"Καλύτερα που σας έχουμε στο Κοινοβούλιο από τα τριάντα πέντε χρόνια στη τάξη. Πραγματικά! Και αυτό το λέω ως αρμόδια υφυπουργός".

Αυτό είπε η υφυπουργός Παιδείας Δόμνα Μιχαηλίδου απευθυνόμενη στον Πρόεδρο  της Κ.Ο «ΝΙΚΗ» -Βουλευτή - εκπαιδευτικό  Δημήτρη  Νατσιό,  οποίος νωρίτερα ανέπτυξε την ερώτησή του  σημεία από  τα βιβλία Γλώσσας Δημοτικού Σχολείου και Γυμνασίου.

Η Δ. Μιχαηλίδου χαμογελούσε   όταν ο εκπαιδευτικός-Βουλευτής  παρουσίαζε σημεία  από το περιεχόμενο των βιβλίων.

Συγκεκριμένα   ο Δ. Νατσιός ανέφερε τα εξής:

Έχω κάποια βιβλία και μιλάτε, κυρία Υπουργέ, με έναν άνθρωπο που τριάντα πέντε χρόνια -επαναλαμβάνω- δίδασκε αυτά τα βιβλία, τα γνωρίζω εκ των έσω.

Γ΄ Δημοτικού Γλώσσα. Το αφιέρωμα στην 28η Οκτωβρίου. Τρεις αράδες από το ημερολόγιο της Ροζίνας, μιας δεκάχρονης εβραιοπούλας από τη Θεσσαλονίκη. «Τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940 δεν πήγαμε σχολείο. Είχε κηρυχθεί ο πόλεμος. Αναστατωμένα ήμασταν εμείς τα παιδιά. Οι Ιταλοί βομβάρδισαν τη Θεσσαλονίκη. Στο μαγαζί του πατέρα μου γίνηκαν πολλές καταστροφές». Τίποτα άλλο. Αυτό είναι το αφιέρωμα στην 28η Οκτωβρίου στην Γ΄ Δημοτικού.

Και αν αυτό φαίνεται τίποτε, θα πάω κατευθείαν στην Ε΄ Δημοτικού, κείμενο – αφιέρωμα, το επίκαιρο κείμενο όπως το λέμε εμείς οι δάσκαλοι, με τίτλο: «Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο και εμείς πήγαμε και κρυφτήκαμε στα υπόγεια». Αυτό είναι ψέμα. Την ημέρα της 28ης Οκτωβρίου δεν έχουμε δικαίωμα να λέμε ψέματα στα παιδιά μας. Ο λαός μας δεν κρύφτηκε στα υπόγεια, ξεχύθηκε στους δρόμους των πόλεων και με το χαμόγελο στα χείλη πήγαιναν όχι για να σκοτώσουν, αλλά για να πεθάνουν και να υπερασπιστούν την πατρίδα. Και ακούστε διαλόγους στο υπόγειο μεταξύ του ανδρόγυνου. Γυρνάει η μαμά στον πατέρα και του λέει: «Τρέξε στην τράπεζα να σηκώσεις τα χρήματα, γιατί έρχεται ο πόλεμος». Ούτε φιλοπατρία ούτε ηρωισμός, αλλά ηττοπάθεια και αφιλοπατρία. Και τελειώνει το κείμενο με ένα διάλογο του γιού και του πατέρα: «Άκη, σήμερα θα γίνεις άνδρας» λέει ο πατέρας και απαντάει το παιδί: «Εγώ τότε φοβήθηκα πάρα πολύ, γιατί δεν ήθελα να γίνω άντρας». Έχει το υπονοούμενο σαφές.

Δικαιώματα των παιδιών. Πρώτα διδάσκουμε τις υποχρεώσεις και μετά τα δικαιώματα. Κείμενο με τίτλο: «Τότε που πήγαμε βόλτα τον Επιτάφιο». Ο Επιτάφιος δεν πάει βόλτα, έχουμε πάρει περιφορά. Και στον επίλογο του κειμένου λέει: «Όταν φτάσαμε στην εκκλησία σηκώσαμε ψηλά τον Επιτάφιο και εμείς περάσαμε από κάτω, να όπως παίζουμε το περνά - περνά η μέλισσα». Την κατανυκτικότερη ακολουθία της εκκλησίας μας την έχουμε για περνά - περνά η μέλισσα.

Έχει εδώ πέρα στην Ε΄ Δημοτικού ένα πρόπλασμα που γράφει ένα ελληνικό μοναστήρι. Ξέρετε τι λείπει; Ο σταυρός. Υπάρχει μοναστήρι χωρίς σταυρό; Δείξτε το μας.

Στην Ε΄ Δημοτικού το κείμενο για τα Χριστούγεννα με τίτλο: «Η Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα», κατάλληλο για παιδιά της προσχολικής ηλικίας. Και εκεί ακούμε διαλόγους: Η μάγισσα όταν πήγαν τα παιδιά να της πουν τα κάλαντα, απαντά: «Σκασμός, σκουπιδόπαιδα! Αν δεν σταματήσετε να λέτε τα κάλαντα, θα το μετανιώσετε πολύ πικρά!».

Βιβλίο με τίτλο «Θεατρική αγωγή». Εδώ καλούνται τα παιδιά να υποδυθούν ένα ρόλο. Ποιο; Είμαι δαιμόνιο. Μάλιστα.

Στην Ε΄ Δημοτικού βιβλίο Γλώσσας, το έδειξα χθες: «Με λένε Σόνια», μια γάτα, η οποία είναι γατοπυροσβέστης. Έτσι αντιμετωπίζουμε τους πραγματικούς ήρωες.

Στην Στ΄ Δημοτικού, συνταγές μαγειρικής είκοσι επτά σελίδες, πετάχτηκαν έξω τα δημοτικά τραγούδια και μπήκαν συνταγές μαγειρικής.

Πάλι στην Στ΄ Δημοτικού το τελευταίο κείμενο, μία αφίσα που καλούνται τα παιδιά να πάρουν μέρος σε ένα συλλαλητήριο. Ποιος γονέας θα άφηνε το εντεκάχρονο παιδί του να πάρει μέρος σε ένα συλλαλητήριο; Έτσι αποχαιρετούμε τα παιδιά της Στ΄ Δημοτικού.

Εδώ αυτό το εξοργιστικό, γιατί είμαι Μακεδών το γένος. Τρεις εικόνες ισοϋψείς, ισόκυρες: Μέγας Αλέξανδρος, Κοκκινοσκουφίτσα και Καραγκιόζης και από κάτω καλούνται οι μαθητές να γράψουν μια ιστορία στην οποία πρωταγωνιστούν ο Μέγας Αλέξανδρος, η Κοκκινοσκουφίτσα και ο Καραγκιόζης, πράγματα κρανιοκενή.

Μέχρι πέρυσι υπήρχε στην Α΄ Γυμνασίου κείμενο στο βιβλίο Γλώσσας με τίτλο: «Οσάκις», το επίρρημα που σημαίνει όσες φορές, όπου περιγράφει ανώδυνα, σχεδόν παροτρυντικά, τον δεσμό ενός εικοσιπεντάχρονου άνδρα, του Σάκη με μια δεκατετράχρονη μαθήτρια. Δεν το καταδικάζει. Διαβάστε το κείμενο δείτε τι λέει. Τα είχε φτιάξει ο Σάκης με μια δεκατετράχρονη μαθήτρια και αυτό απευθύνεται σε παιδιά δωδεκάχρονα, δεκατριάχρονα.

Το αφιέρωμα στην Α΄ Γυμνασίου στο βιβλίο Γλώσσας στο ’21, ονομάζεται «Παράσταση». Διαβάζω. «Έκαναν τα παιδιά μια παράσταση. Ο τάδε μαθητής έσκυψε να πάρει τα τσαρούχια να μου τα δώσει και φάνηκε το σώβρακό του και τα κορίτσια έβαλαν τα γέλια». Και τέτοια κειμενάκια, ενώ έχουμε εξαιρετικά κείμενα για την ευλογημένη και αγιασμένη επανάσταση, που έλεγε ο Κόντογλου. Και κάτω από το κείμενο που θα περιμέναμε να πει, για παράδειγμα, η ωραία ζωγραφιά για την έξοδο του Μεσολογγίου έχει διαφήμιση αυτού του ερεβώδους έργου, που λέγεται «ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών».

Στην Α΄ Γυμνασίου στα κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας «Η γάτα του παπά», μία γάτα μπήκε μέσα σε εκκλησία στην Αγία Πρόθεση -ξέρουν οι ιερείς- και έκανε τις ακαθαρσίες της. Αυτό βρήκαμε να βάλουμε;
Δεν γίνεται τίποτα δεκαεπτά χρόνια έχει ένα κείμενο στη Γλώσσα της Γ΄ Γυμνασίου, το οποίο το υπογράφει ο Πήτερ Δαγκλής.

Έχει στην Γ΄ Γυμνασίου ένα βιβλίο με τίτλο «Παραπλανητικά», το οποίο το υπογράφει ο Κώστας Λεφάκης, όπου λέει μεταξύ άλλων: «Ο Άρης, ο πλανήτης θα εμπνεύσει πολύ κόσμο πάνω σε νέους σκοπούς. Αυτό το μήνα οι συμπτώσεις θα ενισχύσουν τις ερωτικές σας σχέσεις».

Και ένα άλλο κείμενο πάλι για την 25η Μαρτίου νεοελληνική Γλώσσα Β΄ Γυμνασίου, όπου αρχίζουμε τις πρόβες για την εθνική γιορτή και διηγείται ένας μαθητής και η καλλιτεχνικού, η Βαφιώτη, μας λέει ότι θέλει μια ομάδα να σχεδιάσει κάτι σκηνικά για κάτι Κολοκοτρώνηδες. Ο Κολοκοτρώνης στα σχολικά βιβλία συνοδεύεται από το «κάτι».

Θέλω να ρωτήσω: Ως πότε θα δηλητηριάζονται και θα μαγαρίζονται τα παιδιά από τα περιοδικά ποικίλης ύλης, όπως απροκάλυπτα ονομάζω τα δήθεν βιβλία Γλώσσας;

Η απάντηση της υφ. Παιδείας

Η  Δόμνα Μιχαηλίδου στην απάντησή της προς τον Δ. Νατσιό ανέφερε τα εξής:

Κύριε Βουλευτά, νομίζω καλύτερα που σας έχουμε στο Κοινοβούλιο από τα τριάντα πέντε χρόνια στη τάξη. Πραγματικά! Και αυτό το λέω ως αρμόδια Υφυπουργός.

Γιατί ένας εκπαιδευτικός, τουλάχιστον έτσι όπως θέλουμε έναν εκπαιδευτικό για να προσέχει τα παιδιά μας, δεν θέλουμε ούτε κατάχρηση χρόνου να κάνει ούτε να παραθέτει στο Κοινοβούλιο και ακόμη περισσότερο στην τάξη ενός σχολείου σκέψη χωρίς δομή, θεματολογία χωρίς ειρμό και να μην δίνει καμία κινητοποίηση στον ακροατή του να απαντήσει.

Στα βιβλία μας, κύριε Βουλευτά, έχουμε μια αρκετά διευρυμένη θεματολογία, ενότητες που είναι αφιερωμένες σε εθνικές και θρησκευτικές γιορτές, άλλες που μιλάνε για το θεσμό της οικογένειας και τις συγγενικές σχέσεις, άλλες αφιερωμένες σε θέματα προστασίας του εαυτού και του περιβάλλοντος, σε θέματα καθημερινότητας, θέματα γύρω από την τέχνη, το περιβάλλον, το θέατρο, τον κινηματογράφο.

Τι από όλα αυτά, κύριε Βουλευτά, σας ενοχλεί; Γιατί εγώ δεν άκουσα καμία, μα καμία επιχειρηματολογία. Το μόνο που άκουσα δεν ήταν ούτε καν η παράθεση κάποιων αποτυπωμένων πραγμάτων από τα βιβλία μας, ήταν η παράθεση συμπερασμάτων προσωπικών. Σε αυτό οφείλω να απαντήσω, γιατί νομίζω ότι ο τρόπος που σας ενοχλεί είναι ο τρόπος που προσεγγίζουμε τα θέματα, τα οποία προανέφερα.

Καταρχήν, κύριε Βουλευτά, η συγγραφή και η επιστημονική επιμέλεια των διδακτικών πακέτων ακολουθούν συγκεκριμένες προδιαγραφές που καθορίζονται, ώστε αυτά να ανταποκρίνονται στο σκοπό τους. Ειδικά τώρα για το μάθημα της γλώσσας σκοπός είναι οι μαθητές να αποκτήσουν την ικανότητα να χειρίζονται με επάρκεια, με αυτοπεποίθηση, συνειδητά, υπεύθυνα και δημιουργικά τον γραπτό και τον προφορικό λόγο.

Ως εκπαιδευτικός εσείς, αλλά άλλο τόσο και εγώ, γνωρίζουμε ότι η γλωσσική επάρκεια προάγει τη διανόηση, τη δημιουργική, την κριτική σκέψη, γίνεται φορέας πολιτισμού, δίαυλος επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης με τους άλλους, μέσω κατανόησης, μέσω έκφρασης, περιγραφής, μετατροπής της πραγματικότητας. Αυτό νομίζω κάπως σας αρέσει.

Για τον λόγο αυτό, η μαθησιακή προσέγγιση κάθε θεματικής στα βιβλία της γλώσσας, πρέπει, θέλουμε και είναι ανοιχτή. Τα κείμενα που την πλαισιώνουν πρέπει να παρέχουν διάφορες οπτικές και ερμηνείες του κόσμου, να εμπλουτίζουν την αντίληψη των μαθητών και να διευρύνουν τον ορίζοντα των εμπειριών τους, να συμβάλουν στην κατανόηση της διαφορετικότητας και στην ανάπτυξη της ανεκτικότητας. Πάνω σ’ αυτή τη φιλοσοφία έγινε η συγγραφή των βιβλίων στα οποία αναφέρεστε. Το πνεύμα τους βρίσκεται σε πλήρη αρμονία κι αυτό είναι το σημαντικό με εμάς. Το πλέγμα τους είναι σε πλήρη αρμονία με το Σύνταγμα και συγκεκριμένα με το άρθρο 16.

Εκεί αναφέρεται και σ’ αυτό δεν δεχόμαστε, ως συντηρητικό κόμμα, καμία παρέκκλιση.

Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και διάπλαση τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.