.ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ. ΜΕ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΘΕ ΘΕΣΗΣ ΣΤΕΛΕΧΟΥΣ. ΟΛΑ ΑΠΟ ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΟΤΥΠΑ. ΝΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΠΟ Υ/ΝΤΕΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΜΕΧΡΙ ΔΝΤΕΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ.ΟΧΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ.ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑΣΕΙΣ ΘΗΤΕΙΩΝ.ΦΤΑΝΕΙ Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΟΡΟΙΔΙΑ ΑΓΑΠΗΤΟΙ .........ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ...ΟΧΙ ΠΑΛΙ ΡΑΒΕ ΞΗΛΩΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΝ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ

Όλα είναι σχετικά αγαπητέ συνάδελφε Νίκο, κάθε θεσμός έχει άξιους, αποτελεσματικούς ή μη. Όπως υπάρχουν καλοί εκπαιδευτικοί υπάρχουν και καλοί σύμβουλοι ή και το αντίθετο. Δεν αρκούν μόνο τα πτυχία ή μόνο η εμπειρία και οι διδακτικές ώρες στην τάξη. Για να γίνεις καλός σχολικός σύμβουλος πρέπει να υπήρξες και καλός δάσκαλος. Επίσης, για να αναπτυχθεί μια σχέση εμπιστοσύνης πρέπει να υπάρξει σχέση, επαφή, ενδιαφέρον κουλτούρα συνεργασίας και από τις δυο πλευρές, η καχυποψία και η εμπάθεια δυστυχώς δεν ωφελεί κανέναν. Πράγματι, τα προβλήματα είναι πάρα πολλά εντός της σημερινής σχολικής τάξης και οι δομές αφήνουν ξεκρέμαστο τον εκπαιδευτικό, αλλά μην αμφιβάλετε καθόλου, ότι αφήνουν και τον σχολικό σύμβουλο. Ο σχ. σύμβουλος πχ της γεν. αγωγής μπορεί να δώσει γενικές κατευθύνσεις γιατο παιδί ΔΕΠΥ, αλλά το εξατομικευμένο πρόγραμμα και την υποστήριξη πρέπει να την δίνουν οι ειδικοί και το ΚΕΔΔΥ, κάτι που δεν ισχύει.
Επίσης, οι σχολικοί σύμβουλοι του 1990 είναι σήμερα συνταξιούχοι, για να απαντήσω στην ανάρτηση της Συμβουλής.

Φτάνει όλοι οι παλιοί. Να επιλεγεί νέο αίμα στην εκπαίδευση με διάθεση, γνώσεις και να τους βρίσκουμε, όποτε τους θέλουμε και έχουμε ανάγκη! Μετά από δυο τετραετίες δεν πρέπει να επιλεγούν και πάλι.

Θεωρία ή πράξη; Πτυχία ή εμπειρία; Μέσα ή έξω από την τάξη; Θα ήθελα το σχολικό σύμβουλο να παίρνει πρωτοβουλίες και να λύνει προβλήματα, δίνοντας ο ίδιος το παράδειγμα. Να διαχειριστεί την τάξη σε συνθήκες in vivo, όπως σημειώθηκε παραπάνω και όχι να δίνει γενικές οδηγίες και ευχολόγια. Να οργανώνει τους εκπαιδευτικούς του ώστε να αναδειχθεί η πολύτιμη εμπειρία που υπάρχει από κάτω. Και φυσικά θα ήθελα το δάσκαλο να δοκιμάζεται σε νέα πράγματα, τόσο θεωρητικά (είναι επιστήμονας όχι εμπειροτέχνης) όσο και πρακτικά. Να ανοιχτούμε στους κριτικούς φίλους της δουλειάς μας, να αναπτύξουμε εταιρικά σχήματα διδασκαλίας και να κάνουμε δημόσιο απολογισμό μεταξύ των συναδέλφων μας για τις μεθόδους, τα μέσα και τα υλικά της δουλειάς μας. Με αναγκαστική διδακτική παρουσία των πρώτων και αναγκαστική επιμόρφωση των τελευταίων. Αυτό δεν απαιτεί μεγάλη επένδυση, αλλά αλλαγή στο πλαίσιο λειτουργίας της εκπαίδευσης. Πόσοι από εμάς είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Πρόσφατα ΕΛΜΕ κατηγορούσε Σχολ. Σύμβουλο που ζητούσε να μπαίνει στις τάξεις να παρακολουθεί διδασκαλίες. Στα 20 χρόνια της δουλειάς μου δεν μπήκε στην τάξη μου κανένας. Γιατί δεν ήρθε κανείς από τους Σχολ. Συμβούλους ; Σε μεγάλο βαθμό οι περισσότεροι αδυνατούμε να κατανοήσουμε ότι πολλά από αυτά που κάναμε ή κάνουμε είναι ξεπερασμένα. Καληνύχτα Ελλάδα, αυτή η χώρα δε σώζεται με τίποτα.

@ Διογένης , δηλαδή όλη αυτή η κόπωση που μας περιγράφετε και το ξενύχτι για τις νέες διδακτικές μεθοδολογίες γίνεται... έξω από την τάξη ; 'Η με την επίσκεψη για 1 διδακτική ώρα όπου κρίνετε τους συναδέλφους . Όχι κύριοι σύμβουλοι, ορισμένοι δεν έχετε διδάξει ΚΑΝ τα "νέα" σχολικά εγχειρίδια που ήρθαν το 2004, έχετε μείνει στα παλιά "Η Γλώσσα μου" κτλ, να μπείτε στην τάξη, μαζί με τα ΔΕΠΠΥ, τα μεταναστόπουλα, τα παιδιά που δεν έχουν να φάνε στο διάλειμμα, τα παιδιά τα παραμελημένα, τα υπερκινητικά, τα παιδιά στο φάσμα, όλα αυτά που με στόμφο μας παροτρύνετε να "δουλέψουμε εξατομικευμένα", που ΜΙΣΗ φορά δεν βγήκατε επίσημα να πείτε τους πολλαπλούς ρόλους των εκπαιδευτικών στην τάξη (δάσκαλοι, ψυχολόγοι , συμβουλευτικοί γονέων, τεχνικοί, γραμματείς, παιδοφύλακες, πρώτες βοήθειες, καθαριστές, φωτοτυπάδες), μαζί με τον κάθε γονέα με το μακρύ του και το κόντο του (πολλά βάζεις, λίγα βάζεις, μπροστά είσαι, πίσω έμεινες, είσαι χαλαρός και σε καβαλούν τα παιδιά, είσαι πολύ αυστηρός, θα σε καταγγείλω γιατί χάνουμε μάθημα για πρόβες κτλ).Oχι από έδρας ! Ναι κύριε Διονύση είναι In vivo το σωστό, εσείς ως σωστός σχολικός σύμβουλος και άνθρωπος της τάξης όπως μας αποκαλύπτετε φαντάζομαι δεν κρεμόσασταν από μισό ορθογραφικό λάθος για να μειώσετε τον συλλογισμό του συνομιλητή σας, έτσι δεν είναι ;

Θα ήταν χρήσιμο να καταθέσουν οι σχολική σύμβουλοι το "πόθεν έσχες" τους στην εκπαίδευση. Πού υπηρέτησαν, πότε, και από πότε έχουν να μπουν στην τάξη, με ποια βιβλία δίδαξαν.
Αυτό που δεν δίδαξες, δεν το ξέρεις!
Όσο για το ακομμάτιστο αμφίβολο!

Επιτέλους, ας γίνει κάτι με τον ΑΣΕΠ για να εξακριβωθεί ποιος μπορεί και ξέρει αυτό που κάνει, είτε σχολικός σύμβουλος, είτε διευθυντής εκπαίδευσης, είτε διευθυντής σχολείου. Ενδιαφέρει την πολιτεία η αποτελεσματικότητα του έργου;

Ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας για να κρατήσει το χαρακτηρισμό του πτητικά ικανού πρέπει να κάνει κάποιες ώρες πτήσης το χρόνο. Λέγεται ότι ενδεχομένως να έχουμε σχολικούς συμβούλους που δεν έχουν κάνει ούτε μια ώρα μάθημα στα χρόνια της θητείας τους, πόσο μάλλον να αναλάβουν μια τάξη για έστω μια εβδομάδα το χρόνο για να δώσουν στους δασκάλους τους μια συνολικότερη εικόνα. Προφανώς η απόκτηση γνώσεων, οι σπουδές (τις οποίες κάνουν και πολλοί δάσκαλοι που παραμένουν στις τάξεις τους) και όλα τα σχετικά είναι σημαντικά, όμως πρέπει να αναδειχτεί πιο ενεργή η εμπλοκή τους στη διδακτική διαδικασία. Περισσότεροι σχολικοί σύμβουλοι με λιγότερα σχολεία να αντιστοιχούν στον καθένα, ουσιαστική μοριοδότηση και ΑΝΑΓΚΗ να προβλεφτεί νομοθετικά η εμπλοκή τους στη διδακτική λειτουργία των σχολείων, κάτι που αναφέρεται στο καθηκοντολόγιο, αλλά τόσο γενικά, ώστε να αρκεί μια επίσκεψη το χρόνο σε ένα σχολείο για να θεωρηθεί ότι καλύπτεται το τυπικό μέρος.

Κύριε/κυρία In vino (!!!) αν κατάλαβα καλά η γνώση δεν είναι σαν το κρασί που όσο μένει στην αποθήκη γίνεται καλύτερο ;
Ανακουφίστηκα πάντως γιατί έμαθα όπως γράφετε ότι οι διδακτικές μεθοδολογίες, οι στρατηγικές, κτλ. μαθαίνονται εμπειρικά με την πάροδο του χρόνου, χωρίς σπουδές, χωρίς κόπο, χωρίς ξενύχτια, χωρίς αγωνίες και απομόνωση από φίλους και την οικογένεια πολλές φορές, γιατί κάτι ψεύτες άλλα μου λέγανε.

Κάλιο αργά παρά ποτέ. Μένουμε λοιπόν στο λόγο του Υπουργού για κρίσεις την άνοιξη. Η εκπαίδευση δεν αντέχει άλλα πισωγυρίσματα σε αυτό το θέμα!

Όπως ακριβώς έγινε και με την επιλογή των Περιφερειακών Διευθυντών και την ψηφοφορία για τους διευθυντές σχολικών μονάδων, δηλαδή "μακριά από μεροληπτικές πελατειακές ή κομματικές πρακτικές". Αν περιμένουμε αξιοκρατία από εσάς που με το που αναλάβατε την εξουσία δείξατε πως έχετε πάρει διαζύγιο από κάθε έννοια αξιοκρατίας, σωθήκαμε!!!

Η θητεία των σχολικών συμβούλων δεν γίνεται να είναι αιώνια. Μετά από δύο διαδοχικές θα έπρεπε να γυρίζουν στις τάξεις για μία τετραετία, ώστε να αποκτούν εκ νεου In vino γνώση και άποψη για τις μεθοδολογίες, τις στρατηγικές, τα εγχειρίδια, τα προβλήματα στις τάξεις κτλ. Υπάρχουν σύμβουλοι που έχουν να διδάξουν από το 2000 ! Πώς μπορεί αυτός να καθοδηγήσει διδακτικά, παιδαγωγικά , για θέματα συμπεριφορών, προβλημάτων κτλ έχοντας μείνει στην τάξη του 1990 ;

Αν ένας θεσμός έμεινε όσο γινόταν μακριά από κομματικές και πελατειακές σχέσεις ήταν ο θεσμός του Σχολικού Συμβούλου.
Και δεν καταλαβαίνω δηλαδή, πώς έχει διαπιστωθεί, πως ο θεσμός έχει προβλήματα και πρέπει να αναμορφωθεί. Ποιος το λέει δηλ ,αυτοί που είναι κατά της αριστείας, επειδή τα πιο προσοντούχα στελέχη της εκπαίδευσης είναι σχολικοί σύμβουλοι;

Λύσεις ψάχνουμε όταν υπάρχουν αδιέξοδα, εδώ ποιο είναι τελικά το πρόβλημα;