Oι Σκέψεις μου για τις αποσπάσεις στα ΔΙΕΚ

Οι αιρετοί ασχολούνται με τους μαζικούς (sic) μόνιμους διορισμούς γιατί υπάρχουν χιλιάδες "κενά". Σιγά μην ασχοληθούν με τα καθημερινά.

Τα ίδια συναισθηματα βιωνω κι εγω σχεδόν καθε χρόνο ,
Διορισμένη 14 χρόνια σε ακριτικό νησί και καθε χρόνο, καθε καλοκαίρι εγω και τα παιδια μου. ψαχνουμε το ονομά μου στις αποσπάσεις ,,,,,, αλλες φορές υπάρχει άλλες όχι, ειμαι 50 χρονών και αναρωτιέμαι καθε χρόνο τι λάθος κανω,,,, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ τι συμβαίνει πλέον

Πόσο δίκιο έχεις Αγγελική και πόσο άδικο και επιπόλαιο είναι αυτό που έκανε το υπουργείο κάνοντας κοπτοραπτική όχι με υφάσματα αλλά με ανθρώπινες ψυχές!!! Το τραγικότερο όλων είναι ότι όλο αυτό πέρασε στο ντουκου, χωρίς ούτε μια εξήγηση, μία ανάληψη ευθύνης. Εντυπωσιακή επίσης είναι και η απουσία σχολιασμού για το θέμα από τους αιρετούς. Οι υπόλοιποι 90+ θιγμένοι όμως που είναι; Δεν θα έπρεπε να κινηθείτε συλλογικά; Μπράβο στο θάρρος σου να κοινοποιήσεις το γεγονός και τα συναισθήματα σου!!!

Αντί να συγκεντρώνουμε τους πάντες σε λίγα αστικά κέντρα γιατί δε δίνονται κίνητρα ώστε να μετακινηθούν οι οικογένειές τους μαζί τους;

α) Θα μπορούσαν να δημιουργηθούν 20 ή 30 Πρότυπα Λύκεια και Γυμνάσια Οικοτρόφων, όπου θα φοιτούν κατά προτεραιότητα τα παιδιά των οικογενειών που διαμένουν μόνιμα σε ακριτικές περιοχές της Ελλάδας - νησιά και απομονωμένα χωριά.

β) Θα μπορούσε να δίνεται επίδομα μετακινήσεων και στέγασης στα μέλη των οικογενειών αυτών.

γ) Οικογένειες εκπαιδευτικών και ιατρικού/νοσηλευτικού προσωπικού που υπηρετούν σε αυτές τις περιοχές θα μπορούσαν να ενταχθούν στις παραπάνω ρυθμίσεις.

Να ξεπεραστεί η πολιτική των επιδομάτων και να γίνει ουσιαστική αναβάθμιση της περιφέρειας.

Όταν οι υπάλληλοι του Υπουργείου δουλεύουν μέχρι τις 2 ή τις 4 τα ξημερώματα για να υπογραφούν και να αναρτηθούν οι αποσπάσεις σε ΠΥΣΠΕ/ΠΥΣΔΕ δεν υπάρχει πρόβλημα , όταν ανακοινοποιούν αποφάσεις (με τις οποίες αναρωτηθήκατε άραγε αν συμφωνούν ή διαφωνούν;) φταίνε οι υπάλληλοι. Ρωτήστε, μάθετε και μετά κρίνετε. Εύγε συνάδελφοι....

Αγγελική είσαι 11 χρόνια στη Θράκη, εγώ είμαι 16 από τον ΑΣΕΠ του 2003. Υπάρχουν και χειρότερα.

Η αρθρογράφος διαμαρτυρεται γιατί δεν έχει πάρει απόσπαση, καίτοι είναι αυξημένων προσόντων.
Αυτό δεν ισχύει, το ξέρει, δεν έπρεπε να το γράψει. Οι μετακινησεις γίνονται με κοινωνικά κριτήρια και όχι με αξιοκρατικά. Εξαίρεση οι μεταθέσεις στα Μουσικά κι άλλα λίγα σχολεία.
Το όλο θέμα καψωναρει κόσμο πολύ άσχημα και είναι πολιτικό λάθος του Υπουργείου που δεν έδωσε πλήρεις εξηγήσεις. Βεβαίως και είναι δικαίωμα του να τροποποιεί τις δικές του αποφάσεις αν διαπιστώσει λάθος. Δεν ξέρω αν έχει δώσει η υφυπουργός εντολή για εδε ή αν σταθμισε το κόστος από το μήνυμα που της έδωσαν στο Υπουργείο κάποιοι του τύπου "κάτσε καλά" και το κόστος να πιάνει το παράπονο αυτούς που είδαν για λίγες ώρες το όνομα τους και μετά να εξαφανίζεται. Το φαινόμενο είναι γνωστό σε κάθε αλλαγή ηγεσίας κι όχι μόνο στα υπουργεία. Είμαι βέβαιος ότι το ψάχνουν σοβαρά για το ποιος ποτέ πως, αν ήταν δεδικαιολογημενο λάθος ή με πολιτικό δόλο, αν ήταν οργανωμένο ή μη. Τυχαίο πάντως δεν ήταν. Κάποια διαδικασια δεν ακολουθήθηκε ως συνήθως. Ναι μεν η βιασυνη γεννά λάθη, αλλά όχι και τέτοια. Το esos στην αρχή έβαλε και αξιολόγησε ως είδηση για έναν συνάδελφο μόνο που πήρε διπλή απόσπαση. Αμέσως μετά προέκυψαν.... Δεκάδες και μάλιστα... τριπλές! Πρόκειται για μη σύνηθες λάθος ή για διαδικασίες μετά γελοιότητας που έκαναν κάποιοι ελάχιστοι για να εκθεσουν την νεα ηγεσία;;;
Σε κάθε περίπτωση πήραν το μήνυμα του άσματος "να δεις τι σου 'χω για μετα"
Πρόλαβα και τα είπα και αμαρτίαν ουκ έχω...

Μοριοδοτούμενα σαφή κριτήρια για αποσπάσεις σε φορείς.
Αποσπάσεις με μοριοδοτούμενα κοινωνικά κριτήρια στα σχολεία.
Όσο υπάρχουν αποσπάσεις με ασαφή κριτήρια τόσο θα γίνεται σαφές ότι όποιος έχει γνωστό, λαμβάνει...
Ποια κυβέρνηση θα τολμήσει;

Σαράντα χρόνια πριν...

Ανήκω στην γενιά των εκπαιδευτικών που διορίστηκαν την εποχή που δεν υπήρχε το διαδίκτυο και στα χωριά τηλεόραση είχε το καφενείο και ένα δυο σπίτια. Ό,τι γνωρί-ζαμε, ήταν από τυχαίες περιγραφές κι απ' αυτά που βλέπαμε στα μικρά αλλά και στα μεγάλα χωριά του τόπου μας. Οι λιγοστές εφημερίδες που έφταναν αραιά και πού, δεν έγραφαν για τη ζωή των εκπαιδευτικών στην επαρχία. Να μάθουμε δηλαδή, εμείς που μόλις είχαμε αποφοιτήσει από τα Πανεπιστήμια και τις Ακαδημίες, μήπως σε άλλες επαρχίες της Πατρίδας μας, η ζωή τους ήταν διαφορετική.
Οι περισσότεροι δουλεύαμε τις ελιές και τ' αμπέλια μας και περιμέναμε. Περιμέναμε να γίνουμε δάσκαλοι και καθηγητές, σε άλλους τόπους, μακριά από τα σπίτια μας, τους γονείς μας,τα αδέλφια μας και τους φίλους μας. Μερικοί ήμασταν ερωτευμένοι, κάναμε
όνειρα...
Μετρημένοι στα δάχτυλα ήταν αυτοί που αρνήθηκαν να αναλάβουν υπηρεσία, όταν ήρθε η πολυπόθητη ώρα! Ξέραμε τι μας περιμένει. Οι δάσκαλοι δοκιμάστηκαν πολύ στα μικρά απομονωμένα χωριά της Πατρίδας μας... Ο ξάδελφός μου περίμενε 6 χρόνια
για να κατέβει από το μικρό ορεινό χωριό σε μια κωμόπολη. Έξι χρόνια μοναξιάς ήταν αρκετά για να χάσει τα μισά μαλλιά του... Υπήρχε ένας μπάρμπας από την Κορώνη που μπορούσε να βοηθήσει - μακρινός συγγενής - αλλά ντρεπόταν τον πατέρα του.« Άμα το μάθει, ίντα θα γενώ; », μου είπε ένα καλοκαίρι στο χωριό. Όταν παραιτήθηκε - Διευθυ-ντής Δημ. Σχ. - λίγες ήταν οι τρίχες που κυμάτιζαν στην κουρασμένη αλλά σοφή κεφα-λή του.
Όταν πήρε τον πρώτο του μισθό, έστειλε 150 δραχμές στη μάνα του, να πάρει κάτι για τον εαυτό της...

Για την Αγγελική, το Γιάννη και όλους τους εκπαιδευτικούς που προσπαθούν να πάρουν απόσπαση. Το ότι για πολλά χρόνια βρίσκονται εκτός της περιοχής που θα θέλανε κατανοητό, αλλά ήταν επιλογή τους όταν δέχθηκαν τον μόνιμο διορισμό. !!! Ας μην παραπονούνται….

Η λύση όμως είναι μία, να μην μπορεί να προσληφθεί αναπληρωτής, αν στην ίδια περιοχή έχει γίνει αίτηση από μόνιμο για απόσπαση της ίδιας ειδικότητας και δεν έχει ικανοποιηθεί.

Αυτό θα πρέπει να είναι το επόμενο που θα πρέπει να απαιτηθεί από τους αιρετούς ή να κατέβουν με αυτή την υπόσχεση για υλοποίηση νέοι… Οι κομματικές παρατάξεις είδατε που οδηγούν και τι πετυχαίνουν….

Να στηριχθούν πραγματικά οι ακριτικές κοινότητες. Τραγικη κατάληξη να χρειαζόμαστε 20.000 (!) αναπληρωτές για να λειτουργήσουν τα σχολεία μας!

Να σταματήσει αυτό το καθεστώς της ομηρίας ανθρώπων, πήγαινε κάνε το αγροτικό σου 5-6-8 χρόνια και μετά έλα στο Κέντρο.

Με επιδόματα σίτισης και στέγασης, με κίνητρα για μετεγκατάσταση (που τόσα χρόνια ακούμε αλλά ποτέ δεν υλοποιούνται), με οργανωμένες εκπαιδευτικές δομές αντί για ατέλειωτες φλυαρίες ίσως κάτι αλλάξει.

Ας ξεκινήσουν από Σεπτέμβριο στο υπουργείο, να μπει μια τάξη στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευση.

Καλημερα. Υπαρχει περιπτωση να αντιδρασουμε σε αυτη την αδικια ? Αν ναι με ποιο τροπο ?