Πρόταση: Παραγωγή-μόρφωση των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

Δημοσίευση: 03/12/2022

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS

Πρόταση: Παραγωγή-μόρφωση των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

Διακόσια χρόνια μετά την εθνική ανεξαρτησία, η παραγωγή-μόρφωση των εκπαιδευτικών συνεχίζει να είναι προβληματική. Γιατί άραγε;

Παύλος Μάραντος, τ. Σύμβουλος Νομικών/Πολιτικών Επιστημών στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο

Η υπάρχουσα κατάσταση  στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι άκρως προβληματική. Οι εκπαιδευτικοί που διορίζονται έχουν τουλάχιστον τα εξής προβλήματα: α) Δεν έχουν ή έχουν λειψή επιστημονική επάρκεια (π.χ. φιλόλογοι διδάσκουν αρχαία, που δεν έχουν  διδαχθεί ούτε μια ώρα, φυσικοί-χημικοί-βιολόγοι διδάσκουν αντίστοιχα μαθήματα, που δεν έχουν διδαχθεί ούτε μια ώρα), β) Δεν έχουν παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια, γ)

Οι εκπαιδευτικοί όλων σχεδόν των ειδικοτήτων δεν συμπληρώνουν ωράριο με μαθήματα Α΄ ανάθεσης. Γι’ αυτό υπάρχει η Β΄ ανάθεση, αλλά και πάλι δεν συμπληρώνουν ωράριο και αναγκάζονται να πηγαίνουν σε δύο-τρία σχολεία.

Είναι γνωστό ότι τα πανεπιστήμια δεν παράγουν-μορφώνουν εκπαιδευτικούς, αλλά πτυχιούχους διαφόρων ειδικοτήτων. Κι όμως, η εκπαίδευση έχει ανάγκη από εκπαιδευτικούς. Τα πρόσφατα προγράμματα «Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας», που έχουν υιοθετήσει αρκετά πανεπιστήμια παραπαίουν ή τουλάχιστον δεν προσφέρουν την απαιτούμενη παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια.

Η έλλειψη επιστημονικής μόρφωσης, καθώς και παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας, έχουν ως αποτέλεσμα να υποφέρουν τόσο οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί, όσο και η εκπαίδευση και η κοινωνία.

Aν η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από «άριστους» εκπαιδευτικούς, τότε, η ελληνική πολιτεία έχει υποχρέωση να μεριμνά ώστε οι «άριστοι» να επιθυμούν να γίνουν εκπαιδευτικοί. Επιπλέον, να παράγει-μορφώνει «άριστους» επιστημονικά και παιδαγωγικά, εκπαιδευτικούς. Αν υπάρχουν άριστοι εκπαιδευτικοί στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, το όφελος για την κοινωνία και την πολιτεία θα είναι ανυπολόγιστο. Η εκπαίδευση θα δια-μορφώνει καλύτερους πολίτες. Και με καλύτερους πολίτες θα διαμορφώνεται μια καλύτερη κοινωνία. Και το όφελος θα είναι διπλό: και για τους πολίτες και για την κοινωνία.

Διακόσια χρόνια μετά την εθνική ανεξαρτησία, η παραγωγή-μόρφωση των εκπαιδευτικών συνεχίζει να είναι προβληματική. Γιατί άραγε; Είναι δυνατόν να υπάρχει τόση μυωπία ή μικροσυμφέροντα αντιδρούν στην επίλυση του προβλήματος; Προς τούτο, κατατίθεται η εξής πρόταση: προτείνεται η δημιουργία «Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών», διετούς διάρκειας, για την παραγωγή-μόρφωση εκπαιδευτικών. Το πρόγραμμα αυτό θα είναι ίδιο για όλους τους εκπαιδευτικούς και θα προσφέρει:

α) Μαθήματα «Ειδικότητας». Δηλαδή, μαθήματα που δεν έχουν διδαχθεί ή έχουν διδαχθεί ανεπαρκώς στα πανεπιστήμια. Η κατάσταση στη μόρφωση των εκπαιδευτικών από τα πανεπιστήμια μπορεί να βελτιωθεί, αν το υπουργείο καθορίσει ένα ελάχιστο πρόγραμμα σπουδών για όλες τις ειδικότητες.

β) Μαθήματα «Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας». Όλοι οι εκπαιδευτικοί, χωρίς εξαίρεση, θα αποκτούν παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια.

γ) Μαθήματα «Δεύτερης Ειδικότητας». Όλοι οι εκπαιδευτικοί, χωρίς εξαίρεση, θα διδάσκονται 4-5 «άλλα» μαθήματα και θα αποκτούν δεύτερη ειδικότητα. Κάποιοι εκπαιδευτικοί που έχουν επιπλέον γνώσεις (π.χ. ξένες γλώσσες, μουσική κτλ.), να αποκτούν και «Τρίτη Ειδικότητα».

δ) Μαθήματα «Πληροφορικής και Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας». Όλοι οι εκπαιδευτικοί, χωρίς εξαίρεση θα αποκτούν βασικές γνώσεις πληροφορικής και εκπαιδευτικής τεχνολογίας.

Η εισαγωγή στο «Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών» θα γίνεται με εξετάσεις. Ο αριθμός των εισακτέων θα είναι περίπου αυτός των κατ’ έτος διοριζομένων. Δηλαδή, θα υπάρχει ο απαραίτητος προγραμματισμός.

Το εν λόγω πρόγραμμα μπορεί να λειτουργήσει στην ΑΣΠΑΙΤΕ. Η υποδομή και η εμπειρία υπάρχει. Υπάρχουν σε όλη τη χώρα εκπαιδευτικοί με προσόντα για να διδάξουν τα απαραίτητα μαθήματα. Άρα, το κόστος θα είναι ελάχιστο.

Η επιτυχία του εν λόγω προγράμματος εξαρτάται από την πολιτική βούληση για την στήριξή του. Επιπλέον, χρειάζεται: προγραμματισμός, διαφάνεια, αξιοκρατία. Υπόψη ότι «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός».

Η πρόταση για παραγωγή-μόρφωση των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης  είναι ζήτημα πρώτης προτεραιότητας. Η υλοποίηση της εν λόγω πρότασης επείγει, λόγω της πρόσφατης (2018) ενοποίησης των κλάδων των εκπαιδευτικών. Διαφορετικά, μαθητές και εκπαιδευτικοί, εκπαίδευση και κοινωνία, θα συνεχίζουν να υποφέρουν. 

Σχόλια (17)

απο Σύρο
|

όταν η νομική μπλέκει στην εκπαίδευση αναλαμβάνει την πειθαρχική διεκπεραίωση.
Καλά καλά χορτάσαμε από "νομικούς" στο ΥΠΑΙΘ και .....παρά το ότι έχω 40 έτη σχεδόν στη εκπαίδευση δεν θα έκανα τόσο εξωτερικές χωρίς να επικεντρώνονται στο μαθητή......μάλλον ας καθίσει να γνωρίσει τη ¨μυρωδιά¨΄της τάξης που λέει και ο Χαργκρέηβς κι ο Ανδρέου και ο Σολομών...
όλοι έγιναν τεχνολόγοι της παιδείας...μέντορες..και ψηλά καπέλα...

"Γηράσκω αεί διδασκόμενος"
|

https://www.esos.gr/arthra/61316/apohairetistirion-enos-ekpaideytikoy-l…
"Αρχίσαμε το 1981 ως καθηγητές Νομικών/Πολιτικών Επιστημών (ΠΕ13) στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Από το 2000 συνεχίσαμε ως Σύμβουλοι Νομικών/Πολιτικών Επιστημών στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και, μετά την κατάργησή του, ως Σύμβουλοι A΄ του ΥΠΠΕΘ με απόσπαση στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής".

Μετά από σχεδόν 20 χρόνια ως Σύμβουλος στο Υπουργείο, όσες προτάσεις ή/και έργο έχει κάποιος να παρουσιάσει, τα έχει ήδη κάνει (ή θα έπρεπε να τα έχει κάνει) όσο ήταν εν ενεργεία.
Επίσης, τα πολλά χρόνια "μακριά" από τη σχολική τάξη, ίσως δεν βοηθούν και πολύ, στο να έχει κανείς την καλύτερη δυνατή εικόνα για το τί χρειάζεται σήμερα στην εκπαίδευση και για πώς πρέπει να γίνει .
ΥΓ. Το σχόλιο είναι γενικό και δεν αφορά προσωπικά τον κ. Μάραντο αλλά έχει ως αφορμή το δημοσίευμά του.

ΔΜ
|

Όσοι επικαλούνται τα Φιλανδικά εκπαιδευτικά αποτελέσματα και τους Φιλανδικους εκπαιδευτικούς μισθούς (της δευτεροβάθμιας,ωγιατι εκεί διαφέρουν από την πρωτοβάθμια) ας μελετήσουν και τις προϋποθέσεις για να γίνει κάποιος εκπαιδευτικός!

filologos
|

"Μαθήματα «Δεύτερης Ειδικότητας». Όλοι οι εκπαιδευτικοί, χωρίς εξαίρεση, θα διδάσκονται 4-5 «άλλα» μαθήματα και θα αποκτούν δεύτερη ειδικότητα.":
Η πρόταση είναι απλώς για γέλια.
Τώρα μας θεωρεί ανεπαρκείς στην ειδικότητά μας, αλλά αν κάνουμε το μεταπτυχιακό που προτείνει θα γίνουμε επαρκείς και σε δεύτερη ειδικότητα....
Δεν είμαστε καλά...
Ο κύριος τέως "Σύμβουλος" τι ειδικότητας είναι;
Δεν ντρέπεται να απαξιώνει συλλήβδην πτυχιούχους ΑΕΙ οι οποίοι πέρασαν ΑΣΕΠ για να διοριστούν και δουλεύουν δεκαετίες τώρα με μειωμένο μισθολόγιο από το 2010;
Ντροπή!

Απορώ
|

Με την πρόταση του μεταπτυχιακού... Δεν είναι αρκετό να φτάσει κανείς με 3 μαθήματα το επίπεδο γνώσεων κάποιου που έκανε 60 ή 40 ή 30 μαθήματα συγκεκριμένης ειδικότητας. Το πρόβλημα με τους φιλολόγους είναι πολυσύνθετο. Προέρχονται από τμήματα με ελάχιστη ή και ανύπαρκτη σύνδεση αντικειμένων. Κάποιος που τελειώνει Παιδαγωγικό μέσης εκπαίδευσης έχει διδαχτεί ελάχιστα Αρχαία, καθόλου Λατινικά, ελάχιστη Λογοτεχνία, καθόλου Γλωσσολογία. Και φυσικά τίποτε από τα παραπάνω στη διαχρονία τους (είδη αρχαιοελληνικής και λατινικής γραμματείας, βυζαντινή λογοτεχνία κλπ). Το ίδιο λιγότερο ή περισσότερο συμβαίνει σε όλα τα τμήματα που βγάζουν "φιλολόγους", με ορισμένα από αυτά να μην προσεγγίζουν στο ελάχιστο τον χαρακτηρισμό του "φιλολογικού" τμήματος, αφού το επιστημονικό τους αντικείμενο είναι άλλο και καλά κάνει. Με 2-3 μαθήματα απλώς θα ράψουμε ένα κουστουμάκι βολικό για να μπαλωθούν οι τρύπες της εκπαίδευσης όπως γίνεται και τώρα. Θα παραχθούν "φιλόλογοι" διεκπεραιωτες και όχι επιστήμονες με βαθύτερη γνώση των αρχών, της μεθοδολογίας και της διδακτικής του αντικειμένου (ή τουλάχιστον των προβληματισμων που η τελευταία εγείρει). Δηλαδή ο, τι έχουμε σήμερα στη χειρότερή του εκδοχή και μάλιστα σε επίπεδο μεταπτυχιακού!! Χρειάζεται σοβαρή ενσωμάτωση μαθημάτων κορμού στο πρόγραμμα σπουδών των τμημάτων εκείνων των οποίων οι απόφοιτοι διδάσκουν στη Δευτεροβαθμια μαθήματα με τις γνώσεις που απέκτησαν στο Λύκειο!!!!
Απορώ και με τη χρησιμότητα των μεντορων (πού την είδατε, αλήθεια;) που δεν γνωρίζουν παιδαγωγική και καλούνται να κρίνουν άλλους από μια θέση που δεν αντιστοιχεί επιστημονικά παρά στο τίποτε, αφού μία επιμόρφωση και ίσως κανένα μεταπτυχιακό νεοφυες στα παιδαγωγικό-διοικητικά δεν παράγει μεντορες...

ελευθέρας βοσκής
|

Θα τοποθετηθώ επί του άρθρου απαντώντας παράλληλα στο σχολιαστή dimitris. Όλα τα προβλήματα που περιγράφει το άρθρο είναι απόρροια των τακτικών των υπουργών που ηγούνται του ΥΠΑΙΘ. Εξηγούμαι: μό΄λις ανέλαβε η σημερινή υπουργός με μια μονοκονδυλιά κατάργησε τα κοινωνιολογικά μαθήματα με αποτέλεσμα, αφού δεν είχαν τι να διδάσκουν οι κοινωνιολόγοι, να διδάσκουν τις ιστορίες. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να υπάρχουν απόφοιτοι ιστορικών τμημάτων στα σχολεία και να μην έχουν το δικαίωμα να διδάξουν ιστορία, αλλά αρχαία και λατινικά! Ποιος φταίει γι' αυτό; Ο φιλόλογος ή ο κοινωνιολόγος, ή μήπως η υπουργός. Αυτό είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα από τα πάρα πολλά που θα μπορούσε να απαριθμήσει κάποιος για να δείξει ότι όλα τα προβλήματα ξεκινούν από τον εκάστοτε υπουργό κι όχι μόνο τη σημερινή. Κάτι ανάλογο έγινε και με τους ΠΕ04 και πάει λέγοντας. Τέτοιου είδους τρικλοποδιές στην εκπαίδευση από τους υπουργούς δε γίνεται να τους λύσει ούτε η πρόταση του αρθρογράφου - που έχει πιθανόν καλές προθέσεις- ούτε ασφαλώς οι μέντορες. Δηλαδή, αγαπητέ dimitris, τι θα σου κάνει ο μέντορας; Θα κάνει τον κοινωνιολόγο ιστορικό, τον ιστορικό κλασικό φιλόλογο ή το φυσικό βιολόγο; Αυτά είναι αστεία πράγματα. Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι γιατροί να κάνουν ειδικότητα. Πήραν το πτυχίο τους που τους εξασφαλίζει την επάρκεια για διδασκαλία, αρκεί να διδάξουν αυτό που σπούδασαν κι όχι ό,τι προκύπτει ως ανάγκη σε ένα διάτρητο σύστημα. Ασφαλώς η επάρκεια είναι μεγάλη κουβέντα, αλλά αυτό ισχύει για όλους, είτε έχουν μεταπτυχιακό, είτε διδακτορικό. Όσον αφορά την παιδαγωγική επάρκεια, με δεκαετίες στο σχολείο και με καλή σπουδή των παιδαγωγικών στο πανεπιστήμιο θα έλεγα ότι μάλλον αποκτιέται με την πείρα παρά με τη διδασκαλία. Τέλος οι σημερινοί νέοι εκπαιδευτικοί έχουν όλοι τεχνολογικές γνώσεις για σχολική χρήση.

@Πιτσιφλής
|

Έτσι εξηγούνται αυτά που γράφετε. Με ένα πόδι στη σύνταξη, μιλάτε για τη διδακτική του μαυροπίνακα. Τα πάντα έχουν αλλάξει έκτοτε.

Δισκοβόλος
|

Το παρόν αρθρίδιο επιχειρεί φαινομενικά να συμβάλει σ' αυτό που προφανώς αποτελεί κοινό τόπο για κάθε εμπλεκόμενο με το τεράστιο ζήτημα της ελληνικής εκπαίδευσης και των χρόνιων παθογενειών της.
Δυστυχώς κάθε άλλο παρά καταφέρνει τον επιδιωκόμενο σκοπό, αφού τελικά υποκύπτει στην προσφιλή ρητορική του "αρίστου" λόγου, ο οποίος επικεντρώνεται πάντα στο αβανταδόρικο θύμα οποιασδήποτε εκ των άνω κριτικής, δηλαδή και πάλι - για εκατομμυριοστή φορά!!! - στον Έλληνα εκπαιδευτικό! Όσο όμως η αντιλήψεις αυτές αδυνατούν να διευρύνουν τον οπτικό τους ορίζοντα, τόσο θα συνεχίζουν να ατενίζουν με βουλιμία ως επίδοξοι Χριστόφοροι Κολόμβοι το θάμνο που βρίσκεται μπροστά τους, αλλά ποτέ το αχανές δάσος που απλώνεται πίσω του!
Κι ας μου επιτρέψει ο αρθρογράφος μερικές ειδικότερες παρατηρήσεις για το κείμενό του:
α) Δεν το βρίσκω και πολύ σώφρον να εκθέτει κανείς τη σκέψη του χωρίς να έχει μεριμνήσει για τη γλωσσικά επαρκή της διατύπωση. Βρίσκω το κείμενο γραμμένο κυριολεκτικά στο πόδι, με πληθώρα εκφραστικών αβλεψιών και κακή χρήση της στίξης, ώστε για κάποιον που σέβεται την ελληνική γλώσσα να καθίσταται ενοχλητικά δυσανάγνωστο.
β) Αποτελεί ανεπίτρεπτη προσβολή προς το σώμα των Ελλήνων εκπαιδευτικών, ανθρώπων δηλαδή που ανήκουν αντικειμενικά στην κατηγορία του επιστημονικού κόσμου, να χρησιμοποιείται - και μάλιστα επανειλημμένα - ο όρος "μόρφωση" (λες και μιλάμε για αγροίκους!) και όχι "επιμόρφωση"!
γ) Δεν μου αρέσει επίσης καθόλου η φράση "παραγωγή εκπαιδευτικών" που συνειρμικά παραπέμπει σε παραγωγή προϊόντων καταναλωτικής φύσης.
δ) Βρίσκω επίσης αλαζονική την επιμονή να γίνει αποδεκτή η όποια πρόταση καταθέτει ο αρθρογράφος, ως επείγουσα μάλιστα, άρα ως απόλυτη θεραπεία του πλέον σοβαρού προβλήματος της εκπαίδευσής μας, δηλαδή της "μόρφωσης" (μήπως της "μορφοποίησης", κάτι σαν ένα είδος πολτοποιημένου υλικού μαζικής παραγωγής;) των εκπαιδευτικών!
ε) Και δυστυχώς η υπερφίαλη αυτή οπτική κορυφώνεται με την ακροτελεύτια φράση: "Διαφορετικά, μαθητές και εκπαιδευτικοί, εκπαίδευση και κοινωνία, θα συνεχίζουν να υποφέρουν". Δυστυχώς, αγαπητέ, όλοι θα υποφέρουμε όσο θα βαυκαλιζόμαστε πως έχουμε βρει τη λυδία λίθο στοχοποιώντας μονίμως τον εκπαιδευτικό που ωστόσο αποτελεί το μικρότερο κομματάκι του προβλήματος, ενώ η απλή, απλούστατη, αλήθεια είναι ότι "δεῖ δὲ χρημάτων, καὶ ἄνευ τούτων οὐδὲν ἔστι γενέσθαι τῶν δεόντων...". Χωρίς αυτή την προϋπόθεση δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ και τίποτε, όσες θεόπνευστες περιστροφές κι αν επινοεί ο κάθε φωστήρας που δε θέλει να ατενίσει γενναία το πρόβλημα.

Πλατάρος Γιάννης
|

Αυτά που γραφείο κ. Μαραντος, τα υποστηρίζω θερμώς τα τελευταία 25 χρόνια , ιδεολογικά και επιστημονικά, είναι η μόνη επαγγελματική μας ανέλιξη.
Είμαι υπέρ της απόδοσης σε πρώτη φάση, τρίτης ειδικότητας με σοβαρή επιμόρφωση, με δέλεαρ συμπλήρωση ωραρίου.

Πειραματικός
|

Αν και οι προθέσεις του αρθρογράφου μπορεί να είναι καλές, ωστόσο εκφράσεις όπως να μορφωθούν (και όχι να επιμορφωθούν) οι εκπαιδευτικοί και αναφορές σε ανεπάρκεια διδασκαλίας πανεπιστημιακών μαθημάτων είναι τουλάχιστον προσβλητικές.Τόσο για τους αποφοίτους όσο και για τους πανεπιστημιακούς δασκάλους!

Φ. Κώστας
|

Εγώ θα έλεγα να αποκτήσω αλλη μια ειδικότητα ως νομικός. Εξάλλου, κρίνοντας από αυτό το άρθρο, μπορω να λέω ότι μου κατέβει χωρίς στοιχεία και χωρίς απόδειξη.

Παύλος
|

Προφανώς δεν έχει διαβάσει το νέο νόμο ο κ. Μάραντος, γιατί δε θα έγραφε το παραπάνω κείμενο.
Καμία πρόταση για συγγραφή βιβλίων μπορεί να καταθέσει;

τα γράφει αυτά σύμβουλος στο πρώην ΠΙ ;;;;;;;
|

έτσι εξηγούνται πάαααααρααααααα πολλλλλάαααααα

Εκπαιδευτικός
|

Η πρόταση είναι σίγουρα καλή.
Πιστεύω όμως ότι χρειάζεται και άλλη παράλλη επιμόρφωση για όλους τους εκπαιδευτικούς, διότι το μτχ δεν μπορεί να καλύψει σύντομα όλες τις επιμορφωτικές ανάγκες.

Πιτσιφλής
|

Υπερβολές!
Οι μαθηματικοί, οι φυσικοί, οι χημικοί και οι φιλόλογοι που δίδασκαν στα φροντιστήρια της Αθήνας τη δεκαετία του 70 - οι αγαπημένοι μας καθηγητές - δεν είχαν σπουδές σ' όλα αυτά που αναφέρει ο κύριος Μάραντος.
Ρεσιτάλ διδακτικής και παιδαγωγικής έδιναν κάθε απόγευμα και βράδυ στις αίθουσες και υπάρχουν πολλές υπέροχες ιστορίες διδακτικής και παιδαγωγικής που διηγούνται ακόμη και σήμερα πολλοί από τη γενιά μου. Προσωπικά δεν έχω ξεχάσει τα μαθήματα που πήρα από τον Αντώνη Κυριακόπουλο, τον Ιωάννη Μαντά, τον Βάσο Σαββαΐδη, τον Γιώργο Δημάκο, τον Αντώνη Βολάνη, τον Πάνο Καστόρα κ.ά. λαμπρούς καθηγητές που με τη φωτερή σκέψη τους οδήγησαν πολλούς από εμάς στην επιτυχία...
Άριστοι σχολικοί σύμβουλοι και συντονιστές διευθυντές χρειάζονται για την υποστήριξη και την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου και φυσικά αρκετά ''ξενύχτια'' στο γραφείο... Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι η σκόπιμη αδυναμία μας να συμφωνήσουμε στον ορισμό του άριστου δασκάλου και του άριστου καθηγητή. Σαραντάχρονη είναι!...

Γιάνης
|

Εξαιρετικά εύστοχη και ειλικρινής τοποθέτηση καθώς και ρεαλιστικές προτάσεις.

dimitris
|

Η κατάσταση στη δευτεροβάθμια και πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι προβληματική και γνωστή επί σειρά ετών από την απουσία της αξιολόγησης. Στην Ευρώπη ο υποψήφιος εκπαιδευτικός θα πρέπει να γνωρίζει άριστα το αντικείμενο που θα διδάξει, γιατί εάν δεν το γνωρίζει ο ίδιος δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί διδασκαλία. Ο θεσμός του μέντορα συμβάλλει πραγματικά στην διαδικασία επιλογής των υποψηφίων εκπαιδευτικών. Στην χώρα μας επιτελούς θεσμοθετήθηκε ο μέντορας και από μεγάλη μερίδα των εκπαιδευτικών απαξιώνεται. Στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό σύστημα ο Εκπαιδευτικός τις πιο πολλές φορές κάθεται στην έδρα και ένας μαθητής διαβάζει το μάθημα και η διδασκαλία τελείωσε. Σε αυτή την περίπτωση ο μεντορας περισσεύει και δεν χρειάζεται. Οι αναθέσεις μαθημάτων ειναι ένα χρόνιο πρόβλημα και διακατέχεται από το αίσθημα του βολέματος. Η εκπαιδευτική διαδικασία ειναι πλέον τυπική και έχει επικρατήσει σιωπηρά το μήνυμα να κάνω τη δουλειά μου να φύγω από την υποχρέωση. Ποτέ η πολιτεία δεν ασχολήθηκε με το πραγματικό και υπαρκτό πρόβλημα της εκπαίδευσης και της μάθησης το οποίο ξεκινά από την προσχολική εκπαίδευση. Διορίζονται ως εκπαιδευτικοί τις πιο πολλές φορές άνθρωποι οι οποίοι διακατέχονται από έλλειψη επιστημονικής μόρφωσης, παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας, με αποτέλεσμα οι μαθητές να μην εκπαιδεύονται άρτια ώστε να στελεχώσουν μελλοντικά το επαγγελματικό και επιστημονικό δυναμικό της χώρας.


Διεύθυνση URL: https://www.esos.gr/arthra/80935/protasi-paragogi-morfosi-ton-ekpaideytikon-deyterovathmias-ekpaideysis