Το περιεχόμενο σπουδών των μελλοντικών Εκπαιδευτικών αποτελεί καθοριστική παράμετρο για την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Εκτός από την Παιδαγωγική Επάρκεια, απαιτείται ενδελεχής γνώση διαφορετικών γνωστικών αντικειμένων, αφού ο εκπαιδευτικός στην ελληνική πραγματικότητα καλείται να διδάξει γνωστικά αντικείμενα (π.χ. ιστορία, χημεία κ.ά.), για τα οποία δεν έχει πραγματοποιήσει ανάλογες προπτυχιακές σπουδές.
Ως λύση στο πρόβλημα θεωρείται η θεσμοθέτηση ενός νέου κύκλου σπουδών, διάρκειας δύο εξαμήνων, ώστε οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί να αποκτήσουν την αναγκαία Παιδαγωγική Επάρκεια.
Στην πράξη το Ενιαίο Πρόγραμμα Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας είναι ανεφάρμοστο. Στα μεγάλα πανεπιστήμια (π.χ. ΕΚΠΑ, ΑΠΘ) θα είναι αδύνατον να ενταχθούν στο πρόγραμμα αυτό χιλιάδες ενδιαφερόμενοι φοιτητές. Σε περιφερειακά πανεπιστήμια (π.χ. Αιγαίου) δεν μπορεί να εφαρμοστεί, λόγω της γεωγραφικής διασποράς των τμημάτων.
Η ρύθμιση αυτή, ειδικά για πολλά τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής, στερεί τους πτυχιούχους τους από κάθε επαγγελματικό δικαίωμα.
Μετά τα ανωτέρω ερωτάται η κα Υπουργός:
- Εξαντλήθηκαν τα περιθώρια, ώστε οι πτυχιούχοι των «καθηγητικών σχολών» να αποκτήσουν στον πρώτο κύκλο σπουδών τους την αναγκαία Διδακτική και Παιδαγωγική Επάρκεια;
- Ποιο θα είναι το περιεχόμενο των ρυθμίσεων, που θα αντικαταστήσει το νόμο Γαβρόγλου, για τις διαδικασίες πρόσληψης των Εκπαιδευτικών στο Δημόσιο;
Η ερωτώσα βουλευτής
Χαρά Κεφαλίδου
Το ΠΑΔΟΚ ουσιαστικά δεν έχει πρόταση (ούτε και για τα άλλα θέματα της εκπαίδευσης) και έτσι πθσωγυρίζει στα παλιά και γνώριμα του μονοπάτια!