@Γ.Πλατάρος

Το ζήτημα σε μία σχολική εργασία είναι ο πλαγιαρισμός? Καλό είναι να ξέρουν οι μαθητές τι είναι, πως να αποφεύγεται και να υπάρχει και επίπτωση αν δεν περιλαμβάνουν παραπομπές κτλ αλλά... μιλάμε για μαθητές. Δε μπορεί να αναλωθούμε κάνοντας έλεγχο για πλαγιαρισμό σε μία μαθητική εργασία σαν να πηγαίνει για δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό!

Επίσης, τις Ερευνητικές Εργασίες δεν τις "έφαγε" ο πλαγιαρισμός!!! Υπάρχουν θέματα project που δεν ωθούν το μαθητή στη λογοκλοπή αλλά υπάρχουν συνάδελφοι που θα "τρέξουν" τέτοια project?

Τέλος, για να μην υπάρχει και τυπικά νομικό θέμα, μπορεί να γίνει και ψήφιση νόμου όπως ο αντίστοιχος για τη χρήση έργων πνευματικής ιδιοκτησίας (μουσική, ταινίες κτλ) στην εκπαίδευση.

Η τωρινή διοίκηση του Υπουργείου Παιδείας προώθησε συστηματικά την "Κατάργηση των Πανελληνίων Εξετάσεων". Πρόκειται προφανώς για ιδεοληψία η οποία διατυπωνόταν από ανθρώπους με, στην καλύτερη περίπτωση, ελάχιστη γνώση των εκπαιδευτικών ζητημάτων και ειδικά της σχολικής πραγματικότητας. Επίσης, όπως όλες οι ιδεοληψίες, μπορούσε να αγνοεί όλα τα απτά στοιχεία και δεδομένα που έρχονταν σε αντίθεση με τα πιστεύω της. Κοινώς, ότι είναι αδύνατον να εξασφαλιστεί το αδιάβλητο του όποιου Εθνικού Απολυτηρίου χωρίς κάποια διαδικασία εξετάσεων. Άλλωστε, ούτε και οι πανεπιστημιακές Σχολές θα μπορούσαν να δεχθούν νέους φοιτητές χωρίς κάποιον αξιοκρατικό έλεγχο των ικανοτήτων τους στους τομείς της γνώσης που θεωρούν απαραίτητες για την παρακολούθηση των μαθημάτων που προσφέρουν. Σταδιακά η σύγκρουση της παραγματικότητας με την ιδεοληψία οδηγεί σε συμβιβασμούς και υβριδικά συστήματα όπως αυτό που ανακοινώθηκε.
Και πάλι όμως αγνοούνται σημαντικά δεδομένα της σχολικής πραγματικότητας. Έχουν υπολογίσει στο ΙΕΠ και το Υπουργείο τι ανακατατάξεις θα δημιουργήσουν στα σχολεία τα επιλεγόμενα μαθήματα; Εδώ υπάρχουν σχολεία που δυσκολεύονται να βγάλουν πρόγραμμα με τα επιλεγόμενα μαθήματα της Α΄ Λυκείου. Με ποιον αριθμό μαθητών θα συγκροτείται τμήμα; Σε συνδυασμό με το προηγούμενο, αν και τα επιλεγόμενα μαθήματα είναι πολλά πώς θα διαχειριστούν το προσωπικό; Μπορεί ανάλογα με τις επιλογές των μαθητών να αλλάζει κάθε χρονιά η σύνθεση του απαιτούμενου προσωπικού σε κάθε σχολείο. Εκεί που τη μια χρονιά σε μια ειδικότητα μπορεί να υπάρχουν ελλείψεις την επόμενη μπορεί να πλεονάζουν οι υπάρχοντες. Ακόμη και η συγχώνευση Λυκείων που ίσως οραματίζονται σκοντάφτει στο κτηριακό. Το 4ο επιλεγόμενο μάθημα "πασπαρτού" πώς θα εξασφαλιστεί ότι οι μαθητές δεν θα διαλέγουν το πιο "εύκολο" (πράγμα που θα οδηγεί και σε στρέβλωση των επιλογών τους για το πανεπιστήμιο, αλλά και στην προβληματική ισότητα μεταξύ των υποψηφίων); Επιπλέον, με ένα τέτοιο σύστημα οι δυνατότητες των μαθητών να επιλέξουν σχολές θα είναι είτε πολύ περιορισμένες (ανάλογα με τον συνδυασμό των επιλεγόμενων μαθημάτων τους) είτε αρκετά πιο ευρείες αν υπάρχουν επιλεγόμενα μαθήματα "ομπρέλες" που θα δίνουν τη δυνατότητα αυξημένων επιλογών. Στην δεύτερη όμως περίπτωση καταλήγουμε πάλι σε παραλαγή του υπάρχοντος συστήματος. Η δε λεγόμενη υπευθυνότητα που θα απαιτείται από τους μαθητές σε ένα σύστημα με λίγες επιλογές θα τους οδηγεί μαθηματικά βέβαια στην επιλογή των λιγότερο απαιτητικών μαθημάτων που θα δίνουν μεγαλύτερες πιθανότητες για την είσοδό τους στο πανεπιστήμιο. Ακόμη, με λίγες επιλογές Σχολών ο ανταγωνισμός θα αυξηθεί με συνέπεια την εντατικοποίηση των φροντιστηρίων, κάτι δηλαδή αντίθετο από τον διακηρυγμένο τους στόχο. Να μη μιλήσω καλύτερα για την εξαφάνιση μαθημάτων από την γενική παιδεία της Γ΄ τάξης, αλλά τη διατήρηση των Θρησκευτικών, την εισαγωγή του ανεκδιήγητου μαθήματος με τον ευφάνταστο τίτλο "Δημιουργικές Δραστηριότητες" ή το ότι θα μετράει μόνο ο βαθμός του Α΄ τετραμήνου (προφανώς οι μθαητές θα μπορούν μετά να αγνοούν με ασφάλεια τους καθηγητές τους για το υπόλοιπο της χρονιάς πηγαίνοντας στα φροντιστήρια).
Νομίζω ότι αργά ή γρήγορα το Υπουργείο αναγνωρίζοντας την υπάρχουσα πραγματικότητα θα προβεί σε νέους συμβιβασμούς (πχ περιορίζοντας τον αριθμό των επιλεγόμενων μαθημάτων ή αυξάνοντας τον αριθμό μαθημάτων γενικής παιδείας) πράγμα που θα οδηγήσει τελικά σε μια παραλλαγή του υπάρχοντος συστήματος.

@Γιάννης Πλατάρος
Αναφέρεσε σε λογοκλοπή «πλαγιαρισμός» αλλά μήπως δεν είναι αυτό το ζητούμενο;; Εδώ το ζητούμενο είναι η συγγραφή εργασιών και όχι ή ανακάλυψη νέας γνώσης. Στα πανεπιστήμια διπλωματική γράφετε στο τέλος των σπουδών ή στο τέλος του μεταπτυχιακού ή διδακτορικού προγράμματος για να επεκταθεί η γνώση. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ο σκοπός είναι η πρόσληψη και εμπέδωση αρχικής γνώσης και όχι η δημιουργία της. Άρα η σωστή σύνθεση και έρευνα των όσων διδάσκονται στο σχολείο είναι υπέρ αρκετά. Εργασία είναι και όχι κβαντομηχανική ανάλυση.

Το πιο ανίκανο Υπουργείο Παιδείας να μην κάνει βιαστικές αλλαγές, του ποδαριού. Θα βασανίσει κι άλλο τον εκπαιδευτικό κόσμο!
Εδώ και τώρα διαχρονικό Υπουργείο Παιδείας απο επιστήμονες και γνώστες του αντικειμένου, υπερκομματικούς!
Οι σημαντικές αλλαγές πρέπει να γίνουν όχι απο αριστερούς ιδεοληψίες!

Τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι δεν πρόκειται ποτέ ν αφήσουν τη χώρα να ορθοποδήσει.

Αγαπητέ φίλε NK,
το ψαλίδισμα της παπαγαλίας μπορεί να πολεμηθεί μέσα από μια "επαναστατική" αλλαγή κουλτούρας και κατανόηση ενός άλλου τρόπου μάθησης σε πολλά επίπεδα και πολλούς αποδέκτες (εκπαιδευτικούς, γονείς, κοινωνία). Η επίτευξη αυτού του στόχου θα αποτελέσει κατά τη γνώμη μου τη μεγαλύτερη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της σύγχρονης Ελλάδας. Όμως απαιτεί συναίνεση από όλους τους παράγοντες (εκπαιδευτική κοινότητα, κοινωνία, συνδικαλιστές) γιατί θα θίξει συμφέροντα ενώ απαιτεί: την εκπαίδευση των εκπαιδευτικών που είναι δύσκολοι σε αλλαγές που ξεβολεύουν, αλλαγές που θα ξεκινήσουν από το Δημοτικό και θα φτάνουν στο Πανεπιστήμιο, κατάργηση του ενός βιβλίου, αλλαγή μεθόδων διδασκαλίας και τρόπων αξιολόγησης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και πολλά άλλα. Βήματα που έχουν γίνει κατά καιρούς και ως ψήγματα αλλά έχουν καεί γιατί ήταν αποσπασματικά και χωρίς πραγματική στήριξη, με πισωγυρίσματα και δίχως συνολικό σχέδιο (βλέπε ερευνητικές εργασίες)

Πρέπει να το πάρουμε απόφαση: Οι πανελλαδικές εξετάσεις ΔΕΝ μπορούν να καταργηθούν. Η διαδικασία τους μπορεί να αλλάζει (κακώς) αλλά χρειάζεται να υπάρχει ένα φίλτρο για την εισαγωγή των μαθητών στα πανεπιστήμια. Αυτό συμβαίνει διότι το ελληνικό κράτος ΔΕΝ έχει τη δυνατότητα να καλύψει εργασιακά τους αποφοίτους του Λυκείου, οπότε οι περισσότεροι ελπίζουν να γίνει κάτι παίρνοντας ένα πτυχίο. Όλες οι εξαγγελίες περί κατάργησης των εξετάσεων είναι είτε ΨΕΜΑΤΑ είτε δηλώσεις ΑΔΑΩΝ για να "χαϊδεύουν αυτιά" και να εξυπηρετούν μικροκομματικές ανάγκες της στιγμής. Το γεγονός είναι ότι σε κάθε περίπτωση το Λύκειο θα παραμένει υποβαθμισμένο αν οι πανελλαδικές εξτάσεις εστιάζονται σε λίγα μαθήματα. Από την τριανταπεντάχρονη θητεία μου ως εκπαιδευτικός, πιστεύω ότι το καλύτερο, το πιο θεμελιωμένο και το πιο δίκαιο σύστημα, ήταν το "σύστημα Αρσένη" που όμως πολεμήθηκε άγρια από τους συνδικαλιστές. Το σύστημα είχε τρωτά σημεία, τα οποία έπρεπε να διορθωθούν και όχι να καταργηθεί τελείως με τη λογική "πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι". Από 2006 και μετά, ότι σύστημα και να εφαρμόστηκε εξελίχθηκε σε φιάσκο και λειτούργησε παραμορφωτικά για το Λύκειο. Φοβάμαι ότι θα συμβεί ακριβώς το ίδιο και με το "νέο" σύστημα που (με παλινωδίες) προσπαθεί να εφαρμόσει του Υπουργείο.

Η ανάγκη ύπαρξης των Πανελληνίων εξετάσεων προφανής και αναπόφευκτη. Το ερώτημα είναι γιατί αναμασούσαν τόσον καιρό την υποτιθέμενη "κατάργηση";

Κάποιο μέτρο για το ψαλίδισμα της παπαγαλίας στις Πανελλήνιες θα δούμε κάποτε;

Καληνύχτα Εθνικό απολυτήριο-Καλημέρα Δέσμες. Η Παιδεία με το βλέμμα στο μέλλον!

Το πολιτικό κόστος ζει και βασιλεύει. Μάλλον θα πρέπει να αποδεχθώ ότι στην χώρα μας η κοινή λογική και η επιστημονική έρευνα σε ζητήματα που άπτονται πολιτικών αποφάσεων είναι εντελώς άχρηστες! Δηλαδή οι προτάσεις των επιτροπών Εθνικού διαλόγου (Μπαμπινιώτη-Λιάκου) που έδιναν λύση στα χρόνια προβλήματα της μέσης εκπαίδευσης και προσέφεραν ευκαιρίες να αποκτήσει αναπτυξιακό ρόλο πετάγονται στο καλάθι των σκουπιδιών. Και το μόνο για το οποίο τελικά αναρωτιέμαι είναι το εξής: έπρεπε να περάσουν 10 χρόνια με τόσες επιτροπές διαλόγου για να καταλήξουν οι πολιτικοί στο συμπέρασμα ότι δήθεν το καλύτερο σύστημα είναι οι "Δέσμες"; ΝΤΡΟΠΗ

Esos,
Ποιες ειναι οι κατευθυνσεις β και γ λυκείου; έχεις κάποια ενημέρωση;;;

Επειδή κ. Κουζέλη δεν θα σας το πει η ΟΛΜΕ διότι προετοιμάζει την «Αντεπίθεση»(!) (1/11 έδρες) παρακαλώ να διατηρήσετε το κύρος των Εκπαιδευτικών αλώβητο με τις εργασίες που θα αντικαταστήσουν εξετάσεις.
1. Πολύ καλή ιδέα, πάμε στην εποχή του Web 2.0, όλες οι πληροφορίες στο διαδίκτυο, μια βοηθητική κάρτα που συνδέεται με το μυαλό όλων των ανθρώπων, μέχρι στιγμής με το κινητό που έχουμε στην τσέπη. Σε λίγο καιρό νομοτελειακά θα εμπεδώσουν όλοι, ότι δεν χρειάζεται παπαγαλία, αλλά αναλυτική σκέψη. Αυτή τη φορά θα εμπεδωθεί καλά, πολύ καλά στέρεα, αναπόδραστα, αναπότρεπτα, όχι όπως τις άλλες φορές που ομνύουν όλοι στην κριτική σκέψη και θεραπεύουν την παπαγαλία. Ο άνθρωπος του Πλανήτη, με όλες τις εγκυκλοπαίδειες του κόσμου στην κωλότσεπη, με όλα τα λεξικά του κόσμου ανά χείρας, με ευχέρεια χρήσης και ανάσυρσης διαρκώς βελτιούμενη, θα πάει σε ανώτατα επίπεδα δεξιοτήτων που όλοι οι απρόθυμοι να επιμορφωθούν στο ΤΠΕ 1 , θα υπογράψουν την αυτοκαταστροφή τους.
2. Ο Πλαγιαρισμός θα ζει και θα βασιλεύει με ψηφιακά αναλφάβητους εκπαιδευτικούς (υπάρχουν ακόμη!!!) που δεν θα μπορούν να κάνουν στοιχειώδη έλεγχο.
Προτείνω:
Α) Υποχρεωτική ανάρτηση όλων των εργασιών στο διαδίκτυο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το γνωρίζουν όλοι εκ των προτέρων. Είναι κανόνας, είναι δεδομένο.
Β) Τα αρχεία που συντάσσονται οι εργασίες είναι υποχρεωτικά σε επεξεργαστή κειμένου το γνωστό Word ή όποιο συμβατό ομοειδές.
Γ) Χειρόγραφες εργασίες δεν γίνονται δεκτές.
Δ) Λογισμικό ελέγχου λογοκλοπής (πλαγιαρισμού) επαγγελματικού τύπου για χρήση όλων των εκπαιδευτικών.
Ε) Η Βαθμολογία μετά τον έλεγχο του πλαγιαρισμού.
ΣΤ) Σεμινάρια όλου του εκπαιδευτικού προσωπικού για τον πλαγιαρισμό.
Αν δεν προβλέψετε νομοθετικά τα παραπάνω στοιχειώδη μέτρα, θα έχουμε μια απότομη καταβαράθρωση του επαγγελματικού κύρους όλων των εκπαιδευτικών.
Έχει ήδη γίνει ήδη με τις Ερευνητικές Εργασίες οι οποίες δυσφημίστηκαν κυρίως εξ αυτού , αλλά και από άλλα και τα ξέρετε.
Νομίζω, ότι οτιδήποτε λιγότερο προβλεφθεί από τα παραπάνω στοιχειώδη, θα δράσει δυσμενέστατα κατά του κύρους των εκπαιδευτικών και συνακόλουθα της εκπαίδευσης.