Έκανε ένα σχολείο παραμυθένιο
Δημοσίευση: 19/09/2018
Τελευταία Ενημέρωση: 02/11/2018, 09:25
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS
Όταν η έμπνευση γίνεται δημιουργία…
Αντικρίζοντας κάποιος το 2ο Δ.Σ. Ιστιαίας για πρώτη φορά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να φανταστεί ότι αυτό το άσχημο εξωτερικά κτήριο κρύβει στο εσωτερικό του έναν παραμυθένιο κόσμο. Αιτία για αυτό είναι οι πολύχρωμες και ευφάνταστες τοιχογραφίες που στολίζουν όλους σχεδόν τους τοίχους του.
Πίσω από όλα αυτά «κρύβεται» η κ Φαίη Βαμβούρη, η οποία υπηρετεί ως Υποδιευθύντρια, καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής στο σχολείο. Τον ελεύθερο χρόνο της και κάποιες φορές με την βοήθεια των μικρών μαθητών ξεδιπλώνει το δημιουργικό της ταλέντο, μετατρέποντας τους τοίχους του σχολείου σε ένα παραμύθι. Ένα παραμύθι που δεν έχει αρχή και τέλος, ένα παραμύθι το οποίο συνεχώς εξελίσσεται ακολουθώντας απλά την δημιουργική φαντασία του καλλιτέχνη.
Τα έργα της κ Βαμβούρη κρύβουν μια αμέριστη αγάπη και τρυφερότητα για τα παιδιά και δείχνουν ένα ακούραστο πνεύμα και μια καλλιτεχνική φύση. Αν και σε δεύτερη ανάγνωση κάποιος μπορεί να διακρίνει και μια έντονη ανάγκη να ομορφύνει ο εσωτερικός χώρος και να καλυφθούν οι ατέλειες και ζημιές ενός φθαρμένου σχεδόν εγκαταλειμμένου σχολείου, δίνοντας έτσι στους μαθητές και στους διδάσκοντες την δυνατότητα να λειτουργούν σε ένα φιλικό και όχι αποστειρωμένο και παραμελημένο περιβάλλον.
Και εκεί ακριβώς βρίσκεται και η αξία των έργων της κ. Βαμβούρη, μια αέναη προσπάθεια να βελτιώσει την αισθητική ενός χώρου ο οποίος από την φύση του διέπεται από δημιουργικότητα, ευαισθησία και μάθηση.
Νίκος Δαλαμάγγας
ΠΕ 86
(2ο Δ.Σ. ΙΣΤΙΑΙΑΣ)
Σχόλια (5)
Δασκάλους και καθηγητές. Μακάρι το υπουργείο παιδείας και οι υπόλοιποι συνάδελφοί τους να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, για να έχουμε σχολεία πρότυπους χώρους για μάθηση.
Δεν είναι όλα θέμα χρημάτων, χρειάζονται φυσικά όπως και διορισμοί μονιμου προσωπικού και άλλα πολλά, αλλά να στηρίξουν όλοι οι γονείς και οι καθηγητές και το υπουργείο παρόμοιες πρωτοβουλίες στα σχολεία μας.
Είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο που στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα υπάρχουν εμπνευσμένοι και έμπλεοι καινοτόμων δράσεων δάσκαλοι, προς όφελος των παιδιών μας, της ελπίδας της πατρίδας μας.
Θα ήθελα όμως εδώ και προς αποκατάσταση της αλήθειας των γεγονότων, να επισημάνω ότι η τέταρτη από το τέλος ζωγραφιά με θέμα: «το δάσος την άνοιξη» έγινε (εξάλλου φαίνεται και η διαφορά τεχνοτροπίας) το σχολικό έτος 2013-2014 και είναι δημιούργημα της τότε Υποδιευθύντριας, Τσελίκα Χριστούλας.
Η συγκεκριμένη ζωγραφιά είναι μέρος Διασχολικού Περιβαλλοντικού Προγράμματος με τίτλο: «Μαθαίνω, Αισθάνομαι, Δημιουργώ… στο Δάσος.», που υλοποιήθηκε από την Ε’ τάξη του Σχολείου σε συνεργασία με την Στ’ τάξη του Δημ. Σχολείου Αγίου Λ. Αιδηψού, με συντονίστρια του προγράμματος την προαναφερθείσα δασκάλα. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα έτυχε πανελλήνιας διάκρισης.
Απλά γαρ εστί της αληθείας έπη.
Γονιός που το παιδί του συμμετείχε στο πρόγραμμα
Συγχαρητήρια για την πραγματική αγάπη σας για το σχολείο.
Εάν όλοι ακολουθούσαν το παράδειγμά σας θα ήμασταν πολύ καλύτεροι άνθρωποι και εμείς και τα παιδιά μας.
Συνεχίστε να αγωνίζεστε και να ξέρετε ότι δεν είστε μόνη σας. Είμαστε κάποιοι που μεγαλώσαμε στα σχολεία και τα θεωρούμε σπίτια μας. Εύγε.
ΧΙΛΙΑ ΜΠΡΑΒΟ !!!
Είναι πολύ σπουδαίο όταν κάποιος έχει το μεράκι και την έμπνευση για δημιουργία!Και μάλιστα γίνεται ακόμη πιο σημαντικό όταν αυτό το συναντάμε στο χώρο της Εκπαίδευσης.
Θα ήθελα όμως να επισημάνω πως διαβάζοντας το άρθρο και βλέποντας τις ζωγραφιές, η τέταρτη από το τέλος ζωγραφιά με τίτλο:"το δάσος την άνοιξη"είναι δική μου και έγινε προγενέστερα των υπολοίπων και στα πλαίσια Περιβαλλοντικού προγράμματος στο οποίο ήμουν Υπεύθυνη. (το σχ. έτος 2013-14).Επομένως θα έπρεπε να εξαιρεθεί διότι αν κατάλαβα καλά, το άρθρο ήταν αφιερωμένο στην κ. Βαμβούρη.
Ευχαριστώ το γονιό που σε προηγούμενο άρθρο βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Είναι ακριβώς όπως τα λέει.
Επίσης και η πρώτη ζωγραφιά (αυτή με την ετικέτα) ανήκει σε γνωστή ζωγράφο της περιοχής μας, την κ. Σόφη Μαυρίδη