Σχολικοί Σύμβουλοι σε ρόλο “κριτικού φίλου “

@ εν κρανίω
Αναφέρεται = γίνεται αναφορά στο πιο πάνω κείμενο και όχι στον κ. Πλάταρο (υποκείμενο σε ενικό αριθμό με αι, υποκείμενο σε πληθυντικό αριθμό με ε)

Κε Λαπούση, ε όχι και γυμναστής να μου μάθει πώς θα διαχειριστώ την τάξη! Τι να μου μάθει το "πάρτε μια μπάλα και παίξτε" ή το "εν δυο";

@ Γιάννης Πλατάρος

Κύριε Πλατάρε, επειδή δεν τα διορθώνει ο ορθογράφος του PC ΔΕΝ σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι είναι και σωστά Ελληνικά. Πιάστε, έτσι στην τύχη, κάποιον στο δρόμο και ρωτήστε τον : Δε μου λες, βρε πατριώτη, ποιο απ΄τα δυο είναι σωστό να γράφω: Ο γυμναστής κάνει μάθημα με τα παιδιά της Στ΄Τάξης στο προαύλιο του σχολείου ή ο γυμναστής κάνει μάθημα με τα παιδιά της τάξης εν προαυλίω του σχολείου; Κι αν βρεθεί έστω και ένας που θα συμφωνήσει με τη δεύτερη εκδοχή, στείλτε τον και σε μένα να τον γνωρίσω!
Σε ό,τι με αφορά ισχύει : Αλίμονό μου, αν για να γράφω σωστά Ελληνικά - κι όταν λέμε σωστά όχι βέβαια με κριτήριο την ορθογραφία μόνο, θα πρέπει να "συμφωνεί" κι ο ορθογράφος του υπολογιστή μου ! Τα βιβλία γιατί τα έχουμε για να κοσμούν τα ράφια; Λεξικά, συντακτικά,γραμματικές....

Κύριε σύμβουλε , αναφέρετε με ε , αφου απευθύνεστε στον κύριο Πλατάρο . O ορθογράφος δεν τα διορθώνει αυτά . ..........

@ Γιάννης Πλατάρος
Άλλο οι παίδες εν καμίνω (= ευνόητο και εύστοχο) κι άλλο η διαχείριση της τάξης εν προαυλίω (= άστοχο). Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη χρήση της δοτικής, αλλά να χρησιμοποιείται κιόλας το λιγότερο από τους εκπαιδευτικούς στους οποίους και απευθύνεται ετούτη εδώ η στήλη.
Άλλο η διαχείριση των μαθητών μιας τάξης στο προαύλιο από έναν γυμναστή κι άλλο η διαχείριση των ίδιων μαθητών της ίδιας τάξης στην αίθουσά τους από το δάσκαλο ή τη δασκάλα τους. Τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο ούτε για τον ένα ούτε για τον άλλο. Στη βράση κολλάει το σίδερο, λέει ο σοφός λαός μας, που πάει να πει ότι βασικό κριτήριο για το αν και κατά πόσο και οι δύο είναι σε θέση να διαχειρίζονται κατάλληλα και αποτελεσματικά καταστάσεις η ίδια η σχολική πράξη. Το βέβαιο είναι ότι ο ένας μπορεί και πρέπει να μάθει από τον άλλο: Ο μεν δάσκαλος, προκειμένου να βάλει "τάξη στην τάξη" και να κάνει ένα καλό και αποτελεσματικό μάθημα, χρειάζεται του "κανόνες του παιχνιδιού" που χρησιμοποιεί ο γυμναστής καθημερινά στο όποιο παιχνίδι με τα παιδιά στο προαύλιο, ο δε γυμναστής μπορεί να συμπληρώσει την όποια διαθέσιμη επάρκειά του παίρνοντας εκείνα τα στοιχεία από το δάσκαλο που θα του επιτρέψουν να κάνει τη δουλειά του καλύτερα. Κανένας δεν είναι παντογνώστης, αρκεί ο ένας να είναι ανοιχτός στον άλλο και πρόθυμος να μάθει και να συνεργαστεί με το διπλανό του.

Ο "κριτικός φίλος" θυμίζει τον Μανολιό που άλλαξε τα ρούχα του αλλιώς. Ενώ μέχρι πρόσφατα η Kυβέρνηση - έστω και με κλειστά μικρόφωνα - έλεγε ότι ο θεσμός του Σχολικού Συμβούλου έχει κλείσει τον κύκλο του με τη σημερινή του μορφή, ξαφνικά κατάλαβε ότι δεν μπορεί να λειτουργήσουν τα σχολεία χωρίς την παιδαγωγική στήριξη των Συμβούλων, και πρότεινε έναν νέο θεσμό, ο οποίος όμως στην πράξη δε διαφέρει από αυτόν που ήδη υπάρχει σήμερα. Μόνο το όνομα αλλάζει. Είναι γεγονός ότι όλα αυτά τα τρικ της Κυβέρνησης γίνονται γιατί δεν μπορούν οι του ΣΥΡΙΖΑ να πουν στο ακροατήριό τους ότι τον Σχολικό Σύμβουλο δεν μπορώ να τον καταργήσω. Βέβαια, ας μη γελιόμαστε, η στάση αρκετών Σχολικών Συμβούλων στο θέμα της αξιολόγησης μάς οδήγησε να συζητάμε για τον αν είναι απαραίτητοι στο σχολείο ή όχι. Αν η στάση τους το 2013 και το 2014 ήταν διαφορετική, και δε διακήρυτταν ότι ως αξιολογητές θα "βάλουν κάποιους στη θέση τους", κανείς λόγος δε θα υπήρχε για αλλαγή του ρόλου ή του ονόματος. Η αξιολόγηση τα έκανε όλα. Ή μάλλον καλύτερα, οι "αξιολογητές", με τη στάση τους. Το ίδιο που έγινε και με τους Διευθυντές σχολείων. Αν δεν είχαν επιδείξει ιδιαίτερη σπουδή αρκετοί από τους διευθυντές για να αξιολογήσουν τους συναδέλφους τους, ούτε αντισυνταγματικές ψηφοφορίες θα είχαμε ούτε πρόχειρες αλλαγές στις επιλογές στελεχών. Άρα, αντί να αλλάζουμε τα ρούχα του Μανολιού χωρίς λόγο, καλύτερο θα ήταν να βρούμε όλοι μαζί, Υπουργείο και εκπαιδευτικοί, έναν τρόπο που, και τον παιδαγωγικό στόχο της αξιολόγησης να ικανοποιεί, και να διασφαλίζει τους εκπαιδευτικούς ότι δε θα είναι έρμαια των διαθέσεων του όποιου Διευθυντή ή Σχολικού Συμβούλου.

Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;;;;;

@ΛΑΠΟΥΣΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Αγαπητέ κ. Σύμβουλε δεν αμφιβάλω για την επιστημονικής σας αρτιότητα ειδικά σε θέματα Φυσικής αγωγής και υγιεινής, που είναι και το ερευνητικό σας πεδίο καθώς φυσικά και την εμπιστοσύνη που εμπνέεται στους καθηγητές σας, όμως θα ήθελα να συμφωνήσω με τον κ. Πλατάρο πως ένας γυμναστής καλώς ή κακώς έχει μεγάλη εμπειρία σαν κόουτς να διαχειρίζεται την αυλή (δεν είναι ευκολότερα από την τάξη) αλλά δεν έχει καθόλου εμπειρία στην τάξη. Πολλοί δε Σύμβουλοι δεδομένο του ότι έχουν πάρει παράταση στην παράταση (όπως και εσείς) έχουν να μπουν στην τάξη σαν δάσκαλοι πάνω από 10 χρόνια. Αλήθεια η ζωή μας είναι όπως ήταν 10 χρόνια πριν ? και φυσικά το ίδιο και η τάξη.
Χωρίς να θέλω να προσβάλω κανένα αλλά σίγουρα σε κάποιον που έχει 15 χρόνια σε τάξη, έχει μεταπτυχιακό και Διδακτορικό στην Κβαντική Φυσική ( φυσικά υπάρχουν και τέτοιοι στην Β/μια εκπ/ση) κάνει 20 ώρες κατεύθυνση και πληρώνεται με 1000 ευρώ τι να του πει ο σύμβουλος ΠΕ11 ή ΠΕ15 ή ΠΕ06 με μεταπτυχιακό και 10 χρόνια μακριά από το σχολείο ? πως θα κάνει το μάθημα ? τι λέτε ?

@ Λαπουση Γεωργιο
Κυριε Λαπουση, επεσημανα ενα αντικειμενικο φαινομενο, υπαρκτο, διαδεδομενο, συνηθες και το αιτιολογησα. Δεν το δικιολογησα, το αιτιολογησα. Επεκταθηκα και στις ομοειδεις ειδικοτητες, οπου ο "παμπαλαιος" δεν δεχεται τον "ακαπνο" να τον βαθμολογισει διοτι αυτος ειναι "μαχιμος". Αναφερθηκα στην ενδημουσα κουλτουρα του "παλιακα" και του "ξερολα". Δοκιμαστε να μπειτε στην ταξη και να κανετε την φιλικη συζητηση που προβλεπεται μετα. Αν δεν εχετε να πειτε μονο επαινους, πειτε μου και την αναδραση. Εδω η κρατουσα κουλτουρα ειναι "να κανεις εσυ μαθημα να σε δω στιν πινακα και μετα να δεις εμενα" Δεν τα ξερετε αυτα; Προληπτικη κριτικη κανω μην θεσμοθετηθουν θνησιγενη πραγματα. Δεν επρεπε να το παρετε προσωπικα, εδωσα πληρεις εξηγησεις. Το παραδειγμα δεν ηταν αστοχο. Δεν εχετε θεσμοθετημενη εξουσια αξιολογησης. Οταν λοιπον ζητησετε φιλικα, τωρα, που τα πραγματα ειναι χαλαρα, παρακολουθηση ως κριτικος φιλος μαθηματος απο μη διευθυντη καθηγητη, να με πληροφορισετε πως θα αντιδράσει αν του πειτε οτι το ποσοστο της ομιλιας του ηταν υπερβολικα παραπανω απο την αντιστοιχη μαθητικη συμμετοχη στο μαθημα. Κατι που συμβαινει τακτικοτατα. Να μας δωστε και αντιδρασεις...

Κύριε Πλαταρε αναφέρεται πιο πάνω ότι … «Μπορώ να δεχθώ στην τάξη μου ως «κριτικό φίλο» τον Σχολικό Σύμβουλο Παιδαγωγικής ευθύνης που είναι λ.χ. ΠΕ-11 και έχει μόνο εμπειρία στην διαχείριση τάξης εν προαυλίω; Μπορεί να έχει γνώσεις παιδαγωγικές και να κάνει παρατηρήσεις καίριες για βελτίωση του εκπαιδευτικού, αλλά εμπνέει εμπιστοσύνη;»
Ως σχολικός σύμβουλος φυσικής αγωγής επί 10 πλέον συναπτά έτη κ. Πλάταρε σας διαβεβαιώνω ότι δεν έχω μόνο εμπειρία στην διαχείριση της τάξης «εν προαυλίω» όπως αναφέρεις, αλλά μπορώ και έχω μετά από 2 μεταπτυχιακά, 1 διδακτορικό και αρκετές δημοσιεύσεις ικανές παιδαγωγικές γνώσεις ώστε να κάνω καίριες παρατηρήσεις για την βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου. Πιστεύω δε ότι εμπνέω εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς των σχολείων της παιδαγωγικής μου ευθύνης, όχι μόνο εγώ αλλά και όλοι οι σχολικοί σύμβουλοι της δικής ειδικότητας.
Αλλά και για να αντιστρέψω την απάντησή σας το ίδιο ισχύει και για τους καθηγητές φυσικής αγωγής και τους μαθητές τους κατά κόρον από άλλες ειδικότητες, οι οποίες δεν έχουν διδαχτεί καν παιδαγωγικά στις σχολές τους.
Τουλάχιστον ατυχές το παράδειγμα σας εάν είναι καλοπροαίρετο.

Τί θα γίνει επιτέλους.Θα βγάλετε το νόμο και την προκήρυξη επιλογής σχολικών συμβούλων.Τελειώνει και ο δεύτερος χρόνος παράτασης της θατείας τους και πάμε για τον τρίτο.Έλεος πια με αυτήν την αναβλητικότητα ή ανικανότητα επιλογής νέων στελεχών.Και εσείς κρατάτε τις τύχες της χώρας για διαπραγματεύσεις για το 4ο μνημόνιο.Καήκαμε.Εδώ ένα νόμο δεν μπορείτε να βγάλετε δυο χρόνια.Μόνο για διευθυντές σχολείων και διευθυντές εκπαίδευσης βιαστήκατε να κάνετε αντισυνταγματικές επιλογές άρον-άρον .αν δεν μπορείτε παραιτηθείτε να ησυχάσει και ο τόπος.

Να επισημάνω, ότι ο όρος «κριτικός εκπαιδευτικός φίλος» σημαίνει κάποιον που μπαίνει και στην τάξη, παρακολουθεί και το μάθημα και παρέχει φιλικά τις παρατηρήσεις του βγαλμένες (υποτίθεται) από την :
α) Βαθεία εμπειρία του την διδακτική και μόνον στην διδακτική.
β) Ειδική γνώση της παρατήρησης της διδασκαλίας.
Αυτό σημαίνουν τα παραπάνω, δεν τα ορίζει η Αρχή, όμως τα λέει με το όνομά τους, όπως είναι ορισμένα και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Κοιτάξτε τώρα δυνητικά προβλήματα:
1. Η ΟΛΜΕ «καλύπτει συνδικαλιστικά» όποιον καθηγητή αρνηθεί την είσοδο στην τάξη του του όποιου «κριτικού συμβούλου.» Η αλήθεια είναι, ότι η ίδια η έννοια «κριτικός σύμβουλος» προϋποθέτει ελευθερία και διακριτικότητα και συμπεριλαμβάνει και την εθελοντική προσφορά για παρακολούθηση της διδασκαλίας. Έτσι όμως κανείς δεν θα μπαίνει μέσα σε τάξη. Υπάρχει κάποια εμπιστοσύνη ότι ό,τι δει ο «κριτικός φίλος» δεν θα χρησιμοποιηθεί εναντίον του; Υπάρχουν νεοδιόριστοι που έχουν μεγάλη ανάγκη από τον «κριτικό φίλο;» Δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα. Τι κίνητρο έχει ένας εκπαιδευτικός να καλέσει τον «κριτικό φίλο στην τάξη του;» Το μόνο κίνητρο που έχει, είναι να ΓΝΩΡΙΖΕΙ, ότι ο «κριτικός φίλος» είναι εμπειρότατος σε διδακτική Υπηρεσία, εχέμυθος, έμπιστος, σοβαρός, βαθύς γνώστης της διδακτικής διαδικασίας και να τον εμπιστευθεί για λόγους αυτοβελτίωσης και αυτογνωσίας μέσω ετεροτροφοδότησης . Μπορεί να γίνει; Αν υπάρχει μια προβληματική περίπτωση καθηγητή (συνεχείς καταγγελίες ) θα πάει υποχρεωτικά ως «αξιολογητής» ή ως «κριτικός φίλος» Μπορώ να δεχθώ στην τάξη μου ως «κριτικό φίλο» τον Σχολικό Σύμβουλο Παιδαγωγικής ευθύνης που είναι λ.χ. ΠΕ-11 και έχει μόνο εμπειρία στην διαχείριση τάξης εν προαυλίω; Μπορεί να έχει γνώσεις παιδαγωγικές και να κάνει παρατηρήσεις καίριες για βελτίωση του εκπαιδευτικού, αλλά εμπνέει εμπιστοσύνη; Και για να μην παρεξηγηθώ: Και της ιδίας ειδικότητας να είναι ο «κριτικός φίλος» θα εμπνέει εμπιστοσύνη όταν έχει γίνει Σχολικός Σύμβουλος με 10 χρόνια διδακτική εμπειρία και ο υπό παρακολούθησιν θα έχει 25; Δεν αμφισβητώ ότι πράγματι μπορεί να του πει κάτι χρήσιμο. Απλώς δεν εμπνέει εμπιστοσύνη στην Ελληνική κουλτούρα της «ξερολίασης του παλιού» που «είναι αλλιώς»

2.Υπάρχουν πλέον στην παγκόσμια διδακτική πρακτική, «εργαλεία παρατήρησης της διδασκαλίας» που είναι αντικειμενικά. Ζυγίζουν και αποτιμούν τις συνιστώσες της διδασκαλίας με αριθμητικές καταγραφές συχνοτήτων συμπεριφορών στον διδακτικό χρόνο και εξάγονται αντικειμενικοί δείκτες . Όποιος και να είναι ο χειριστής του εργαλείου να βγάλει το ίδιο αποτέλεσμα. Αν μάλιστα η διδασκαλία βιντεοσκοπηθεί τότε το αντικειμενικό αποτέλεσμα της καταγραφής είναι δεδομένο . Ας γκουγκλάρει ο αναγνώστης «φύλλο παρατήρησης flanders .doc » για να δει ένα υπόδειγμα αντικειμενικής παρατήρησης της διδασκαλίας, που μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε εκπαιδευτικός, με λίγη πρακτική εξάσκηση και ενημέρωση και να είναι και αντικειμενικό.

Κλείνοντας , να επισημάνω:
α) Η εθελοντική προσφορά για παρατήρηση από «κριτικό φίλο», προϋποθέτει «κριτικό φύλλο» Τα έντυπα προκαλούν εξαρτημένα αντανακλαστικά απέχθειας αλλεργίας και φοβίας. Επέμβαση του «συνδικαλισμού» , άρα είναι ανέφικτος ο «κριτικός φίλος» Πιο ρεαλιστικός και παρατηρήσιμος είναι μόνο ο «Κρητικός φίλος».
β) Τον ίδιο φιλοσοφικό σχεδιασμό είχε και ο θεσμός του Σχολικού Συμβούλου και τώρα όλοι κραυγάζουν ότι απέτυχε είτε για λογιστικούς λόγους «οικονομίας» από την κατάργησή τους είτε για να μην υπάρχει έτοιμος θεσμός αξιολόγησης των εκπαιδευτικών εν όψει της εφαρμογής των ενυπόγραφων δεσμεύσεων του Ελληνικού Κράτους (ανεξάρτητα από είδος και ιδεολογία Κυβερνήσεων) για εφαρμογή της αξιολόγησης στην εκπαίδευση, όχι μόνο ως «ήπια» «αυτοαξιολόγηση» ή αξιολόγηση του «εκπαιδευτικού έργου» αλλά ως αξιολόγηση «των προσώπων των εκπαιδευτικών»
Αυτό πιθανολογώ, ότι θα γίνει με τον πλέον αλγεινό τρόπο που μπορεί να γίνει. Τον πλέον επαχθή. Τον πλέον αντιδημοκρατικό και τον πλέον άκομψο. Ήδη, οι ομοσπονδίες των Εκπαιδευτικών, ενώ γνωρίζουν ότι οι πράγματι ακατάλληλοι για την τάξη είναι ένα ποσοστό <1% αρνούνται πεισματικά την αξιολόγηση. Η Ιστορική τρομοκρατική εμπειρία των «Επιθεωρητών» έχει μια πολύ σοβαρή πραγματική βάση, αλλά η αντικειμενικότητα, μπορεί να διασφαλιστεί 100% λ.χ. με βιντεοσκόπηση της διδασκαλίας , αφού υπάρξει κατάλληλη νομοθετική ρύθμιση. Το φαινόμενο Hawthrone εδώ θα είναι υπέρ του διδάσκοντα. Ένας προβληματικός καθηγητής (πάντα ομιλώ για το υπαρκτό <1%) δεν θα κάνει μάθημα τύπου «ποδοσφαιρικού γηπέδου» με κάμερα καταγραφική, αφού θα παρατηρηθεί και αυτοπεριορισμός των μαθητών. Όμως οι ομοσπονδίες δεν το θέλουν αφού ανοίγει ο ασκός του Αιόλου και για μισθολογικές διαφοροποιήσεις ή επαγγελματικές προοπτικές εξέλιξης (το ίδιο είναι) που θα συνιστούν «νεοφιλελεύθερες επιλογές» ενάντια στην επικρατούσα πλήρη ισοπέδωση όλων, εν ονόματι του <1% που θα αλλάξει απασχόληση επειδή αντικειμενικά «δεν μπορεί να σταθεί στην τάξη» (Η απόλυση Δ.Υ. υπαλλήλου απαγορεύεται ουσιαστικά από το Σύνταγμα)
γ) Εδώ που έχουμε φθάσει δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Οι Ομοσπονδίες εγκλωβισμένες στην λαϊκίστικη λογική τους, δεν μπορούν να αντιπροτείνουν τίποτα το έγκυρο, επιστημονικό, λογικό, δίκαιο και σωστό. Λένε μόνο «όχι σε όλα» αφήνοντας στην όποια εξουσία ελευθερία επιλογών τύπου «ξαφνικού θανάτου» όπως στο ποδόσφαιρο και όπως υπήρξε το πρόσφατο ανάλογο με τις διαθεσιμότητες που επιβλήθηκαν κατ΄επιταγήν των ασφυκτικών πιέσεων δανειστών, αφού ναι μεν «απαγορεύεται Συνταγματικώς απόλυση ΔΥ» αλλά «δεν απαγορεύεται κατάργηση της θέσης του» Μάλιστα για να μην είναι αντισυνταγματική («φωτογραφική») καταργείται ολόκληρος ο αντίστοιχος κλάδος ΠΕ. Αυτό έγινε για όσους δεν κατάλαβαν. Μπορεί κάποιος να θεωρεί ότι με την αποκατάσταση των «διαθεσιμοτήτων» για την «κινητικότητα» στο Δημόσιο, εξέλειπε ο κίνδυνος. Ο υπογράφων ισχυρίζεται ότι διογκώνεται ένας επιμελώς αποκρυπτόμενος κίνδυνος της υπαγωγής της Μ.Ε. στους Δήμους . Όταν η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών εξαντληθεί, όταν η μη ανάπτυξη παγιωθεί. Όταν η ύφεση της Οικονομίας πάρει ενδημική μορφή. Όταν οι δανειστές κλείσουν την κάνουλα του οξυγόνου στον μεγάλο ασθενή της εντατικής. Πόσο κοντά είμαστε σε αυτό; Η μόνη «εναλλακτική» προοπτική που φαντάζει είναι οι μισθοί Βουλγαρίας. Αν κάποιος ξέρει άλλες «εναλλακτικές» ευχαρίστως και με 100 αυτιά, να τις ακούσω...