του Αλέξανδρου Κοκκάλη, καθηγητή ΔΠΘ
Λαμβάνουμε ένα ευρύχωρο γραφείο του Υπουργείου Παιδείας. Εγκαθιστούμε εκεί 4 ζεύγη υπαλλήλων. Σκοπός τους η κατανομή των υποψηφίων στις σχολές επιλογής τους. Ένα ζεύγος για κάθε πεδίο. Έστω 30.000 υποψήφιοι στο χι πεδίο που το απαρτίζουν 200 τμήματα. Ο επιφορτισμένος υπάλληλος του χι πεδίου, την επομένη της λήξης της προθεσμίας των δηλώσεων προτίμησης, λαμβάνει το excel των 30.000 υποψηφίων κατανεμημένων κατά βαθμολογική σειρά.
Αρχίζει με τον αριστούχο και τον τοποθετεί στο τμήμα πρώτης επιλογής του. Ταυτόχρονα το εν λόγω τμήμα έχει διαθέσιμη μια θέση λιγότερη. Λαμβάνει τον 2ο και τον τοποθετεί στο τμήμα πρώτης επιλογής του, κ.ο.κ. Ο έτερος υπάλληλος εκάστου ζεύγους επιτηρεί και ελέγχει τη διαδικασία, ώστε να μην υπεισέλθουν αβλεψίες. Κάποια στιγμή, έστω στον 2635ο υποψήφιο, η πρώτη επιλογή του αντιστοιχεί στη τελευταία διαθέσιμη θέση κάποιου τμήματος υψηλής προτίμησης. Τότε καθορίζεται η βάση του εν λόγω τμήματος και το τμήμα βγαίνει από τα 200 διαθέσιμα. Αν τώρα, έστω ο 2639ος υποψήφιος, έχει πάλι ως πρώτη επιλογή το προηγούμενο τμήμα, αυτό πλέον δεν υπάρχει και ο ίδιος κατατάσσεται στη 2η επιλογή του. Όσο προχωρεί η διαδικασία θα λιγοστεύει το μητρώο των διαθέσιμων 200 τμημάτων.
Αν ακολουθούνταν η παραπάνω διαδικασία, θα χρειαζόταν, πράγματι, κατά πρόχειρους υπολογισμούς, περίπου 30 εργάσιμες μέρες για να ολοκληρωθεί.
Αν τώρα όλα τροφοδοτηθούν σε πρόγραμμα υπολογιστή, η διαδικασία θα ολοκληρώνονταν σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα. Ταυτόχρονα, οι πιθανότητες αβλεψιών και ανθρώπινων παρεμβάσεων θα μηδενίζονταν. Ας λάβουμε πρόσθετα υπόψη μας ότι κάθε μεγάλη διάρκεια επώασης, δημιουργεί ευκαιρίες και πειρασμούς παρεμβάσεων και μαγειρεμάτων. Αφήνει περιθώρια αμφισβητήσεων και ανάπτυξης θεωριών συνομωσίας.
Είχα δώσει πανελλήνιες (εισαγωγικές λέγονταν τότε) το 1978. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι, 42 έτη μετά, η διαδικασία αντιστοίχησης διεξάγεται ακόμα με ταχύτητες και μεθόδους 1978. Εκτός κι αν βαρύνουν άλλες παράμετροι, όπως για παράδειγμα η καλοκαιρινή ανάπαυλα είτε τυχόν ιερά πριμ υπαλλήλων. Δεν μπορώ να αντιληφθώ το λόγο οι προθεσμίες των μηχανογραφικών να είναι μέχρι 17 Ιουλίου και τα αποτελέσματα να ανακοινώνονται το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου.
Δεν θα αποτελούσε, η άμεση ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, μια παράμετρο εκσυγχρονισμού και μηχανοργάνωσης της Παιδείας; Δεν θα θεωρούνταν μια ιστορική αλλαγή, που θα άξιζε να μνημονεύονταν; Όπως οι άλλες λίγες (και αυτονόητες) ιστορικές αλλαγές, που έχουν συμβεί στο Ελληνικό γραφειοκρατικό γίγνεσθαι, ως το taxisnet, το ΑΣΕΠ, η απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων, το gov.gr;
Έχετε απόλυτο δίκιο.
Σε όλες τις στρατιωτικές σχολές τα αποτελέσματα των προκαταρκτικών εκδόθηκαν μέχρι τις 28/7 και στα ΤΕΦΑΑ στις 29/7.
Προφανώς είναι άλλος ο λόγος που ανακοινώνονται τα αποτελέσματα εισαγωγής ένα μήνα μετά.