Μετρώντας ως το έξι ν+2 και πανεπιστημιακά πτυχία στο ΠΑΔΑ

Δεν μπορούν να διατηρηθούν τα ΤΕΙ ως ιδρύματα μόνο για τα ελάχιστα (μόλις 15%) τμήματα ΤΕΙ που είναι ξεχωριστά ως αντικείμενα. Είναι πιο λογική πρόταση να ενσωματωθούν κι αυτά στα Πανεπιστήμια, όπως η Νοσηλευτική και παλιότερα τα Παιδαγωγικά.

α) Τα τμήματα Φυσικοθεραπείας και Λογοθεραπείας μπορούν να ενταχθούν στις πανεπιστημιακές Σχολές Επιστημών Υγείας.

β) Το τμήματα Διατροφής και Επιστήμηες Τροφίμων μπορούν να ενταχθούν επίσης σε πανεπιστήμια - υπάρχει επίσης το αντίστοιχο τμήμα στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο.

Για την αξιολόγηση της ΑΔΙΠ:

Στην επίσημη ιδρυματική αξιολόγηση της ΑΔΙΠ (2015-2016) σχεδόν 90% των ΑΕΙ έλαβαν έπαινο ή θετική αναφορά. Μόνο 1 στα 10 έλαβε μερικώς θετική αξιολόγηση ενώ ούτε ένα δεν αξιολογήθηκε αρνητικά.

Αναμενόμενα αποτέλεσματα, καθώς η αξιολόγηση ήταν για κάθε ίδρυμα ξεχωριστά ενώ εκείνο που χρειάζεται είναι ακαδημαϊκός και χωροταξικός ανασχεδιασμός ΟΛΩΝ των ΑΕΙ - κάτι που φυσικά δεν είναι ευθύνη μιας ανεξάρτητης αρχής να υποδείξει αλλά των διοικήσεων των ΑΕΙ και του Υπουργείου Παιδείας, όλα αυτά τα χρόνια

https://www.esos.gr/arthra/48463/tria-sta-deka-aei-piran-arista-stin-ex…

α) Από τα 22 Πανεπιστήμια, 7 ιδρύματα έλαβαν Έπαινο ενώ ΟΛΑ τα υπόλοιπα (15) έλαβαν ΘΕΤΙΚΗ αξιολόγηση. Μεταξύ των πανεπιστήμιων με Έπαινο ήταν και τα δύο μεγαλύτερα.

Οι επιτροπές όμως ΔΕΝ τήρησαν ενιαία γραμμή αξιολόγησης, όπως φαίνεται από τις επιμέρους παρατηρήσεις σε κάθε ενότητα και τις αποκλίσεις στον υπολογισμό των τελικών αποτελεσμάτων. Ορισμένα πανεπιστήμια κρίθηκαν πιο αυστηρά ενώ άλλα πιο ελαστικά, για άλλα έγινε συνυπολογισμός των επιδράσεων του εξωτερικού περιβάλλοντος ενώ για άλλα όχι κ.ο.κ.

Σίγουρα όμως ΔΕΝ έχουν όλα τα πανεπιστήμια το ίδιο "καλό" (positive) επίπεδο και, ακόμα και να ίσχυε αυτή η θετική αξιολόγηση, σίγουρα δεν χρειάζεται να λειτουργούν 22 πανεπιστήμια σε μια χώρα με τα δεδομένα της Ελλάδας.

β) Από τα 14 ΤΕΙ, 2 ιδρύματα έλαβαν Έπαινο, 3 ιδρύματα έλαβαν ΜΕΡΙΚΩΣ θετική αξιολόγηση και τα υπόλοιπα 9 ΘΕΤΙΚΗ αξιολόγηση

Να σημειωθεί ότι τα ΤΕΙ ΔΕΝ αξιολογήθηκαν με τα δεδομένα των πανεπιστημίων αλλά ως ξεχωριστές ακαδημαϊκές οντότητες (έλλειψη διδακτορικών προγραμμάτων).

Για την έρευνα:

Να γίνει πράξη η Εξωστρέφεια και η Αξιοκρατία.

Από τα δύο ΤΕΙ που έλαβαν Έπαινο, το ένα έχει αναβαθμιστεί σε πανεπιστήμιο και για το άλλο θεωρείται πλέον δεδομένη η συγχώνευσή του με πανεπιστήμιο. Προωθούνται επίσης οι συγχωνεύσεις και άλλων ΤΕΙ με πανεπιστήμια, επομένως αυτό το θέμα θα επιλυθεί.

Ακόμα όμως και τα πανεπιστήμια αντιμετωπίζουν προβλήματα στον τρίτο κύκλο σπουδών, στην προσέλκυση νέων ΥΔ και ερευνητών. Χρειάζεται αναδιοργάνωση και ένωση δυνάμεων, με κατάργηση των "σιλο" και των μη αντικειμενικών κριτηρίων προώθησης υποψηφίων σε κάθε τμήμα και κάθε εργαστήριο.

Οι αιτήσεις για συμμετοχή έρευνα θα έπρεπε να εξετάζονται με συμμετοχή ξένων ακαδημαϊκών και οι τριμελείς επιτροπές υποφηφίων διδακτόρων θα πρέπει να μην αποτελούνται από καθηγητές προερχόμενους από το ίδιο ίδρυμα.

Πρέπει να υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης των διδακτορικών σε εύλογο χρονικό διάστημα, όχι περισσότερο από έξι έτη.

Επιπλέον, να καταπολεμηθεί το φαινόμενο των διδακτορικών που γίνονται με ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ στόχο την αναβάθμιση της θέσης διορισμένων δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα.

Να αυξηθεί ο αριθμός των υποτροφίων μέσω ΙΚΥ (κατόπιν αυστηρής αξιολόγησης) για εκπόνηση διδακτορικού στο εξωτερικό, σε συνεργασίες με ερευνητικές προσπάθειες ελληνικών πανεπιστημίων και ινστιτούτων έρευνας.

@ Πολυτεχνείο Αθηνών και Κρήτης και ίδρυση των ΤΕΙ

Με το να κάνουμε συνεχώς ιστορική αναδρομή δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Τα Ανώτατα τεχνολογικά ιδρύματα ξεκίνησαν με σαθρά θεμέλια όπως είπατε, και πρέπει σήμερα το 2018 να παραμείνουν ως ανεξάρτητα τμήματα αυτά που έχουν συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο που να υπάρχει και σε ξένα αντίστοιχα Πανεπιστήμια. Πχ Λογοθεραπεία,Φυσιοθεραπεία, Επιστήμη και Τεχνολογία Τροφίμων,Εργοθεραπεία και λίγα ακόμα αντικείμενα που ο τίτλος σπουδών απονέμεται μόνο από ΑΕΙ τεχνολογικού τομέα. Τα υπόλοιπα τμηματα κακώς η τότε κυβέρνηση του 1983 και η πολιτεία γενικότερα επέτρεψε να δημιουργηθούν, γνωρίζοντας ότι θα υπάρχουν διχόνοιες και αναταράξεις με αντίστοιχα πανεπιστημιακά τμήματα. Ίσως τότε οι "αναταραξεις" δεν ήταν μεγάλες, αλλά με το πέρασμα των χρόνων τμήματα πχ Μηχανολόγων ΤΕΙ , Μπορεί λόγω αξιόλογης δουλειάς να θέλανε να αποκτήσουν επιπλέον δικαιώματα οπότε θα αντιδρούσαν αλλα πανεπιστημιακά τμήματα με διάφορους τρόπους.
Αρχικά το αίτημα των Ανώτατων τεχνολογικών ιδρυμάτων να γίνουνε Πανεπιστήμια δεν είναι αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία. Θα μπορούσαν να μείνουν με την υπάρχουσα ονομασία τους (όπως και άλλα ανώτατα τεχνολογικά ιδρύματα του εξωτερικού) και να αλλάξουν ορισμένα αλλα πράγματα που είναι σημαντικότερα απ'την ταμπέλα.

1) Κατάργηση Τ.Ε. Και Π.Ε
2) Κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων
3) Δυνατότητα διοργάνωσης τρίτου κύκλου σπουδών στα ΑΕΙ Τεχνολογικού τομέα που έχουν καλές αξιολογήσεις ( ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, Θεσσαλίας, πρώην ΤΕΙ Αθηνών κ.α. σύμφωνα με ΑΔΙΠ)
4) Χρηματοδότηση ιδρυμάτων ανάλογα με την αξιολόγηση , και "κόψιμο" χρηματοδότησης σε ιδρύματα που φέρουν "βαριές" ταμπέλες αλλά η αξιολόγηση έδειξε άλλα...........
5) Πρόσληψη προσωπικού για την ομαλή διεξαγωγή των δραστηριοτήτων του Ιδρύματος.
6) Επαναφορά βάσης του 10 στα ΑΕΙ Τεχνολογικού Τομέα.

@Πολυτεχνείο Αθηνών και Κρήτης και ίδρυση των ΤΕΙ
Τα είπες όλα όπως και πολλοί εδώ μέσα. Ένα νέο σχέδιο Αθηνά θα έπρεπε να υπάρξει. Με το να Πανεπιστημιοποιούνται διάφορα ΤΕΙ, να ενώνονται και να χωρίζονται ΑΕΙ κατά το δοκούν και κατά τα συμφέροντα του κάθε κομματάρχη μιας περιοχής, με το να τάζονται γέφυρες εκεί που δεν υπάρχουν ποτάμια με την προοπτική να δημιουργηθούν και ποτάμια το πρόβλημα της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα μεγαλώνει.
Λάθη όπως αυτά στην Κρήτη που υπάρχουν 3 ΑΕΙ με καμιά 50ρια τμήματα που αλληλοκαλύπτονται ενώ θα έπρεπε να υπάρχει 1 ίδρυμα με τα μισά τμήματα θα πολλαπλασιαστούν με αποτέλεσμα τα ιδρύματα αυτά να γίνουν μη βιώσιμα (που θα βρεθούν χρήματα από το ήδη χρεωκοπημένο κράτος) και ίσως να γίνουν ιδιότυπα charter schools Πολυτελείας. Ας υπάρξει επιτέλους κάποιος υπουργός που θα μαζέψει το χάος, όσο ακόμα (αν) μαζεύεται.

Σίγουρα *ΔΕΝ* ΑΠΟΤΕΛΕΙ ελληνική πρωτοτυπία των αρχών του 20ου αιώνα η ίδρυση και λειτουργία στην πρωτεύουσα της χώρας ενός διακριτού Τεχνολογικού Πανεπιστημίου και ενός διακριτού Οικονομικού Πανεπιστημίου, μιας Ακαδημίας Καλών Τεχνών ή μιας Γεωργικής Ακαδημίας ή μιας Σχολής Κοινωνικών και Πολιτικών Σπουδών.

Το ίδιο μοντέλο ακολουθούσαν τότε τα γαλλικά πανεπιστήμια, από τα οποία επηρεάστηκε κυρίως η διαμόρφωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην Ελλάδα του 19ου και του πρώτου μισού του 20ου αιώνα.

Αυτό δεν πρέπει να μας δεσμεύει ασφυκτικά στον 21ο αιώνα αλλά σαφώς δεν ωφελεί το γκρέμισμα των πάντων για να προωθήσουμε ανερμάτιστους πειραματισμούς.

Ακόμα και σήμερα, σε χώρες της Ευρώπης, δεν είναι όλα ζήτημα οικονομικού ή ανθρώπινου δυναμικού - υπάρχουν εξαιρετικά ανώτατα ιδρύματα και ακαδημίες που είναι οργανωμένα σε μικρή κλίμακα ακριβώς επειδή διατηρούν άρρηκτη σύνδεση με μια ποιοτική πορεία δεκαετιών.

Το Πολυτεχνείο Αθηνών ήταν το μοναδικό αμιγώς τεχνολογικό ΑΕΙ της χώρας μέχρι την ίδρυση του Πολυτεχνείου Κρήτης το 1977, με πρώτο ακαδημαϊκό έτος εκπαιδευτικής λειτουργίας του ιδρύματος στην Κρήτη το 1984-85.

Για να είμαστε ειλικρινείς και ξεκάθαροι:

α) Το Πολυτεχνείο Κρήτης έπρεπε εξαρχής να αποτελεί ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ του Πανεπιστημίου Κρήτης, το οποίο σχεδιαζόταν από τη δεκαετία του '60, ιδρύθηκε το 1973 και τελικά λειτούργησε το 1977. Ακόμα και σήμερα, θα ήταν βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση να ενωθούν τα δύο ιδρύματα σε ένα ενιαίο ΑΕΙ Κρήτης, απορροφώντας και τμήματα του ΤΕΙ Κρήτης.

β) Το Πολυτεχνείο Αθηνών έχει μεγαλύτερη ιστορία ως εκπαιδευτική σχολή, με ακαδημαϊκή ανάπτυξη από τα τέλη του 19ου αιώνα. Ξεκίνησε ως σχολείο τεχνητών το 1836, μετασχηματίστηκε σε ίδρυμα το 1844 (Βιομηχανικών και Καλών Τεχνών), ακολούθησε η αναδιάρθρωση της δομής του (1863, 1887, 1914, 1944) και ολοκληρώθηκε με την ίδρυση νέων τμήματα μεταπολεμικά. Από το 1999, μετά από εσωτερικούς διαχωρισμούς γνωστικών αντικειμένων σε νέα τμήματα, αποτελείται από 9 Σχολές.

Ακόμα και αυτό όμως θα μπορούσε να αποτελεί μέρος ενός ομοσπονδιακού πανεπιστημίου Αττικής, μαζί με το ΕΚΠΑ και τη Γεωπονική Σχολή - υπο προϋποθέσεις, γιατί, για τα δεδομένα της Ελλάδας, ιδρύματα του μεγέθους του ΑΠΘ είναι πολύ μεγάλα ως οντότητες, και δεν αποτελεί καλή ιδέα το "συσσωμάτωμα" Νομικής-Ιατρικής-Μηχανικών Αθήνων σε ένα ΑΕΙ, για πολλούς λόγους, ακαδημαϊκούς, κοινωνικούς, οικονομικούς και πολιτικούς.

Το ΕΜΠ αποτελεί μέρος της εξέλιξης της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα, στα πρότυπα ευρωπαϊκών σχολών - όπως και οι άλλες σχολές, η ΑΣΟΕΕ, η Καλών Τεχνών, η Γεωπονική, η Πάντειος, η Βιομηχανική.

Σίγουρα είναι ελληνική πρωτοτυπία των αρχών του 20ου αιώνα η ίδρυση και λειτουργία στην πρωτεύουσα της χώρας ενός διακριτού Τεχνολογικού Πανεπιστημίου και ενός διακριτού Οικονομικού Πανεπιστημίου, μια Ακαδημία Καλών Τεχνών ή μια Γεωργική Ακαδημία.

Για καλύτερη οργάνωση στη σύγχρονη εποχή σίγουρα θα έπρεπε να ενωθούν ορισμένες σχολές.

πχ. Σε ιδρυματικό επίπεδο: Πανεπιστήμιο Οικονομικών και Κοινωνικών Σπουδών Αττικής (ΟΠΑ + ΠΑΠΕΙ + Παντειος + Χαροκόπειος) ή μια ομοσπονδιοποίηση του ΕΚΠΑ με το ΕΜΠ και το Γεωπονικό και την Καλών Τεχνών, που έχουν συμπληρωματικά γνωστικά αντικείμενα.

πχ. Σε επίπεδο σχολών: Στο ΕΜΠ οι Ναυπηγοί ως σχολή προήλθαν από τη σχολή Μηχανολόγων και οι Μεταλλειολόγοι-Μεταλλουργοί από τη σχολή Χημικών Μηχανικών, αντίστοιχα. Θα μπορούσαν να συνενωθούν πάλι.

γ) Τα Πολυτεχνεία της χώρας μέχρι το 1983 ήταν δύο. Μόνο 2, από τα 12 περίπου ΑΕΙ και ισότιμων με αυτά σχολών που λειτουργουσαν τότε, εξαιρουμένων των στρατιωτικών ακαδημιών.

Η ίδρυση των ΤΕΙ την περίοδο 1983-2010, μετά την κατάργηση των παλιών Κέντρων Ανώτερης Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, αύξησε τον αριθμό των Τεχνολογικών Ιδρυμάτων κατά 18, σε όλη τη χώρα.

Ο κατάλογος μέχρι το 2018 περιλαμβάνει τα εξής ΤΕΙ:

ΤΕΙ Αθήνας, ΤΕΙ Πειραιά, ΑΣΠΑΙΤΕ (πρώην ΣΕΛΕΤΕ), Αλεξάνδρειο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, ΤΕΙ Κρήτης, ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, ΤΕΙ Ηπείρου, ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας (συγχώνευση των πρώην ΤΕΙ Λαμίας και ΤΕΙ Χαλκίδας), ΤΕΙ Θεσσαλίας, ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, ΤΕΙ Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, ΤΕΙ Πελοποννήσου, ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας (συγχώνευση των πρώην ΤΕΙ Πατρών και ΤΕΙ Μεσολογγίου), ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας.

Ποια ακριβώς εκπαιδευτική, ερευνητική, κοινωνική και οικονομική ανάγκη εξυπηρετούσε αυτή η ανευ προηγουμένου γιγάντωση της ανώτατης εκπαίδευσης;

Τα δύο Πολυτεχνεία -ή ένα ή ίσως και κανένα, τελικά- που είχε ανάγκη η Ελλάδα σαν χώρα, έπρεπε να τα αυξήσουμε σε 20 Τεχνολογικά Ιδρύματα, διασκορπισμένα σε κάθε πόλη της επικράτειας, για να επιτύχουμε ποιον ακριβώς εθνικό στόχο;

Η σύγχρονη περίοδος (1980-2018) δεν ήταν τελικά μια «χρυσή εποχή» για τα ΑΕΙ στην Ελλάδα, παρά τις διακηρύξεις όλων των πλευρών και το κλιμα ευδαιμονίας που επικρατούσε - μέχρι την έναρξη της οικονομικής ύφεσης (2008) ιδρύονταν νέα τμήματα και σχεδιάζονταν νέα ιδρύματα, τα καταργηθέντα από το 2013 Πανεπιστήμια Στερεάς Ελλάδας και Δυτικής Ελλάδας, είχε προηγηθεί επίσης η ίδρυση του Παν. Δυτικής Μακεδονίας (λειτουργία τμημάτων, 1999, ίδρυση 2002) και του Παν. Πελοποννήσου (λειτουργία τμημάτων, 2002, ίδρυση 2000)

Χρειάστηκαν τόσες δεκαετίες, σχεδόν μισός αιώνας αν υπολογίσουμε από το 1975 και την επαναφορά του δημοκρατικού καθεστώτος της Μεταπολίτευσης, για να κατανοήσουμε ότι στηρίξαμε το όραμα και τον σχεδιασμό μια σύγχρονης Ανώτατης Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης σε σαθρά θεμέλια.

___________________________

(*) Παν. Αιγαίου (σχολές σε Λέσβο, Χίο, Λήμνο, Σάμο, Σύρο, Ρόδο), Ιόνιο Πανεπιστήμιο (σχολές σε Κέρκυρα) και Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (σχολές σε Βόλο, Λάρισα, Τρίκαλα, Καρδίτσα): Ιδρύθηκαν το 1984.

(**) Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο: Ιδρύθηκε το 1992, έτος λειτουργίας το 1997. Ειδικό καθεστώς (εισαγωγή προπτυχιακών φοιτητών με κλήρωση).

(***) Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας: Ιδρύθηκε το 2005. Ειδικό καθεστώς (παροχή αποκλειστικά Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών)

< Στην πληροφορική πάντως ένας απόφοιτος ΤΕΙ είναι πιο καταρτησμένος, και πιο έτοιμος να δουλέψει σαν προγραμματιστής γιατί μαθαίνει γλώσσες προγραμματισμού την στιγμή που στο Πολυτεχνείο μαθαίνουν για πυκνωτές και ηλεκτρονικά κυκλώματα. >

Παντελώς αυθαίρετο συμπέρασμα, που δεν τεκμηριώνεται ούτε από τυπικά στοιχεία - τη διάρθρωση των υποχρεωτικών μαθημάτων στους Οδηγούς Σπουδών, τα προσφερόμενα μαθήματα επιλογής, τις προπτυχιακές διπλωματικές εργασίες, τα ενδιαφέροντα των μελών ΔΕΠ κτλ.- ούτε από πραγματικές στατιστικές για την εξέλιξη των αποφοίτων.

Είναι πάνω από 50% το ποσοστό των αποφοίτων ΗΜΜΥ που κατευθύνεται σε ροές σπουδών με άμεση σχέση με τον Προγραμματισμό, τις Βάσεις Δεδομένων, τη Τεχνητή Νοημοσύνη, τα Δίκτυα - συγκριτικά, λιγότερο από 20% σε κάθε τμήμα αποφοιτεί με κατεύθυνση αμιγώς Ηλεκτρολογίας ή έστω Ηλεκτρονικής.

Οι οδηγοί σπουδών και τα στατιστικά στοιχεία για την επαγγελματική εξέλιξη των αποφοίτων είναι διαθέσιμα στις επίσημες ιστοσελίδες του κάθε ιδρύματος: από αυτά δεν προκύπτει σε καμία περίπτωση ότι πχ. ο απόφοιτος της Πληροφορικής του ΕΚΠΑ και του Παν. Κρήτης ή ο απόφοιτος του CEID του Πανεπιστημίου Πατρών δεν έχει την κατάλληλη προετοιμασία -ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ και ΠΡΑΚΤΙΚΗ- ώστε να εργαστεί απολύτως επιτυχημένα ως προγραμματιστής (software engineering).

Το ποσοστό είναι ακόμα μεγαλύτερο στα πανεπιστημιακά τμήματα Πληροφορικής (τετραετή) και Μηχανικών Πληροφορικής (πενταετή) - είναι ελάχιστες οι διπλωματικές εργασίες τα τελευταία χρόνια που δεν έχουν καμία σχέση με Προγραμματισμό, Επιχειρησιακή Ανάλυση, Βάσεις Δεδομένων.

Δεν είναι τόσο δύσκολο να ασχοληθεί κάποιος με τον Προγραμματισμό σε επαγγελματικό επίπεδο. Σίγουρα πολύ περισσότεροι άνθρωποι με πτυχίο πανεπιστημίου (ακόμα και Μαθηματικών, Φυσικής, Οικονομικών ή ό,τι άλλο) το επιλέγουν και το κατορθώνουν σε σχέση με όσους ασχολούνται με τη βασική έρευνα!

< Επομένως χρειάζονται και τα ΤΕΙ στην αγορά και αντί να κλείνουν αυτά θα έπρεπε να μειωθούν οι θέσεις σε Πανεπιστήμια. Τα ΤΕΙ θα πρεπε να τροφοδοτούν την αγορά, και τα Πανεπιστήμια την Έρευνα. Ξεκάθαρα πράγματα. >

Σε ποια σύγχρονη ευρωπαϊκή ή άλλη χώρα του ανεπτυγμένου κόσμου τα ΑΕΙ ως ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ιδρύματα έχουν τόσο ξεκάθαρη αποστολή;

Δηλαδή, τα ιδρύματα τύπου (1) να είναι ΜΟΝΟ για μελλοντικούς ερευνητές ενώ τα ιδρύματα τύπου (2) να απευθύνονται ΜΟΝΟ σε μελλοντικούς επαγγελματίες;

Δικαίωμα έχει ο πανεπιστημιακός απόφοιτος να έχει κινητικότητα προς κάθε κατεύθυνση - αρκεί να έχει κατάλληλο ΥΠΟΒΑΘΡΟ.

Και εκεί είναι η παγίδα: δημιουργώντας τα ΤΕΙ ως ιδρύματα με αποκλειστική στόχευση στην αγορά τέθηκε ως δομικό συστατικό ένα "glass ceiling" στα μέλη του προσωπικού και τους φοιτητές τους, που κανείς ποτέ δεν αναγνώρισε ως αίτιο της κακοδαιμονίας.

Η λύση είναι η εξής απλή:

Στους νέους ΔΕΝ πρέπει να περιορίζουμε την πρόσβαση στα θεμέλια της γνώσης. Δεν τους πατρονάρουμε λέγοντας τους για παράδειγμα, ότι "αυτά είναι πολύ θεωρητικά, άστα καλύτερα και ασχολήσου μόνο με Java και Web development επειδή αυτά ζητούν στις δουλειές".

Είναι ευθύνη του υπουργειου και των ΑΕΙ σε ΠΡΟΠΤΥΧΙΑΚΟ επίπεδο ΟΛΟΙ οι φοιτητές να διδάσκονται τα ΒΑΣΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ της επιστήμης τους όπως πρέπει - και Μαθηματικά και Φυσική και Χημεία και Βιολογία και όποιο άλλο θεωρητικό μάθημα χρειάζεται.

Η εξειδίκευση για την αγορά εργασίας θα έρθει φυσικά στη ροή του προγράμματος σπουδών, μέσω των μαθημάτων επιλογής, της πρακτικής άσκησης και της πτυχιακής εργασίας - και φυσικά μέσω των μεταπτυχιακών προγραμμάτων, που πλέον αποτελούν μονόδρομο.

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον αλλά σίγουρα η εκπαίδευση ΔΕΝ πρέπει να καθορίζεται από τις τρέχουσες συνθήκες στην αγορά εργασίας.

Μέχρι το 2050 δε θα νοείται ενήλικας άνθρωπος στον δυτικό κόσμο που να μην έχει επεκτείνει την εκπαίδευσή του μέχρι την ηλικία των 22-23 ετών. Αυτό θα συμβεί επειδή το προσδόκιμο όριο ζωής θα ξεπεράσει τα 85 ή 90 έτη και άρα οι πολίτες θα πρέπει να παραμείνουν ενεργοί μέχρι και την έβδομη δεκαετία της ζώης τους.

Η εκπαίδευση είναι καθοριστική στο να επιτευχθεί ισορροπία σε μια τέτοια μελλοντική κοινωνία τελείως διαφορετική από εκείνες των προηγούμενων αιώνων, που οι περισσότεροι 15χρονοι παρατούσαν το σχολείο και οι περισσότεροι άνθρωποι δε ζούσαν πάνω από 60 χρόνια.

Οι μεταλυκειακές σπουδές στον 21ο αιώνα θα γίνουν αναπόφευκτα μια φυσική συνέχεια της ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ φοίτησης στο σχολείο - θα είναι υποχρεωτικές, με επιλογή του γνωστικού αντικειμένου, αλλά πάντοτε με αυστηρές ακαδημαϊκές απαιτήσεις προκειμένου να εξασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή ευελιξία στους αποφοίτους.

Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο του προηγούμενου σχετικά το ότι υπάρχουν επιστημονικά αντικείμενα στα ΤΕΙ που Δεν θεραπεύονται σε πανεπιστημιακό τμήμα με την έννοια ότι ο τίτλος σπουδών απονέμεται μόνο σε Ανώτατο Ίδρυμα Τεχνολογικού Τομέα. Πχ Φυσικοθεραπευτής , Τεχνολόγος Τροφίμων, Λογοθεραπευτής, Εργοθεραπευτής κλπ. Τα υπόλοιπα αντικείμενα δημιουργούν μια έντονη σύγχυση καθώς υπάρχουν και σε πανεπιστημιακά τμήματα και αποδίδουν τίτλο σπουδών και τα πανεπιστημιακά τμήματα.... Νοσηλευτές Π.Ε , νοσηλευτές Τ.Ε , Πολιτικός μηχανικός Π.Ε Και Πολιτικός μηχανικός Τ Ε .

«Αν δεν είσαι οπαδός των λίγων και εκλεκτών δεν σε πειράζει να δημιουργηθούν νέα τμήματα ή ίσως ιδρύματα».

Πειράζει. Ακόμα και άπειρους υλικούς πόρους να είχαμε στη διάθεση μας πάλι θα έπρεπε να προτείνουμε κάτι καλύτερο ως σχέδιο από ένα "ανασήκωμα ώμων" - ας ιδρύσουμε και άλλα τμήματα ή εντελώς νέου τύπου ιδρύματα, τι πειράζει...

Αναφέρεστε και στο παράδειγμα της Νοσηλευτικής, ίσως και άλλων τμημάτων Επιστημών Υγείας (Φυσικοθεραπείας, Λογοθεραπείας κ.α.) - πόσες φορές και σε πόσα θέματα θα πρέπει να γραφτεί σε σχόλια ότι αυτά αντιπροσωπεύουν μόνο το 15% των τμημάτων ΤΕΙ;

Τα υπόλοιπα τμήματα είναι Διοίκησης Επιχειρήσεων, Οικονομικών και Μηχανικών.

Ειλικρινά, τα πανεπιστήμια αναβαθμίστηκαν επειδή κάποια στιγμή ιδρύθηκε ένα τμήμα Νοσηλευτικής σε αυτά;

Ή μήπως, εκτός από τις Πολυτεχνικές Σχολές, έπρεπε να αποκόψουμε και τις Οικονομικές Σχολές από τα Πανεπιστήμια;

Οι Ιατρικές να σχηματίσουν δικά τους αυτόνομα ιδρύματα - μόνο για Επιστήμες Υγείας.

Να μείνει μόνο η Φιλοσοφική, η Νομική και η Θεολογική - μέχρι να αποκοπούν και αυτές, σε ξεχωριστές οντότητες η καθεμία.

Ίσως η καλύτερη λύση ήταν ο νόμος πλαίσιο του 1982 να είχε διαλύσει τις σχολές σε ΟΛΑ τα πανεπιστήμια που είχαν ιδρυθεί έως τότε (ΕΚΠΑ, ΑΠΘ, ΕΜΠ, Παν. Πατρών, Παν. Ιωαννίνων, Παν. Κρήτης) και να τις επανιδρύσει, προκειμενου να ξεκινήσουν από το ίδιο σημείο εκκίνησης με τα τμήματα των ΤΕΙ και να μη νιωθουν αδικημένοι για δεκαετίες μετά οι απόφοιτοι και οι φοιτητές τους.

Αυτό πραγματικά θα ήταν ένα πρωτοποριακό σύγχρονο όραμα για την Ελλάδα του 21ου αιώνα: ένα hard reset σε όλη την ακαδημαϊκή παράδοση που καλλιεργήθηκε στον 20ο αιώνα στα πανεπιστήμια της χώρας με μοναδικό στόχο να ιδρυθούν νέου τύπου ανώτερα (ανώτατα) ιδρύματα, τα ΤΕΙ.

Η δική σας ιστορία ποια ακριβώς είναι; Περάσατε ως ΑΡΙΣΤΟΥΧΟΣ σε κάποιο τμήμα ΤΕΙ επειδή πιστέψατε ότι θα εξελισσότα σε κάτι αντίστοιχο του MIT (για τα ελληνικά δεδομένα, πάντοτε); Υπήρχε κάποιο μοναδικό γνωστικό αντικείμενο που προσφερόταν μόνο στα ΤΕΙ και δεν είχατε αλλη επιλογή;

Ή απλώς δεν περάσατε σε αντίστοιχες πανεπιστημιακές σχολές, που τώρα κατακρίνετε ως ελιτίστικες, αλλά τότε τις είχατε ανάμεσα στις πρώτες επιλογές;

Είναι πάντως αστείο να πιστεύει κάποιος ακόμα και το 2018 ότι τα ΤΕΙ όπως ιδρύθηκαν το 1983 είχαν ΔΗΛΩΜΕΝΟ στόχο να προσελκύσουν καθηγητές και ερευνητές από το εξωτερικό και να αναπτύξουν καινοτόμα προγράμματα σπουδών εφάμιλλα με τα πανεπιστημιακά στην Ελλάδα ή ακόμα καλύτερα.

Όχι μόνο η ιστορία, αλλά και η σημερινή πραγματικότητα σας διαψεύδουν ολοκληρωτικά: αν έχετε χρόνο, μπορείτε να διαβάσετε συνέντευξη του 2006 ενός εκ των συντακτών του νόμου του 1982.

Αναφέρει χαρακτηριστικά ως "επιτυχία" την αύξηση του ποσοστού εισακτέων - στο 50% - και για όλα τα υπόλοιπα ευθύνονται "αι περιστάσεις". Μα ευθύνη των κυβερνήσεων και των ακαδημαϊκών είναι ακριβώς να καταρτίσουν ένα σχέδιο για τα ΑΕΙ που να λαμβάνει υπόψη και τυχόν αντιξοότητες και κωλύματα - αλλιώς, απλώς θα πηγαίνουμε από καταστροφή σε καταστροφή και συνεχώς θα σπαταλάμε χρόνο.

α) Πόροι που διατέθηκαν σε ΤΕΙ θα μπορούσαν να διατεθούν σε πανεπιστήμια.

β) Από την συσσώρευση πόρων θα προέκυπτε κρίσιμη μάζα και θα αυτή θα επιδρούσε θετικά στην ποιότητα.

γ) Την διεύρυνση του ποσοστού των αποφοίτων τριτοβάθμιας οι οπαδοί της άποψης αυτής την βλέπουν αρνητικά.

Δύο προτάσεις γενικά σωστές, μία απολύτως λάθος: Μπορούμε να έχουμε και ΠΟΙΟΤΗΤΑ και ΑΥΞΗΣΗ ΕΙΣΑΚΤΕΩΝ.

Σίγουρα σε καμία εκπαιδευτική βαθμίδα δε θυσιάζουμε την ποιότητα για την ποσότητα αλλά φυσικά δε θα γυρίσουμε στη δεκαετία του '70, όπου μόνο ένας στους 7 αποφοίτους Λυκείου σπούδαζε.

Μονίμως αποφεύγετε να αναφερθείτε στην προϊστορία των ΤΕΙ. Όπως και στα πανεπιστήμια, δεν δημιουργήθηκαν από το πουθενά.

Το ΤΕΙ Αθηνών και το ΤΕΙ Πειραιά ενσωμάτωσαν τμήματα των ΚΑΤΕΕ.

Από τα ιστορικά δεδομένα προκύπτει ότι ακαδημαϊκοί της Πληροφορικής (δηλαδή, κάτοχοι Διδακτορικού, ερευνητές και καθηγητές) μπορούν κάλλιστα να προκύψουν και χωρίς τα ΤΕΙ.

Θεωρείτε σωστή την πρόταση αυτή, τον διαχωρισμό Τεχνολογικών Τμημάτων (Πολυτεχνεία) από τις άλλες πανεπιστημιακές Σχολές, για το μέλλον της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην Ελλάδα;

Για παράδειγμα, η Πληροφορική ως επιστήμη θα έπρεπε με ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ρύθμιση τη δεκαετία του '80 να διδάσκεται ΜΟΝΟ σε πρωην τμήματα ΚΑΤΕΕ (τα νεοσύστατα ΤΕΙ) και όχι στα πανεπιστημιακά;

Είχαν πιο αξιόλογο προσωπικό σε σχέση με τη Φυσικομαθηματική σχολή; Είχαν καλύτερες υποδομές σε σχέση με το Πολυτεχνείο Αθηνών; Είχαν οργανωμένα ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ;...

Σε ποια χώρα του εξωτερικού - τις οποίες συχνά επικαλείστε αν και αποφεύγετε πάλι να διαβάσετε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ούτε εκεί τα ΤΕΙ δε θεωρούνται ισοδύναμα με τα πανεπιστήμια - οι Σχολές Πληροφορικής έχουν ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΙ σε ιδρύματα, μακριά από τμήματα Μαθηματικών, Φυσικής, άλλων επιστημών και επίσης προϋπάρχοντα Μηχανικών, όπως οι ECE;

Βιβλιογραφικά οι καθηγητές των ΤΕΙ των δεκαετιών 1980 έως και 2000 έχουν ΜΗΔΕΝΙΚΟ έργο. Γιατί το ανεχόμαστε αυτό και επιμένουμε σε κάτι που προφανώς δεν λειτουργεί; Ίσως αντί μονίμως να νιώθετε μειονεκτικά και να θέτετε ερωτήματα σε άλλους για να απαντήσουν μπορείτε να κάνετε τη δική σας έρευνα - και να παρουσιάσετε κάτι από την ιστορία του ΤΕΙ Αθηνών της δεκαετίας του '80 που να είναι άξιο αναφοράς.

Σε προηγούμενη δημοσίευση αναφέρθηκε αναλυτικά ένας κατάλογος με αποφοίτους (που δεν ανέβηκε). Το τι πείθει προσωπικά εσάς, ως άτομο, λυπάμαι που το λέω δεν απασχολεί ιδιαίτερα τον υπόλοιπο κόσμο.

Εγώ πάντως το 1998 στο τμήμα Πληροφορικής του ΤΕΙ-Α είχα συμφοιτητές απόφοιτους του ΕΚΠΑ (Φυσικό, Γεωλογικό, κλπ) που είχαν δώσει κατατακτήριες στο ΤΕΙ. Μια χαρά χρησιμοποίησαν το πτυχίο του ΤΕΙ μετά την αποφοιτησή τους ως δεύτερο πτυχίο ή ως κύριο πτυχίο για διορισμούς στο δημόσιο, μεταπτυχιακά και διδακτορικά.
Όλη αυτή η θεωρία ότι δεν χρειαζόμασταν τα ΤΕΙ είναι θεωρία ολίγων που ήθελαν να έχουν μονοπώλειο μια μικρή αγορά εργασίας και αναπολούν εποχές που το 80% του πληθυσμού ήταν αγράμματο.
Στην πληροφορική πάντως ένας απόφοιτος ΤΕΙ είναι πιο καταρτησμένος, και πιο έτοιμος να δουλέψει σαν προγραμματιστής γιατί μαθαίνει γλώσσες προγραμματισμού την στιγμή που στο Πολυτεχνείο μαθαίνουν για πυκνωτές και ηλεκτρονικά κυκλώματα. Αυτοί πρέπει να αφιερώσουν περισσότερο προσωπικό χρόνο για να καταρτηστούν στα τεχνολογικά εργαλεία.
Επομένως χρειάζονται και τα ΤΕΙ στην αγορά και αντί να κλείνουν αυτά θα έπρεπε να μειωθούν οι θέσεις σε Πανεπιστήμια. Τα ΤΕΙ θα πρεπε να τροφοδοτούν την αγορά, και τα Πανεπιστήμια την Έρευνα. Ξεκάθαρα πράγματα.

Πολλοί θεωρούν την αύξηση των αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της τελευταίες δεκαετίες ως πρόβλημα. Χρεώνουν δε την αύξηση αυτή στα ΤΕΙ. Στο σκεπτικό τους ανήκει το εξής επιχείρημα: Πόροι που διατέθηκαν σε ΤΕΙ θα μπορούσαν να διατεθούν σε πανεπιστήμια. Από την συσσώρευση πόρων θα προέκυπτε κρίσιμη μάζα και θα αυτή θα επιδρούσε θετικά στην ποιότητα. Την διεύρυνση του ποσοστού των αποφοίτων τριτοβάθμιας οι οπαδοί της άποψης αυτής την βλέπουν αρνητικά. Δεν συμφωνούν όλοι οι Έλληνες πολίτες σε αυτήν την εκτίμηση. Η διεύρυνση του ποσοστού των αποφοίτων τριτοβάθμιας είναι διεθνές φαινόμενο που φυσικά δεν εμφανίζεται συγχρονικά σε όλες τις χώρες. Τέλος πάντων οι οπαδοί των λίγων και εκλεκτών θεωρούν ότι για την χώρα μας αυτό θα ήταν καλύτερο. Για τους οπαδούς Συσσώρευση είναι λογικό να επιχειρήσεις στα σημεία κρυσταλλώσης, στα πρώτα ιδρύματα που έχεις ξεκινήσει υποδομές και στα πρώτα τμήματα που έχουν δημιουργηθεί και έχεις προσλάβει αξιόλογο προσωπικό. Αν δεν είσαι οπαδός των λίγων και εκλεκτών δεν σε πειράζει να δημιουργηθούν νέα τμήματα ή ίσως ιδρύματα. Εάν σε πειράζει η αύξηση των αποφοίτων θα πρέπει να κοιτάς που δημιουργήθηκαν πρώτα. Το πρώτο τμήμα πληροφορικής είναι οι ΗΥ της Πάτρας. Και ακολουθούν τμήματα στα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά. Αν θεωρείς το να μορφώνονται θετικό μπορείς να είσαι πιο χαλαρός με αυτά. Αλλά και πάλι στην Αττική το έχεις στο Πανεπιστήμιο Πειραιά δύο τμήματα πληροφορικής και τμήμα και στο Χαροκόπιο είναι υπερβολή.
Μία άλλη άποψη που υπάρχει είναι η άποψη να διαχωρίζονται τα αντικείμενα που διδάσκονται σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Τα πανεπιστήμια είναι υπεύθυνα για τα σαφώς επιστημονικά και τα ΤΕΙ για τα πιο εφαρμοσμένα αυτά που δεν έχουν αποκτήσει επιστημονική αυτοτέλεια και καταξίωση. Πχ ο γιατρός στο πανεπιστήμιο και ο νοσηλευτής στο ΤΕΙ. Όταν θέλεις λοιπόν να κρατήσεις τέτοια στεγανά με διακηρυγμένο στόχο να μην θολώνουν οι διακρίσεις ΤΕΙ Πανεπιστημίου θα πρέπει να συνεχίσεις να ακολουθείς στις επόμενες ιδρύσεις τμημάτων την πολιτική που είχες στο πρώτο.
Εισπήδηση μπορεί να γίνει μόνο από την μία κατεύθυνση; Πάντως με την έρευνα δεν δικαιολογούνται αυτές οι ασυμμετρίες. Στο ερώτημα να μας υποδείξετε που καταγράφεται βιβλιογραφικά η απόκριση σας ήταν «Λογικό μια χώρα σαν την Ελλάδα να μην έχει μεγάλη παρουσία σε αυτές - αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπήρχαν πανεπιστημιακά τμήματα και αξιόλογοι καθηγητές.»
«Το 1946 στη Φυσικομαθηματική Σχολή του ΕΚΠΑ ιδρύθηκε -το πρώτο στην Ελλάδα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ και Ραδιοηλεκτρολογίας».» Οι οποίοι υπέστησαν ανοίκειο πόλεμο από τους ηλεκτρολόγους μηχανολόγους. Αλλά μετά ήρθαν καλύτεροι βάρβαροι. Τα ΚΑΤΕΕ, τα ΤΕΙ …
«Δεκάδες απόφοιτοι των Πανεπιστημίων … έκαναν ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ και ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ σε Πληροφορική … έχοντας αποφοιτήσει πριν το 1980» Πράγματι ούτε ένας απόφοιτος ΤΕΙ πριν το 1980 δεν έκανε μεταπτυχιακές σπουδές. Ισχύει και το αντίστροφο. Ούτε ένας δεν υπάρχει από αυτό το σύνολο που να μην πήρε διδακτορικό από το Harvard. Μαθηματικά ξέρετε πώς λύνεται αυτό το φαινομενικά παράδοξο.
Το award name dropping που δεν κάνατε με τους Κανελλάκη, Παπαδημητρίου (o Σιφάκης γιατί λείπει;) δεν με πείθει. Όλοι αυτοί ανδρώθηκαν επιστημονικά στο εξωτερικό. Η έρευνα εκεί έγινε. Και ο δεύτερος όταν επέστρεψε στην alma mater δεν έφυγε πολύ ομαλά.

Μεταπτυχιακά Διπλώματα Ειδίκευσης στην Ηλεκτρονική-Ραδιοηλεκτρολογία (Ρ/Η) και στον Ηλεκτρονικό Αυτοματισμό (Η/Α).

Ήταν στην ουσία conversion program για πτυχιούχους Μαθηματικών, Φυσικής και άλλων επιστημών σε τομείς της Πληροφορικής:

Τα μαθήματα σύμφωνα με το ΦΕΚ του 1972 ήταν διετή (4 εξάμηνα) και κάλυπταν αντικείμενα όπως: Αριθμητική Ανάλυση, Ψηφιακά και Αναλογικά Συστήματα, Συστήματα Αυτοματισμού, Επιχειρησιακή Έρευνα, Τηλεπικοινωνίες, Ειδικά θέματα Μαθηματικών και Φυσικής κτλ.

Αποκλείεται το κράτος να αναγνωρίσει ως ΠΕ δεκάδες χιλιάδες αποφοίτους ΤΕ. Ούτε λογικό είναι ούτε δίκαιο κάποιος που τελείωσε μια ανώτερη σχολή το 1985 να συγκρίνεται με τον αντίστοιχο απόφοιτο πανεπιστημίου της ίδιας εποχής.

Έχουν τεράστια ευθύνη και οι διοικήσεις των ΤΕΙ για αυτήν την κατάσταση των τμημάτων τους που χρονίζει.

Τώρα τι ακριβώς πρέπει να γίνει για τους πτυχιούχους ΤΕΙ μετά το 2015 ή το 2010 ή πιο παλιά για να μην αποκλειστούν από την αγορά εργασίας και τις μεταπτυχιακές σπουδές κανείς δεν ξέρει. Πρέπει να υπάρξει διακομματική συναίνεση για να κλείσει η εκκρεμότητα μέσα στα επόμενα χρόνια, κάτι μάλλον απίθανο.

Το ακαδημαϊκό έτος 1940 στο Πολυτεχνείο λειτουργούσαν 5 ανώτατες σχολές: Πολιτικών Μηχανικών,Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων, Αρχιτεκτόνων, Χημικών Μηχανικών και Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών.

Το διδακτικό προσωπικό αποτελείτο από 46 καθηγητές, οι 33 απ’ αυτούς είχαν κάνει σπουδές μηχανικού, ενώ 34 είχαν κάνει κύριες ή συμπληρωματικές σπουδές σε Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια ή πολυτεχνεία.

Τα κριτήρια εισαγωγής και οι απαιτήσεις της εκπαίδευσης ήταν υψηλά, με προεξάρχουσες τις γνωστικές απαιτήσεις στα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ και τη ΦΥΣΙΚΗ.

Μια απόπειρα μεταρρύθμισης των σπουδών στο ΕΜΠ έγινε το 1943-44, κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

Μεταξύ άλλων προέβλεπε σχετικά με τη Σχολή Μηχανολόγων - Ηλεκτρολόγων τη διαίρεση της Σχολής σε τμήματα: α) Μηχανολόγων Μηχανικών, β) Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, γ) Ναυπηγών Μηχανικών, δ) Ηλεκτρολόγων ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

Επίσης προέβλεπε ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή στις διπλωματικές εξετάσεις την ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΞΑΣΚΗΣΗ σε επιλεγμένα από το Πολυτεχνείο εργοστάσια για διάστημα τουλάχιστον 120 ημερών. Για την απόκτηση του διπλώματος απαιτούντο άλλες 60 μέρες πρακτική εξάσκηση.

Αυτά είναι τα δεδομένα ιστορικά στοιχεία.

Το Πολυτεχνείο Αθηνών δεν έγινε ένα σημαντικό ΑΕΙ επειδή απλώς ήταν το πρώτο τεχνολογικό πανεπιστήμιο στη σύγχρονη Ελλάδα του 20ου αιώνα. Ήταν οι καθηγητές και τα προγράμματα σπουδών του που αποτέλεσαν την εγγύηση για την ποιότητα των αποφοίτων του και συνέβαλαν στην καθιέρωσή του.

Το 1983, με βάση αυτό το πλαίσιο, δε χρειαζόταν προφανώς να ιδρυθεί ένα δεύτερο Τεχνολογικό Ίδρυμα Αθηνών, χωρίς καμία ακαδημαϊκή παράδοση (ΚΑΤΕΕ) και χωρίς σαφή προοπική ακαδημαϊκής ανάπτυξης (καθηγητικό προσωπικό χωρίς διδακτορικό δίπλωμα).

Τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν τα τελευταία 40 χρόνια αποδεικνύουν τα λάθη αυτής της επιλογής.

1) «Το θέμα τίθεται ως εάν τα ΤΕΙ μπαίνουν στα χωράφια των πανεπιστημίων».

Τα πανεπιστήμια σίγουρα προϋπήρχαν των ΤΕΙ, τα οποία αποτέλεσαν μετεξέλιξη των ΚΑΤΕΕ.

Θεωρείτε πως τα τμήματα Μηχανικών, Μαθηματικών, Φυσικής δεν είχαν δικαίωμα να αναπτύξουν προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στον νέο -τότε- χώρο της Πληροφορικής επειδή έπρεπε να αφήσουν το πεδίο ελεύθερο στα τμήματα των ΚΑΤΕΕ;

Με ποια ακαδημαϊκή λογική ένα ΑΕΙ (πανεπιστήμιο) δεν μπορεί να αναπτύξει τμήμα σε ένα νέο γνωστικό πεδίο και πρέπει να ιδρύσουμε ένα άλλου τύπου ιδρύματος (ΤΕΙ) μόνο για αυτό;

Γιατί τότε να σταματήσουμε εκεί - με τη δική σας λογική, έπρεπε να καταργηθούν και οι Πολυτεχνικές Σχολές από τα πανεπιστήμια ώστε να μην μπουν στα «χωράφια» των Σχολές Τεχνολογικών Εφαρμογών των ΤΕΙ.

Σε σχέση με την ίδρυση ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ σε πανεπιστήμια:

Το Εργαστήριο Αναγνώρισης Προτύπων ιδρύθηκε αρχικά το 1979 στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών.

Στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών την ίδια περίοδο δημιουργήθηκαν δύο κύκλοι σπουδών: του Ηλεκτρονικού και του Ενεργειακού Μηχανικού. Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν τρεις τομείς: Ηλεκτροεπιστήμης, Ηλεκτρικής Ισχύος και ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ. Από το 1984 οι κύκλοι σπουδών έγιναν τρεις, αφού προστέθηκε και τρίτος κύκλος, του ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ και Πληροφορικής.

Το 1946 στη Φυσικομαθηματική Σχολή του ΕΚΠΑ ιδρύθηκε -το πρώτο στην Ελλάδα Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ και Ραδιοηλεκτρολογίας».

Στα πλαίσια του παραπάνω μεταπτυχιακού Προγράμματος ιδρύεται, το 1972, δευτερη ειδίκευση «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΥ».

Οι επιστημονικές βάσεις δημοσιεύσεων μετρούν κυρίως τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Λογικό μια χώρα σαν την Ελλάδα να μην έχει μεγάλη παρουσία σε αυτές - αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπήρχαν πανεπιστημιακά τμήματα και αξιόλογοι καθηγητές.

Δεν ξεκίνησαν τα πάντα μετά τον νόμο του 1982, υπήρχαν ΑΕΙ και πιο πριν. Πανεπιστήμια, όχι ΤΕΙ.

@ bob mastoras

2) «Και ως προς τις δύο αυτές κατηγορίες έχει σημασία ποια τμήματα ιδρύθηκαν πιο νωρίς».

Όχι βέβαια. Είναι κυρίως θέμα ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ σπουδών.

Δεκάδες απόφοιτοι των Πανεπιστημίων (Μαθηματικοί, Φυσικοί, Μηχανικοί όλων των κατηγοριών) έκαναν ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ και ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ σε Πληροφορική (Δίκτυα, Σήματα, Ηλεκτρονική, Αλγορίθμους, Γλώσσεςς Προγραμματισμού, Τηλεπικοινωνίες, Βάσεις Δεδομένων κτλ.) έχοντας αποφοιτήσει πριν το 1980.

Υπάρχει βραβείο της ACM στο όνομα προπτυχιακού αποφοίτου του ΕΜΠ, ο οποίος ήταν καθηγητής στο γνωστικό αντικείμενο των Βάσεων Δεδομένων στις ΗΠΑ - ο συγκεκριμένος αποφοίτησε το 1976 και έλαβε διδακτορικό δίπλωμα το 1982, συνεργαζόμενος με έτερο απόφοιτο του ΕΜΠ (1972) ο οποίος ήταν καθηγητής Θεωρητικής Πληροφορικής επίσης σε καταξιωμένο ίδρυμα των ΗΠΑ.

Αυτό ήταν εφικτό επειδή υπήρχαν καθηγητές με διδακτορικό και τα προπτυχιακά μαθήματα συνέβαλαν σε υψηλό επίπεδο θεωρητικής κατάρτισης (όχι μόνο εργαστήρια και "εφαρμογές").

Πόσοι απόφοιτοι των τότε ΚΑΤΕΕ που να είχαν αντίστοιχη ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ πορεία; Κανένας.

Είναι δομικό το θέμα: Τα περισσότερα ΤΕΙ ακόμα και σήμερα υστερούν σε πολλά σημεία (θεωρητική κατάρτιση, εκπαιδευτικό προσωπικό) - τη δεκαετία του '80 τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα από άποψη μαθημάτων και καθηγητών.

"Επομένως, με ποια λογική ζητούν όλοι οι παλιοί απόφοιτοι ΤΕΙ ισοτίμηση με πανεπιστημιακό τίτλο σπουδών;"
Με την ίδια λογική που προβλέφθηκαν διαδικασίες ισοτίμησης σε όλες τις περιπτώσεις ιδρυμάτων τα οποία στο παρελθόν πανεπιστημιοποιήθηκαν. Δεν είναι μόνο απαίτηση των πτυχιούχων αλλά προπάντων υποχρέωση της πολιτείας.

@@ Tζωρτζ
Πολλές φορές αναφέρονται τα ΤΕΙ ως περίπου υπεύθυνα ως δημιουργοί ενός πληθωρισμού ακαδημαϊκών τίτλων αλλά και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Ένα δεύτερο που τους καταλογίζεται είναι η δημιουργία σύγχυσης ως προς τις αρμοδιότητες των αποφοίτων. Ότι δηλαδή τα όρια του απόφοιτου μίας Χ σχολής ΤΕΙ και ενός Υ τμήματος πανεπιστημίου δεν είναι διακριτά και ως προς αυτό ξέφυγαν από την αρχική τους αποστολή. Φυσικά την πρωταρχική ευθύνη την έχει το υπουργείο για ίδρυση νέων τμημάτων αλλά πέρα από αυτό ας δούμε το θέμα. Το θέμα τίθεται ως εάν τα ΤΕΙ μπαίνουν στα χωράφια των πανεπιστημίων. Και ως προς τις δύο αυτές κατηγορίες έχει σημασία ποια τμήματα ιδρύθηκαν ποιο νωρίς. Για αυτό συζητάμε εδώ.

«Σου εξηγούν όλοι ότι Τομείς Πληροφορικής υπήρχαν στα πανεπιστήμια πολλά χρόνια πριν την ίδρυση των ΤΕΙ.» Τα ΤΕΙ ιδρύθηκαν το 1983. Τομείς δημιουργήθηκαν με τον νόμο πλαίσιο του 1982. Πολλά χρόνια πριν δεν υπήρχαν λοιπόν «τομείς». Υπήρχαν έδρες και το τμήμα ΗΥ της Πάτρας.

«Το επίπεδο των ΤΕΙ της δεκαετίας του '80 δεν μπορεί να συγκριθεί με το πανεπιστημιακό επίπεδο.» Ως προς την έρευνα στην πληροφορική αυτή καταγράφεται στην δημόσια βάση δεδομένων dblp. Έχει λοιπόν ενδιαφέρον να μας αναφέρεις ποιους ερευνητές σε ελληνικά ΑΕΙ έχει υπ όψιν σου στο dblp στην δεκαετία του 80 και του 70 αφού υπήρχαν τομείς «πολλά χρόνια πριν την ίδρυση των ΤΕΙ». Για να καταλάβουμε δηλαδή.

Σου εξηγούν όλοι ότι Τομείς Πληροφορικής υπήρχαν στα πανεπιστήμια πολλά χρόνια πριν την ίδρυση των ΤΕΙ. Άρα προφανώς δεν ισχύει ότι χρειαζόταν η Ελλάδα τμήματα ΤΕΙ για να βγουν επιστήμονες και επαγγελματίες Πληροφορικής.

Συγκρίνετε αριθμούς λες και τα τμήματα είναι πορτοκάλια. Όμως ακόμα και στα φρούτα κοιτάμε όχι μόνο την ποσότητα αλλά και την ποιότητα.

Το ίδιο και με τα ακαδημαϊκά ιδρύματα: Το επίπεδο των ΤΕΙ της δεκαετίας του '80 δεν μπορεί να συγκριθεί με το πανεπιστημιακό επίπεδο. Τι είδους καθηγητές είχαν, τι μαθήματα και τι έρευνα έκαναν τα ΤΕΙ από το 1980 μέχρι το 2000;

Επομένως, με ποια λογική ζητούν όλοι οι παλιοί απόφοιτοι ΤΕΙ ισοτίμηση με πανεπιστημιακό τίτλο σπουδών;

Τα πανεπιστήμια εξελίσσονται κι αυτά αλλά πάντοτε υπήρχαν συγκεκριμένα κριτήρια που εξασφάλιζαν το ακαδημαϊκό επίπεδο - διδασκαλία θεωρητικών μαθημάτων, καθηγητές με διδακτορικό, πραγματοποίηση έρευνας.

Δεν μπορεί να εκβιάζονται οι νέοι φοιτητές. Συγκεκριμένα, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής έχει 26 νέα τμήματα, ορισμένα μάλιστα πρέπει να συγχωνευτούν για να παρέχουν καλύτερες σπουδές - αυτό προέχει, αντί να ασχολούνται όλοι με τις ισοτιμήσεις των αποφοίτων των παλιών 42 τμημάτων.

@15 Οκτ 2018 20:00

Τα θέματα που αναπτύσσεις είναι παντελώς άσχετα με το ερώτημα που σου έθεσα αρχικά. Τα γραφόμενά σου μου θυμίζουν αυτό που λέμε "πετάω την μπάλα στην εξέδρα".
Επειδή είμαι και κάποιας ηλικίας, γνωρίζω πολύ καλά τι μαθήματα προσέφεραν τα τμήματα μαθηματικών και φυσικών των ελληνικών πανεπιστημίων. Μαθηματικός μου έκανε το μάθημα πληροφορικής στο φροντιστήριο, μαθηματικός στο λύκειο, κυριως μαθηματικοί και φυσικοί στο ΤΕΙ.
Και κάτι τελευταίο. Επειδή έχω σπουδάσει και σε ΤΕΙ και σε πολυτεχνική σχολή Πανεπιστημίου της Ελλάδα, σε διαβεβαιώνω ότι μια χαρά υψηλό επίπεδο είχε η Σχολή Τεχν. Εφαρμογών του ΤΕΙ Αθήνας και δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα επί της ουσίας με την ίδρυση του ΠΑΔΑ.... Η ισοτίμηση λοιπόν των πτυχίων των αποφοίτων είναι μια διαδικασία που έπρεπε να είχε προβλεφθεί προτού ιδρύθει το ΠΑΔΑ. Και εδώ βρίσκονται οι τεράστιες ευθύνες Υπουργού και Καθηγητών!

@Sowln δεν γνωρίζω αν ζεις στην Ολλανδία και όχι στην Ελλάδα, αλλά αν δεν το έχεις πληροφορηθεί ακόμα, τα ΤΕΙ Ελλάδας καταργήθηκαν/απορροφήθηκαν/συγχωνεύθηκαν (ίσως εκτός του ΤΕΙ Κρήτης). Άρα, για ποιες διαδικασίες και για ποια ΤΕΙ και για ποιους όρους και πράσινα φώτα θα τους δοθεί δικαίωμα για εκπόνηση διδακτορικού;

Στα υπόλοιπα μπερδεύτηκα για το τι θες να πεις. Τέλος, λες ΤΕΙ Ελλάδας>ΤΕΙ Ολλανδίας (αν και ο πτυχιούχος ΤΕΙ Ολλανδίας στην Ελλάδα μέσω του ΔΟΑΤΑΠ από όσο γνωρίζω για πτυχίο ΤΕΙ Ελλάδας του αναγνωρίζει): πού το βρήκες αυτό να ισχύει; Έχεις κάποια πηγή;

@Tomas Paschalis δεν ξέρω ποια "διαδικασία ισοτίμησης" θα σε ικανοποιήσει (πέρα από τις κατατακτήριες που ξέρουμε και λένε όλοι), αλλά ενημερωτικά τώρα επικρατεί μπάχαλο στο Παν. Δυτικής Αττικής μιας και δεν υπάρχουν χρήματα και καθηγητές να "τρέξουν"παράλληλα τα νέα προγράμματα με τα προηγούμενα ΤΕΙ (οι φοιτητές ΤΕΙ ψάχνονται ποια μαθήματα πρέπει να παρακολουθήσουν στα νέα προγράμματα) και εσύ θες εξτρά κοστοβόρα προγράμματα ισοτίμησης για όλους τους παλιούς φοιτητές όλων των ΤΕΙ όλων των κλάδων. Χλωμό...

Οι απόφοιτοι του τμήματος Τροφίμων του AUA δεν είναι γεωπόνοι, είναι Επιστήμονες των Τροφίμων και της Διατροφής του Ανθρώπου.

Ας διαβάσουν όλοι τον Οδηγό Σπουδών και τα προσφερόμενα μαθήματα.

https://www.esos.gr/arthra/59336/diavoyleysi-apo-geoponiko-panepistimio…

Ξεκάθαρα το ολλανδικό κράτος ΔΕΝ αναγνωρίζει τα πτυχία ΤΕΙ ως ισότιμα με τα πανεπιστημιακά.

Ούτε τα ολλανδικά πανεπιστήμια δέχονται ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ τους αποφοίτους ΤΕΙ για μεταπτυχιακό (εξετάζουν κατά περίπτωση). Οι ιστοσελίδες είναι απολύτως έγκυρες και ενημερωμένες μέχρι και το 2018.

Δεν είναι θέμα ονομασίας, αιτία ήταν και παραμένει ο διαχωρισμός και το ελλιπές επιστημονικό υπόβαθρο που κουβαλούν σαν βαρίδια τα τμήματα ΤΕΙ.

Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, ειδικά σε μια χώρα που δεν έχει ανεπτυγμένη βιομηχανική παραγωγή για να απορροφήσει τεχνικές ειδικότητες. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από ενιαία και ισχυρά ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ όχι κατακερματισμό των ΑΕΙ σε διάφορες κατηγορίες.

Tα τμήματα Μηχανικών, Μαθηματικών και Φυσικής προσέφεραν μαθήματα Προγραμματισμού και Αλγορίθμων αρκετά χρόνια πριν το 1980.

Το επίπεδο των γνώσεων αποφοίτων από τις πανεπιστημιακές σχολές ήταν και είναι ιδιαίτερα υψηλό - είναι γνωστό άλλωστε πως πολλοί απόφοιτοι Πολυτεχνείου είχαν εκλεγεί καθηγητές Πληροφορικής σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ πολύ πριν ιδρυθούν τμήματα στην Ελλάδα.

Αλίμονο αν τα πανεπιστήμια της χώρας δεν ανέπτυσσαν τμήματα για σπουδές Πληροφορικής, Τηλεπικοινωνιών και Ηλεκτρονικών Συστημάτων επειδή ιδρύθηκαν τα ΤΕΙ το 1983, στα οποία δίδασκαν καθηγητές χωρίς καν διδακτορικό.

" @Solwn έχεις παραθέσει συνδέσμους από ΤΕΙ και Πανεπιστήμια, δηλαδή ιδρύματα με διαφορετικό εκπαιδευτικό προσανατολισμό. Αν δεις στο nuffic (Ολλανδικός Οργανισμός) για την Ελλάδα, διαχωρίζει για τον κλάδο που περιγράφεις (τρόφιμα) τα πτυχία πανεπιστημίων (5ετή με 4ετή) και ΤΕΙ (4ετή), γιατί δεν είναι ίδια μεταξύ τους, όπως ακριβώς και για τους Ολλανδούς τα universiteit τους (ΑΕΙ πανεπιστημιακού τομέα, που προσφέρουν BSc, MSc, PhD) και τα hogeschool τους (ΑΕΙ τεχνολογικού τομέα, που προσφέρουν BSc, MSc)."

Τα περισσότερα ΑΕΙ Τεχνολογικού Τομέα της Ολλανδίας δεν έχουν ουδεμία σχέση με τα ΤΕΙ της Ελλάδας , καθώς τα τελευταία έχουν εδώ και κάποιους μήνες πάρει το δικαίωμα (υπό όρους ) να ξεκινήσουν τις διαδικασίες για εκπόνηση τρίτου κύκλου σπουδών όταν τα αντίστοιχα ΑΕΙ ΤΤ της Ολλανδίας δεν έχουν το δικαίωμα έως τώρα τουλάχιστον. Αυτο στην πράξη ξέρεις τι σημαίνει? Ότι τα ΤΕΙ (συγκεκριμένα ιδρύματα όχι ολα ) έχουν "ξεπεράσει" τον τεχνολογικό τους ρόλο και έχουν defacto πανεπιστημιακά προγράμματα. Τα περισσότερα sites ( αν όχι όλα) δεν είναι ενημερωμένα για τις σπουδαίες αλλαγές που πέτυχαν τα ΤΕΙ τα τελευταία χρόνια. Οπότε μην συγκρίνεις τα ολλανδικά "TEI" με τα ελληνικά.

Επίσης να σου θυμίσω, ότι ο όρος Ινστιτούτο Τεχνολογίας ή τεχνικό Πανεπιστήμιο ή τεχνολογικό Πανεπιστήμιο προκαλεί σύγχυση καθώς σε κάθε χώρα υποδηλώνει κάτι διαφορετικό. Σε κάποιες χωρίς (αρκετές θα έλεγα) τα τεχνολογικά ινστιτούτα περιλαμβάνουν τεχνικές σχολές πχ Μηχανολόγων, ηλεκτρολόγων αντίστοιχες Πολυτεχνικές δικές μας δηλαδή. Επίσης σε πάρα πολλές χώρες οι 5ετεις δικές μας Πολυτεχνικες σπουδάζονται 4 και 3,5 χρόνια. Παραδείγματα πχ τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου - Σχολή χημικών μηχανικών , 4 χρόνια , 240 ects.

@Τμήματα Πληροφορικής στα Πανεπιστήμια
Άρα, στα μέσα της δεκαετίας του 80 είχαμε 2 μόνο Τμήματα Πληροφορικής στα Πανεπιστήμιά μας (στα ΤΕΙ είχαμε τουλάχιστον 3 τμήματα έως τα μέσα της δεκαετίας!!!). Συνεπώς είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι η συγκεκριμένη επιστήμη θεραπεύεται από τα πανεπιστήμια της χώρας πριν από τη δημιουργία των ΤΕΙ, δεδομένου ότι τα περισσότερα τμήματα πληροφορικής πανεπιστημίων ιδρύθηκαν μετά από αυτά των ΤΕΙ Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης.

Υπάρχει Τμήμα Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής του Ανθρώπου.

Επιπλέον, Χημικοί, Βιολόγοι, Χημικοί Μηχανικοί και άλλες ειδικότητες ασχολούνται παραδοσιακά με τον συγκεκριμένο κλάδο, τόσο σε ερευνητικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Δε χρειαζόμαστε τα τμήματα του ΤΕΙ Αθηνών.

Το πρώτο τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Η/Υ δημιουργήθηκε στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών (ίδρυση 1979, λειτουργία από το 1980), κυρίως από καθηγητές του τμήματος Ηλεκτρολόγων.

Αυτό ήταν το πρωτοπόρο τμήμα στον χώρο της Τεχνολογίας Υπολογιστών, Πληροφορικής και Επικοινωνιών στα ΑΕΙ στην Ελλάδα.

Το τμήμα Επιστήμης των Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης εξέλεξε τους πρώτους καθηγητές του το 1981 και άρχισε να λειτουργεί το 1984 οπότε δέχθηκε και τους πρώτους προπτυχιακούς φοιτητές. Το πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών του Τμήματος άρχισε να λειτουργεί το 1985 ως «Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στην Επιστήμη Υπολογιστών».

Στο ΕΚΠΑ, το 1986 λειτουργεί «Διατμηματικό Πρόγραμμα Σπουδών στην
Επιστήμη των Υπολογιστών και των Τηλεπικοινωνιών», μεταξύ των τμημάτων Μαθηματικών και Φυσικής. Οι πρώτοι πτυχιούχοι του Τμήματος
αποφοίτησαν το 1990. Το 1989 ιδρύεται ως αυτόνομο τμήμα Πληροφορικής ενώ το 2000 μετονομάζεται σε Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών.

Εκτός αυτών, πάρα πολλοί Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί είχαν το απαιτούμενο υπόβαθρο για να κάνουν ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ και να εκλεγούν καθηγητές Πληροφορικής σε πανεπιστήμια του εξωτερικού .

@ΔΚ
«διαδικασία ισοτίμησης προφανώς είναι οι κατατακτήριες εξετάσεις»
Οι κατατακτήριες εξετάσεις φυσικά και δεν είναι διαδικασίες ισοτίμησης. Στις κατατακτήριες μπορεί να δώσει ο κάθε πτυχιούχος οποιαδήποτε στιγμή θελήσει και να αποκτήσει δεύτερο πτυχίο σε όποιο αντικείμενο ο ίδιος επιλέξει.
Τα ΤΕΙ αυτή τη στιγμή αλλάζουν χαρακτήρα νομικά. Στην ουσία είναι defacto πανεπιστήμια, όπως εξάλλου το έχει παραδεχτεί πλέον και η πλειονότητα της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Εξακολουθείς όμως εσύ και οι υποστηρικτές σου να μην απαντάτε στο ερώτημά μου. Πείτε έστω και μια περίπτωση στο παρελθόν που ιδρύματα άλλαξαν χαρακτήρα και δεν προβλέφθηκαν διαδικασίες ισοτίμησης των παλαιών με τα νέα πτυχία.

Αγαπητοί συνάδελφοι,
Δεν μπορούν να ισοτιμηθούν κατευθείαν τα πτυχία των ΤΕΙ με τα νέα των Πανεπιστημίων. Κατ’ αρχάς τα νέα τμήματα έχουν περισσότερα μαθήματα.
Αυτό που θα ήταν λογικό να γίνει, είναι να μπορούν όσοι απόφοιτοι θέλουν, ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΤΑΚΤΗΡΙΕΣ:
1) να δώσουν τα επιπλέον μαθήματα που έχει το πρόγραμμα σπουδών του τμήματός τους (πχ. είχες παρακολουθήσει 45 και τώρα το νέο πρόγραμμα έχει 50, τότε πρέπει να δώσεις 5 μαθήματα)
2) αν το νέο πρόγραμμα σπουδών δεν περιέχει πρακτική άσκηση, και ο απόφοιτος έχει κάνει, τότε αυτή να μετράει για 2-3 μαθήματα
2) αν κάποιος έχει σχετικό μεταπτυχιακό, θα πρέπει να προσμετρηθούν τα μαθήματα που είναι σχετικά με το προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών
3) αν κάποιος έχει σχετικό διδακτορικό, να του δώσουν κατευθείαν ισοτίμηση (Αυτό πρέπει να γίνει διότι υπάρχουν πολλοί καθηγητές στο ΠΔΑ που έχουν βασικό πτυχίο ΤΕΙ. Αν δεν γίνει, τότε οι φοιτητές θα βλέπουν τους καθηγητές τους στο διπλανό θρανίο)