Φοβούνται οι εκπαιδευτικοί την αξιολόγηση; (ή αλλιώς «τέσσερις μύθοι προς κατάρριψη»)
Δημοσίευση: 05/05/2021
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS
Χρήστος Σουρουλής, Καθηγητής Πειραματικού ΓΕΛ Ρεθύμνου
Με τον νόμο 4692/2020 (άρθρα 33-36) και το ΦΕΚ Β΄ 140 (20/1/2021) το Υπουργείο Παιδείας επιχείρησε να δρομολογήσει τη λεγόμενη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων. Στην πολύ μεγάλη τους πλειοψηφία (γύρω στο 85%) και με την νομική κάλυψη των ομοσπονδιών ΟΛΜΕ και ΔΟΕ οι σύλλογοι εκπαιδευτικών, σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην αξιολόγηση.
"Οι εκπαιδευτικοί δεν αρνήθηκαν την αξιολόγηση γιατί την φοβούνται, αλλά για να σώσουν ό,τι μπορούν από αυτό που ονομάζουμε «δημόσιο σχολείο για όλα τα παιδιά»"
Για εμάς τους εκπαιδευτικούς, τουλάχιστον για τους περισσότερους, η επιλογή της άρνησης προκύπτει περίπου ως αυτονόητη. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να σκεφτούμε πως για ένα τμήμα της κοινής γνώμης η συγκεκριμένη στάση προκαλεί ερωτηματικά, ισχυρές αντιρρήσεις, ακόμα και εχθρότητα. Στο παρόν κείμενο θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε όσο το δυνατόν πιο συνοπτικά τους λόγους για τους οποίους η εκπαιδευτική κοινότητα αντιστέκεται σθεναρά στη συγκεκριμένη αξιολόγηση και να καταρρίψουμε κάποιους μύθους.
Η αξιολόγηση είναι μία. Είμαστε σίγουροι για αυτό;
Η αξιολόγηση δεν είναι κάτι αφηρημένο και γενικό. Εδώ μιλάμε για έναν συγκεκριμένο νόμο, επομένως όσοι εκφέρουν άποψη οφείλουν να γνωρίζουν τι προβλέπει. Από την πλευρά μας θα αναφερθούμε σε δύο παραδείγματα, χαρακτηριστικά της φιλοσοφίας του νόμου:
Παράδειγμα 1: Εάν ανατρέξει κανείς στο άρθρο 2 του σχετικού ΦΕΚ, θα διαβάσει μία σειρά από απαιτούμενες διαδικασίες τόσο χρονοβόρες και δεσμευτικές ανθρώπινων πόρων, που εύκολα θα αντιληφθεί πως, για να εφαρμοστούν όλα αυτά, το βασικό έργο του σχολείου – η μόρφωση των μαθητών – θα τεθεί αναπόφευκτα σε δεύτερη μοίρα. Έχουμε δηλαδή το παράδοξο η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου να γίνεται πιο σημαντική από το ίδιο το εκπαιδευτικό έργο. Έτσι όμως, το εκπαιδευτικό έργο χάνει την ποιότητά του. Αντί η αξιολόγηση να το αναβαθμίζει, το υπονομεύει.
Παράδειγμα 2: Στο άρθρο 35 του ν. 4692 προβλέπεται εξωτερική αξιολόγηση των σχολείων από τους Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου (πρώην Σύμβουλοι Εκπαίδευσης) και από την Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε. (Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση). Οι συγκεκριμένοι φορείς δεν βιώνουν την καθημερινότητα των σχολείων που θα αξιολογήσουν, ενώ συνήθως αρκούνται σε θεωρητικά παιδαγωγικά μοντέλα και θεωρίες. Η έκθεση που θα συντάξουν μοιραία θα βασίζεται σε επιφανειακά και ποσοτικά χαρακτηριστικά (π.χ. πόσα ‘’εκπαιδευτικά προγράμματα’’ θα εκτελεί το σχολείο, ανεξαρτήτως της ποιότητάς τους). Αυτό, όχι μόνο θα δίνει λάθος εικόνα για το σχολείο, αλλά μπορεί να αλλάξει και το ίδιο το σχολείο, αφού πιθανώς θα αναγκάσει τη διεύθυνση και τον σύλλογο διδασκόντων να δίνουν προτεραιότητα στο φαίνεσθαι και λιγότερο στην ουσία, που δυστυχώς συνήθως δεν «καταγράφεται» (όπως π.χ. να συζητήσεις ιδιαιτέρως με κάποιους μαθητές προβλήματα που τους απασχολούν και να τους βοηθήσεις να ενταχθούν στην κοινότητα του σχολείου).
Όλοι αξιολογούνται, γιατί όχι και οι εκπαιδευτικοί;
Επιτρέψτε μας, αλλά αυτό είναι ένα παραμύθι, με το οποίο καλό είναι να ξεμπερδεύουμε. Αξιολογούνται πράγματι όλοι, εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα; Όσοι το υποστηρίζουν αυτό ας καταθέσουν τα σχετικά στοιχεία.
Από την άλλη, ποιος είπε ότι οι εκπαιδευτικοί πήραν τη θέση εργασίας που έχουν επειδή κάποιος τους την χάρισε; Δεν συνιστούν αξιολογημένα προσόντα το πτυχίο, τα μεταπτυχιακά, τα σεμινάρια, η προϋπηρεσία, η επιτυχία στον ΑΣΕΠ, ακόμα και η επιτυχία στις πανελλήνιες; Οι εκπαιδευτικοί περνάνε αξιολόγηση πριν ακόμα διοριστούν. (Και η μορφή αυτής της αξιολόγησης είναι με τη σειρά της ένα άλλο, πολύ σημαντικό, κεφάλαιο).
Και φυσικά οι εκπαιδευτικοί περνάνε την καθημερινή αξιολόγηση στη σχολική τάξη από τους μαθητές τους και, εμμέσως, από τους γονείς αυτών. Αν δεν περάσεις αυτή την αξιολόγηση, δεν μπορείς να «σταθείς».
Η αξιολόγηση θα αποβάλει από την Εκπαίδευση τους «κακούς εκπαιδευτικούς».
Στον σχετικό νόμο δεν υπάρχει πρόβλεψη για απολύσεις εκπαιδευτικών που αξιολογούνται αρνητικά. Θα έπρεπε να υπάρχει; Θα απαντήσουμε εξετάζοντας το παρακάτω ερώτημα.
Η αξιολόγηση θα κάνει καλύτερους τους «κακούς εκπαιδευτικούς» και καλύτερα τα «κακά σχολεία».
Ξεκινώντας από το δεύτερο, τα «κακά» σχολεία, να επισημάνουμε ότι δεν προβλέπεται η οικονομική ενίσχυση των σχολείων που αντιμετωπίζουν σοβαρές υλικοτεχνικές υποδομές, ούτε η έγκαιρη στελέχωσή τους, αν αντιμετωπίζουν ελλείψεις εκπαιδευτικού προσωπικού. (Φαντάζομαι ότι με τον όρο «κακά σχολεία» αυτό εννοεί κάποιος). Τα σχολεία θα χωριστούν σε «καλά», «κακά» και «μέτρια», με το κράτος να επικυρώνει τις ανισότητες, αντί να βοηθά στην άμβλυνσή τους. Σε συνδυασμό με την ολοένα και χαμηλότερη δημόσια δαπάνη για την Παιδεία και με τη σοβαρά φημολογούμενη δυνατότητα των γονέων να εγγράψουν τα παιδιά τους σε σχολείο της επιλογής τους ανεξαρτήτως τόπου κατοικίας, κάποια σχολεία θα καταφέρουν (και με ιδιωτικές χορηγίες) να …μείνουν στον αφρό και άλλα θα υπάρχουν απλά για «παιδοφύλαξη». Κι εδώ που τα λέμε, αυτό είναι κάτι που ήδη συμβαίνει. Η αξιολόγηση, ειδικά σε περιφερειακές ενότητες με αντιθέσεις μεταξύ αστικών – αγροτικών περιοχών ή με τοπικές ιδιαιτερότητες, αναπόφευκτα θα μεγαλώσει τις αντιθέσεις και θα αυξήσει τη μαθητική διαρροή.
Αυτά τα φαινόμενα είναι έντονα σε χώρες που έχει εφαρμοστεί η συγκεκριμένη μορφή αξιολόγησης, με το Ηνωμένο Βασίλειο να είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, και υπάρχει πλέον ισχυρή αμφισβήτηση του συγκεκριμένου μοντέλου, ακόμα και από φιλελεύθερους πολιτικούς και διανοητές.
Πάμε τώρα στους «κακούς εκπαιδευτικούς». Καταρχάς τι συνιστά έναν «καλό εκπαιδευτικό» και τι έναν «κακό εκπαιδευτικό» είναι μία τεράστια συζήτηση, αλλά ας δεχτούμε ότι «κακός εκπαιδευτικός» είναι αυτός που δεν φροντίζει να μεταδώσει γνώσεις στους μαθητές, παραμελεί γενικά τα καθήκοντά του και ευθύνεται για τη δημιουργία αρνητικού κλίματος στην τάξη. Τέτοιοι εκπαιδευτικοί σίγουρα υπάρχουν, σίγουρα είναι λίγοι και σίγουρα θα βρουν τρόπο να «επιβιώσουν» της αξιολόγησης, είτε διατηρώντας καλές σχέσεις με τους αξιολογητές, είτε φροντίζοντας να κάνουν ένα καλό μάθημα όταν ο συντονιστής – επιθεωρητής τούς «τσεκάρει». Αντίθετα, ένας «καλός εκπαιδευτικός» που δεν νοιάζεται για τη μόστρα και την κολακεία μπορεί να βρεθεί σε …χαμηλότερη κατηγορία. Αυτά είναι πράγματα που έχουμε συναντήσει και στη ζωή μας, έτσι δεν είναι;
Για να απαντήσουμε και στο προηγούμενο ερώτημα, αν προβλέπονταν απολύσεις, μάλλον θα έχαναν τη δουλειά τους πολλοί αξιόλογοι εκπαιδευτικοί, ενώ το σχολείο θα μετατρεπόταν σε στίβο ανταγωνισμού και επιβίωσης, παρά σε ναό μάθησης. Και φυσικά, όταν υπάρχει εργασιακή ανασφάλεια για κάποιους, υπάρχει για όλους. Το είδαμε αυτό και με τα μνημόνια, όταν μερικοί έσπευδαν χαιρέκακα να πανηγυρίσουν για την …κατσίκα του γείτονα, μέχρι που χτύπησε και για αυτούς η καμπάνα.
Οι εκπαιδευτικοί λοιπόν δεν αρνήθηκαν την αξιολόγηση γιατί την φοβούνται, αλλά για να σώσουν ό,τι μπορούν από αυτό που ονομάζουμε «δημόσιο σχολείο για όλα τα παιδιά». Οι εκπαιδευτικοί χρόνια τώρα ασχολούνται με πολιτιστικά προγράμματα, αθλητικές διοργανώσεις, μαθητικούς διαγωνισμούς, ευρωπαϊκά προγράμματα Erasmus και πολλά άλλα πέραν των συμβατικών τους υποχρεώσεων και χωρίς να υπάρχει αξιολόγηση. Αφιερώνουν πάρα πολύ χρόνο σε δουλειά στο σπίτι και ας μην καταγράφεται αυτή η δουλειά στο δελτίο κάποιου αρμόδιου. Υπηρετούν σε μακρινά και δύσκολα σχολεία, συχνά αφήνουν πίσω την οικογένειά τους για να πάνε σε ορεινές περιοχές, μικρά νησιά, ακριτικά χωριά. Εκτελούν έργο που σε άλλες χώρες το κάνουν γραμματείς και διοικητικοί υπάλληλοι. Επιμορφώνονται μόνοι τους, αφού δεν φροντίζει το κράτος. Αγοράζουν σύγχρονο εξοπλισμό με δικούς τους πόρους. Δεν τα έχουν φοβηθεί αυτά. Στην τελική, εάν φοβόντουσαν, θα εφάρμοζαν πειθήνια τον νόμο της κ. Κεραμέως. Ότι δεν το έκαναν ας μας βάλει σε σκέψεις.
Σημείωση: Το παρόν άρθρο γράφτηκε πρωτίστως για απεύθυνση στην τοπική κοινωνία. (Εν προκειμένω του Ρεθύμνου). Είναι σημαντικό οι εκπαιδευτικοί να επικοινωνούμε τα ζητήματα που μας αφορούν και στην υπόλοιπη κοινωνία. Εξάλλου δεν υπάρχει εκπαιδευτικό ζήτημα που να μην επηρεάζει με κάποιο τρόπο και το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Σχόλια (31)
Αχ, άτυχή μου, Αξιόλογηση!...
Όλοι σε θέλουν για λίγο και για άλλους!...
@Dario Moutso
Με 30 χρόνια προϋπηρεσίας, ασφαλώς και θα ξέρετε ότι οι προσωπικές μαρτυρίες-βιώματα, ενέχουν το στοιχείο της υποκειμενικότητας. Ευτυχώς όμως έχουν περάσει 40 χρόνια και το τι γινόταν πριν το 1981, το έχει ήδη καταγράψει η Ιστορία. Οι επιθεωρητές καταργήθηκαν όπως και τα "χρωματιστά" καφενεία. Εάν υπάρχουν ακόμα νοσταλγοί (και δεν αναφέρομαι ασφαλώς σε εσάς), θα έχουν σίγουρα τους λόγους τους.
Μερικές σκέψεις...
Πρέπει να γίνει αξιολόγηση; ΝΑΙ
Για να δούμε τώρα το ΠΩΣ
Θα έπρεπε το ΚΕΜΕΤΕ να έχει μελετήσει τα διάφορα συστήματα εκπαιδευτικής αξιολόγησης, να είχε απομονώσει τα <<καλά>> τους σημεία, να τα είχε προσαρμόσει στην Ελληνική πραγματικότητα, και να είχε μια ολοκληρωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη πρόταση, η οποία κάθε 4 με 5 χρόνια θα έπρεπε να επικαιροποιείται.
Έχει γίνει κάτι τέτοιο; ΌΧΙ (αν κάνω λάθος παρακαλώ διορθώστε με)
Εάν είχε γίνει μια τέτοια μελέτη το σωματείο θα ήταν ένα βήμα μπροστά από τον κάθε υπουργό και θα υπήρχε και η έξωθεν καλή μαρτυρία.
Συμπέρασμα: Το σωματείο ΔΕΝ θέλει την αξιολόγηση.
@Κουτόχορτο δεκαετίας ‘80
Ο κ. Χρήστος Σουρουλής, κατέγραψε και δημοσιοποίησε τις σκέψεις του. Για τα γραφόμενά του κρίνεται, από μένα αρνητικά, αλλά δεν είναι υποχρεωμένος να πάρει από κανέναν άδεια για να διατυπώσει και να δημοσιοποιήσει τις σκέψεις του.
@Γονιός
Ας ακουστούν και μερικές αλήθειες. Υπάρχουν ανεπαρκείς ("κακοί") εκπαιδευτικοί; ΝΑΙ. Θα έπρεπε να μπαίνουν σε τάξη; ΌΧΙ. Μπαίνουν ; ΝΑΙ. Μπορείς να τους "στείλεις σπίτι τους"; ΌΧΙ Μπορείς να τους απασχολήσεις κάπου αλλού; ΝΑΙ αν το θέλουν και οι ίδιοι. Εάν γίνει αξιολόγηση θα αλλάξει κάτι σε αυτό το θέμα; ΌΧΙ.
@Βικτωρία
Πρόσεξε τι εύχεσαι (γονείς, μαθητές) γιατί μπορεί να γίνει. Είπες ότι δεν εμπιστεύεσαι κρίση από ένα άτομο διότι πάντα καταλήγει να είναι προβληματική καθώς αφήνει τεράστια περιθώρια για εμπάθειες και προσωπικές διαφορές. Σκέψου να κάνεις μάθημα σε 60 παιδιά και να έχεις 120 (παιδιά+γονείς) ατομικές κρίσεις. Εκεί να δεις εμπάθειες και προσωπικές διαφορές που θα έρθουν στο φως. Πιθανώς το σχολείο σου να είναι <<το μικρό σπίτι στο λιβάδι>> όπου όλα είναι <<όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος>> , αλλά πίστεψέ με δεν είναι έτσι στα άλλα σχολεία.
@ ΑΣΕΠΙΤΗΣ
Δεν μπορώ να απαντήσω εκ μέρους του κ. Χρήστου Σουρουλή αλλά φαντάζομαι ότι αν σ απαντούσε θα απαντούσε κάτι σαν <<Αλλη αξιολόγηση αυτή>>
@dimitris
Μια χαρά θα μπορούσε να αξιολογηθεί η σχολική μονάδα, εκτός και αν θεωρείς ότι οι συνάδελφοι αναπληρωτές δεν προσφέρουν Η εμπειρία μου κοντά 30 χρόνια στην εκπαίδευση και με αρκετούς αναπληρωτές όλα αυτά τα χρόνια άλλο μ' έχει δείξει..
@@Πολιτης
Τα όποια <<χάλια>> μας τα ξέρουμε εμείς, οι συνάδελφοι, ο διευθυντής κλπ. Η μόνη διαφορά είναι ότι τώρα θα καταγραφούν, αν καταγραφούν.
@ Παππούς
Εάν βρείτε λίγο χρόνο γράψτε μας σε γενικές γραμμές τι γίνονταν πριν το 1981 όπως το βιώσατε.
@ @Πολιτης 07:48
Εντάξει είναι πρωί ακόμη. Πιείτε ένα καλό καφέ και πάμε άλλη μια "συνάδελφε".....
ΠΟΥ είδατε να μιλά, για αξιολόγηση των υπουργών?
Το "διευθυντάκος" βέβαια, δεν δικαιολογείται από την έλλειψη της πρωινής καφεΐνης....
Εχετε απόλυτο δίκιο. Αφού οι υπουργοί δεν αξιολογούνται γιατί να αξιολογηθούμε εμείς; Κορόιδα είμαστε; Μετά θα έχεις τον κάθε συνάδελφο/διευθυντάκο κτλ να ξέρει τα χάλια σου!
Αγαπητοί συνάδελφοι,
πολύ ενδιαφέροντα είναι όσα γράφετε. Η αξιολόγηση είναι απολύτως απαραίτητη στα σχολεία μας. Δυστυχώς όμως η αξιολόγηση που προτίθεται να επιβάλει το Υπουργείο θα γίνει "διά το θεαθήναι ". Η ΟΛΜΕ αρνείται την αξιολόγηση, διότι δεν ενδιαφέρεται για το δημόσιο σχολείο. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να επιζητάμε την αξιολόγηση. Το ΑΣΕΠ ήταν πραγματική τομή. Τρόποι αξιολόγησης αντικειμενικοί υπάρχουν, αρκεί να θέλουμε πραγματικά να αλλάξει κάτι στο δημόσιο σχολείο!
Έχεις όλη την καλή διάθεση να διαβάσεις καλοπροαίρετα το άρθρο μέχρι που φτάνεις στο σημείο "...Και φυσικά οι εκπαιδευτικοί περνάνε την καθημερινή αξιολόγηση στη σχολική τάξη από τους μαθητές τους και, εμμέσως, από τους γονείς αυτών. Αν δεν περάσεις αυτή την αξιολόγηση, δεν μπορείς να «σταθείς»." !!!!! Ε, και ; τι σημαίνει αυτό ; Ότι δεν πληρώνεσαι ; Ότι σταματάς να διδάσκεις, ενώ δεν μπορείς να ... σταθείς ; Ότι αλλάζεις επάγγελμα ; Τίποτε από τα παραπάνω. Απλά συνεχίζεις να είσαι σε μια μισθολογική κατάσταση, χωρίς όμως να μπορείς να .. σταθείς. Θυμίζει αυτό που λένε οι πολιτικοί όταν τα κάνουν θάλασσα, χωρίς συνέπειες για τους ίδιους .."Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη". Που σημαίνει, περασμένα - ξεχασμένα, συνεχίζουμε !
Πάντως είναι περίεργο....δεν έχω ακούσει μια φορά έναν υπουργό υγείας ή δικαιοσύνης ή οικονομίας....να πουν για αξιολόγηση στα υπουργεία τους......πιθανολογώ....ότι εκεί όλα είναι τέλεια.....ΤΡΕΧΟΥΝ ΤΑ ΣΥΣΤΉΜΑΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ....ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ.....και μόνο το υπουργείο παιδείας δεν την εφαρμόζει....και φταίνε......οι ιδιόμορφοι , κακοί...ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ......
@ΠΕΤΡΟΣ ΠΙΤΣΙΑΚΚΑΣ
Για τρία χρόνια δεν την προλάβατε. Εάν διδάσκατε πριν το 1981, θα ξέρατε εάν ήταν καλή και αποτελεσματική..... και γιατί καταργήθηκε.....
Ένα άρθρο με λογική δεκαετίας 80.
Απλά και ξεκάθαρα.
1) Είστε αγαπητέ συνάδελφε υπέρ της αξιολόγησης; Η απάντηση εδώ είναι με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ. Οι υπεκφυγές του τύπου , ότι αξιολογούμαστε διαρκώς από τα παιδιά και του τύπου ποιος θα μας αξιολογήσει είναι πλέον κουραστικές. Στον ιδιωτικό τομέα παιδιά με μάστερς και διδακτορικά αξιολογούνται από άτομα με πολύ λιγότερα προσόντα. Η αξιολόγηση είναι μηχανισμός, έχει συγκεκριμένους αλγόριθμους και ο αξιολογητής δεν απαιτείται να είναι και κανένας υπερπροσοντούχος.
2) Ίσως απαντάτε ΝΑΙ μιας και όλοι τελευταία απαντάνε «ΝΑΙ μεν αλλά». Το επόμενο βήμα είναι η περιγραφή της αξιολογικής διαδικασίας. Δυστυχώς υπάρχει πανσπερμία απόψεων και αντιλήψεων για την αξιολόγηση και αυτό διότι ποτέ δεν είχαμε αξιολόγηση. Από την ύπαρξη πληθώρας αντιλήψεων συνάγεται ότι αυτές είναι κατά κανόνα άσχετες. Συνεπώς το ορθό είναι να αντιγραφεί ένα έτοιμο αξιολογικό σύστημα και να προσαρμοστεί στην ελληνική πραγματικότητα.
3) Όταν επισήμως διαφωνούμε με κάτι για την πληρότητα της διαφωνίας μας πέραν της ανάπτυξης των σημείων διαφωνίας μας πρέπει να ολοκληρώνουμε και με την εναλλακτική μας πρόταση. Στην αντίθετη περίπτωση η θέση μας είναι έωλη. Δυστυχώς η αντιπρόταση σας δεν ανιχνεύεται στο μακροσκελές σας κείμενο.
4) Αν πάλι είστε κατά της αξιολόγησης θα πρέπει να ρωτήσετε και αυτούς που σας πληρώνουν που είναι ο ελληνικός λαός αν δέχεται να σας πληρώνει χωρίς να αξιολογείται το έργο σας.
Να ξέρετε πάντως ότι δεν τρέφω και ιδιαίτερη αγάπη στην συγκεκριμένη υπουργό ούτε και με την άνευρη ελληνικού τύπου αξιολογική διαδικασία συμφωνώ.
Κύριε Διευθυντά,
Θέλω να αφιερώσω ένα τραγούδι στην Αξιολόγηση!
Ευελπιστώ στην ευαισθησία σας.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Εγώ θα κάνω φυλακή την αγκαλιά μου
και δεσμοφύλακες θα βάλω τα φιλιά μου
για να μη φύγεις μακριά μου
κελί θα κάνω την καρδιά μου.
Κι εγώ στα χέρια μου για πάντα θα σε κλείσω
με της αγάπης τα δεσμά θα σε κρατήσω
για να μη φύγεις μακριά μου
πάντοτε να `σαι εσύ δικιά μου.
Κράτησέ με για πάντα κοντά σου
στο μικρό το κελί της καρδιάς σου
κράτησέ με.
Κράτησέ με για πάντα κοντά σου
τ’ αγαπώ τα δεσμά τα δικά σου
κράτησέ με.
Εγώ θα κάνω φυλακή την αγκαλιά μου
και δεσμοφύλακες θα βάλω τα φιλιά μου
για να μη φύγεις και σε ψάχνω
για μια ζωή φωλιά σού φτιάχνω.
Κι εγώ στα χέρια μου για πάντα θα σε κλείσω
με της αγάπης τα δεσμά θα σε κρατήσω
για να μη φύγεις και σε χάσω
και δύσκολες στιγμές περάσω.
@ { @ Βικτωρία }
Η Βικτωρία είναι η αδελφή του Μάρκου Μπότσαρη, έχει το ήθος του, γι΄αυτό και δεν φοβάται την κρίση των γονέων, μία διαίσθηση μου λέει πως διαθέτει πολλές ώρες απογευματινές, βραδινές και μεταμεσονύκτιες για να μπορεί το πρωί να μπαίνει στην τάξη με ψηλά το κεφάλι. Αυτοί οι «αυτοδίδακτοι» εκπαι-δευτικοί μπορούν όχι μόνον να πείσουν τους καλοπροαίρετους γονείς για το εκπαιδευτικό τους έργο και να τους εξηγήσουν αποτελεσματικά τις διάφορες αιτίες που μας προβληματίζουν και μας στενοχωρούν αλλά, εν ανάγκη, μπορούν να καθηλώσουν και όλους εκείνους τους κακοπροαίρετους που δεν θέλουν να δουν όλη την αλήθεια, την πικρή αλήθεια, την πολύ πικρή - σαράντα χρόνια τώρα - αλήθεια που την ψηφίζουμε και της δίνουμε ζωή, έτσι, ανέμελα!...
Το είπε και ο ποιητής:
Τρελοβάπορο!...
38 χρόνια στην εκπαίδευση ακούω
τα ίδια σοφίσματα και τις ίδιες φτηνές δικαιολογίες για να μην αξιολογηθούμε. Έλεος.
Δεν υπάρχει πλαίσιο αξιολόγησης που να είναι απόρροια μακροχρόνιου διαλόγου και δεν υπάρχει επίσης κουλτούρα αξιολόγησης στο ελληνικό σχολείο. Ούτε τα συνδικαλιστικά όργανα των εκπαιδευτικών έχουν προτάσεις (πήγαν στην υπουργό με ένα σχέδιο του 1998 λέει ...). Αυτά όλα έχουν δημιουργήσει μια αρνητική εικόνα στους εκπαιδευτικούς σχετικά με τους σκοπούς, τα οφέλη και την εγκυρότητα και την αξιοπιστία της αξιολόγησης. Υπάρχει και το κακό προηγούμενο της σύνδεσης της αξιολόγησης με τις απολύσεις (Π.Δ. Σαμαρά) αλλά ποτέ στην αξιολόγηση δεν τέθηκαν κίνητρα ενίσχυσης π.χ. μισθολογική αναβάθμιση, επιπλέον μόρια για μετάθεση ή απόσπαση ή κατάληψη θέσης ευθύνης κλπ. Δε γίνεται αξιολόγηση χωρίς κίνητρα ούτε με μια εγκύκλιο 3 σελίδες φτιαγμένη στο πόδι. Αυτο αδικεί και προσβάλλει τους μάχιμους εκπαιδευτικούς που παλεύουν με ελάχιστα μέσα να κάνουν τη δουλειά τους σωστά.
Γιατί τότε δεν εφάρμοσε ΚΑΜΙΑ αξιολόγηση, στους Διευθυντές Εκπαίδευσης? Ή είναι καλή, μόνο για τους εκπαιδευτικούς της τάξης?
Ή το 2013, όταν έβγαλαν σε διαθεσιμότητα 1.500 εκπαιδευτικούς των ΕΠΑΛ, τους είχαν μήπως αξιολογήσει?
Οι πάντες γνωρίζουν και καταλαβαίνουν, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ της αξιολόγησης της Κεραμέως.
Φοβούνται οι εργαζόμενοι στην υγεία την αξιολόγηση; στη δικαιοσύνη, στα βασικά υπουργεία ( οικονομίας, εξωτερικών...κ.ά ) στις μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις,στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, στη βουλή.......ποιος τελικά φοβάται για την αξιολόγηση ;
Γιατί όταν μιλάμε για αξιολόγηση.....σκόπιμα κατηγορούμε....μόνο την εκπαίδευση.....!!!
Τους εργαζόμενους στους άλλους τομείς....ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΦΟΡΑ....;
ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΙΣ ΑΜΟΙΒΕΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΏΝ....ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΆΤΟΥΣ;
ΓΙΑΤΙ ....ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΕ ΠΟΥΘΕΝΑ .....ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΟ ( Χ ) ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΕ ΔΙΠΛΑΣΙΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ;
ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΦΟΒΟΎΝΤΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ....ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΙΟΙ.....ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΑΙΧΝΊΔΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.....!!!
ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΑΣ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ .....ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΆΝΩ ΘΕΜΑΤΑ .....ΟΠΟΤΕ ΘΕΛΕΙ.....ΛΑΙ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΡΩΤΟΙ.....!!!
ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΝΑΙ ΟΛΟΙ.....ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΔΙΠΛΑΣΙΑ ΧΡΗΜΑΤΑ.....ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΤΑΝΕ 4 ΠΛΗΚΤΡΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ......
Άμεση συσχέτιση αποτελέσματος αξιολόγησης και μισθού τώρα! Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
μην το λες συναδέλφισσα ότι θα προτιμούσες να αξιολογηθείς από μαθητές και γονείς γτ μπορεί να το ξανασκεφτεί το υπαιθ...και τότε μπορεί να δούμε πραγματικά γεγονότα που όχι μόνο θα "ξηλώσουν" το δημόσιο σχολείο αλλά και πολλούς από μας θα μας πάρει και θα μας σηκώσει... καλό είναι να ζυγίζουμε τι λέμε έτσι αψήφιστα και όταν προτείνουμε κάτι να μπαίνουμε και στη μεριά του αποδέκτη των υπηρεσιών μας, μαθητή ή γονιού, γιατί εγώ αυτό που έχω διαπιστώσει, και έχω παρα πολλά χρόνια στην εκπαίδευση, είναι ότι οι πιο αυστηροί και απαιτητικοί και ...αγενείς κριτές των συναδέλφων τους είναι οι οι ίδιοι οι συνάδελφοι τους/ ως γονείς όμως... άλλο αν οι ίδιοι δε δέχονται οποιαδήποτε παρατήρηση ως εκπαιδευτικοί
Κάποια απο αυτά που λέτε συνάδελφοι έχουν μια... λογική, αλλά στην όποια πρόταση αξιολόγησης λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες που επικαλείστε..., όμως πώς αντικρούετε το δυστυχώς to γεγονός ο δντής ενός σχολείου, ο δντής εκπσης κλπ να μην τολμά να κάνει μια παρατήρηση σε έναν(;) συνάδελφο που εμφανώς ασκεί πλημμελώς τα καθήκοντά του ή η συμπεριφορά του είτε ως μέλος του ΣΔ είτε προς μαθητές και γονείς είναι αντιεκπαιδευτική από το φόβο ότι θα τον καταγγείλει στην ΕΛΜΕ -ΔΟΕ για αυταρχική συμπεριφορά... καλή η τακτική να ευλογάμε τα γένια μας και να χαϊδέυουμε αυτιά αλλά το ξεχείλωμα είναι μεγάλο και οι όποιες δικαιολογίες πλέον δεν αρκούν για να το συμμαζέψουν ....καλό θα είναι αντί να εμφανίζουμε έωλα επιχειρήματα κατά και της πιο "ανώδυνης" αξιολόγησης, να καταθέσουμε προτάσεις εποικοδομητικές και εφαρμόσιμες...έτσι θα πείσουμε και θα πιέσουμε...
Ποιο είναι το αποτύπωμα στην εκπαίδευση των παιδιών μας όλων αυτών που αναφέρετε; Το ίδιο λειτουργούν όλοι οι εκπαιδευτικοί; Πως εμπνέουν γιατί βλέπουμε παιδιά που βαριούνται το σχολείο και δεν το θέλουν . Πως γίνονται τα μαθήματα εικαστικών, θεατρικών.....; Γιατί μα μην αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί ; Τι φοβούνται πια; Μήπως είναι ένας μύθος που πρέπει να καταρριφθεί; Το ίδιο έλεγαν για την τηλεκπαίδευση και τα πήγαν πολύ καλά!
πολύ σωστά τα λες συνάδελφε αλλά για απάντησε μας σε ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: εσύ γιατί δέχθηκες να αξιολογηθείς ώστε να πάρεις τη θέση στο σχολείο που βρίσκεσαι (Πειραματικό ΓΕΛ Ρεθύμνου) και τώρα είσαι εναντίον της αξιολόγησης...μάλιστα δεν είσαι πρόσφατα τοποθετημένος με τις κρίσεις του καλοκαιριού του 2020 άρα να υποθέσω ότι έχεις ζητήσει και παράταση της θητείας σου;;;
αυτά είναι...
Μία από τις πιο ολοκληρωμένες απαντήσεις στον "μύθο" της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών (που δεν ήταν των εκπαιδευτικών αλλά του τρόπου λειτουργίας του σχολείου ουσιαστικά). Οι εκπαιδευτικοί αρνήθηκαν την όλη διαδικασία όχι γιατί σύρθηκαν πίσω από την ΟΛΜΕ αλλά γιατί είδαν αυτό που αναφέρει ο αρθρογράφος: πως έπρεπε να αφήσουμε το παιδαγωγικό έργο και να ασχολούμαστε με εκθέσεις, προγράμματα, θεωρίες επί θεωριών και με οτιδήποτε άλλο εκτός από την πραγματική δουλειά μας. Όπως επίσης πως το αν ένα σχολείο είναι "καλό" δεν κρίνεται από τα προγράμματα που τρέχει και από φαίνεσθαι αλλά από το αν οι εκπαιδευτικοί νοιάζονται και είναι δίπλα στους μαθητές τους. Προσωπικά θα προτιμούσα χίλιες φορές να με κρίνουν οι μαθητές μου, οι γονείς τους, οι συνάδελφοι μου και (με επιφύλαξη) ο διευθυντής του σχολείου. Και η επιφύλαξη έγκειται στο γεγονός πως ιστορικά η κρίση από ένα άτομο πάντα καταλήγει να είναι προβληματική καθώς αφήνει τεράστια περιθώρια για εμπάθειες και προσωπικές διαφορές.
Ας ξεπεράσουμε λοιπόν το ραγιάδικο σύνδρομο "έτσι κάνουν στας ευρώπας" και ας μπούμε σε έναν ουσιαστικό διάλογο για το τι θέλουμε να αξιολογήσουμε και πώς. Και διάλογος χωρίς τη γνώμη ΟΛΩΝ των εκπαιδευτικών (και όχι μόνο των συνδικαλιστών) δεν νοείται.
Και γιατι αυτοι οι λιγοι κακοι εκπαιδευτικοι να υπαρχουν εσαει στην εκπαιδευση;Θα επιβιωνε στον ιδιωτικο τομεα ενας κακος εργαζομενος;Αφου ειστε τοσο σιγουροι κυριοι εκπαιδευτικοι τι ειναι αυτο που σας φοβιζει με την αξιολογηση;Καντε τον κοπο να ρωτησετε τους μαθητες σας για να δειτε τι γνωμη εχουν για παρα πολλους εξ υμων.Υπαρχει ο στοιχειωδης ελεγχος αν ολοι οι εκπαιδευτικοι ανταποκρινονται στα καθηκοντα τους;Πως εξηγειται το γεγονος στο ιδιο σχολειο το ενα τμημα να ολοκληρωνει την υλη και το αλλο να υπολειπεται κατα πολυ; Αυτα δεν θελουν απαντησεις;ΔΥστυχως ξερω την απαντηση. ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΟΨΗΦΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ.Κυριοι εκπαιδευτικοι σεις οι ιδιοι πρεπει να προτεινετε εναν τροπο σωστης αξιολογησησης για να προστατεψετε το κυρο σας.Δεν σας κανει εντυπωση το γεγονος οτι οι γονεις οταν προκειται να σας επιλεξουν ως φροντιστες των παιδιων τους σας περνανε απο κνισαρα;Για το δημοσιο σχολειο ολοι ειναι αριστοι επειδη εχουν πτυχειο;Ειναι σοβαρα επιχειρηματα αυτα;Κλεινω με μια ειλικρινη ομολογια φιλου συνταξιουχου εκπαιδευτικου.33 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΚΑΝΩ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΚΑΝΩ.ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΜΟΥ.Κι εγω ρωταω.Ειναι αυτος αρκετος;
Η αξιολόγηση αρχίζει από την οργάνωση του σχολείου και του εκπαιδευτικοί συστήματος γενικότερα. Όταν έχεις πάνω από 40.000 αναπληρωτές οι οποίοι δεν είναι μόνιμοι σε συγκεκριμένο σχολείο πως θα αξιολογήσεις την σχολική μονάδα, και το βασικότερο διευθυντές σε μόνιμη βάση και με παρατάσεις θητείας πως θα τους εμπιστευθούν οι σύλλογοι των εκπαιδευτικών.
Μα αληθινά πιστεύει κανεις ότι η παραπάνω επιστολή οφελεί την εικόνα του σύγχρονου εκπαιδευτικού;
Απορίας άξιος το πως οι συνάδελφοι του τον άφησαν να τη δημοσιοποιήσει...
το καλύτερο : «.. έχουν αξιολογηθεί πριν διορισθούν..»! Ελεος, πάμε για σύνταξη λοιπόν με το βαθμό πτυχίου!
Θέλω πίσω τα 15 λεπτά από τη ζωή μου.
Πολύ σωστά τα λες συνάδελφε!
Να προσθέσω πως όλα τα προγράμματα κάθε σχολείου, το ίδιο το ωρολόγιο πρόγραμμα εγκρίνονται από τις αντίστοιχες διευθύνεις, άρα ήδη αξιολογούνται τα πάντα και βεβαίως καταγράφονται ηλεκτρονικά.
Επίσης με ιδιαίτερη σπουδή (άνευ νοήματος πλην της γ` λυκείου) καταγράφεται πλέον η ύλη και ένα σωρό στοιχεία. Οπότε ο στόχος αυτού του μοντέλου είναι ξεκάθαρος. εκφοβισμός και έλεγχος. Αυτή είναι και η σκοπιμότητα της γραφειοκρατίας ως το ισχυρό χαρτί της εξουσίας.
Καμία αναφορά δε γίνεται βέβαια στις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε κάθε σχολείο. Όλα στην Προκρούστεια λογική.
Βεβαίως κανείς δε μας λέει ποιες βελτιώσεις έχουν παρατηρηθεί σε τομείς της δημόσιας διοίκησης που εδώ και δεκαετίες "αξιολογούνται".
Πολύ σωστά τα λες συνάδελφε!
Να προσθέσω πως όλα τα προγράμματα κάθε σχολείου, το ίδιο το ωρολόγιο πρόγραμμα εγκρίνονται από τις αντίστοιχες διευθύνεις, άρα ήδη αξιολογούνται τα πάντα και βεβαίως καταγράφονται ηλεκτρονικά.
Επίσης με ιδιαίτερη σπουδή (άνευ νοήματος πλην της γ` λυκείου) καταγράφεται πλέον η ύλη και ένα σωρό στοιχεία. Οπότε ο στόχος αυτού του μοντέλου είναι ξεκάθαρος. εκφοβισμός και έλεγχος. Αυτή είναι και η σκοπιμότητα της γραφειοκρατίας ως το ισχυρό χαρτί της εξουσίας.
Καμία αναφορά δε γίνεται βέβαια στις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε κάθε σχολείο. Όλα στην Προκρούστεια λογική.
Βεβαίως κανείς δε μας λέει ποιες βελτιώσεις έχουν παρατηρηθεί σε τομείς της δημόσιας διοίκησης που εδώ και δεκαετίες "αξιολογούνται".
Ε αφου αξιολογηθηκε σκληρα, με εξωτερικη αξιολογηση ολο το δημοσιο, να αξιολογηθουμε κι εμεις! Ειδικα εκει που ο μισθος ειναι μεγαλυτερος λογω ειδικων μισθολογιων ακομα και χωρις πτυχιο καθε μερα αξιολογουνται λεμε! Α συγνωμη... εκει ειναι βρεξει χιονισει να βγαινει ο πρωθυπουργος να μοιραζει συγχαρητηρια. Γιατι αραγε...