεικνύουν ότι η βία προέρχεται και από συγκεκριμένη κατεύθυνση, αναρχικές ομάδες και ομάδες γνωστών – αγνώστων φοιτητών που επί χρόνια παρεπιδημούν εντός του, παρά τις προσπάθειές μας.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Λόγω δε των συνθηκών που επικρατούν, του τρόπο και των μέσων με τα οποία αναπτύχθηκε η πιο πάνω βαρύτατη εγκληματική πράξη, παρίσταται απαραίτητο και έχει ήδη ζητηθεί η προστασία από τις αρμόδιες αρχές, προκειμένου να προστατευθούν τα μέλη της κοινότητας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και η περιουσία του».
Το ότι οι δύο φύλακες του κτιρίου θα έπρεπε, εάν τους είχαν αντιληφθεί, να συγκρουστούν με τους «ψυχασθενείς εμπρηστές» με κίνδυνο της ζωής τους ,είναι βαριά αφέλεια. Η Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου έχει έκταση περίπου 900 στρέμματα περιφραγμένα με συρματόπλεγμα, οπότε όποιος θέλει να μπει, μπαίνει και περιέχει πολλές δεκάδες τελείως αφύλακτων κτιρίων. Συνεπώς καταδρομικές επιθέσεις μικρού αριθμού αποφασισμένων ατόμων είναι μη εκ των προτέρων αποτρέψιμες.
Και για να γίνει κατανοητή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα το εξώφυλλο της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ στις 24.1.24 έγραφε:
«Ο νόμος της κουκούλας στο υπό κατάληψη ΕΜΠ. Άγρια επίθεση με θύμα φοιτητή. Με σοβαρές κακώσεις στο κεφάλι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Τον έσωσαν από της σιδηρογροθιές οι συμφοιτητές του. Είχαν προηγηθεί δύο επιθέσεις μπαχαλάκηδων στην πρυτανεία μερικές ώρες πριν. Το περιστατικό έλαβε χώρα αμέσως μετά τι Γενική Συνέλευση των φοιτητών. Κραυγή αγωνίας από φοιτήτρια: φοβόμαστε».
Τι όμως προκάλεσε την κλιμάκωση του αγώνα από μπάχαλο σε τρομοκρατία; Μία υπόθεση είναι το ότι ο πρύτανης, όπως και ο προηγούμενος, από την αρχή της θητείας του προσπαθεί να ανοίξει τα παράνομα άβατα στέκια. Ήδη έχει απελευθερώσει τα κατειλημμένα από δεκαετίες μηχανουργείο και κτίριο πλαστικής στο κάτω Πολυτεχνείο. Όταν στην αρχή της θητείας του κλήθηκε να αντιμετωπίσει κατάληψη του κτιρίου διοίκησης από αναρχικές ομάδες, κάλεσε την αστυνομία άμεσα και η κατάληψη τερματίστηκε εντός δύο ωρών. Το ίδιο ακριβώς πράττει και για την αποτροπή των παράνομων πάρτι, και στα δύο συγκροτήματα του ΕΜΠ, που οργάνωναν άγνωστοι σχεδόν κάθε βδομάδα στο παρελθόν με συμμετοχή εκατοντάδων ατόμων, με αποτέλεσμα η πρακτική αυτή να έχει σταματήσει. Προσπαθεί τώρα να εκκενώσει και να ξαναχρησιμοποιήσει, ένα πάλι από πολλά χρόνια κατειλημμένο χώρο που βρίσκεται δίπλα στο εστιατόριο των φοιτητών (Φωτογραφία 1). Αυτό ίσως προκάλεσε το μένος εξτρεμιστικών στοιχείων του χώρου των μπαχαλάκηδων και προέκυψαν τα μολότοφ. Προσθέτω στο παραπάνω το επίσης από καιρό κατειλημμένο κυλικείο, που βρίσκεται στην είσοδο του κτιρίου Μηχανολόγων-Ναυπηγών (Φ2) και κάνω έκκληση προς την κυβέρνηση και τις δικαστικές αρχές να φροντίσουν όπως έχουν υποχρέωση για την άρση των παραπάνω παρανομιών.
Πάρθιο βέλος: Η Πρυτανεία, η Σύγκλητος και το Συμβούλιο Ιδρύματος συμφωνούν για τη προσφυγή σε εξωτερική δύναμη σε πρέπουσες περιπτώσεις. Κάποια όμως συλλογικά όργανα του Ιδρύματος με κομματικές ηγεσίες όχι μόνο καταδίκασαν τη χρήση της αστυνομίας στην περίπτωση της επιτυχημένης διάλυσης της Βραδιάς του Ερευνητή αλλά επιπλέον έχουν καταπιεί την (κομματική) γλώσσα τους για τον εμπρησμό!
Σημείωση: Ο μεν Ανδρέας Μπουντουβής είναι φίλος ο δε Γιάννης Χατζηγεωργίου παλιός μαθητής μου.
Η ανομία είναι πολύπλευρη και προέρχεται απολεσθείσα τις πλευρές, οπότε πάντα θα οδηγεί σε τέτοιες καταστάσεις. Εάν δεν πάψουμε να μιλάμε συνέχεια για το πόσο καλοί είμαστε, εάν δεν αφήσουμε να αξιολογηθούμε σοβαρά, εάν δεν δώσουμε προτεραιότητα στην ανάπτυξη ομάδων πραγματικής αριστείας βασιζόμενοι σε ουσιαστικές πραγματικές αξιολογήσεις και όχι σε ανόητες και συχνά πληρωμένες στατιστικές, εάν δεν πάψουμε να υπογράφουμε συμφωνίες στα χαρτιά που δεν οδηγούν σε πραγματικές συνεργασίες αλλά σε αριθμητική σύγκριση του ποιος έχει υπογράψει τις περισσότερες συμβάσεις συνεργασίας, εάν δεν φτιάξουμε όμορφο τον χώρο μας, κτλ., δεν υπάρχει περίπτωση να βελτιωθεί τίποτε και οι "εμφύλιοι" θα συνεχίζονται.