Tα πρακτικά της Βουλής της δεύτερης ημέρας συζήτησης επί του σχεδίου νόμου για τα ΕΠΑΛ
Δημοσίευση: 05/02/2009
Τελευταία Ενημέρωση: 20/01/2014, 14:19
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS
Αθήνα, σήμερα στις 4 Φεβρουαρίου 2009, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.04΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε Ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Β΄ Αντιπροέδρου αυτής, κυρίας Έλσας Παπαδημητρίου. (GH) (NP)
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Π΄
Τετάρτη, 4 Φεβρουαρίου 2009
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων «Πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση των κατόχων απολυτηρίου Επαγγελματικού Λυκείου και άλλες διατάξεις».
Στη χθεσινή συνεδρίαση ψηφίστηκε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα άρθρα 1 έως και 13, ως μια ενότητα. Στην αυριανή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα υπόλοιπα άρθρα και οι τροπολογίες, ως μία ενότητα.
Η διαδικασία έχει ως εξής: Θα ομιλήσουν οι Εισηγητές και οι Ειδικοί Αγορητές επί της πρώτης ενότητας των άρθρων, θα ακολουθήσουν οι εναπομείναντες εγγεγραμμένοι ομιλητές επί της αρχής και επί της πρώτης ενότητας των άρθρων και τέλος, θα ομιλήσουν όσοι τυχόν Βουλευτές εγγραφούν.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι με επιστολή τους στον Πρόεδρο κ. Σιούφα ο κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Αναστάσιο Κουράκη. Επίσης, πάλι με επιστολή προς τον Πρόεδρο κ. Σιούφα, ο Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Μαυρουδής Βορίδης ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον Βουλευτή Αστέριο Ροντούλη.
Καλείται τώρα στο Βήμα η Εισηγήτρια της Πλειοψηφίας κυρία Αναστασία Ράγιου.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΑΓΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζω με κάποιες παρατηρήσεις από τις χθεσινές τοποθετήσεις των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης που κατά την άποψή μου απέδειξαν για άλλη μια φορά μια εμμονή και μια στείρα άρνηση, δογματισμό, και έτσι μία επιμονή σε κομματικά κλισέ. Κάποιοι θεωρούν ότι ο διάλογος για την παιδεία –
Θα ήθελα να πω αρχίζοντας στον κ. Βενιζέλο επειδή υπήρχε μια εμμονή με την απουσία του Υπουργού Παιδείας του κ. Σπηλιωτόπουλου ότι το εκπαιδευτικό σύστημα και γενικότερα η υπόθεση της παιδείας δεν πρέπει να αλλάζει από Υπουργό σε Υπουργό και ούτε από Κυβέρνηση σε Κυβέρνηση. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να ταυτίζεται με πειράματα, αλλά ούτε και με εντυπώσεις προς χάριν των εντυπώσεων. Γι’ αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό να ξέρουμε από την αρχή ότι πρέπει να μείνουμε στην ουσία της επίλυσης των προβλημάτων της παιδείας.
Το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, κυρίες και κύριοι, οφείλει να αφουγκράζεται τον παλμό της νεολαίας και να αξιοποιεί τις προτάσεις, γιατί οι νέοι αποτελούν την κινητήρια δύναμη για το μέλλον της Ελλάδας. Με αυτό το σχέδιο νόμου που ξεκινήσαμε να συζητάμε από χθες κάνουμε ένα βήμα στην επίλυση χρόνιων προβλημάτων στον τομέα της εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και είναι απαίτηση και των νέων και των καιρών. Και τι αποδεικνύει αυτό το μικρό βήμα; Τίποτα παραπάνω από τον δέοντα σεβασμό που πρέπει να υπάρχει απέναντι στη μαθητική κοινότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων είναι υπέρμαχη μιας ενεργητικής πολιτικής, θα έλεγα, στην οποία ο μαθητής διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο για την εξέλιξη και την προαγωγή της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Όμως, το μέλλον και η πορεία της παιδείας προϋποθέτουν περισσότερο από ποτέ κοινές θέσεις -και επιμένουμε σε αυτό- ξεκάθαρες προτάσεις για όλα τα πολύ σοβαρά ζητήματα που είναι σε πρώτο πλάνο.
Άκουσα επίσης τον εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να λέει από τη μια μεριά να πάρουμε όλοι μαζί την ευθύνη για όσα δεν έχουν γίνει ή για όσα λάθος έχουν γίνει και από την άλλη μεριά, σχεδόν δύο γραμμές πιο κάτω να λέει, ναι, αλλά δεν κάνει αυτή η Κυβέρνηση, πρέπει να αναλάβουμε εμείς, συνδέοντας το ζωτικής ανάγκης διάλογο για την παιδεία με τις εκλογές και τη διεκδίκηση της εξουσίας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Επιτέλους, πρέπει να αποφασίσετε τι θέλετε. Αν επιθυμείτε συναίνεση ή όχι. Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς και ξεκάθαροι πρώτα μεταξύ μας και έπειτα απέναντι στον ελληνικό λαό. Διότι έρχεσθε και λέτε συνεχόμενα να καταθέσουμε προτάσεις, τις οποίες απορρίπτετε επί της αρχής, πριν καλά-καλά τις ακούσετε και αναρωτιέμαι ποιες είναι οι δικές σας θέσεις, πού είναι η συναίνεση και ποια είναι η ουσία των προτάσεων. Είναι πασιφανές ότι αυτό δεν λέγεται εποικοδομητικός διάλογος. Είναι στείρα αντιπαράθεση. Μερικές φορές χαρακτηρίζεται και παρωδία, διότι έχετε αναγάγει σε μείζον ζήτημα τις τελευταίες μέρες, ποιος το είπε πρώτος.
(ML)
(RG)
Εμείς ζητήσαμε πρώτοι το διάλογο, όχι εσείς, καταθέστε τις προτάσεις σας και εμείς τις δικές μας, για να καταψηφίσουμε τις δικές και εσείς τις δικές μας. Έτσι αντιλαμβανόμαστε το διάλογο για την παιδεία; Αυτό είναι που περιμένει ο κόσμος, η νεολαία από όλους εμάς;
Η τακτική αυτής της ακατάσχετης κινδυνολογίας και ανευθυνότητας, νομίζω ότι πρέπει να τελειώσει γιατί οι θέσεις σας για την παιδεία -αν θέλουμε να μιλήσουμε και με επιχειρήματα- προφανώς εξαντλούνται στην ηρωική έξοδο του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πριν από κάποιους μήνες, κατά τη διάρκεια της επιτακτικής αλλαγής του άρθρου 16, καθώς και στην πρόταση για τη σύνδεση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας, την πρόταση του δηλαδή για ανασφάλιστη εργασία των νέων. Δυστυχώς η Αξιωματική Αντιπολίτευση φαίνεται να μη συμβάλει σε κάθε αναγκαία μεταρρύθμιση, ούτε και όταν αυτή αφορά θέματα υψίστης εθνικής σημασίας, όπως είναι τα ζητήματα της παιδείας.
Σε αυτό το σημείο, επειδή ακούστηκαν πολλά για την επαφή όλων των πολιτικών δυνάμεων ή κάποιων από αυτές με τους νέους και τη διαρκή ανταλλαγή απόψεων, θα ήθελα να πω ότι εμείς, σε επίπεδο Κυβέρνησης και Βουλευτών, μιλάμε καθημερινά με τους νέους και στο πεζοδρόμιο και στο διαδίκτυο και όπου αλλού εκείνοι κρίνουν ότι μπορούν να μας πουν τις απόψεις τους και ακούμε τα προβλήματά τους. Να είστε σίγουροι ότι όλα μεταφέρονται αρμοδίως σε αυτόν τον περίφημο διάλογο για την παιδεία που πρέπει επιτέλους να κάνουμε πράξη.
Θα ήθελα να πω ότι άκουσα και τον εισηγητή του Κομμουνιστικού Κόμματος που υποστήριξε σε ένα σημείο πάλι –όπως το είπαμε και στην Επιτροπή- ότι το νομοσχέδιο είναι δόλωμα για να προσελκύσουμε τους νέους στην τεχνική εκπαίδευση. Και θα ξαναρωτήσω: Γιατί είναι κακό να προσανατολίζονται κάποιοι νέοι στην τεχνική εκπαίδευση;
Θα μείνω λίγο στα ΣΔΙΤ, που δεν αναφέρθηκε διεξοδικά εχθές. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι οι ανάγκες για σχολική στέγη είναι τεράστιες. Δεν είναι πια ηλίου φαεινότερο ότι μόνο μέσω ΣΔΙΤ θα επιτευχθεί η ταχύτερη παράδοση των σχολικών κτιρίων; Δεν είναι σαφές ότι οι συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα δίνουν λύσεις στα προβλήματα;
Όσο για τα επιχειρήματα και αυτό το μόνιμο άγχος να μην εισρέουν ιδιωτικά κεφάλαια γενικά, αλλά τώρα και στο χώρο της παιδείας, αλλά και μη τυχόν κερδοσκοπήσουν αυτοί που θα αναλάβουν τις υποδομές, φαντάζομαι ότι ξέρουν όλοι πώς απαρέγκλιτη αρχή αυτής της Κυβέρνησης είναι η προάσπιση και η ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας. Επίσης, είναι ξεκάθαρο πώς όσοι αναλάβουν τα έργα υποδομών θα κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, γιατί στο κάτω, κάτω κανέναν ιδιώτη δεν συμφέρει να επωμιστεί το κόστος της διαρκούς συντήρησης λόγω αρχικής κακής κατασκευής ή φθηνού κόστους. Άρα, νομίζω ότι προκαταλαμβάνεστε και τελικά προκαταλαμβάνετε όλους εναντίον σας.
Ακούστηκαν –και οφείλω να το πω και αυτό- από κάποιους συναδέλφους σχόλια και προβληματισμοί για το ακαδημαϊκό άσυλο, με αφορμή το νομοσχέδιο. Και εδώ, από θέση ευθύνης, πρέπει να πούμε ότι τα πανεπιστήμια από αποθήκες γνώσεων και άσυλα διακίνησης ιδεών μετατράπηκαν σε άσυλα αποθήκευσης και διακίνησης μολότοφ και ναρκωτικών. Όποιος δεν το βλέπει αυτό, τουλάχιστον στρουθοκαμηλίζει.
Όσο για την τοποθέτηση του συναδέλφου εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω ότι εκεί από τη στιγμή που μόλις στο τρίτο λεπτό της ομιλίας τονίζει απλώς ότι καταψηφίζει το νομοσχέδιο, φαίνεται και η όποια διάθεση που έχει στην περαιτέρω πορεία. Γιατί, το να ακούγεται περισσότερο ως προειδοποίηση…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρία Πρόεδρε, επειδή χθες δεν έκανα χρήση της δευτερολογίας θα χρειαστώ ένα λεπτό, σας παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Δεν υπάρχει διαδικασία μεταφοράς, αλλά ευχαρίστως να σας δώσω άνεση χρόνου.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Σας ευχαριστώ πολύ.
Στο πρώτο, λοιπόν, νομοσχέδιο του έτους σε ό,τι αφορά τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, φροντίζουν να μας δείξουν τις διαθέσεις τους, τις οποίες θα τις αφήσουμε καλύτερα να τις χαρακτηρίσουν όσοι τις ακούν, διότι δεν μπορεί να παραμένει πάγια τακτική ο μηδενισμός κάθε προσπάθειας προς τα εμπρός στο βωμό οποιωνδήποτε μικροπολιτικών συμφερόντων.
Θα ήθελα να πω και στον εισηγητή του ΛΑ.Ο.Σ., ο οποίος προσάπτει καθυστέρηση στην ψήφιση του νομοσχεδίου, ότι από το καλοκαίρι, για πολλοστή φορά, έχουν σταλεί εγκύκλιοι προς ενημέρωση όλων των μαθητών. Ακούστηκε –και ήταν βαρύ αυτό που ειπώθηκε- ότι αποτελεί ασέβεια προς το δημοκρατικό πολίτευμα. Θα ήθελα να πω ότι ασέβεια προς το δημοκρατικό πολίτευμα και τη δημοκρατία, δεν είναι η καθυστέρηση ενός νομοσχεδίου προς ψήφιση, αλλά η συνεχής κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών και αξιών που διέπουν καθημερινά την κοινωνία μας.
Στόχος της Κυβέρνησης εξακολουθεί να είναι το 5% του Α.Ε.Π. για την παιδεία. Έχει δεσμευθεί ο Πρωθυπουργός. Επειδή ακούστηκε και θα πρέπει να το επαναλαμβάνουμε για να το ξέρουμε, η οικονομική περίοδος την οποία διανύουμε, δεν είναι εύκολη. Παρόλα αυτά στόχος και του Υπουργού και των Υφυπουργών παιδείας εξακολουθεί να είναι ο στόχος του 5% για την παιδεία.
Εχθές αναλύσαμε τα άρθρα που αφορούν διεξοδικά ΕΠΑΛ και ΑΕΙ. Λέω μόνο πολύ λίγα πράγματα σχετικά με τα υπόλοιπα άρθρα.
Στο άρθρο 15 η ελληνική πολιτεία τιμά με τον τίτλο του Πρεσβευτή της Ελληνικής Παιδείας, διακεκριμένες προσωπικότητες της ημεδαπής και αλλοδαπής, που συμβάλλουν στη διάδοση και προβολή της ελληνικής παιδείας, για τα οποία θα μιλήσουμε και αύριο και φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει κανείς που να διαφωνεί επ’ αυτού.
Στο άρθρο 16 ορίζεται ότι θα τηρείται μητρώο στο οποίο θα καταχωρούνται οι Έλληνες νέοι μαθητές και φοιτητές που έχουν διακριθεί σε διεθνείς ή πανελλήνιους διαγωνισμούς…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρία συνάδελφε, σήμερα μιλάτε μέχρι το άρθρο 13.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Καλώς. Θα έχουμε λοιπόν, την ευκαιρία να μιλήσουμε και για υπόλοιπα άρθρα. Απλώς, επειδή κάποιοι συνάδελφοι, κυρία Πρόεδρε, ήθελαν να αναφερθούν σε κάποια από αυτά, ήθελα να δώσω ένα στίγμα, αλλά νομίζω ότι θα πούμε τα υπόλοιπα αύριο.
Ολοκληρώνοντας λοιπόν εγώ θα ήθελα να πω ότι δεν πρέπει να πάει χαμένη και αυτή η συγκυρία για εθνικό και ειλικρινή διάλογο και θα πρέπει να το σκεφτούμε καλά όλοι πριν μιλήσουμε και πριν ψηφίσουμε. Άλλα περιμένει από εμάς η νέα γενιά. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις θετικές πλευρές, όσες μπορούν να δεχθούν οι υπόλοιποι ότι είναι θετικές πλευρές, του νομοσχεδίου και να αρπάξουμε την ευκαιρία για τη διαμόρφωση μιας νέας καλύτερης γενιάς και την επίλυση χρόνιων προβλημάτων στο χώρο της παιδείας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ και εγώ.
Ο κ. Βαρβαρίγος έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τη χθεσινή συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου, κατεδείχθη η αδυναμία της μεταρρύθμισης που έγινε το 2006 με το νόμο 3475 και φτάσαμε σε μια κατάσταση αδιέξοδη.
Η τεχνική εκπαίδευση σήμερα βρίσκεται σε κατάσταση διάλυσης και υπάρχει αναγκαιότητα διαμόρφωσης ενός νέου θεσμικού πλαισίου λειτουργίας της, όπου θα πρέπει να ισχύσει από την επόμενη σχολική χρονιά, ώστε να μη χαθεί άλλος χρόνος, να μην υπάρξει νέα γενιά ανεκπαίδευτων αποφοίτων τεχνικής εκπαίδευσης. Τα αποτελέσματα θα τα βιώσει η οικονομία μας. Η κατάργηση των ειδικοτήτων, η ανεπαρκής εκπαίδευση που προέκυψε από το πλαίσιο το οποίο θεσπίστηκε θα έχει αποτέλεσμα να λείψουν από την οικονομία, από τον παραγωγικό ιστό ειδικότητες οι οποίες είναι απαραίτητες και δεν μπορούν να καλυφθούν από πουθενά.
Πιστεύουμε και ευχόμαστε να μην υπάρξει άλλο τέτοιο λάθος, να μην υπάρξει άλλη χαμένη γενιά. Ο χρόνος που υπάρχει από τώρα μέχρι το Σεπτέμβρη είναι επαρκής. Αν είστε ειλικρινείς, με το διάλογο που έχετε εξαγγείλει εμείς θα συμμετάσχουμε. Το έχουμε πει. Καταθέσαμε προτάσεις και ήδη έχουμε καταθέσει και την πρότασή μας εξειδικευμένα για την τεχνική εκπαίδευση στο διαδίκτυο.
Τις προτάσεις μας συνολικά για την παιδεία, τις κατέθεσε ο Πρόεδρός μας από τούτη τη θέση. Κάντε και εσείς το ίδιο. Δεν μπορείτε να ψαρεύετε σε θολά νερά. Αν εννοείτε το διάλογο με ειλικρίνεια πείτε και την πρότασή σας να την ακούσει η κοινωνία, να την ακούσουμε όλοι, γιατί βάζετε ως προϋπόθεση τη συναίνεση, κυρία συνάδελφε. Μα, δεν υπάρχει ως προϋπόθεση η συναίνεση. Η συναίνεση είναι κάτι καταληκτικό. Θα προκύψει μέσα από τις προτάσεις. Εάν συμφωνούμε, συμφωνούμε. Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας έχει μια άποψη και την λέει και συνδιαλέγεται στο τέλος με την κοινωνία, η οποία είναι ο τελικός κριτής και αποδέκτης και εκείνη που κάνει τις τελικές επιλογές.
Περιμένουμε λοιπόν, τις προτάσεις. Δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος. Θα πρέπει να προχωρήσουμε πλέον με γρήγορο βήμα όχι μόνο να λύσουμε το πρόβλημα της τεχνική εκπαίδευσης, άλλα όλων των επιπέδων και όλων των βαθμίδων. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο.
Θα ήθελα να κάνω μια ακόμη παρατήρηση, κύριε Υφυπουργέ. Αν ήθελε κανένας να αναφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αποδόμησης, της εγκατάλειψης της τεχνικής εκπαίδευσης της χώρας μας, θα αναφερόταν στις υποδομές της τεχνικής εκπαίδευσης της Ζακύνθου. Είναι ένα πρόβλημα με το οποίο ασχολήθηκε η ελληνική Βουλή πάρα πολλές φορές. Τέσσερις επίκαιρες ερωτήσεις έκανα, δέκα γραπτές, όσες φορές ήρθε νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας αναφέρθηκα στο θέμα. Κατέληξε η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ, 20 Νοεμβρίου να κουβεντιάσει εδώ επίκαιρη επερώτηση για το θέμα. Ποιο ήταν το θέμα; Σεισμοί του 2006 διέλυσαν το κτίριο, όλο το συγκρότημα της τεχνικής εκπαίδευσης –τετρακόσιους μαθητές έχει- και δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον από κει και πέρα. Ακόμα έτσι είναι. ούτε μια μελέτη αποκατάστασης δεν υπήρξε.
( GH )
(ML)
Δεν υπάρχει εργαστήριο, δεν υπάρχει γυμναστήριο, δεν υπάρχουν χώροι για διδασκαλία, τα πάντα είναι εγκαταλελειμμένα. Ο κύριος Υπουργός, είχε έλθει κάτω και τα έχει δει. Έκανε αυτοκριτική. Μα, δεν λύνεται το πρόβλημα έτσι. Κύριε Υφυπουργέ, η αυτοκριτική έχει νόημα όταν καταλήγει μετά σε κάποιες αποφάσεις σε κάποιο αποτέλεσμα.
Είπατε στις 20 του Νοέμβρη, όταν κουβεντιάστηκε στην Αίθουσα εδώ η επερώτηση ότι εάν δεν παραδοθεί η μελέτη την επόμενη μέρα θα επιβάλλετε ποινές. Η μελέτη δεν παραδόθηκε ακόμα, οι αίθουσες έχουν μπάσει νερά. Δεν είναι σχολείο αυτό το πράγμα, αλλά δεν είναι και συμπεριφορά πολιτείας. Είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα που αφορά όχι μόνο την τεχνική εκπαίδευση της χώρας, αλλά ίσως και το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ (ΝΑΤΑΣΑ) ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Η μελέτη την επομένη ημέρα;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Κυρία Ράγιου, μελέτη από το 2006 ζητάμε, κλείνουν τρία χρόνια και όχι από την επόμενη. Ίσως δεν παρακολουθήσατε τι είπα.
Επειδή υπήρχε αυτό το μακρύ χρονικό διάστημα, ο κύριος Υπουργός είπε ότι την επομένη της συζήτησης της επερωτήσεως εδώ, δηλαδή στις 21 Νοέμβρη, εάν δεν κατατεθεί η μελέτη θα τους τιμωρήσουμε, γιατί βέβαια η προσπάθεια για να εκπονηθεί αυτή η μελέτη είχε ξεκινήσει από το 2006.
Κύριε Υπουργέ, δεν ξέρω εάν μπορείτε δώστε μια απάντηση. Τόσες φορές το έχουμε συζητήσει. Καταλαβαίνω τη δυσκολία, αλλά δεν είναι κράτος αυτό που έχουμε.. Ξέρω τι θα πείτε, το έχετε πει πολλές φορές, ότι φταίει η Αυτοδιοίκηση, φταίει ο Νομάρχης, ο Δήμαρχος, δεν φταίμε εμείς. Κάποιος πρέπει να φταίει και σε ένα κράτος εν πάση περιπτώσει κάπου θα πρέπει να αποδίδονται ευθύνες. Είναι απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει διότι μιλάμε για εκπαιδευτικό σύστημα.
Όσον αφορά τώρα τα πρώτα 13 άρθρα. Τα 12 αναφέρονται στις ρυθμίσεις που αφορούν την τεχνική εκπαίδευση. Είπαμε και χθες ότι αυτές οι ρυθμίσεις στην ουσία επαναφέρουν το καθεστώς πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που ίσχυε με το νόμο 2640/98, τον οποίο καταργήσατε το 2006 και επαναφέρατε τώρα γιατί βέβαια διαπιστώσατε το αδιέξοδο των ρυθμίσεων του ν.3475 .
Με τα άρθρα 1 και 2 ρυθμίζεται η δυνατότητα πρόσβασης των αποφοίτων ΕΠΑΛ ημερησίων και εσπερινών. Συμφωνούμε με τη ρύθμιση. Είχαμε προτείνει και κατά τη συζήτηση στην επιτροπή, αλλά και τώρα κύριε Υφυπουργέ, θέλουμε να προτείνουμε κάποιες βελτιώσεις στα δύο αυτά άρθρα. Στο άρθρο 1 που αφορά τους αποφοίτους των ημερησίων ΕΠΑΛ, όταν επιλέγουν την δυνατότητα εισαγωγής στα Τ.Ε.Ι. με ειδικές εξετάσεις, εκεί τα Τμήματα στα οποία μπαίνουν είναι αντίστοιχα των Τμημάτων που έχουν αποφοιτήσει. Περιορίζεται το εύρος επιλογής των μαθητών με αποτέλεσμα μαθητές οι οποίοι έχουν περάσει τη βάση του 10 που έχετε θεσπίσει να μένουν εκτός. Είχατε ζητήσει να διευρυνθεί αυτό το πεδίο επιλογής ώστε να μην μένουν εκτός σχολών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μαθητές οι οποίοι πέρασαν τη βάση .
Ακόμα οι απόφοιτοι των εσπερινών Λυκείων δίνουν όταν θέλουν να επιλέξουν με ειδικές εξετάσεις να πάνε στα Τ.Ε.Ι. δίνουν εξετάσεις σε δύο μαθήματα. Λέτε εσείς δύο μαθήματα γενικής παιδείας. Σας είχαμε προτείνει το ένα από τα δύο μαθήματα να είναι ειδικότητας. Γιατί; Αφού τελειώνουν ένα τεχνικό σχολείο το πρόγραμμα σπουδών τους έχει τεχνικά μαθήματα, το συγκριτικό τους πλεονέκτημα είναι αυτό, είναι λοιπόν, πολύ λογικό και δίκαιο να δίνουν ένα μάθημα γενικής παιδείας και ένα μάθημα ειδικότητας.
Οι ρυθμίσεις των υπόλοιπων άρθρων είναι δευτερεύουσες. Εμείς είπαμε ότι συμφωνούμε με τη ρύθμιση για την πρόσβαση των αποφοίτων ΕΠΑΛ στην τριτοβάθμια με την προϋπόθεση ότι είναι μεταβατική αυτή η ρύθμιση και ότι όπως είπα και στην αρχή της τοποθέτησής μου θα ξεκινήσει άμεσα ο διάλογος και θα καταλήξει ώστε τον Σεπτέμβριο να έχουμε νέο θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία και την αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης.
Το άρθρο 13 που είναι ένα ξεχωριστό άρθρο αφορά το Εθνικό ‘Ίδρυμα Νεότητας. Το ΕΙΝ είχε την πρωτοτυπία να λειτουργεί πολλές δεκαετίες χωρίς να έχει θεσπισμένο οργανόγραμμα και είναι θετικό το γεγονός ότι για πρώτη φορά γίνεται αυτό το πράγμα. Όμως έχουμε διαφωνία και την περιγράψαμε και στην επιτροπή, με το προτεινόμενο οργανόγραμμα, που πάτε εσείς να θεσπίσετε.
Δηλαδή αυτή την ώρα έχουμε ένα προσωπικό που απ’ ότι καταδείχθηκε από τους φορείς που κλήθηκαν και τα στοιχεία που μας έδωσαν το οποίο αποτελείται από 750 άτομα τα οποία είναι αορίστου χρόνου και είναι και περίπου 200 άτομα με συμβάσεις έργου και συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Αυτή τη στιγμή έχει πέντε διευθύνσεις και 15 τμήματα. Εσείς θέλετε να κάνετε δύο επιπλέον γενικές διευθύνσεις και τρία επιπλέον τμήματα. Ακόμα υπάρχουν τρία αυτοτελή τμήματα και αυτοτελείς υπηρεσίες υπαγόμενες κατευθείαν στον Πρόεδρο και τον διευθύνοντα σύμβουλο. Διαφωνήσαμε κύριε Υπουργέ, στο εξής.
Όταν στη δεκαετία του ΄80 και του ΄90 που το ΕΙΝ είχε περισσότερο προσωπικό, 2000 άτομα, είχε ένα γενικό διευθυντή ο οποίος πολλές φορές συμμετείχε στο διοικητικό συμβούλιο και ταυτιζόταν με τον διευθύνοντα σύμβουλο. Σήμερα που έχει το μισό προσωπικό δεν υπάρχει λόγος να έχουμε δύο γενικές διευθύνσεις, πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο και μάλιστα όταν το Γενικό Λογιστήριο λέει ότι αυτές οι δύο γενικές διευθύνσεις θα κοστίσουν 145.000 ευρώ το χρόνο. Είναι προφανές ότι θέλετε κάποιους να βολέψετε. Υπάρχει λοιπόν, διευθύνων σύμβουλος και νομίζουμε ότι καλύπτει τις ανάγκες και δεν χρειάζονται αυτές οι δύο γενικές διευθύνσεις.
Είπατε ότι η αύξηση των τμημάτων αφορά τις τεχνικές υπηρεσίες στη διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών όπου έχει τρία τμήματα και κάνετε ένα ακόμα. Την επέκταση αυτή την ερμηνεύσατε με βάση τη πιστοποίηση που έχει πάρει το ΕΙΝ και ότι θα διαχειριστεί κονδύλια από το ΕΣΠΑ για να –δεν ξέρω- επεκτείνει τις εγκαταστάσεις του. Ωραία. Και εμείς είπαμε ότι θα αυξήσετε το προσωπικό –και αυτό προκύπτει και από τις οργανικές θέσεις που αυξάνετε κατά 200 με βάση τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου- προσλαμβάνοντας άτομα που θα διαχειριστούν ένα πρόγραμμα -αν θα διαχειριστούν- το οποίο θα είναι μιας πολύ μικρής περιορισμένης χρονικής διάρκειας. Επτά χρόνια είναι το ΕΣΠΑ και τα δύο έχουν περάσει. Απομένουν πέντε χρόνια. Γιατί δεν κάνετε ό,τι έγινε και τις προηγούμενες προγραμματικές περιόδους; Και τότε και στα προηγούμενα χρόνια το ΕΙΝ διαχειρίστηκε κονδύλια από τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Και όταν τελείωσαν τα έργα το προσωπικό με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου έφυγε και αυτό. Εσείς πάτε να το φορτώσετε με επιπλέον προσωπικό, σε οργανικές θέσεις μόνιμες θέσεις μ' αυτό το πρόσχημα, αλλά βέβαια τι θα γίνει από εκεί και πέρα όταν θα φύγει το ΕΣΠΑ. Απλώς θα έχουμε επιπλέον μεγέθυνση του κράτους, πράγμα που συνεχώς το καταγγέλλουμε και δεν θα βρούμε άκρη ποτέ.
Τα άρθρα λοιπόν, που καθορίζουν τις ρυθμίσεις πρόσβασης των αποφοίτων ΕΠΑΛ τα ψηφίζουμε ενώ το άρθρο 13 με τη διατύπωση που έχει το καταψηφίζουμε. Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο εισηγητής του Κουμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ιωάννης Γκιόκας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές προτού εισέλθω στην κριτική μας επί των άρθρων του συγκεκριμένου νομοσχεδίου θα ήθελα να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις σχετικά με ορισμένα ζητήματα που ειπώθηκαν και χθες, επαναλήφθηκαν και σήμερα.
Το πρώτο ζήτημα. Επαναλάβατε χθες κύριε Υφυπουργέ, εάν δεν κάνω λάθος, ότι στόχος του διαλόγου που διεξάγεται για την αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος είναι η ενίσχυση του ρόλου του σχολείου και η αυτοτέλειά του έναντι της μεταλυκειακής εκπαίδευσης και ιδιαίτερα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Εμείς ρωτάμε το αυτονόητο. Πώς πραγματικά μπορεί να ενισχυθεί η αυτοτέλεια του Λυκείου έναντι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από τη στιγμή που δεν αναιρείται η ύπαρξη δύο διαφορετικών σχολείων, που το μεν πρώτο λειτουργεί και θα εξακολουθήσει να λειτουργεί σαν προθάλαμος για τα ΑΕΙ και τα Τ.Ε.Ι. και το δεύτερο λειτουργεί και θα εξακολουθήσει να λειτουργεί σαν προθάλαμος για την επαγγελματική κατάρτιση. Αυτό το ερώτημα ούτε χθες με την παρέμβαση σας το απαντήσατε, εκτός εάν προτίθεστε να υιοθετήσετε την πρόταση του Κ.Κ.Ε για την θέσπιση ενός ενιαίου 12χρονου υποχρεωτικού σχολείου χωρίς το διαχωρισμό του σε γενική και επαγγελματική εκπαίδευση, κάτι όμως που δεν θεωρούμε πιθανό να συμβεί.
(gk)
Θα θέλαμε, λοιπόν, μια απάντηση σ’ αυτό το ζήτημα από την Κυβέρνηση, όπως θα θέλαμε μια απάντηση σ’ αυτό το ζήτημα και από τα άλλα Κόμματα και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά και από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που υποτίθεται ότι με τις προτάσεις τους υπηρετούν αυτό το στόχο, ο οποίος είναι σωστός, το στόχο δηλαδή της αυτοτέλειας του Λυκείου. Όμως, επιμένουν στο διπλό σχολικό δίκτυο, στο διαχωρισμό δηλαδή των μαθητών σε εκείνους που θα συνεχίσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και σε όσους προορίζονται για την κατάρτιση.
Αυτός ο διαχωρισμός στην πράξη, όπως έχει αποδειχθεί όλα αυτά τα χρόνια, είναι διαχωρισμός ταξικός και ανεξάρτητα από το αν κάποια παιδιά της επαγγελματικής εκπαίδευσης ξεφύγουν από τις συμπληγάδες και πετύχουν σε ένα Ίδρυμα, αυτό αποτελεί εξαίρεση και δεν αλλάζει σε καμία περίπτωση τη φυσιογνωμία του σημερινού Επαγγελματικού Λυκείου.
Για εμάς, για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, η αποσύνδεση του λυκείου από τη μεταλυκειακή εκπαίδευση συνολικά και από την τριτοβάθμια και από την επαγγελματική εκπαίδευση δεν είναι ζήτημα τεχνικής φύσης που έχει να κάνει κυρίως με το σύστημα εισαγωγής, όποιο σύστημα εισαγωγής εν πάση περιπτώσει προκριθεί και μέσα απ’ αυτό το διάλογο.
Είναι ένα ζήτημα που έχει να κάνει πρωτίστως με τον ίδιο το ρόλο του σχολείου που για εμάς πρέπει να παρέχει γενική μόρφωση σε όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως μέχρι τα δεκαοχτώ τους χρόνια, να διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες, οι οποίες θα γνωρίζουν τους νόμους κίνησης της φύσης και της κοινωνίας και θα μπορούν στη συνέχεια να επιλέξουν με βάση τις κλίσεις τους, με βάση τα ενδιαφέροντά τους για το μέλλον τους, μεταξύ της επιστημονικής ή της επαγγελματικής εκπαίδευσης.
Ένα δεύτερο ζήτημα σχετικό με το πρώτο είναι το εξής: Η δική μας κριτική, όσον αφορά την επαγγελματική εκπαίδευση, δεν έγκειται κυρίως στο γεγονός ότι τα Επαγγελματικά Λύκεια δεν έγιναν ισότιμα με τα Ενιαία Λύκεια, ιδιαίτερα όσον αφορά τις δυνατότητες πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, παρόλο που ήταν μέσα στις διακηρύξεις της Κυβέρνησης την περίοδο της θέσπισης του θεσμού των ΕΠΑΛ, για να κάνετε –
Εμείς θεωρούμε ότι τα δύο αυτά σχολεία δεν μπορεί να είναι ισότιμα, γιατί δεν τα χρειάζεστε ως ισότιμα. Τα χρειάζεστε ως ανισότιμα.
Γι’ αυτό το λόγο εμείς δεν μπορούμε να μπούμε σε μια συζήτηση για περισσότερα ή λιγότερα μαθήματα γενικής παιδείας στα ΕΠΑΛ, για περισσότερα ή λιγότερα μαθήματα ειδικότητας στα ΕΠΑΛ ή για περισσότερες ή λιγότερες ειδικότητες.
Κατά τη γνώμη μας, αυτή η συζήτηση οδηγεί σε αδιέξοδο, οδηγεί σε ένα ψευτοδίλημμα και είναι ένα ψευτοδίλημμα αποτέλεσμα της αντίφασης που διατρέχει διαχρονικά την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση στη χώρα μας, ανεξάρτητα με τη μορφή που παίρνει αυτή η επαγγελματική εκπαίδευση μέσα από τις κατά καιρούς κυβερνητικές παρεμβάσεις και την τροποποίησή της και η οποία –κατά τη γνώμη μας- οφείλεται στο γεγονός ότι οι κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα σχολείο που να είναι και επαγγελματικό και ταυτόχρονα να μη ξεκόβει έστω και θεωρητικά από την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, για να μπορεί να είναι ταυτόχρονα και ελκυστικό.
Στο τέλος καταλήγει να μην είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, ούτε επαγγελματική εκπαίδευση υψηλού επιπέδου να παρέχει –γιατί αυτή προϋποθέτει, κατά τη γνώμη μας, την ύπαρξη γενικής παιδείας- ούτε ουσιαστικές δυνατότητες πρόσβασης να προσφέρει, γιατί έχει άλλο σκοπό, άλλο περιεχόμενο, έχει να ανταγωνιστεί ένα άλλο σχολείο το Ενιαίο Λύκειο, που λειτουργεί σαν προθάλαμος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Εμείς, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θεωρούμε ότι αυτή η αντίφαση λύνεται μέσα από την πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, την οποία έχουμε καταθέσει. Θεωρούμε ότι σήμερα είναι εξαιρετικά επίκαιρο, αναγκαίο, συμβαδίζει με τις εξελίξεις στην επιστήμη και στην τεχνολογία, να υπάρχει ένα ενιαίο, δωδεκάχρονο, δημόσιο, δωρεάν, υποχρεωτικό σχολείο και από κει και πέρα να υπάρχει επιλογή εκείνων που θα προτιμήσουν την ανώτατη εκπαίδευση και εκείνων που θα πάνε στις δημόσιες επαγγελματικές σχολές υψηλού επιπέδου.
Άρα, δεν διαφωνούμε, όπως είπε η Εισηγήτρια της Πλειοψηφίας, με την επαγγελματική εκπαίδευση. Διαφωνούμε με το θεσμό του διαφοροποιημένου σχολείου. Διαφωνούμε με το θεσμό του Επαγγελματικού Λυκείου και του σημερινού Ενιαίου Λυκείου που επί της ουσίας οδηγούν στην πρόωρη επιλογή επαγγέλματος για τους νέους ανθρώπους με κριτήρια ταξικά και σε μια εκπαίδευση που κατά τη γνώμη αναπαράγει φθηνούς εργαζόμενους.
Γι’ αυτούς τους λόγους, κύριε Υφυπουργέ, που τους είχαμε άλλωστε διατυπώσει και στην αρχική νομοθετική ρύθμιση της ίδρυσης επαγγελματικού λυκείου, θα καταψηφίσουμε τα άρθρα του πρώτου κεφαλαίου, με εξαίρεση τα άρθρα 3, 8 και 11.
Συμφωνούμε με το άρθρο 8 για τη δυνατότητα και κάτοχοι πτυχίου πρώτου κύκλου σπουδών να εγγράφονται σε επαγγελματικές σχολές. Συμφωνούμε με τα άρθρα 3 και 11 που αφορούν σε εκκρεμότητες που υπήρχαν σε σχέση με του αποφοίτους των πρώην ΤΕΕ
Έχουμε μόνο μια παρατήρηση για το άρθρο 11. Για ποιο λόγο να μη δίνεται η δυνατότητα, αυτή που δίνεται δηλαδή για τους μαθητές της Α’ τάξης του Β’ Κύκλου να μη δίνεται και για τους μαθητές του Α’ Κύκλου που ήταν η αρχική ρύθμιση του νομοσχεδίου πριν την τροποποιήσετε χθες με τις νομοτεχνικές αλλαγές που κάνατε;
Όσον αφορά το άρθρο 13 και τις αλλαγές της δομής του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας, θεωρούμε ότι αυτές γίνονται για να προσαρμοστεί στα πρότυπα που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση για τους διαχειριστές των κοινοτικών προγραμμάτων.
Για εμάς βέβαια δεν είναι τεχνικό ζήτημα και δεν πιστεύουμε ότι με αυτό τον τρόπο πραγματικά θα υπάρχει η απαιτούμενη διεύρυνση της φοιτητικής μέριμνας, δηλαδή η παροχή δωρεάν σίτισης σε όλους τους φοιτητές και σπουδαστές και στέγασης σε όσους σπουδάζουν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.
Θεωρούμε ότι με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις ανοίγει και ο δρόμος μιας παραπέρα ιδιωτικοποίησης της φοιτητικής μέριμνας. Άλλωστε το τελευταία διάστημα το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας με παρεμβάσεις του στις δομές που έχει στην ευθύνη του, εφαρμόζει τέτοιες λογικές ανταποδοτικότητας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θέλουμε όμως –και τελειώνω με αυτό- να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις για το άρθρο 3.δ που αφορά το οργανόγραμμα και αφορά και ορισμένες δαπάνες που διενεργήθηκαν από το Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας.
Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να διαμορφωθεί ένα οργανόγραμμα σύγχρονο που να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας, να υπάρχει μονιμοποίηση του υπάρχοντος προσωπικού για την κάλυψη αυτών των αναγκών και τυχόν πρόσθετες ανάγκες να καλυφθούν μέσα από τις διαδικασίες του Α.Σ.Ε.Π.
Όσον αφορά την παράγραφο 3 του άρθρου 3.δ, συμφωνούμε σε σχέση με το προσωπικού του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας για την καταβολή των συντάξεων, των αποζημιώσεων κ.λπ..
Όμως θεωρούμε, κύριε Υφυπουργέ, ότι το εύρος της διάταξης ανοίγει σε πολύ μεγάλο βαθμό και μπορεί να συμπεριλάβει και δαπάνες, οι οποίες έχουν ελεγχθεί κατά καιρούς από το Γενικό Λογιστήριο –και το ξέρετε- και έχουν κριθεί παράτυπες.
Πιστεύουμε ότι η συγκεκριμένη διάταξη αφήνει τη δυνατότητα να νομιμοποιηθούν εκ των υστέρων αυτές οι δαπάνες που αφορούν πρόσθετες αμοιβές προσώπων που απασχολούνται στο Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας. Θέλουμε μια απάντηση για να αποκλειστεί αυτό το ενδεχόμενο.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Αναφορικά με τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου, με επιστολή προς τον Πρόεδρο της Βουλής, ο Γενικός Γραμματέας του ΛΑΟΣ κ. Βορίδης ορίζει ως Ειδική Αγορήτρια τη Βουλευτή κυρία Δήμητρα Αράπογλου.
Καλώ τώρα στο Βήμα τον κ. Κουράκη από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση στα χθεσινά λεχθέντα, επειδή φαντάζομαι ότι έγινε παρανόηση και όχι ηθελημένη παραποίηση της θέσης μας από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος για το πρώτο πανεπιστημιακό έτος εισαγωγής που είχαμε πει εχθές και έγινε σχετική αναφορά από τον κ. Αλυσανδράκη.
Να θυμίσω στο Σώμα πως εμείς είπαμε ότι το προπαρασκευαστικό αυτό έτος δεν θα επηρεάσει –επί λέξει είχα πει χθες- ούτε στο ελάχιστο προσθετικά τη διάρκεια για την απόκτηση πτυχίου Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι.. Αυτό σημαίνει ότι αν τα χρόνια σπουδών σήμερα είναι πέντε, θα εξακολουθούν να παραμένουν πέντε, αν είναι έξι –όπως είναι για την ιατρική- θα εξακολουθήσουν να είναι έξι. Και αυτό το έτος θα συνυπολογίζεται στα πέντε-έξι χρόνια και βεβαίως δεν έχει καμία σχέση με την ερμηνεία που δόθηκε ότι αυτό σημαίνει πως η διάρκεια των σπουδών θα είναι τριετής, σύμφωνα με τις διατάξεις της Μπολόνια, με την οποία και εμείς είμαστε αντίθετοι.
(1GK)
Τώρα σχετικά με την παρατήρηση της κυρίας Ράγιου όσον αφορά τις προτάσεις μας για την ελεύθερη πρόσβαση που αναφέραμε χθες, θα έλεγα ότι είχε, βεβαίως, το δικαίωμα να τις ερμηνεύσει όπως ήθελα, αλλά θα της έλεγα να είναι λίγο πιο προσεκτική στο να ακούσει το σχόλιο του κυρίου Υφυπουργού, ο οποίος βρήκε πολύ ενδιαφέρουσες τις προτάσεις μας και μάλιστα είπα πως είναι λυπηρό ότι δεν προσερχόμαστε στο διάλογο, για να τις καταθέσουμε εκεί. Εν πάση περιπτώσει, όμως, επειδή έχουν κατατεθεί στο Σώμα, θα μελετηθούν και θα αξιολογηθούν αναλόγως. Αυτό σημαίνει ότι οι προτάσεις μας, τουλάχιστον, είναι άξιες προσοχής, ανεξάρτητα από την υιοθέτησή τους εν μέρει ή στο σύνολό τους.
Σχετικά πάλι με το διάλογο, όπως γνωρίζετε, κύριε Υπουργέ, είχαμε βάλει ως απαραίτητη προϋπόθεση την αύξηση των κονδυλίων για την παιδεία, προκειμένου να προσέλθουμε στο διάλογο. Δυστυχώς, κάθε μέρα βρισκόμαστε σε ένα μεγάλο πανεπιστημιακό ίδρυμα, το οποίο αναστέλλει τη λειτουργία του εξαιτίας της έλλειψης πόρων. Χθες είχαμε το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σήμερα έχουμε το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, που αδυνατεί να εκπληρώσει τις ακαδημαϊκές του λειτουργίες. Αυτό είναι ένα δείγμα ότι η κατάσταση πραγματικά δεν πάει άλλο. Άρα, μια από τις τρεις προϋποθέσεις που βάλαμε, για να προσέλθουμε στο διάλογο, φαίνεται ότι εξακολουθεί να έχει ισχύ και μάλιστα αυξανόμενη.
Να θυμίσω ότι οι άλλες δύο προϋποθέσεις που βάλαμε είναι η αναστολή της δραστηριότητας των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, γιατί, όπως έχουμε πει κατ’ επανάληψη είναι μια ευθεία αμφισβήτησης του άρθρου 16 του Συντάγματος και στην πράξη, σύμφωνα με την απόφαση του πρόσφατου Πρωτοδικείου, είναι όχι μόνο κατοχύρωση επαγγελματικών, αλλά και ακαδημαϊκών δικαιωμάτων από την πίσω πόρτα.
Εκείνο που θα ήθελα να πω, πριν μπω στα επιμέρους άρθρα ήταν η ανακολουθία –
Με πολύ μεγάλη χαρά είχα ακούσει τότε ότι θα φτιάξετε μόνιμες θέσεις εργασίας για τους οδηγούς, συνοδηγούς και βοηθούς. Σας είπα ότι αυτό είναι πάρα πολύ θετικό. Είπατε, όμως, ότι επειδή υπάρχουν και άλλες ενδιαφέρουσες προτάσεις, όπως είναι η χορηγία για την αγορά λεωφορείων ή η μέθοδος της αγοράς μέσω leasing, θα ήταν λογικό να εξετάσουμε και αυτές τις προτάσεις, ώστε να μην επιβαρυνθεί το Υπουργείο με τη συντήρηση των λεωφορείων. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν βλέπουμε να γίνεται τίποτα απ’ όλα αυτά, ούτε από το ένα ούτε από το άλλο, και κατατίθεται μια πρόταση, η οποία, βεβαίως, βελ