Ο Α. Λοβέρδος καταψήφισε στη Βουλή τις απολύσεις καθηγητών, που καλείται να υπογράψει

 Η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία πρέπει να καταψηφιστεί, είχε πεί στη Βουλή ο νέος υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος, κατά τη συζήτηση επί της ρύθμισης για τις  απολύσεις των καθηγητών των ΕΠΑΛ, την οποία καταψήφισε (σ.σ. τώρα καλείται να υπογράψει τις πράξεις απολύσεων), υπογραμμίζοντας τα εξής:
Α.Νομίζω ότι αξίζει της προσοχής μας, συζητώντας επί της αρχής, και το άρθρο 80 και το άρθρο 81 και το άρθρο 82. Πρόκειται για δύο παρεμβάσεις που αφορούν το προσωπικό του ελληνικού δημοσίου, όπου για τρεις συγκεκριμένες κατηγορίες –εκπαιδευτικούς, σχολικούς φύλακες και δημοτικούς αστυνομικούς- αντί αξιολογήσεων και τελικών αποφάσεων επί του συγκεκριμένου, επιλέγεται η μέθοδος «να χτυπήσουμε στο ψαχνό».
Β.Εδώ, παρακολουθώντας με ευλάβεια –κοινοβουλευτική, βέβαια- τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, κ. Αντώνιο Μανιτάκη, που πολύ εκτιμώ –ήταν καθηγητής μου- τον Ιούλιο του 2012, κύριες και κύριοι Βουλευτές, άκουσα τα εξής: «Εκκινεί η αξιολόγηση των υπηρεσιών που θα ολοκληρωθεί το Δεκέμβριο του 2012 και από τον Ιανουάριο του 2013 θα ολοκληρωθεί μέχρι και τον Ιούνιο του 2013 η αξιολόγηση του προσωπικού».
Γ.Όπως και για τα φορολογικά, έτσι και για τα θέματα του προσωπικού και των υπηρεσιών του δημοσίου σε κατάλληλους χρόνους –Δεκέμβριο, Ιανουάριο, Μάρτιο, παραμονές του Πάσχα με το πολυνομοσχέδιο της Κυριακής των Βαΐων- απευθυνόμενος στον τότε Υπουργό είπα: Γιατί δεν μας ενημερώνετε πώς πάει η αξιολόγηση; Δεν θα γίνει αξιολόγηση; Θα φτάσουμε στο τέλος να πάρουμε αποφάσεις χωρίς την προηγηθείσα αξιολόγηση; Ένας χρόνος και δεκατρείς μήνες –μιλώ για σήμερα- θα έχουν περάσει πάλι αναξιοποίητοι; Και αν προσθέσω και κάποιον καιρό πριν, επί των προηγούμενων κυβερνήσεων –κυρίως της κυβέρνησης Παπαδήμου- θα φύγουν έτσι; Θα πάρουμε αποφάσεις χωρίς αυτές τις αξιολογήσεις; Απάντηση δεν υπήρχε.
Δ.Θυμάμαι, κύριοι Υπουργοί, ότι απηύθυνα το ερώτημα αυτό στον κ. Μανιτάκη όταν είχαμε κληθεί να ψηφίσουμε τη Γενική Γραμματεία Συντονισμού του κυβερνητικού έργου, που την ψηφίσαμε. Και του έλεγα: «Προσθέτετε δημόσιες υπηρεσίες. Θα βοηθήσουν;». Βοήθησε αυτή η Γενική Γραμματεία στο συντονισμό του κυβερνητικού έργου για την ΕΡΤ; Βοήθησε αυτή η Γενική Γραμματεία στα άλλα θέματα ή προστέθηκε ακόμα μια μονάδα στη διοίκηση, που και αυτή δεν θα προσφέρει τίποτα; Εν πάση περιπτώσει, επειδή ψηφίζαμε, λέγαμε στον κύριο Υπουργό «τι γίνεται με τις αξιολογήσεις;» και δεν παίρναμε καμμία απάντηση.
Ε.Έρχεστε σήμερα, λοιπόν, και προτείνοντας διατάξεις στο παρόν σχέδιο νόμου λέτε: αφού δεν κάναμε αυτό που έπρεπε να κάνουμε, ας χτυπήσουμε στο ψαχνό. Όχι -λέτε- δεν χτυπάμε στο ψαχνό, διότι βάζουμε κριτήρια. Τα κριτήρια, όμως, τα βάζετε εκ των υστέρων, αφού έχετε προσδιορίσει κατηγορίες τις οποίες θα χτυπήσετε.
Ζ.Δεν υπάρχουν επιχειρήματα του τύπου «δεν προλάβαινα». Ακόμα και αν είναι αληθές ότι οι υπάλληλοι είναι πάρα πολλοί ώστε να αξιολογηθούν όλοι, ακόμα και αν είναι αληθές ότι πολλοί, ακόμα και στην Αίθουσα, όταν λένε αξιολόγηση εργαζόμενου στο κράτος δεν ξέρουν τι ακριβώς εννοούν –μια γενική εννοιολογική κατηγορία θέτουν μπροστά ως επιχείρημα- για όλα υπάρχουν λύσεις. Για όλα, μα για όλα, υπάρχουν λύσεις.
Η.Θα μπορούσατε, λόγου χάρη, στην αξιολόγηση του προσωπικού να προτάξετε την αξιολόγηση εκείνων που δεν έχουν προσληφθεί με «σκληρό» ΑΣΕΠ. Μεταχειρίζομαι έκφραση του Υπουργού σας. Και να έχετε κάνει επί δεκατρείς μήνες ή επί έξι μήνες μια πάρα πολύ σημαντική δουλειά, βάσει της οποίας σήμερα να μας πείτε «αυτούς δεν τους χρειαζόμαστε».
Θ.Έχω το δικαίωμα να μιλάω, διότι ήμουν εκείνος που δημόσια, όχι μόνο στις συσκέψεις του Υπουργικού Συμβουλίου και των κυβερνητικών επιτροπών, αλλά δημόσια, έλεγα: Ας φύγουν από το δημόσιο αυτοί που είτε είναι επίορκοι είτε δεν προσέρχονται και βουτούν ένα μισθό χωρίς να προσφέρουν τίποτα. Μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας μια αρχή με επτά-οκτώ χιλιάδες υπαλλήλους και να κλείσει το θέμα.
 Ι.Όσο περνά ο καιρός, οι απαιτήσεις θα μεγαλώνουν και το θέμα θα αποκτά συμβολική σημασία. Έτσι ακριβώς και έγινε. Επειδή όμως δεν έγιναν όλα αυτά, δεν μπορούμε να συνεργήσουμε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σε ένα χτύπημα στο «ψαχνό», σε ένα χτύπημα που αφορά τους σχολικούς φύλακες, σε ένα χτύπημα που αφορά τη Δημοτική Αστυνομία και τους εκπαιδευτικούς της τεχνολογικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η οποία είναι φρικτά μειοψηφική στην Ελλάδα, ενώ στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, εάν δεν είναι το 50% της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, είναι πάντως μία από τις βασικές λεωφόρους και όχι παράδρομος, όπως είναι στην Ελλάδα. Αντί τώρα, που οι γιατροί, οι δικηγόροι και οι μηχανικοί πλήττονται από ανεργία να προσανατολίσουμε αλλιώς τους μαθητές, εσείς έρχεστε και χτυπάτε στο «ψαχνό» και έτσι ολόκληρες κατηγορίες τίθενται εκποδών και υπάρχει αδυναμία λειτουργίας ορισμένων κλάδων της δευτεροβάθμιας τεχνολογικής εκπαίδευσης.
Κ.Έπρεπε να προετοιμαστείτε και δεν το προλάβατε; Μα, η κ. Διαμαντοπούλου σας άφησε έτοιμο σχέδιο νόμου, ένα σχέδιο νόμου που είχε περάσει τη διαβούλευση, εξαντλητικά καταγεγραμμένο, πλήρες, που θα μπορούσατε να μας το έχετε φέρει να το ψηφίσουμε. Δεν πήρατε αυτή την πρωτοβουλία και τώρα χτυπάτε με έναν τρόπο που δεν δίνει διεξόδους, έναν τρόπο αλά ΕΡΤ, που σας βοηθά να καλύψετε κάποιες ανάγκες ενόψει μίας δόσης.
Λ.Και το ερώτημα που έχω ακούσει πολλές φορές και από εκείνα τα έδρανα «δεν θα πάρουμε τα χρήματα;» δεν τίθεται ως εκβιαστικό, κυρίες και κύριοι Βουλευτές. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά τι ακριβώς συμβαίνει και δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να υποστηρίξουμε τέτοιου είδους εκ των υστέρων και «τυφλές» προσπάθειες νομοθετικών διευθετήσεων, θέματα που έπρεπε να έχουν διευθετηθεί διοικητικά από τους Υπουργούς.
Μ.Εν τέλει, είναι υποχρέωσή μας να καταψηφίσουμε. Γιατί; Γιατί έτσι όπως λειτουργείτε, παρ’ ότι ηγείστε ενός μετώπου δυνάμεων που προκύπτει από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού και το 2012, με ευρωπαϊκό προσανατολισμό απόλυτο, με πίστη στο ευρώ, «ροκανίζετε» αυτό το μέτωπο, κυρίες και κύριοι Υπουργοί. Συρρικνούνται οι δυνάμεις αυτές εξαιτίας ανικανοτήτων, αδεξιοτήτων και έλλειψης τόλμης. Αυτή την έλλειψη τόλμης και αυτές τις διαψεύσεις δεν μπορεί να μας τις μετατρέπετε σε σχέδια νόμου, που εμείς θα κληθούμε να ψηφίσουμε, εκβιαζόμενοι από τις ανάγκες χρηματοδότησης της χώρας.
Ν.Η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία πρέπει να καταψηφιστεί. Εμείς θα υποστηρίξουμε και με την ψήφο μας αυτή την πολιτική εκδοχή. Η ζωή δεν τελειώνει, όμως, εδώ. Θα υπάρξουν και επόμενες παρεμβάσεις.
Ξ.Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σε αυτή την περίοδο της Βουλής μας δίνονται οι ευκαιρίες ξεκαθαρισμάτων, σε πολιτικό προφανώς επίπεδο. Έχετε μέθοδο τη μετατροπή σε μέτρα όλων όσων δεν μπορείτε να κάνετε ως Υπουργοί. Αυτά που σας λέγαμε, κύριε Στουρνάρα, την Κυριακή των Βαΐων τα περιπαίζατε, αυτά που λέγαμε για την ανανέωση του χαρατσίου, για τις φοβερές ρυθμίσεις των εισφορών. Σας λέγαμε ότι υπάρχει καλύτερος τρόπος, αν φυσικά τον δώσουμε με μελέτη, στους χρηματοδότες της χώρας και δεν έχουν αντιρρήσεις. Μπαίναμε και σε αυτόν τον κόπο. Σας λέγαμε ότι υπάρχουν καλύτερες ρυθμίσεις που προϋποθέτουν τουλάχιστον να μην συντρέχουν οι υποχρεώσεις καταβολής των τρεχουσών εισφορών και των παρελθουσών. Τα αντιμετωπίζατε αυτά με χλεύη και στις τηλεοράσεις έλεγαν τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου ότι πολύ καλές ρυθμίσεις για το καλό του ελληνικού λαού και της οικονομίας τίθενται μπροστά στην Εθνική Αντιπροσωπεία.
Ο.Τι χρήματα μαζεύει το ΙΚΑ απ’ αυτή τη ρύθμιση για τις εισφορές; Τι χρήματα μαζεύει το δημόσιο; Τίποτα, κύριε Υπουργέ, πολύ λιγότερα από τα προϋπολογισθέντα. Έτσι, όμως, δεν προχωράμε και είστε εκείνοι οι οποίοι στα μάτια του ελληνικού λαού δημιουργείτε την εντύπωση ότι αφού έχει την τρόικα, τι να κάνει τους Έλληνες πολιτικούς; Γιατί; Γιατί όλο το φάσμα των αρμοδιοτήτων που δεν εντάσσονται στα χρηματοδοτικά προγράμματα και είναι το 80% των κυβερνητικών αρμοδιοτήτων, τα μετατρέπετε σε άρθρα 1 έως 75 του παρόντος σχεδίου νόμου. Δεν κάνετε τη δουλειά. Και επειδή δεν κάνετε τη δουλειά, όλα επικεντρώνονται στα θέματα του δημοσίου, σε θέματα με κόστος κοινωνικό και υφεσιακό. Επειδή όλα μετατρέπονται σε τέτοια θέματα, ο κόσμος που παρακολουθεί την ενημέρωση δια των μέσων νομίζει ότι όλα όσα έχουμε ως αρμοδιότητα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, προκύπτουν από τους δανειστές.
Π.Αυτή τη χρεοκοπία του ελληνικού πολιτικού συστήματος την προκαλείτε και εσείς σήμερα. Με τη δύναμη των επιχειρημάτων ενός Υπουργού που τα θέματά του ουδέποτε υπήρχαν ως θέματα διαπραγματεύσεων με την τρόικα στην ημερήσια διάταξη, κάναμε τη δουλειά, δίναμε τις μάχες. Αυτή η κατάντια σήμερα, ό,τι δεν κάνετε, να το φέρνετε σε τέτοια σχέδια νόμου, έχει ημερομηνία λήξης με την εξαφάνιση πολλών από τις δυνάμεις που πιστεύουν, θεωρητικά τουλάχιστον, στην Ευρώπη ή στο ευρώ, σε μία καλύτερη τύχη της χώρας.