Ν. Κεραμέως στο esos: Πρέπει να έχουν λόγο τα Πανεπιστήμια στους συντελεστές εισαγωγής ανά μάθημα

Χωρίς διάθεση επίθεσης αγαπητέ, θέλω να μου απαντήσετε σε κάποια ζητήματα. Πως θα είμαστε βέβαιοι ότι η όλη διαδικασία θα είναι αντικειμενική, ορθή, αδιάβλητη; Όταν π.χ. έχεις 20-25 άτομα σε ένα τμήμα πως θα αξιολογήσεις σωστά τον μαθητή ατομικά; Όταν οι τελικές εξετάσεις είναι ενδοσχολικού χαρακτήρα πως θα διασφαλίσεις την αξιοπιστία τους (ακόμα και με τράπεζα θεμάτων) ; Να υπενθυμίσω ότι όταν ο Γαβρόγλου πήγε να εφαρμόσει για τις απολυτήριες ένα περιφερειακού τύπου σύστημα εξετάσεων, υπήρξαν υπόνοιες ακόμα και σε αυτή την περίπτωση ότι δεν θα ήταν και τόσο αδιάβλητες. Με τα ιδιωτικά σχολεία τι θα γίνει; Όταν με τα 6 μαθήματα μετρούσε ο προφορικός βαθμός η πλειονότητα των μαθητών που φοιτούσε σε ιδιωτικό είχε 20 (όχι ότι στα δημόσια πήγαιναν πίσω). Απόρροια της προσμέτρησης του προφορικού ήταν η βάση στη νομική της Αθήνας να μην έπεφτε κάτω από 18.500 (εκτός από κάποιες χρονιές που ήταν πιο τσιμπημένα τα θέματα). Όταν έπαψε να μετρά ο προφορικός και πήγαμε στα 4 μαθήματα, το 2016, η βάση κυμάνθηκε στα 18.200 για την εν λόγω σχολή. Και σκεφτείτε (με τα 6 μαθήματα) ότι αναπροσαρμοζόταν κιόλας ο βαθμός. Και βέβαια έγιναν και αδικίες: μαθητές που έγραφαν 19 και 20 στο τέλος, στους προφορικούς είχαν βαθμούς ακόμα και κάτω από 15 με αποτέλεσμα το 19 να γίνεται 18,4. Επίσης, εφόσον δεν υπάρχει η δυνατότητα εσωτερικής κινητικότητας στα πανεπιστήμια (και κατ' εμέ ορθώς δεν υπάρχει), οι υποψήφιοι αν θελήσουν να αλλάξουν σχολή και ξαναδώσουν πανελλήνιες θα εξαρτώνται από το βαθμό του απολυτηρίου.
Κατά τη γνώμη μου ο μόνος τρόπος να αναβαθμιστεί το λύκειο χωρίς να νοθεύεται το αντικειμενικό αποτέλεσμα των πανελλαδικών εξετάσεων είναι ο εξής: βάσει της πρότασης Βερέμη μπορεί να υπάρξει ένα προπαρασκευαστικό στάδιο μετά το λύκειο. Οι υποψήφιοι θα εξετάζονται σε 4 με 5 μαθήματα όμως σε ύλη που θα έχουν διδαχθεί και στις τρεις τάξεις του λυκείου. Είναι ο μόνος τρόπος κάπως να αναβαθμιστούν και οι τρεις τάξεις του λυκείου. Επιπλέον μπορεί να αυστηροποιηθεί ο τρόπος προαγωγής και απόλυσης και να καταστούν περισσότερο αδιάβλητες-όσο το δυνατόν- οι τελικές εξετάσεις (ήδη το υπουργείο κινείται προς αυτή την κατεύθυνση).

ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΕΤΡΑΕΙ Ο ΒΑΘΜΟΣ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΑΔΙΚΙΕΣ. ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΜΕΤΡΑΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΑΥΤΟ; ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΔΙΚΙΕΣ ; ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΒΑΘΜΟΛΟΓΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ , ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ; ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΠΟΥ ΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΥΨΗΛΟ ΣΤΟΧΟ. ΑΣ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ , ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΟΛΑ ΝΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ 4 ΤΡΙΩΡΕΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΕΣ.
ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΧΟΛΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ , ΕΜΜΕΣΑ ΣΧΕΤΙΚΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ. ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΜΙΚΡΟΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΕΥΚΟΛΑ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΝ.
ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΟΙ ΥΛΕΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΕΣ ......ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ. ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΕΣ.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΥΕΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΥΛΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΙ, ΟΠΟΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΠΙΛΕΓΕΙ.

..... "Η συμμετοχή του απολυτηρίου στο βαθμό εισαγωγής στα ΑΕΙ είναι στις προθέσεις μας" .... και θα παραμείνουν προθέσεις κ. Υπουργέ.

Αφού τα πανεπιστήμια θέλουν να έχουν λόγο, να αναλάβει το καθένα και να κάνει εισαγωγικές εξετάσεις ή να διεξάγουν οι πανεπιστημιακοί τις Πανελλαδικές εξετάσεις.

@ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Μήπως μπορείς μας να βρεις έναν λόγο για να πάει ένας μαθητής στο Λύκειο ή να διαβάσει για το σχολείο με βάση το "δικό σου ανεξάρτητο" σύστημα, όπου ΔΕΝ θα μετράει ούτε 1% (!!!!) ο βαθμός του Απολυτηρίου; Δεν ξέρω αν κατάλαβες αλλά μόνος σου ανέφερες ασφαλιστικές δικλείδες. Και καθώς αναφέρθηκες στην ισονομία, θα μπορούσες να μας αναφέρεις έναν τομέα του δημόσιου βίου στον οποίο υπάρχει ισονομία; Ο γραπτός βαθμός των Πανελλαδικών θα πρέπει να είναι μια μεταβλητή για την διαδικασία εισαγωγής, δεν μπορεί να είναι τα πάντα, γιατί πολύ απλά έτσι διαγράφονται όλα τα διδακτικά έτη σε Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο. Από αυτά που γράφεις συμφωνώ μόνο σε αυτό : "Τα τμήματα πρέπει να επιλέγουν την ομάδα προσανατολισμού καθώς και το μάθημα με το μεγαλύτερο συντελεστή βαρύτητας. Σε κάποιο βαθμό θα πρέπει να έχουν λόγο για τον αριθμό των εισακτέων".

Φυσικά και πρέπει να προσμετράται ο βαθμός των 3 τάξεων του Λυκείου για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Φυσικά θα πρέπει να υπάρξει αξιολόγηση και τράπεζα θεμάτων. Πρέπει επιτέλους να αντιμετωπίσουμε τις παθογένειες των περασμένων ετών που μας κληρονόμησαν ένα σύστημα Πανελληνίων εξετάσεων που το μόνο που πετυχαίνει είναι το αδιάβλητο, ενώ αποτυγχάνει σε όλα τα υπόλοιπα (επίσης δεν εφαρμόζεται σχεδόν σε καμία Ευρωπαϊκή χώρα αυτούσιο) .

Συμπερασματικά, νομίζω ότι θα πρέπει να επανεξετασθεί η πρόταση Βερέμη, κατά την οποία προβλέπεται ένα προπαρασκευαστικό στάδιο μετά το λύκειο (στο πρότυπο του αγγλικού foundation)

Να υπενθυμίσω ότι ο βαθμός των τριών τάξεων του λυκείου, κατά το σύστημα του Αρβανιτόπουλου που τελικά δεν πρόλαβε να εφαρμοστεί, μετρούσε 20% και αναπροσαρμοζόταν στη μία μονάδα προς τα πάνω ή προς τα κάτω. Για παράδειγμα αν ο υποψήφιος έγραφε στις πανελλήνιες 16 και στο απολυτήριο είχε 19 το 19 γινόταν 17 και αν αντίθετα έγραφε 19 στις πανελλήνιες αλλά το απολυτήριο ήταν στο 16 το 16 γινόταν 18. Στη πραγματικότητα δηλαδή μετρούσε 1% (+-200 μόρια) το απολυτήριο και 99% ο βαθμός στα 4 πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα.
Κατά τη γνώμη μου η προσμέτρηση του βαθμού του λυκείου, έστω και σε ένα μικρό ποσοστό της τάξεως του 1%, νοθεύει τον αντικειμενικό βαθμό των πανελλαδικών εξετάσεων και δημιουργεί τεράστια προβλήματα όσον αφορά την πρόσβαση σε υψηλόβαθμες σχολές. Η κατάσταση εκτραχύνεται έτι περαιτέρω αν ληφθούν υπόψη και τα ιδιωτικά σχολεία (τα οποία κακά τα ψέματα είναι πρωτίστως επιχειρήσεις-φροντιστήρια και δευτερευόντως σχολεία). Η τράπεζα θεμάτων δεν διασφαλίζει απαραίτητα το αδιάβλητο της διαδικασίας αφού οι εξετάσεις είναι σε επίπεδο σχολικής μονάδας (όχι ότι αν ήταν σε περιφερειακό επίπεδο θα ήμασταν σίγουροι ότι είναι αξιόπιστες). Επίσης τι θα γίνει με υποψηφίους που θα θελήσουν να ξαναδώσουν και θα εξαρτώνται από το βαθμό του απολυτηρίου (γιατί κακά τα ψέματα ένα 16-17-18 στο απολυτήριο αποτελεί πρόβλημα) οι οποίοι δεν θα έχουν άλλη δυνατότητα παρά μόνο να ξαναδώσουν πανελλήνιες, εφόσον δεν προβλέπεται κάποιος άλλος τρόπος να αλλάξουν σχολή (όπως π.χ. μέσω ενός συστήματος εσωτερικής κινητικότητας στα πανεπιστήμια).
Τα τμήματα πρέπει να επιλέγουν την ομάδα προσανατολισμού καθώς και το μάθημα με το μεγαλύτερο συντελεστή βαρύτητας. Σε κάποιο βαθμό θα πρέπει να έχουν λόγο για τον αριθμό των εισακτέων. Θεωρώ όμως ότι δεν πρέπει να καθορίζουν βάση εισαγωγής για ποικίλους λόγους. Το υπουργείο ας περιοριστεί απλά στη βάση του 10.

Θα συμφωνήσω με το Θανάση. Δηλαδή τα Πανεπιστήμια θα πρέπει να οπωσδήποτε λόγο στα μαθήματα που δίνει ο εξεταζόμενος και κατόπιν στους συντελεστές τους

Για τις σχολές πληροφορικής τι συντελεστή να βάλουμε σε μαθηματικά και χημεία;
Για τις οικονομικές σχολές τι συντελεστή να βάλουμε στην πληροφορική;

Το ίδιο όριο θα έχουν άραγε και οι υποψήφιοι φοιτητές που θα έρχονται από το εξωτερικό για να πληρώσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια; Η μήπως το ίδιο όριο έχουν αυτοί που θέλουν να σπουδάσουν σε διάφορες χώρες του εξωτερικού π.χ Ρουμανία, Βουλγαρία, Ιταλία;

Προτίστως πρέπει να έχουν λόγο στα μαθήματα και δευτερευόντως στους συντελεστές. Αλλά αυτό κάνει τζιζ...