Αξιότιμοι Κύριοι.
Ονομάζομαι Οδυσσέας Σαγρέδος και υπηρετώ στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Ανατολικής Αττικής, στο 3ο Δ. Σ. Διονύσου, ως εκπαιδευτικός μουσικής. Η εκπαίδευση είναι το μονοπάτι που οδηγεί τον κόσμο στον πολιτισμό και στην εξέλιξη.
Κάθε εκπαιδευτικός σαν Άτλαντας κρατάει στην πλάτη του τα βάρη του κόσμου σμιλεύοντας παράλληλα ψυχές, όπως μας λέει στο ποίημα του "Στον Δάσκαλο", ο Κωστής Παλαμάς.
Αισθάνθηκα την ανάγκη να μελοποιήσω αυτούς τους στίχους καθώς αποτελούν έναν ύμνο στην εκπαίδευση με διαχρονική αξία!
Ο κ. Βασίλης Λέκκας μας τίμησε με τη συμμετοχή του, ερμηνεύοντας το τραγούδι αυτό, μαζί με τη χορωδία του σχολείου μας.
Θα ήταν χαρά μας και τιμή μας να μοιραστούμε μαζί σας τη δημιουργία μας, η οποία αναρτήθηκε στον εξής σύνδεσμο:
https://www.youtube.com/watch?v=86zlpm94tiI [5]
Το διδακτικό προσωπικό του σχολείου μας αφιερώνει το έργο αυτό σε κάθε λειτουργό της εκπαίδευσης.
Σας ευχαριστώ
Με εκτίμηση Οδυσσέας Σαγρέδος
Σύνδεσμοι
[1] https://www.esos.gr/katigories/protobathmia-ekpaideysi-eidisis
[2] https://www.esos.gr/katigories/protobathmia-ekpaideysi-eidisis/eidisis-protovathmia-ekpaidefsi
[3] https://www.esos.gr/katigories/protobathmia-ekpaideysi-eidisis/nomothesia-protovathmia-ekpaidefsi
[4] https://www.esos.gr/katigories/protobathmia-ekpaideysi-eidisis/gnomodotis-protovathmia-ekpaidefsi
[5] https://www.youtube.com/watch?v=86zlpm94tiI
[6] https://www.esos.gr/comment/reply/69950/194426
Σχόλια (1)
Συνάδελφε Οδυσσέα,
Σε συγχαίρω για το εκπαιδευτικό σου ήθος που διαφαίνεται στο έργο που δημιούργησες και σε ευχαριστώ για τη γλυκιά ανάμνηση και τη συγκίνηση που μου προκάλεσες, μου θύμισες την ιερή μορφή του Δασκάλου μου που μοχθούσε σε πολύ δύσκολους καιρούς να μας μάθει γράμματα, να μορφώσει τα 42 παιδιά του χωριού, μόνος του και ταυτοχρόνως να συντηρεί το σχολείο, να το εξοπλίζει αναζητώντας μακρινούς πατριώτες-χορηγούς και να προσφέρει ενισχυτική διδασκαλία τα απογεύματα... Αν ζούσε σήμερα ο Παλαμάς, είμαι σίγουρος ότι δεν θα άλλαζε ούτε μία λέξη - τέτοιοι δάσκαλοι υπάρχουν και σήμερα - αφού στον χώρο μας το χθες και το σήμερα κοντεύουν να γίνουν συνώνυμα...