Η Αξιοπρέπεια των Ακαδημαϊκών Τελετών: Μια Έκκληση για Σεβασμό

Οι ορκωμοσίες έχουν μετατραπεί για πολλούς σε ένα ανόητο πανηγύρι, όπου κόρνες γηπέδων, φωνές, συνθήματα, κονφετί και άλλες εκδηλώσεις που αρμόζουν περισσότερο σε αθλητικά γεγονότα

31/01/2025

Ενημερώθηκε: 31/01/2025, 11:28

Άκουσε το άρθρο

Ιωάννης Τσούγκος, Καθηγητής Ιατρικής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Ως ακαδημαϊκός δάσκαλος, θεωρώ τις τελετές ορκωμοσίας μία από τις πιο σημαντικές στιγμές στη ζωή των φοιτητών και των οικογενειών τους. Είναι η στιγμή που αναγνωρίζονται οι κόποι, οι θυσίες και η πνευματική πρόοδος των νέων επιστημόνων που περνούν το κατώφλι της ανώτατης εκπαίδευσης για να προχωρήσουν σε μια νέα πορεία στη ζωή τους. Είναι όμως και μια στιγμή που η ακαδημαϊκή κοινότητα ενσαρκώνει τις αξίες της: σεβασμός, σοβαρότητα, και πνευματικότητα.

Τα τελευταία χρόνια, παρατηρώ με λύπη μία σταδιακή υποβάθμιση αυτών των τελετών στην Ελλάδα. 

Παρευρέθηκα πρόσφατα ως επισκέπτης σε τελετή ορκωμοσίας  οικογενειακού μου προσώπου σε κεντρικό Ελληνικό Πανεπιστήμιο και δυστυχώς έμεινα άφωνος διότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των πρυτανικών αρχών, η απαξίωση ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, επιβεβαιώνοντας φόβους αλλά και κακές εμπειρίες και από άλλα Ελληνικά πανεπιστήμια, συμπεριλαμβανομένου και του οικείου Πανεπιστημίου το οποίο υπηρετώ. 

Συγκεκριμένα, φαίνεται ότι οι ορκωμοσίες έχουν μετατραπεί για πολλούς σε ένα ανόητο πανηγύρι, όπου κόρνες γηπέδων, φωνές, συνθήματα, κονφετί και άλλες εκδηλώσεις που αρμόζουν περισσότερο σε αθλητικά γεγονότα, εισβάλλουν σε έναν ιερό χώρο και τον αμαυρώνουν. 

Οι στιγμές αυτές, που θα έπρεπε να είναι γεμάτες δέος και σεβασμό, μετατρέπονται σε θορυβώδεις εκφράσεις χωρίς μέτρο, παραβλέποντας τη σημασία και τον συμβολισμό της ακαδημαϊκής διαδικασίας.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο που όχι μόνο καταστρατηγεί την παράδοση των πανεπιστημιακών τελετών, αλλά και υπονομεύει την αξία που δίνουμε στη γνώση και στην πνευματική πρόοδο. 

Η πανεπιστημιακή ορκωμοσία δεν είναι μία απλή κοινωνική εκδήλωση. Είναι η επίσημη τελετή που σηματοδοτεί τη μετάβαση από τον ρόλο του φοιτητή στον ρόλο του επιστήμονα και πολίτη. Έχει τεράστιο συμβολισμό, καθώς εκφράζει την ευθύνη που αναλαμβάνουν οι απόφοιτοι προς την κοινωνία και την επιστήμη τους.

Παρά τις προσπάθειες πρυτάνεων, κοσμητόρων και προέδρων τμημάτων να επαναφέρουν την ευπρέπεια στις τελετές αυτές, οι αντιδράσεις συχνά αγνοούνται ή, ακόμη χειρότερα, χλευάζονται. Το γεγονός αυτό φανερώνει την ανάγκη για μια συντονισμένη προσπάθεια επαναφοράς του σεβασμού στις ακαδημαϊκές τελετές. Δεν πρόκειται για ένα ζήτημα αυστηρότητας, αλλά για την ανάγκη διατήρησης της πνευματικής ταυτότητας των πανεπιστημίων μας.

Πώς φτάσαμε εδώ;

Η απάντηση δεν είναι απλή, αλλά σχετίζεται με την ευρύτερη πολιτισμική απομάκρυνση από την αξία του σεβασμού στους θεσμούς. Στη σημερινή εποχή, όπου οι συμβολισμοί τείνουν να χάνουν το βάρος τους, δυστυχώς και οι ακαδημαϊκές τελετές θεωρούνται από κάποιους ως παρωχημένες. Ωστόσο, αυτή η απαξίωση δεν αντανακλά την πραγματικότητα: οι τελετές αυτές αποτελούν τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της πανεπιστημιακής ζωής.

Ένα Παράδειγμα Έμπνευσης

Εντούτοις, το 2022, ως Αντιπρόεδρος του Τμήματος Ιατρικής, επί τη προεδρεία του καθηγητή Θανάση Γιαννούκα είχα την τιμή να συμβάλω στην πραγματοποίηση μιας τελετής ορκωμοσίας στο Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας, έναν χώρο με ιδιαίτερη ιστορική και πνευματική σημασία. Είναι ο ίδιος χώρος όπου, θεωρητικά, δίδασκε ο Ιπποκράτης κατά τα χρόνια που έζησε στη Λάρισα. Η τελετή αυτή, που έλαβε χώρα σε αυτόν τον μοναδικό χώρο, υπήρξε κάτι περισσότερο από συγκινητική. Ενσάρκωσε την πνευματική διάσταση και τον σεβασμό που θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν όλες τις ορκωμοσίες. Τέτοιες στιγμές δείχνουν πώς η επιλογή ενός κατάλληλου πλαισίου μπορεί να αποδώσει τον απαιτούμενο σεβασμό και να τονίσει την αξία της διαδικασίας. Είναι τέτοιες τελετές που θα έπρεπε να αποτελούν τον στόχο μας.

Στην Ελλάδα, για χρόνια οι τελετές ορκωμοσίας ήταν απαξιωμένες, χωρίς σειρά, χωρίς τη χρήση ειδικής ενδυμασίας όπως η τήβεννος, και συχνά χωρίς τον σεβασμό που αρμόζει στην περίσταση. Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια, τα περισσότερα πανεπιστήμια έχουν προχωρήσει σε σημαντικές βελτιώσεις, αποκαθιστώντας το κύρος αυτών των εκδηλώσεων σε συμφωνία και με τα Πανεπιστήμια του Εξωτερικού. Ωστόσο, αυτή η πρόοδος φαίνεται πλέον να απειλείται από τις τάσεις που περιγράφονται παραπάνω. Είναι κρίσιμο να διατηρήσουμε αυτή την πρόοδο και να επαναφέρουμε τον σεβασμό που αρμόζει στην ακαδημαϊκή διαδικασία.

Τι πρέπει να γίνει;

Η λύση απαιτεί συνεργασία όλων των εμπλεκομένων: των πανεπιστημιακών αρχών, των καθηγητών, των φοιτητών αλλά και των οικογενειών τους και το σύνολο της κοινωνίας.

Πρέπει να θεσπίσουμε κανόνες ευπρέπειας: Οι πρυτανικές αρχές και οι ακαδημαϊκές κοινότητες πρέπει να ορίσουν σαφείς κανόνες για τις τελετές ορκωμοσίας, τονίζοντας τον συμβολισμό και την αξία τους.

Πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε φοιτητές και γονείς: Χρειάζεται να επικοινωνηθεί με σαφήνεια ότι η ορκωμοσία δεν είναι μία ακόμη γιορτή, αλλά μια στιγμή απονομής ευθυνών και αναγνώρισης προσπαθειών.

Πρέπει να ενισχύσουμε την τελετουργική διάσταση της ορκωμοσίας: Μια πιο πλούσια τελετουργική προσέγγιση, που ενσωματώνει πολιτιστικά στοιχεία και παραδόσεις, θα μπορούσε να αυξήσει το κύρος της τελετής.

Τέλος, πρέπει να ενημερώσουμε συγγενείς και φίλους. Εξίσου σημαντικό είναι να κατανοήσουν οι συγγενείς, οι οικογένειες και οι φίλοι των αποφοίτων τη σημασία της στιγμής. Μόνο όταν όλοι οι παρευρισκόμενοι αντιληφθούν ότι πρόκειται για μια πνευματική και όχι απλά κοινωνική εκδήλωση, μπορεί να επέλθει πραγματική αλλαγή. Είναι χρέος μας να εξηγήσουμε ότι η συμμετοχή τους με σεβασμό και ευπρέπεια προσδίδει κύρος στη διαδικασία και τιμά τους αποφοίτους.

Ένα κάλεσμα για αλλαγή

Η πανεπιστημιακή κοινότητα οφείλει να επαναφέρει την αξιοπρέπεια στις ορκωμοσίες. Αυτή η αλλαγή δεν αφορά μόνο τους καθηγητές ή τους πρυτάνεις, αλλά και τους ίδιους τους φοιτητές, που πρέπει να συνειδητοποιήσουν την αξία αυτής της στιγμής. Ας διατηρήσουμε τον σεβασμό που αρμόζει στον χώρο του πανεπιστημίου, ώστε οι ορκωμοσίες να αποτελούν ξανά έναν καθρέφτη του ακαδημαϊκού ήθους και του πνευματικού μεγαλείου που αντιπροσωπεύουν.

Η επιστροφή στον σεβασμό δεν είναι απλώς μια απαίτηση για ευπρέπεια, αλλά μια προσπάθεια να διατηρήσουμε ζωντανή την πνευματική παράδοση που χαρακτηρίζει τα πανεπιστήμιά μας. 

Σχόλια (23)

ΤΡΙΚΑΛΑ
|

Πολύ καλό το κείμενο του κ. Καθηγητή. Όσο για το αν οι τήβεννοι προσφέρουν κάτι στη διαδικασία, έχω να πω τούτο: ευτυχώς που υπάρχουν και αυτές, έστω με την μορφή «αμερικανιάς» που υποστηρίζουν ορισμένοι. Διότι χωρίς αυτές, σε όλο το μπάχαλο που δημιουργείται κατά την διάρκεια των σχετικών «τελετών» θα προστίθεντο και διαγωνισμοί ελεύθερης έως … καθόλου ένδυσης.

Master chef ("αμέρικαν μπαρ")
|

Πού υπάρχει πια σεβασμός, ήθος και αξιοπρέπεια?
Μήπως έγιναν είδος υπό εξαφάνιση?
Μήπως γίναμε (ή μας έκαναν) μια κοινωνία "για τα πανηγύρια"?
Τέτοια δεν είναι άλλωστε και τα πρότυπα που προβάλλονται στα social?
Εδώ βλέπεις κάποιες συνεδριάσεις στην ίδια τη Βουλή και ντρέπεσαι.
Βλέπεις γάμους και βαφτίσεις που θυμίζουν πασαρέλες και σαπουνόπερες.
Είδαμε κορυφαίο διπλωμάτη να "γιορτάζει" το τέλος της θητείας του σε ψαροταβέρνα..... ψαροταβέρνα που κινδύνευσε να μετατραπεί σε "αμέρικαν μπαρ" που θα έλεγε και ο αείμνηστος Δ. Παπαγιανόπουλος.
ΥΓ. Για την παιδεία? Εάν δεν σέβεται ο μαθητής το σχολείο, δεν θα σέβεται αύριο ούτε το πανεπιστήμιο ούτε την κοινωνία.

@Ρεαλιστικη πρόταση
|

Καταρχάς μπράβο στον καθηγητή. Τα λέει εξαιρετικά.

Από την άλλη μεριά πραγματικά έχω μείνει άναυδη από την άποψη του/της «Ρεαλιστική πρόταση». Αν είναι δυνατόν!!

Δηλαδή εννοεί ότι οι κόρνες οι ντουντούκες και τα γηπεδικά συνθήματα των συγγενών και φίλων είναι αντίδραση σε μια όμορφη οργανωμένη τελετή στην οποία πρέπει να ντυθείς ευπρεπώς και ομοιογενώς;
Για όνομα του θεού!!
Εμ πως να πάμε μπροστά έτσι βρε παιδιά;; Ήμαρτον δηλαδή.

Ρεαλιστική πρόταση
|

Τα ανεπιθύμητα αυτά που γίνονται στις ορκωμοσίες είναι μάλλον side-effect της υπερβολικής επισημότητας, των μεσαιωνικών αμφίων που χρησιμοποιούνται (τήβεννοι) και της ξεπερασμένης αισθητικής του χαρακτήρα της τελετής. Είναι επόμενο η κατάσταση να πάει στο άλλο άκρο, ως αποκατάσταση μιας ισορροπίας. Μια ισορροπημένη πρόταση που θα αναδείκνυε αυτές τις τελετές κι θα διαφύλασσε το κύρος τους θα ήταν η θεσμοθέτηση μιας απλής, σεμνής, ολιγόλεπτης τελετής, χωρίς άμφια, με κανονικό αλλά αξιοπρεπή ρουχισμό. Δεν είναι ανάγκη να έρθουν όλοι με κοστούμια και γραβάτες, ένα καλό παντελόνι και ένα ωραίο πουλόβερ είναι ό,τι πρέπει. Αν οι τελετές πάρουν αυτόν τον ρεαλιστικό, σεμνό και συνάμα αξιοπρεπή χαρακτήρα ο σεβασμός προς αυτές θα είναι φυσιολογικός και τα παρατράγουδα θα ελαχιστοποιηθούν.

Σωστά
|

Αλλά να δούμε και την άλλη πλευρά; Πριν 2 χρόνια σε μεγάλο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, αποφοίτηση σε υπαίθριο χώρο, με πλαστικές καρέκλες, οι περισσότεροι απόφοιτοι και γονείς όρθιοι με τις ώρες.

Μέλος ΔΕΠ ΑΠΘ
|

Αυτό το κείμενο πρέπει να διαβιβαστεί αυτούσιο σε όλους τους πρυτάνεις και κοσμήτορες ως οδηγός για τις ορκομωσίες.

Μπράβο Συνάδελφε.

ΛΕΒΙΑΘΑΝ
|

Σωστά
Όλα ξεκινούν από το ίδιο το Πανεπιστήμιο. Όταν πήρα πτυχίο και διδακτορικό από Πανεπιστήμιο της Ελλάδας πριν πολλά πολλά χρόνια δεν υπήρχαν ούτε τήβεννοι ούτε οι φοιτητές ντύνονταν σαν να πήγαιναν σε γάμο ή στη χειρότερη σε μπουζούκια. Μια απλή τελετή με την απαγγελία του όρκου από αυτόν ή αυτήν που πρώτευσε σε εκείνη τη σειρά και μετρημένα σοφά λόγια για το δρόμο που ανοίγεται μπροστά από τους ακαδημαϊκούς.
Ας περιγράψουν τα ίδια τα ιδρύματα μια απλή τελετή και έναν κώδικα και να μην επιτρέπουν καμία εκτροπή από αυτό το πρωτόκολλο από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες, αλλά και από τους συγγενείς τους και τους φίλους τους.

ΠΕ
|

Και οι <<αμερικανιές>> μερικές φορές έχουν την αξία τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όλοι φαίνονται ίσοι, ανεξάρτητα από τα χρήματα που διέθεσαν για να ντυθούν για την περίσταση.

Μέλος ΔΕΠ
|

Πολύ σωστή η ανάρτηση του κ. Τσούγκου. Για όσους αναφέρουν ότι έχουν ευθύνη και οι διοικήσεις των πανεπιστημίων θα διαφωνήσω κάθετα. Οι παρευρισκόμενοι στην τελετή ενημερώνονται ρητά ότι δε επιτρέπονται οι κόρνες, κομφετί, πανό, μπαλόνια κλπ κατά τη διάρκεια της τελετής. Δε σέβονται τίποτα. Το μόνο που καταφέραμε είναι να μη ρίχνουν κομφετί και σερπαντίνες στο αμφιθέατρο γιατί δε μπορούμε να το καθαρίσουμε (τα ρίχνουν έξω από το αμφιθέατρο και τρελαίνονται οι κυρίες που καθαρίζουν).
Τι επιλογές έχουμε? Να σταματήσουμε την τελετή και να μην πάρουν πτυχίο? Οι γονείς, φίλοι και συγγενείς που ταξίδεψαν από όλην την Ελλάδα για την ορκωμοσία θα φύγουν χωρίς να χαρούν αυτή τη σημαντική στιγμή στη ζωή του παιδιού τους? Απλά κάνουμε συνέχεια παρατηρήσεις από το μικρόφωνο αλλά δυστυχώς και αυτό είναι το μεγάλο ΔΥΣΤΥΧΩΣ για την Ελληνική κοινωνία δεν υπακούει κανένας. Πλήρης απάθεια στις οδηγίες.

@Πολύ σωστά!
|

Γιατί, στη Θεσσαλονίκη τι νομίζετε ότι γίνεται;

Καιηγητης
|

Αυτό μόνο μας πείραξε.....τα 6 χρόνια φοίτησης στην Ιατρική η σε κάθε άλλη σχολή είναι στα κτήρια στις αίθουσες διδασκαλίας στους χώρους των πανεπιστημίου είναι υποδείγματα καλούς τάξης ομορφιάς πειθαρχίας και υπευθυνότητα....τι ν πει κανείς συνάδελφε αυτά δεν τα βλέπεις...το τελευταίο δίωρο της φοιτητικής ζωής σας ενόχλησε??? ....έλεος πχια!!!!!!!!!

Πολύ σωστά!
|

Είναι ντροπή για τα ΑΕΙ το μπάχαλο και ο χουλιγκανισμός στις τελετές ορκωμοσίας κεντρικών πανεπιστημίων της Αθήνας.

Καθηγητής ΑΕΙ
|

Καταχήν εξαιρετικό το Κείμενο του Συναδέλφου Ι Τσούγκου. Συγχαρητήρια Συνάδελφε! Μακάρι να υπάρχουν πολλοί σαν εσένα με τέτοιες απόψεις και λόγο στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Μας έδωσες μία νότα ελπίδας για το μέλλον, τουλάχιστον σε εμάς τους πιο μεγάλους.

Στα σχόλια που διάβασα βέβαια πραγματικά απόρησα με την άποψη οτι το πτυχίο δεν είναι δα και μεγάλη δουλειά τελικά..
Το πτυχίο πανεπιστημίου αγαπητοί φίλοι δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποβαθμίζεται σε μια απλή διαβάθμιση γνώσεων, ισοδύναμη με το απολυτήριο Λυκείου μιας άλλης εποχής. Αντιθέτως, το πτυχίο πανεπιστημίου αντιπροσωπεύει την ολοκλήρωση ενός απαιτητικού κύκλου σπουδών, την απόκτηση εξειδικευμένης γνώσης και δεξιοτήτων, καθώς και την προετοιμασία για μια υπεύθυνη επαγγελματική και επιστημονική πορεία.

Ως πανεπιστημιακοί οφείλουμε να διαφυλάξουμε το κύρος του πτυχίου, και να εξασφαλίσουμε οτι είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, ακαδημαϊκής πειθαρχίας και αναζήτησης της γνώσης. Αν θέλουμε βέβαι να διαφυλλάξουμε τη σοβαρότητα της ανώτατης εκπαίδευσης.

@ΔΕΠ
|

Δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Είναι απεικόνιση της ελληνικής κοινωνίας. Το λέω αυτό και ως προς αυτούς που μετατρέπουν τις ορκομωσίες σε /γήπεδο/πανηγύρι, και ως προς τις διοικήσεις που το επιτρέπουν.

Καλύτερη η χρυσή τομή
|

Συμφωνούμε ότι οι εξαλλοσύνες με τις κόρνες και λοιπές μη συνάδουσες συμπεριφορές υποβαθμίζουν μια ορκωμοσία και τον συμβολισμό της. Όμως πρέπει να δούμε τα δεδομένα. Εδώ και δεκαετίες το πτυχίο δεν αντιπροσωπεύει κάτι πολύ ιδιαίτερο για την ελληνική κοινωνία και σε αυτό τείνουμε να συγκλίνουμε με τις δυτικές κοινωνίες. Δηλαδή το πρώτο πτυχίο έχει λυκειοποιηθεί, από την άποψη πως όσοι πολίτες λαμβάνουν πτυχίο σήμερα είναι ίσως ακόμα περισσότεροι από όσους τελείωναν το λύκειο σε παλαιότερες δεκαετίες. Επομένως το πρώτο πτυχίο έχει απομυθοποιηθεί και αν πάμε στο άλλο άκρο, δηλαδή τήβεννοι, αχρείαστες εθιμοτυπίες, υπερβάλλουσα σοβαρότητα, κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε σε μια ανεπιθύμητη κατάσταση όπου η τελετή πιθανώς να μοιάζει στα μάτια των συμμετεχόντων και των παρατηρητών κάτι σαν "καρικατούρα". Γι΄ αυτό μια ισορροπία είναι απαραίτητη, ώστε να μην υποβαθμίζεται ο θεσμός αλλά και να μην στερείται η χαρά των αποφοίτων από τυπολατρίες άλλων εποχών.

Polar_Fish
|

Εξαρτάται από τον τρόπο διαχείρισης των τελετών αυτών από τα ίδια τα ιδρύματα.

James Baker
|

Εξαιρετική παρέμβαση του κ. Τσούγκου. Η κατάσταση στις ορκωμοσίες είναι επιεικώς απαράδεκτη. Κόρνες, κονφετί, πανώ με χαζο-συνθήματα, ζητοκραυγές γηπεδικής προέλευσης κτλ, τι να πρωτο-πούμε! Και ας μην μιλήσουμε για την ένδυση των προς ορκωμοσία φοιτητών και φοιτητριών... Ειδικά αν συγκριθούν οι δικές μας τελετές με τις αντίστοιχες τελετές σε Αμερικανικά και σε Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, η δική μας κατάσταση προκαλεί θλίψη και αγανάκτηση. Είναι όμως ένα δείγμα της υποβάθμισηςτων πανεπιστημίων μας, και δύσκολα θα αλλάξει. Και το χειρότερο, όλοι δείχνουν να συμβιβάζονται με αυτή την θλιβερή κατάσταση, και να τελούνται οι ορκωμοσίες εδώ και χρόνια υπό αυτό το καθεστώς, σαν να μην συμβαίνει τίποτα κακό.

ΠΕ02
|

Το ρήμα "επικοινωνώ" υπάρχει μόνο στην ενεργητική φωνή και συντάσσεται με "με": επικοινωνώ με ... ! Ούτε "να επικοινωνηθεί", ούτε "το επικοινωνούμε". Όσο για ορισμένες εκδηλώσεις που παρατηρούνται στις ορκωμοσίες, ασφαλώς και συμφωνώ ότι δεν συνάδουν με το γενικότερο πνεύμα! Δεν πιστεύω, ωστόσο, ότι οι τήβεννοι προσφέρουν κάτι στη διαδικασία. Περισσότερο αναχρονισμό και "αμερικανιά" θυμίζουν, ενώ πολλές φορές το θέμα είναι και λίγο αστείο. Μια ευπρεπής και αρμόζουσα για την περίσταση εμφάνιση είναι αρκετή.

ΔΕΠ
|

Σωστά τα λέει ο συνάδελφος, και ΦΥΣΙΚΑ έχουν ευθυνη τα ίδια τα ΑΕΙ και οι διοικήσεις τους για αυτό το τριτοκοσμικό χάλι. Πουθενά στον κόσμο δε συμβαίνει αυτό .

Χ
|

Έχει απόλυτο δίκιο.

Σωστός
|

Δίκιο έχει ο κ. καθηγητής. Τα ΑΕΙ έχουν ευθύνη όμως που ανέχονται αυτές τις συμπεριφορές.

Γνώμη
|

H ευπρέπεια βεβαίως είναι πάντα ζητούμενο, ωστόσο το "δέος" μπροστά στην αποφοίτηση προπτυχιακών φοιτητών δεν νομίζουμε πως είναι τόσο ταιριαστό ή αντίστοιχο με τις προπτυχιακές σπουδές. Στα μεταπτυχιακά ή διδακτορικά επίπεδα ναι ίσως ταιριάζει κάποια μεγαλύτερη εθιμοτυπία.

Τώρα εξηγούνται όλα
|

Πέρασα από το Πανεπιστημίο πρόσφατα και βαράγανε κάτι κόρνες και κάποιος είχε γράψει σε ένα χαρτί "πτυχίο για το GTA6" και το κουνούσε πέρα δώθε. Όπως και όλα τα άλλα φάση ήταν και πέρασε.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται και διαγράφονται. Επίσης δεν επιτρέπεται στα σχόλια να αναγράφονται links τα οποία διαγράφονται. Το esos δεν φέρει ευθύνη για τα επώνυμα ή ανώνυμα σχόλια που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ