Μεγάλο  ήταν το ενδιαφέρον των πολιτικών συντακτών   για τα Μη Κρατικά Πανεπιστήμια, στη σημερινή καθιερωμένη τακτική ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, οι οποίοι απηύθυναν σειρά σχετικών ερωτήσεων προς τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη.

Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, απαντώντας στις ερωτήσεις των πολιτικών συντακτών, μεταξύ άλλων, είπε τα εξής:

• Από την πιο επιεική δημοσκόπηση υπέρ των μη κρατικών, μέχρι την πιο αυστηρή, ας πούμε, μέτρηση σε σχέση με τα μη κρατικά, δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι υπέρ αυτής της μεταρρύθμισης.
• Κορυφαίοι συνταγματολόγοι ή πολιτικές προσωπικότητες του ευρύτερου χώρου στο οποίο ανήκει το ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Καμίνης, ο κ. Λοβέρδος, η κυρία Διαμαντοπούλου, ο κ. Αλιβιζάτος,  έχουν τοποθετηθεί, με τις δικές τους αποχρώσεις, υπέρ του νομοσχεδίου της Κυβέρνησης.
• Η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων είναι μια από τις πιο διαχρονικές, σταθερές προτάσεις της Ν.Δ., του δικού μας ιδεολογικού χώρου.
• Ο κ. Ανδρουλάκης, νομίζω ότι είναι καλύτερο να αφήσει αόριστες κατηγορίες, όπως μας κατηγορεί για «τσιτάτα». Αυτός λέει «τσιτάτα» και μάλιστα και προσβλητικές εκφράσεις που δεν αποδεικνύονται από κανένα στοιχείο περί συμφερόντων, διευθετήσεων. Να δει την πραγματικότητα, το έχουμε πει πολλές φορές. Να έρθει στο 2024, να δει τι γίνεται στις υπόλοιπες χώρες. Να δει τα κριτήρια. Να δει τι λέει το νομοσχέδιο.
• Άμα θέλει να πάει κάποιος να σπουδάσει Νομική στην  Κύπρο πρέπει να περάσει κάποια βάση; Σε ποιο μη κρατικό πανεπιστήμιο κάποιος πρέπει να περάσει κάποια βάση; Για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων υπάρχουν προϋποθέσεις αυστηρές, για να υπάρχουν, να λειτουργούν, να μπορούν να λειτουργούν σε όλα τα κράτη. Η χώρα μας θα έχει τις πιο αυστηρές προϋποθέσεις. Από εκεί και πέρα, το πόσους εισακτέους θα έχουν, το ποια θα είναι η διαδικασία εισαγωγής, αν έχουν πάρει την άδεια και είναι όλα αυτά σύννομα, το επιλέγουν τα πανεπιστήμια. Αυτό είναι μια διαδικασία για μη κρατικό.

Δημοσιογράφος: Καλημέρα και καλό μήνα. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση διαπιστώθηκε το εξής: Οι πολίτες μέχρι 45 ετών τάσσονται στην πλειοψηφία τους κατά της ίδρυσης μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων στη χώρα μας, ενώ οι πολίτες από 45 και άνω τάσσονται υπέρ. Θα ήθελα το σχόλιό σας για αυτό το εύρημα και κατά πόσο ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της Κυβέρνησης όσον αφορά στην πρωτοβουλία αυτή.

Π. Μαρινάκης : Καταρχάς, να πούμε ότι η επικεφαλίδα όλων των μετρήσεων, από την πιο επιεική υπέρ των μη κρατικών, μέχρι την πιο αυστηρή, ας πούμε, μέτρηση σε σχέση με τα μη κρατικά, δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι υπέρ αυτής της μεταρρύθμισης. Και να σημειώσω, όπως συμβαίνει σε κάθε μεταρρύθμιση, το σημείο αποδοχής της είθισται να είναι το χαμηλότερο δυνατό όταν ξεκινάει η συζήτηση μιας μεταρρύθμισης, γιατί είναι λογικό πολλοί συμπολίτες μας να έχουν καχυποψία και να θέλουν να δουν στην πράξη αυτά τα οποία τους λέμε. Από εκεί και πέρα, εμείς τι θέλουμε; Εμείς θέλουμε να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας. Η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων είναι μια από τις πιο διαχρονικές, σταθερές προτάσεις της Ν.Δ., του δικού μας ιδεολογικού χώρου. Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο και ερχόμαστε να κάνουμε μία μεταρρύθμιση με τα πιο αυστηρά κριτήρια από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Ευρώπη. Το κυριότερο είναι, όμως, ότι το νομοσχέδιο που επίκειται να ψηφιστεί σε λίγες ημέρες στο ελληνικό Κοινοβούλιο -την επόμενη εβδομάδα θα αποτελεί νόμο του Κράτους- κυρίως αναφέρεται στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Σε χρηματοδότηση πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ από διάφορους πόρους, που μνημονεύονται συγκεκριμένα στο νομοσχέδιο, στη στήριξη του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, στη στήριξη και την ενίσχυση του Ανοιχτού Πανεπιστημίου, σε δύναμη που δίνεται συνολικά στα δημόσια πανεπιστήμια, δυνατότητες για αγγλόφωνα τμήματα, συμπράξεις με ξένα πανεπιστήμια, συμμετοχή ξένων φοιτητών. Τα έχουμε πει πάρα πολλές φορές. Εμείς πιστεύουμε πολύ σε αυτή τη μεταρρύθμιση. Έχουμε καθήκον συνεχώς να εξηγούμε γιατί είναι μια μεταρρύθμιση που στηρίζει το δημόσιο πανεπιστήμιο, σε συνέχεια όσων κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε για το δημόσιο πανεπιστήμιο και, βέβαια, ναι, να στηρίξουμε απολύτως μια μεταρρύθμιση για τα μη κρατικά, που άργησε πολλές δεκαετίες στην Ελλάδα.

Δημοσιογράφος: Θέλω να σας γυρίσω πίσω στο θέμα των μη κρατικών Α.Ε.Ι.. Μετά την κυρία Γιαννακοπούλου από το ΠΑΣΟΚ, ακούσαμε σήμερα το πρωί και τον κ. Κωνσταντινόπουλο να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να ψηφίσει το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια. Υπό προϋποθέσεις, είπε, θα το ψήφιζα. Πώς το σχολιάζει η Κυβέρνηση αυτό;

Π. Μαρινάκης :  Για τα εσωκομματικά ζητήματα που έχουν προκύψει για το συγκεκριμένο θέμα στο ΠΑΣΟΚ από κάποιους βουλευτές, εγώ δεν θέλω να κάνω κάποιο σχόλιο. Είναι ζητήματα που αφορούν ένα άλλο κόμμα και είναι θέμα του κ. Ανδρουλάκη και των βουλευτών του. Από εκεί και πέρα, δεν είναι μόνο αυτοί ίσως στους οποίους αναφερθήκατε, είναι και κορυφαίοι συνταγματολόγοι ή πολιτικές προσωπικότητες του ευρύτερου χώρου στο οποίο ανήκει το ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Καμίνης, ο κ. Λοβέρδος, η κυρία Διαμαντοπούλου, ο κ. Αλιβιζάτος, που έχουν τοποθετηθεί, με τις δικές τους αποχρώσεις, υπέρ του νομοσχεδίου της Κυβέρνησης. Δεν νομίζω ότι έχουν και κάποια κομματική ιδιοτέλεια οι συγκεκριμένοι για να τοποθετηθούν υπέρ του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού. Ο κ. Ανδρουλάκης, νομίζω ότι είναι καλύτερο να αφήσει αόριστες κατηγορίες, όπως μας κατηγορεί για «τσιτάτα». Αυτός λέει «τσιτάτα» και μάλιστα και προσβλητικές εκφράσεις που δεν αποδεικνύονται από κανένα στοιχείο περί συμφερόντων, διευθετήσεων. Να δει την πραγματικότητα, το έχουμε πει πολλές φορές. Να έρθει στο 2024, να δει τι γίνεται στις υπόλοιπες χώρες. Να δει τα κριτήρια. Να δει τι λέει το νομοσχέδιο. Να το ξαναδιαβάσει, να το συγκρίνει με το πρόγραμμά του, τι λέει για το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο το πρόγραμμά του, τι λέει γενικότερα για τα μη κρατικά και τι έχει πει στο παρελθόν. Και βέβαια, η πρόταση του κ. Ανδρουλάκη ουσιαστικά είναι να αποκλείσουμε αυθαίρετα κάποια παραρτήματα ξένων Πανεπιστημίων και να προκρίνουμε άλλα, αντί για ένα αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο που θα ισχύει για όλους, όπως νομοθετεί η Κυβέρνηση. Η θέση, λοιπόν, αυτή του κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος μας κατηγορεί για διευθετήσεις και για εξυπηρέτηση συμφερόντων, εκτός από νομικά έωλη, είναι και ιδιαίτερα παρεξηγήσιμη.

Δημοσιογράφος: Θέλω να σας επαναφέρω στο ζήτημα των μη κρατικών πανεπιστημίων. Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι το 2025 το παράρτημα του Πανεπιστημίου YALE στη Σιγκαπούρη θα κλείσει. Επίσης, το 2028 κλείνει και το παράρτημα του Πανεπιστημίου TEXAS A&M στο Κατάρ. Δύο μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια, που είχαν δημιουργήσει τέτοια παραρτήματα στο εξωτερικό και μεγάλα και γνωστά και ισχυρά αποχωρούν μετά από περίπου 20-25 χρόνια το καθένα. Η Κυβέρνηση προβληματίζεται από αυτές τις πρωτοβουλίες που παίρνουν τα πανεπιστήμια αυτά, ενόψει της ίδρυσης μη κρατικών ιδρυμάτων και στη χώρα μας;

Π. Μαρινάκης :  Η Κυβέρνηση προσπαθεί να βάλει μία τάξη σε ένα αρρύθμιστο τοπίο. Και όταν θέλεις να βάλεις τάξη, βάζεις κανόνες. Και βάζουμε τους πιο αυστηρούς κανόνες. Και προβλέπουμε και διαδικασίες ελέγχων από την ΕΘΑΑΕ και από τον ΕΟΠΠΕΠ, οι οποίοι θα γίνονται διαρκώς. Δηλαδή, και αν πληρούνται όλες οι προδιαγραφές, οι πιο αυστηρές από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Ευρώπη για την ίδρυση των συγκεκριμένων μη κρατικών παραρτημάτων, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, αλλά και αν συνεχίζουν να πληρούνται. Είναι προφανές ότι αυτό είναι μια διαδικασία η οποία δεν θα γίνει άπαξ. Και προφανώς είναι μια διαδικασία που θα γίνεται και κάθε χρόνο για να βλέπουμε ποιο είναι το ενδιαφέρον και πόσα καλύτερα πανεπιστήμια και περισσότερα μπορούν να έρθουν στη χώρα μας να ιδρύσουν παραρτήματα, όπως προβλέπει ο νόμος, αλλά και αν συνεχίζουν να πληρούν τις προδιαγραφές σε ακαδημαϊκό επίπεδο, εργαστηριακό επίπεδο, επίπεδο προσωπικού, κτιριακό, όλα όσα περιγράφει ο νόμος ο οποίος θα ψηφιστεί την επόμενη εβδομάδα από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα που άλλαξε η κατάσταση σε χώρες, όπως στην Κύπρο, όπως στην Τσεχία με την ίδρυση μη κρατικών, με την πρόβλεψη λειτουργίας τους. Εμείς τι θέλουμε; Να μην απαγορεύεται. Εμείς θέλουμε να μπορεί να συμβαίνει με αυστηρούς κανόνες. Δεν σημαίνει ότι αυτό μπορεί να επιβληθεί. Είμαστε αισιόδοξοι μετά την ψήφιση του νόμου ότι θα υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον. Φτιάχνουμε ένα συμπαγές πλαίσιο για τη λειτουργία και ταυτόχρονα ενδυναμώνουμε, όχι μόνο τώρα, το έχουμε ξεκινήσει πολλά χρόνια πίσω με παραπάνω χρηματοδότηση, με παραπάνω δυνατότητες για τα δημόσια πανεπιστήμια. Αυτός είναι ο στόχος μας. Να μην απαγορεύεται σε κάποιον αν θέλει και μπορεί να ιδρύσει και να μην απαγορεύεται στο τέλος της ημέρας σε κάποιον αν θέλει να φοιτήσει. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο υποκριτικό από αυτό που λένε κάποιοι, κυρίως από την Αριστερά και την Κεντροαριστερά, «αφού υπάρχει η Σορβόννη, γιατί δεν πάει εκεί;». «Αφού μπορεί να πάει στην Κύπρο, γιατί δεν πάει εκεί;». Δεν έχουν σκεφτεί αυτοί ότι μπορεί αυτό να απαιτεί δαπάνη περισσότερων χρημάτων. Ίσως γιατί τα έχουν λυμένα αυτά τα προβλήματα. Εμείς θέλουμε αυτή τη δυνατότητα να την έχουν όλα τα παιδιά.

Δημοσιογράφος: Να κάνω μία συμπληρωματική ερώτηση για το ζήτημα των ιδιωτικών ΑΕΙ. Θέλω το σχόλιό σας σε διάφορες τοποθετήσεις που έχουν γίνει και από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά και από εκπαιδευτικούς, ότι το σύστημα εισαγωγής το οποίο προβλέπεται στον νόμο για τα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια, δημιουργεί συνθήκες ανισότητας σε σχέση με τους υποψηφίους για τα δημόσια πανεπιστήμια. Μάλιστα υπάρχουν και κάποια παραδείγματα ότι τη στιγμή που κάποιος υποψήφιος για την Ιατρική στην Αθήνα πρέπει να γράψει 19, για να μπει σε μία αντίστοιχη ιατρική σχολή σε μη κρατικό πανεπιστήμιο θα χρειάζεται 9.

Π. Μαρινάκης :  Αρχικά λέγανε ότι έφτιαξε η Κεραμέως την ελάχιστη βάση εισαγωγής την προηγούμενη 4ετία και ολοκλήρωσε το «έγκλημα» ο Πιερρακάκης τώρα για να στείλει «πελατεία» η Κυβέρνηση Μητσοτάκη –αυτός είναι ο ισχυρισμός– στα μη κρατικά πανεπιστήμια, ιδιωτικά, όπως τέλος πάντων τα λέγανε. Ήρθε ο Υπουργός Παιδείας, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, και απάντησε σε αυτό το ερώτημα με τον νόμο ο οποίος βάζει την ελάχιστη βάση εισαγωγής και στα μη κρατικά.

Από εκεί και πέρα, όπως αντιλαμβάνεστε, συγκρίνετε δύο ανόμοια πράγματα ως προς τον τρόπο εισαγωγής. Στη μία περίπτωση έχουμε δημόσια πανεπιστήμια στα οποία υπάρχει η διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων με την ελάχιστη βάση εισαγωγής και υπάρχει η προτεραιότητα που ορίζεται με τις βάσεις. Παράδειγμα, αν έχει 350 εισακτέους η Νομική Αθηνών περνάνε οι 350 πρώτοι -όλα τα χρόνια αυτό συνέβαινε- που έγραφαν τον μεγαλύτερο βαθμό. Αυτό συμβαίνει στα μη κρατικά μέχρι το όριο της ελάχιστης βάσης εισαγωγής. Δεν θα μπορούσε να συμβαίνει με τον ίδιο τρόπο. Ποιος θα ήταν αυτός ο τρόπος που λέτε; Άρα, συγκρίνουν αυτοί που το λένε αυτό ανόμοια πράγματα. Άμα θέλει να πάει κάποιος να σπουδάσει Νομική στην  Κύπρο πρέπει να περάσει κάποια βάση; Σε ποιο μη κρατικό πανεπιστήμιο κάποιος πρέπει να περάσει κάποια βάση; Για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων υπάρχουν προϋποθέσεις αυστηρές, για να υπάρχουν, να λειτουργούν, να μπορούν να λειτουργούν σε όλα τα κράτη. Η χώρα μας θα έχει τις πιο αυστηρές προϋποθέσεις. Από εκεί και πέρα, το πόσους εισακτέους θα έχουν, το ποια θα είναι η διαδικασία εισαγωγής, αν έχουν πάρει την άδεια και είναι όλα αυτά σύννομα, το επιλέγουν τα πανεπιστήμια. Αυτό είναι μια διαδικασία για μη κρατικό. Συγκρίνουμε, δηλαδή, τον τρόπο εισαγωγής σε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο με ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο. Τι είναι το οριζόντιο που έχουμε βάλει; Η ελάχιστη βάση εισαγωγής. Γιατί το βάζουμε αυτό; Για να υπάρχει ένα ελάχιστο όριο απόδοσης των μαθητών, κάτω από το οποίο αν περάσει κάποιος, να μην μπορεί να περάσει σε κανένα ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.