Τα αδιέξοδα της εκπαίδευσης θα ενταθούν

Οποιαδήποτε προσπάθεια βελτίωσης των εισαγωγικών εξετάσεων δεν θα φέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα εάν συνεχίσει να υπάρχει ο συνωστισμός στις πύλες των πανεπιστημίων

13/09/2017

Άκουσε το άρθρο

Κωνσταντίνος Αδριανουπολίτης
Εκπαιδευτικός – Ερευνητής
Αντιπρόεδρος Ε.Ε.Τ.Ε.Κ.

Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση η οποία εξαγγέλθηκε έχει όπως και οι προηγούμενες στο επίκεντρό της τις πανελλαδικές, θα οδηγηθεί σε αποτυχία.

Στο συμπέρασμα αυτό μπορεί να οδηγηθεί κάποιος εάν λάβει υπόψη του τις αλλεπάλληλες αλλαγές του τρόπου εισαγωγής στις ανώτατες σχολές που γίνονται συνεχώς, χωρίς βαθιές τομές, ώστε να μπορέσει το εκπαιδευτικό σύστημα να ορθοποδήσει και να βρει το βηματισμό του.

Οι αιτίες των αποτυχιών είναι πολλές, όπως πολλοί είναι και οι υπουργοί παιδείας που βρέθηκαν εκτός Βουλής.

Η σπουδαιότερη, κατά την άποψή μας, αιτία εστιάζεται στο γεγονός ότι υπάρχει ένας τεράστιος μαθητικός πληθυσμός που τελειώνει το λύκειο και επιθυμεί, πάσει θυσία, να εισαχθεί στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

Η λύση, κατά τη γνώμη μας, δεν είναι να αυξηθεί ο αριθμός των εισαγομένων ή να καταργηθούν οι πανελλαδικές και να ικανοποιηθούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι.

Δεν θα δοθεί λύση στο πρόβλημα εάν μειωθούν τα εξεταζόμενα μαθήματα, εάν καθιερωθούν εξετάσεις και τον Ιανουάριο ή οι πανελλαδικές εξετάσεις γίνουν κεντρικά οργανωμένες εξετάσεις.

Η λύση θα δοθεί όταν υπάρξουν και άλλες ελκυστικές διέξοδοι για τους νέους, εκτός απ΄ το πανεπιστήμιο, ώστε να υπάρξει αποσυμφόρηση στις εισόδους των ΑΕΙ, όπως συμβαίνει στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Οποιαδήποτε προσπάθεια βελτίωσης των εισαγωγικών εξετάσεων δεν θα φέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα εάν συνεχίσει να υπάρχει ο συνωστισμός στις πύλες των πανεπιστημίων, αποτέλεσμα του οποίου είναι η δημιουργία στρεβλώσεων και παρενεργειών.

Το γεγονός ότι το ποσοστό των μαθητών στην Ελλάδα που συνεχίζει σπουδές στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι πάνω από 70% και ο Μ.Ο. στην Ε.Ε. είναι περίπου  45% θα έπρεπε να είχε προβληματίσει τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου παιδείας.

Δεν υπάρχουν επαρκείς οικονομικοί πόροι, και οι προσφερόμενες θέσεις για επαγγελματική αποκατάσταση είναι πολύ λίγες.  

Μεταξύ της ανάγκης για  μόρφωση και της ανάγκης για επαγγελματική αποκατάσταση, υπερισχύει η δεύτερη. Αυτό αποδεικνύεται και από τις προτιμήσεις των υποψηφίων φοιτητών οι οποίοι διαλέγουν σχολές οι οποίες έχουν περισσότερες πιθανότητες επαγγελματικής αποκατάστασης.

Το γεγονός ότι έχουμε τόσους πολλούς νέους που ενδιαφέρονται για πανεπιστήμιο, για μόρφωση, είναι εκ πρώτης όψεως ευχάριστο.

Είναι όμως περίεργο το γεγονός ότι, ευρωπαϊκά κράτη με ισχυρές οικονομίες και με ποιοτικά εκπαιδευτικά συστήματα να έχουν πολύ λιγότερους φοιτητές και η Ελλάδα να συντηρεί με πενιχρούς πόρους, μια υπερτροφική Ανώτατη Εκπαίδευση.

Τι είναι λοιπόν αυτό που έλκει σα μαγνήτης το πανεπιστήμιο;

Είναι το υπερτιμημένο κοινωνικά πανεπιστημιακό πτυχίο.

Είναι η υπάρχουσα ψευδαίσθηση ότι το πανεπιστημιακό πτυχίο είναι το κλειδί για την επαγγελματική αποκατάσταση και κυρίως το διορισμό!

Είναι η νοοτροπία που έχουμε εμπεδώσει στους νέους, ότι τα επαγγέλματα του καθαρού κολάρου είναι αυτά που αξίζουν και ότι τα υπόλοιπα που έχουν δεξιότητες και ιδιαίτερα χειρωνακτικές είναι απορριπτέα, είναι για αλλοδαπούς.

Είναι η ανυπαρξία ενός στοιχειώδους αναπτυξιακού προγράμματος, για να προσδιοριστούν οι αναπτυξιακές – εργασιακές ανάγκες και το πανεπιστημιακό πτυχίο εμφανίζεται ως το «φάρμακο δια πάσαν νόσον».

Είναι η νέα κατάσταση που δημιουργήθηκε με τη μετανάστευση των νέων όπου προαπαιτείται ……πανεπιστημιακό πτυχίο!

Εκατοντάδες χιλιάδες προσοντούχων νέων έχουν ήδη εγκαταλείψει την Ελλάδα για τη Γερμανία και άλλες χώρες. Δηλαδή το ελληνικό κράτος που είναι πτωχευμένο, προσφέρει δωρεάν έτοιμους επιστήμονες στην γερμανική αγορά εργασίας η οποία δεν χρειάζεται μεσαία στελέχη, διότι τα έχει, αλλά γιατρούς, μηχανικούς κ.λ.π.

Να θυμίσουμε ότι η Γερμανία έχει τους λιγότερους φοιτητές μεταξύ των κρατών της ευρωζώνης και την ισχυρότερη οικονομία, η οποία δημιουργήθηκε κυρίως, λόγω του οργανωμένου συστήματος Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης που διαχρονικά διαθέτει.

Το πρόβλημα με τις πανελλαδικές ή κεντρικά οργανωμένες εξετάσεις δε φαίνεται να λύνεται διότι οι αλλαγές όπως αναγγέλθηκε, θα έλθουν όταν δεν γνωρίζει κανείς ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. Η αντίθεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης έχει ήδη εκφραστεί.

Δεν υπάρχει δεδομένη επίσης, η συναίνεση των εκπαιδευτικών.

Εντύπωση προκαλούν οι ανακοινώσεις των κλαδικών επιστημονικών σωματείων που σχετίζονται με τις αλλαγές στο λύκειο και τις πανελλαδικές.

Σε όλες τις ανακοινώσεις τους εκφράζεται η ανησυχία μήπως «υποβαθμιστεί» το συγκεκριμένο μάθημα για το οποίο ενδιαφέρονται και κυρίως μήπως δε συμπεριληφθεί στα εξεταζόμενα μαθήματα των πανελλαδικών. Η εξήγηση είναι απλή: Υπάρχουν περίπου 80.000 «αδιόριστοι εκπαιδευτικοί», για τους οποίους ενδιαφέρονται  τα επιστημονικά σωματεία, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται και οι μαθητές μειώνονται.

Εντύπωση επίσης προκαλεί και η πρόσφατη ανακοίνωση της ΟΛΜΕ σχετικά με τις πρώτες εκτιμήσεις για το λύκειο και το σύστημα πρόσβασης με την οποία επισημαίνει  μεταξύ των άλλων ότι, οι αλλαγές θα έχουν ως συνέπεια: «την αύξηση του βαθμού δυσκολίας του Γενικού Λυκείου με αποτέλεσμα τη μείωση του αριθμού των μαθητών»!

Να σημειώσουμε εδώ ότι οι ρυθμίσεις Μπαλτά – Κουράκη με τις οποίες η προαγωγή και η απόλυση στο λύκειο έχουν γίνει ευκολότερες όσο ποτέ άλλοτε, είναι μία από τις αιτίες πλήρους μετατροπής του σε προθάλαμο των ΑΕΙ.

Εάν υποθέσουμε λοιπόν, ότι θα αυξηθεί ο βαθμός δυσκολίας στο ΓΕ.Λ. και θα μειωθεί ο αριθμός των μαθητών του, που θα κατευθυνθούν οι μαθητές που θα το εγκαταλείψουν;  Φυσικά στο άλλο λύκειο, το ΕΠΑ.Λ.

Ποιόν ενοχλεί η μετακίνηση αυτή εφόσον οι μαθητές δεν εγκαταλείπουν το σχολείο αλλά αλλάζουν τύπου λυκείου;

Δεν είναι γνωστό ότι η χώρα μας έχει δεσμευτεί με το 3ο μνημόνιο για αύξηση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης και όταν γίνονται τόσες άλλες θυσίες από τον ελληνικό λαό για να ξεφύγουμε από την οικονομική κρίση και τα μνημόνια, θα πρέπει να είμαστε ανυποχώρητοι στη μετακίνηση μαθητών από το ΓΕ.Λ. στο ΕΠΑ.Λ.;

Κλείνοντας διαπιστώνουμε ότι τα αδιέξοδα στην εκπαίδευση θα ενταθούν, όχι μόνο διότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης και οι άλλοι εκπαιδευτικοί φορείς δεν καταθέτουν συγκεκριμένο σχέδιο και περιμένουν τον υπουργό παιδείας «στη γωνία», αλλά διότι και ο ίδιος δεν καταθέτει ολοκληρωμένο σχέδιο.

Η τακτική του «βήμα – βήμα», το «βλέποντας και κάνοντας» και η συνήθης φράση «αυτό να το δούμε» δεν προοιωνίζουν αίσιο τέλος.

Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι υποχρεωμένο να ακολουθεί τις κοινωνικές ανάγκες και το εκπαιδευτικό μας σύστημα βρίσκεται σε αναντιστοιχία με αυτές, χρειάζονται βαθιές τομές, αλλαγή πλεύσης, όχι επιχρίσματα.

Θα γίνει κάποτε ουσιαστική αλλαγή στην εκπαίδευση;

Ίδωμεν.

 

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Συκοφαντικά και υβριστικά σχόλια δεν δημοσιεύονται και διαγράφονται. Επίσης δεν επιτρέπεται στα σχόλια να αναγράφονται links τα οποία διαγράφονται. Το esos δεν φέρει ευθύνη για τα επώνυμα ή ανώνυμα σχόλια που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ