Είναι αδύνατον κάποιος να είναι "ειδικός" σε πάνω από ένα ή δύο πεδία ενός γνωστικού αντικειμένου άρα κάποιο άλλο κίνητρο υπάρχει, εκτός από προφανείς περιπτώσεις με σημαντική συμβολή που είναι ελάχιστες και διεθνώς γνωστές και πιθανότατα δε θα θέσουν υποψηφιότητα για μια θέση σε ένα ελληνικό ΑΕΙ.

Κάποιος επιλέγει να ασχοληθεί με 5 υποπεδία, επειδή έτσι αυξάνεται ο αριθμός των δημοσιεύσεων με πολλαπλούς συνεργάτες. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, τα μέλη ΔΕΠ έχουν συμφέρον να εντρυφήσουν για πολλά χρόνια σε μια περιοχή εάν θέλουν να έχουν ερευνητική συνεισφορά.

Μία λύση το γνωστικό αντικείμενο να μην υπερβαίνει τις 7 λέξεις, και να μην υπάρχει η λέξη έμφαση. Τότε όλα λύνονται !!!!

Κάτι ακόμα: έστω ότι το έργο ενός ερευνητή είναι πολυσχιδές, δηλαδή κάνει καινοτόμα έρευνα σε διάφορους τομείς. Αυτό σημαίνει ότι το έργο του διασπάται σε διάφορα επιστημονικά αντικείμενα του κλάδου του, έστω 5 υποπεδία. Αυτός λοιπόν θα έχει h-index πέντε φορές μικρότερο (απλούστατα επειδή δεν θα μπορεί καν να κάνει αυτοαναφορές των σημαντικών του έργων και όσοι κάνουν αναφορά σε αυτόν θα κάνουν μόνο τις δημοσιεύσεις του συγκεκριμένου υποπεδίου) από τον άλλον που ασχολείται αποκλειστικά και μονομερώς με ένα πολύ συγκεκριμένο αντικείμενο επάνω στο οποίο κτίζει ένα γνωστικό αντικείμενο το οποίο όμως μπορεί να αφορά στο 5% της ύλης ενός μαθήματος. Άρα το h-index είναι τελείως παραπλανητικό ως δείκτης όπως σωστά αναφέρθηκε και σίγουρα δεν μπορεί να συγκριθεί ως μέτρο σύγκρισεις διαφορετικών επιστημονικών αντικειμένων.

Στη σημερινή εποχή λίγο δύσκολο κάποιος να κάνει εξαιρετική έρευνα για πάνω από δέκα χρόνια, ξεκινώντας από το διδακτορικό, και να έχει ελάχιστες αναφορές. Όταν κάποιος έχει 1000 αναφορές με χαμηλό h-index (h<30) σημαίνει ότι σε όλη την πορεία του έχει κάνει μόνο 3-4 εργασίες που έχουν απήχηση, πιθανότατα βιβλιογραφικές, ή εργασίες σε αντικείμενα που πλέον δεν έχουν αναφορά σε σύγχρονη έρευνα.

Γι'αυτό και ο δείκτης χρησιμοποιείται σαν μέτρο σύγκρισης. Αλλά φυσικά σημασία έχει και πόσες από τις ετεροαναφορές είναι θετικές και χτίζουν πάνω σε προτεινόμενες μεθόδους. Συχνά βιβλιογραφικές εργασίες επισκόπησης (reviews, surveys) λαμβάνουν πολλές αναφορές χωρίς να είναι καινοτόμες.

Μια επιτροπή μπορεί να αξιολογήσει ποιοτικά κάθε ερευνητή γιατί επιλέγονται με βάση τη συνάφεια του αντικειμένου, άλλωστε στην Ελλάδα σχεδόν πάντα μόνο Έλληνες εκλέγονται σε θέσεις μελών ΔΕΠ, σε αντίθεση με άλλες χώρες.

@Γενικώς για H-INDEX και αξιολόγηση
Η ουσία σε μια εκλογή μέλους ΔΕΠ είναι τα ερευνητικά του αποτελέσματα. Δηλαδή πόσο
καινοτόμα είναι και τι καινούργιο φέρουν στην επιστήμη. Γιαυτό υπάρχει η Εισηγητική
Επιτροπή. Όταν λοιπόν μια εισηγητική έκθεση βασίζεται σε βιβλιογραφικά επιχειρήματα
τότε προφανώς τα μέλη της δεν είναι σε θέση να καταλάβουν το έργο των υποψηφίων ή
δεν μπήκαν στον κόπο να ασχοληθούν. Προσέξτε όταν μία εργασία έχει αναφορές έχει
σημασία και από ποιόν γίνονται οι αναφορές. Αυτό δεν καταγράφεται όπως και πολλά άλλα.

Για όσους δεν ξέρουν, αν ο h-index είναι 10 σημαίνει ότι υπάρχουν 10 εργασίες με τουλάχιστον
10 αναφορές. Στην ουσία είναι ένας δείκτης του πόσο ομοιόμορφη είναι η απήχηση του έργου
κάποιου δηλ, οι αναφορές που έχει κάθε εργασία είναι κοντά στο μέσο όρο των αναφορών που
έχεις συνολικά. π.χ. μπορείς να έχεις δυο ερευνητές, με 10 εργασίες και ο ένας να έχει 100 αναφορές με
h-index 10 και ο άλλος 1000 αναφορές με h-index 5.

Το impact factor ενός περιοδικού ή ενός συνεδρίου δεν έχει άμεση σχέση με την ποιότητα κάθε ερευνητή ξεχωριστά. Συνήθως πλέον στις δημοσιεύσεις συμμετέχουν πολλοί συγγραφείς (4, 5 ή 6) γιατί τα ερευνητικά έργα είναι περίπλοκα. Αν κάποιος έχει συμμετοχή σε σημαντικές δημοσιεύσεις δε σημαίνει ότι ο ίδιος πιστώνεται την επιτυχία ή ότι θα έχει τα προσόντα για να κάνει ακαδημαϊκή πορεία, τελικά χρειάζονται πολλά χρόνια για να φανεί αν κάποιος ξεχωρίζει σε σχέση με τους δεκάδες άλλους.

Το θέμα είναι πως δεν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες για ολους άρα η αξιολόγηση πρέπει να ξεκινάει από την αρχή με τα ίδια κριτήρια.

Η αξιολόγηση ενός μέλους ΔΕΠ σαφώς και πρέπει να βασίζεται κυρίως στην ερευνητική του επάρκεια, η οποία ερευνητική επάρκεια αποδεικνύεται με δύο κυριώς τρόπους; 1) με τον αριθμό των ερευνητικών του εργασιών που έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά πολύ υψηλού σχετικού impact factor ( το σχετικό αναφέρεται στο επιστημονικό πεδίο των περιοδικών. Βλέπε σχετικές κατατάξεις περιοδικών στο scopus) και 2) από το σχετικό δείκτη απήχησης scopus H-INDEX.
Επίσης για καινούργια μέλη ΔΕΠ θα πρέπει, ανάλογα με τη βαθμίδα, το μέλος ΔΕΠ που θα εκλέγεται να ικανοποιεί τις δύο παραπάνω απαιτήσεις σε υψηλότερο βαθμό από τον μέσο όρο των μελών ΔΕΠ του αντίστοιχου Τμήματος της αντίστοιχης βαθμίδας. Το ίδιο θα ισχύει βέβαια και για τα υπηρετούντα μέλη ΔΕΠ που ζητούν την εξέλιξή τους. Στη βαθμίδα του Καθηγητή, για όσα μέλη ΔΕΠ δεν ικανοποιούν τις δύο παραπάνω απαιτήσεις για την έρευνα (δηλαδή δεν ξεπερνούν τον μέσο όρο), να δίνεται ένα χρονικό διάστημα π.χ. 3 ετών για να επιτύχουν τις συγκεκριμένες απαιτήσεις, διαφορετικά θα υπάρχει μείωση μισθού.

Η άναρχη ανάπτυξη των σχολών ΑΕΙ στερεί από την Ελλάδα τη δυνατότητα αναδιοργάνωσης της Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Το να περιφέρονται οι διδάκτορες σαν συμβασιούχοι (παλιότερα ΠΔ.407/80) τώρα ως ακαδημαϊκοί υπότροφοι για να καλύπτουν απλώς διοικητικές ή διδακτικές ανάγκες δεν έχει κανένα όφελος.

Στη συγκεκριμένη περιοχή έρευνας (Οπτικά Δίκτυα), που είναι εφαρμοσμένη όχι θεωρητική, βλέπεις πολλά καλά βιογραφικά όμως το θέμα είναι ποιος σημαντικός ερευνητής θα επιδιώκει να γίνει καθηγητής στη Λαμία;

Μην κρυβόμαστε πίσω από τα κλειστά εκλεκτορικά, χρειάζεται να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες ώστε να συγκεντρωθεί μια κρίσιμη μάζα υποψηφίων και από αυτή να επιλεγούν οι 5 ή 6 καλύτεροι ώστε να γίνει μια επιλογή με μέλλον για το Πανεπιστήμιο.

Το να διορίζονται σε θέσεις μελών ΔΕΠ μέλη ΕΔΙΠ ή ΕΤΕΠ με διδακτορικό ή διδάκτορες που έχουν λάβει πτυχίο-μεταπτυχιακό-διδακτορικό στην Ελλάδα μακροπρόθεσμα δεν συμβάλει στην εξωστρέφεια των ΑΕΙ.

O Terence Tao (Fields Metal, 2006) είχε τότε περίπου 900 citations ενώ τώρα έχει πάνω από 75.000.

Κάθε φορά συγκρίνουμε επιστήμονες που ανήκουν στο ίδιο πεδίο και είναι στην ίδια φάση της καριέρας τους. Σε κάθε χώρο (πχ. Κοινωνικές και Νομικές Σπουδές) γνωρίζουν ποια είναι τα κριτήρια για την αξιολογηση ενός επιστήμονα και δεν μένουν μόνον σε ένα δείκτη.

Για τις θέσεις μελών ΔΕΠ στον χώρο της Πληροφορικής, είναι σίγουρο ότι υπάρχουν υποψήφιοι με ίδια ή καλύτερα προσόντα από διδακτορικούς πρωην ΕΤΕΠ και ΕΔΙΠ που συνήθως επιλέγουν τα εκλεκτορικά στην Ελλάδα.

@ Παραπληροφόρηση

Πρώτα πρέπει να φτιαχτεί η δομή των ΑΕΙ και μετά να προκηρύσσονται νέες θέσεις. Δεν μπορεί να αναπτυχθεί η έρευνα και η ποιότητα διδασκαλίας όταν οι θέσεις δίνονται σε μη βιώσιμα τμήματα, διασκορπισμένα σε κάθε νομό.

Πρέπει να σταματήσει η υπερπαραγωγή διδακτορικών στην Ελλάδα από τη στιγμή που δεν απορροφώνται ούτε από τη βιομηχανία ούτε από το ακαδημαϊκό σύστημα. Το διδακτορικό δεν είναι απλώς ένας τίτλος σπουδών, όπως ένα μεταπτυχιακό, έχει διάρκεια συνήθως 4 ή 5 χρόνια και απαιτούνται σημαντικοί πόροι από τα ΑΕΙ για την υποστήριξη των νέων ερευνητών.

Δεν μπορεί τα διδακτορικά να αποτελούν απλώς ένα προσον για μοριοδότηση για τον διορισμό.

Άρα πρέπει να αξιολογηθούν οι ΥΔ και να υποστηριχθούν μέσω υποτροφιών (πχ. ΙΚΥ) κάθε χρόνο οι 400-500 που θα είναι ικανοί να προχωρήσουν σε έρευνα μετέπειτα.

@ Η-ΙΝDEX
04 Ιουλ 2020 10:40

Προφανώς το πεδίο πx Φυσική, Βιολογία, Πληροφορική παίζει ρόλο στην απήχηση της έρευνας. Αν δείτε όμως τις δημοσιεύσεις και τα h-index των συναδέλφων της επίκουρων στο ίδιο τμήμα θα διαπιστώσετε ότι έχουν 3-4 φορές περισσότερες δημοσιεύσεις και 2-3 φορές μεγαλύτερο h-index. Ούτε αυτό σημαίνει κάτι;

Το επιχείρημά σας έχει πρόβλημα στο ότι δεν λάμβάνει υπ' όψην την χρονική εξέλιξη: ποιό ήταν το h-index των καθηγητών του ΕΚΠΑ όταν πρωτοπροσλήφθηκαν; Με τη λογικής σας οι νέοι επιστήμονες και οι λιγότερο δημοφιλείς επιστημονικές περιοχές πρέπει να εκλείψουν. Υπάρχει παράδειγμα κατόχου μεταλίου Fields (το νόμπελ των μαθηματικών) με  h-index=6 την ημέρα της βράβευσής του (Ngo Bau Chao). Η υπεραπλούστευση των πραγμάτων είναι απλά λαϊκισμός.

Κάποιος που παραπληροφορεί είτε το κάνει επίτηδες είτε δεν γνωρίζει τι σημαίνει έρευνα και διαδικασίες εκλογής σε Πανεπιστήμιο....

(α) Έρευνα: Φυσικά και είναι επιθυμητό ένας νέος Επίκουρος Καθηγητής να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο H-index. Προφανώς το H-index είναι σημαντικό αλλά δεν είναι το μοναδικό κριτήριο αξιολόγησης ενός ερευνητή-μέλους ΔΕΠ (αλλιώς τις εκλογές θα τις έκανε υπάλληλος του ΑΣΕΠ). Όποιοι το επικαλούνται συνεχώς είναι άσχετοι με έρευνα.
(β) Διαδικασίες εκλογής σε Πανεπιστήμιο: Σημασία έχει κυρίως ποιοι είναι συνυποψήφιοι για μια συγκεκριμένη θέση, δηλαδή αν αδικήθηκε κάποιος και πήρε τη θέση η κυρία Μπαζιάνα ενώ δεν έπρεπε. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή υπάρχουν εκατοντάδες πολύ καλοί ερευνητές που δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν μέλη ΔΕΠ σε Πανεπιστήμιο. Είναι άλλο κάποιος να έχει πολλά προσόντα, και άλλο να κερδίζει/χάνει μια θέση...

Και ναι ΔΕΝ μας ενδιαφέρει τι κάνει η συγκεκριμένη κυρία. Όμως το ίδιο έπρεπε να πούμε όταν εμφανίστηκαν τα fake news σχετικά με το ότι διορίστηκε καθηγήτρια στο ΕΚΠΑ και άλλα 3-4 Πανεπιστήμια, ότι πήρε χωρίς να το αξίζει θέσεις διδάσκοντα 407/80 σε Κοζάνη και Θεσσαλία, και άλλα ωραία... Τότε απλώς συμφωνούσαμε με τα fake news... (και πιαστήκαμε κορόιδα).

Πρωτόκολλα Πρόσβασης και Αρχιτεκτονικές σε Οπτικά Δίκτυα είναι αρκετά γενικός σαν τίτλος, λογικά θα υπάρχουν τουλάχιστον 100 νέοι επιστήμονες μόνο στην Ελλάδα με παραπλήσιο ερευνητικό ενδιαφέρον.

Στον χώρο της Πληροφορικής και των Τηλεπικοινωνιών υπάρχουν πλέον αρκετοί ερευνητές, ακόμα και σε θεωρητικά πεδία, αλλά δεν υπαρχουν ερευνητικές ομάδες με παγκόσμια απήχηση ώστε να προκύψουν νέοι καθηγητές με διεθνή παρουσία. Οι καλύτεροι απόφοιτοι, όπως και άλλων μικρών βαλκανικών χωρών, πηγαίνουν στο εξωτερικό για διδακτορικές σπουδές. Ούτε βιομηχανία με επενδύσεις σε έρευνα άρα καταλήγουμε σε διδακτορικά χωρίς νόημα, μόνο για να παράγονται δημοσιεύσεις μικρής σημασίας.

Το θέμα είναι αν χρειαζόμαστε όχι μόνο τη συγκεκριμένη θέση επίκουρου αλλά δύο τμήματα Πληροφορικής στη Λαμία (τμ. Πληροφορικής και τμ. Πληροφορικής με εφαρμογές στη Βιοϊατρική), με όλο το προσωπικό, και να μετακινούνται κάθε χρόνο +100 φοιτητές γιατί θα κάνουν αίτηση μετεγγραφής προς άλλα τμήματα.

Το h-index έχει τεράστιες διαφορές από επιστημονικό πεδίο σε επιστημονικό πεδίο. Δεν μπορεί να θεωρείται το h-index γενικό αντικειμενικό μέτρο. Αν μια επιστήμη είναι νέα ή ένα πεδίο έρευνας πολύ νέο με αυτό είναι λογικό να ασχολούνται π.χ. 5-10 επιστήμονες σε όλο τον κόσμο. Αν μιλάμε για θέματα παρωχημένα, οι αντίστοιχοι επιστήμονες μπορεί να είναι 10000. Ποιος θα έχει μεγαλύτερο h-index?
Αλλού είναι το θέμα: συγκρίνετε απλά το γνωστικό αντικείμενο της θέση με τον τίτλο της διδακτορικής διατριβής και μετά πείτε μου τι διαφορά θα είχε αν είχε h-index=0.

Προφανώς στη σημερινή εποχή είναι απίθανο κάποιος να έχει σημαντικό ερευνητικό έργο αλλά ταυτόχρονα εξαιρετικά χαμηλή απήχηση (αναφορές και ιδίως ετεροαναφορές). Αν μετά από 20 χρόνια έρευνας, ξεκινώντας από το διδακτορικό και μετέπειτα ως νέος ερευνητής, ένα μέλος ΔΕΠ έχει γίνει καθηγητής και έχει ελάχιστες αναφορές είτε δεν ασχολείται με ένα αναπτυσσόμενο πεδίο της επιστήμης του είτε δε δημοσιεύει ούτε μία εργασία κάθε χρόνο.

Το πιο σημαντικό φυσικά είναι πόσες ΘΕΤΙΚΕΣ αναφορές έχει ένας καθηγητής στο έργο του, όχι απλώς αναφορές που είναι μέρος της υποχρεωτικής βιβλιογραφικής ανασκόπησης σε κάθε νέα εργασία.

Κατόπιν, αν άλλοι ερευνητές χρησιμοποιούν και επεκτείνουν κάποια πρότασή του ή απλώς κάνουν μια τυπική αναφορά στην γενική βιβλιογραφία, χωρίς να την αξιοποιούν περαιτέρω.

Τέλος, διαχρονική επιτυχία στην έρευνα είναι η δημιουργία μιας ερευνητικής ομάδας από την οποία έχουν προκύψει νέοι αξιόλογοι ακαδημαϊκοί, ώστε να μην περιορίζονται τα ΑΕΙ σε απονομή διδακτορικών τίτλων χωρίς συνέχεια. Δεν μπορούν να γίνουν διευθυντές εργαστηρίου όλοι οι νέοι διδάκτορες και αυτό θα πρέπει να είναι κριτήριο για την επιλογή μονίμων μελών ΔΕΠ.

h-index ορίζεται από πόσες (h) ερευνητικές εργασίες, σε συνέδρια ή περιοδικά με αξιολογική κρίση, έχουν τουλάχιστον (h) αναφορές. Πάρα πολλοί έχουν εκλεγεί σε θέσεις μελών ΔΕΠ με αρκετά χαμηλό δείκτη, ακόμα και κάτω από 3 ή 4.

@ Observator
03 Ιουλ 2020 14:00

O h-index δεν αξιολογεί το ερευνητικό έργο ενός ερευνητή, αλλά μόνο την απήχηση.

@Observator

Όταν δεν έχεις επιστημονική διεθνή απήχηση είσαι ένας απλός καθηγητής. Το συνολικό h-index των καθηγητών κατατάσσει ένα πανεπιστήμιο στο διεθνή χώρο.
Το τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΠΑ κατατάσσεται στα 50 πρώτα πανεπιστήμια παγκοσμίως γιατί έχει καθηγητές με υψηλό h-index. Εκεί ούτε εγώ με h-index=5 μπορώ να διδάξω ούτε κάποιος με h-index=30.

Πρέπει να μπει ανώτατο όριο (20 έως 30%) στον αριθμό των καθηγητών που επιτρέπεται να έχουν πτυχίο και διδακτορικό από το ίδιο ίδρυμα στο οποίο υπηρετούν.

Όταν το 90% των μελών ΔΕΠ έχει διδακτορικό από ελληνικό πανεπιστήμιο και είναι ελληνικής ιθαγένειας δεν μπορούμε να μιλάμε για εξωστρέφεια. Επίσης, όλες οι σχολές τείνουν να επιλέγουν υποψηφίους από το ίδιο ίδρυμα ή και την ίδια σχολή, κάτι που περιορίζει ακόμα περισσότερο την ομάδα υποψηφίων.

Στην περίπτωση περιφερειακών πανεπιστημίων το φαινόμενο δεν είναι τόσο έντονο διότι δεν έχουν πολλούς ΥΔ αλλά σίγουρα υπάρχει και εκεί.

Γιατί εκνευρίζεστε Κε Οικονόμου; Δεν είναι ένας ανώνυμος υποψήφιος! Και πέρσι ενημερωθήκαμε .

Δεν έχω κανένα λόγο να υπερασπιστώ κανένα, αλλά το h-index έχει γίνει επικίνδυνη καραμέλα. Το h-index ΔΕΝ αποτελεί αξιόπιστο μέγεθος για νέους επιστήμονες ειδικά σε μη εργαστηριακές ειδικότητες λόγω του τυπικά μεγάλου χρόνου που απαιτείται από την υποβολή μέχρι τη δημοσίευση εργασιών. Πχ στα οικονομικά, στα μαθηματικά και στη θεωρητική φυσική ο μέσος όρος δημοσίευσης άρθρου στα καλύτερα περιοδικά είναι 1-2 χρόνια από την υποβολή. Άρα ένας νέος επιστήμονας με 4-5 άρθρα (υπάρχουν πολλά παραδείγματα επίκουρων καθηγητών στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου με τόσα άρθρα στις παραπάνω επιστημονικές περιοχές) είναι πιθανό να έχει h-index 4 ή μικρότερο. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα περιπτώσεων τέτοιων στο MIT και στο Princeton για παράδειγμα. Δεν υπονοώ ότι/αν θα μπορούσε και η συγκεκριμένη επιστήμων να προσληφθεί στα ιδρύματα αυτά. Απλά ότι το h-index δεν είναι για όλα τα επιστημονικά πεδία φερέγγυος μέτρο αρτιότητας και αριστείας.

O h-index δεν αξιολογεί το ερευνητικό έργο ενός ερευνητή, αλλά μόνο την απήχηση.

με h-index 4;

1. Η προκήρυξη πλήρωσης της θέσης Επίκουρου Καθηγητή στο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ έγινε στις 12-06-2019, (Αρ. Προκ. 14342/19/ΓΠ/12-06-2019, ΦΕΚ 1244/22-07-2019/τ. Γ΄), όταν ο σύντροφος της κ. Μπαζιάνα ήταν Πρωθυπουργός της χώρας, σύμπτωση;
2. Το γνωστικό αντικείμενο της θέσης ήταν «Επίπεδο Ελέγχου: Πρωτόκολλα Πολλαπλής Πρόσβασης και Αρχιτεκτονικές σε Οπτικά Δίκτυα».
3. Ο Τίτλος της Διδακτορικής Διατριβής της κ. Μπαζιάνα ήταν: "Αρχιτεκτονικές Ελέγχου και Τεχνικές Μετάδοσης για τη Βελτιστοποίηση της Απόδοσης Οπτικών WDM Δικτύων".
Διδακτορικό και Τίτλος Θέσης σε πλήρη Αρμονία.
4. Από το 2016 δίδασκε αυτοδύναμα στο Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ως διδακτικό προσωπικό βάσει του Π.Δ. 407.

Πολλοί έχουν γίνει μέλη ΔΕΠ (Λέκτορες ή Επίκουροι) με πολύ λιγότερα προσόντα, το θέμα είναι αν όντως η θέση στη Λαμία είναι απαραίτητο να υπάρχει.

Από το 1999 λειτουργεί τμήμα ΗΜΜΥ στον Βόλο, με ακριβώς το ίδιο αντικείμενο και πενταετές πρόγραμμα σπουδών, αρχικά ως τμήμα Μηχ. Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, ενταγμένο στην Πολυτεχνική Σχολή. Επίσης, λειτουργεί σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών στο πρώην ΤΕΙ Θεσσαλίας (Λάρισα), Μηχανικών Πληροφορικής Τ.Ε. (Λάρισα) με τμήματα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Πληροφορικής.

Επομένως, τα δύο τμήματα στη Λαμία, που δημιουργήθηκαν επειδή ιδρύθηκε ξεχωριστό Παν. Στερεάς Ελλάδας, πρέπει να μεταφερθούν είτε στη Λάρισα είτε στο Βόλο, και το προσωπικό να κατανεμηθεί στις αντίστοιχες σχολές.

Είναι παράλογο ένα περιφερειακό πανεπιστήμο να διατηρεί τμήματα σε 5 ή 6 περιοχές, δημιουργούνται ανυπέρβλητα εμπόδια στην ακαδημαϊκή οργάνωση και τεράστια επιβάρυνση στη διαχείριση.

δεν εχει h-index=4 αλλα h-index=3 με συνολικα 17 citations στο scopus (χωρις αυτοαναφορες).

...με h-index 4.

θα πρεπε να το γνωρίζαμε¨? ενδιαφέρει κανέναν εδω μέσα...Εγω θεωρώ ουτε εναν