Η Ελλάδα να είναι πρωτοπόρο και ιδρυτικό μέλος της διαδικασίας της Μπολόνια, αλλά δεν έχει κυρώσει τον πρόδρομο της Μπολόνια, που ήταν η Σύμβαση της Λισαβόνας για την ακαδημαϊκή αναγνώριση, δήλωσε σήμερα στη Βουλή ο πρόεδρος του ΔΟΑΤΑΠ Ορέστης καλογήρου κατά τη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου παιδείας, και τόνισε τα εξής:
- Η Σύμβαση της Λισαβόνας για την ακαδημαϊκή αναγνώριση, την οποία με πολλή χαρά άκουσα εδώ και καιρό ότι ο Υπουργός Παιδείας έχει εξαγγείλει δημόσια ότι θα φέρει με νόμο για κύρωση στη Βουλή το αμέσως προσεχές διάστημα, ξεκίνησε το 1997.
- Την έχουν κυρώσει οι 46 από τις 47 χώρες του ευρωπαϊκού χώρου ανώτατης εκπαίδευσης. Η 47η είναι η Ελλάδα, η μόνη που δεν την έχει κυρώσει. Είναι λίγο παράξενο αυτό γιατί η Ελλάδα είναι από τις ιδρυτικές χώρες της διαδικασίας της Μπολόνια του 1999, η οποία ακριβώς προήλθε από την πρωτοβουλία της Λισαβόνας.
- Μία Σύμβαση, επιτρέψτε μου να πω αυτό που έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, η οποία τα τελευταία αρκετά χρόνια, 6, 7, 8 χρόνια ίσως, συμβάλλει αποφασιστικά σε ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο ανώτατης εκπαίδευσης, στην αναγνώριση μέσω ενός tool kit, μιας εργαλειοθήκη, της δυνατότητας σε πρόσφυγες, που τυγχάνουν διεθνούς προστασίας, να μπορούν να συνεχίζουν τις σπουδές τους στις χώρες του ευρωπαϊκού προγράμματος εκπαίδευσης. Αυτό είναι μια ιστορία της Συνόδου της Σύμβασης της Λισαβόνας εξ ολοκλήρου.
- Η κύρωση της Σύμβασης της Λισαβόνας θα μας δώσει μεγαλύτερη ώθηση για να γίνουμε ακόμη πιο διακριτοί και ακόμη πιο σημαντικοί στον ευρωπαϊκό χώρο ανώτατης εκπαίδευσης στην Ευρώπη.
Το πιο σημαντικό απ΄όλα είναι να σπουδάζουν τα παιδιά σε μια χρήσιμη σχολή την επιστήμη ή την τέχνη που τους αρέσει, που τους ενθουσιάζει ή αυτή που προτιμούν ύστερα από μια πλήρη επαγγελματική ενημέρωση κι έναν αναγκαίο προσανατολισμό και να αποφοιτούν σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα με την αρωγή της Πολιτείας όταν χρειάζεται. Να πιάνουν τόπο οι θυσίες των γονέων.
Η εργασία έπειτα και οι αναγκαίες επιμορφώσεις να είναι ένα ευχάριστο ταξίδι προς τη μακρινή Ιθάκη, αφού είναι βέβαιο ότι πολλές αλλαγές και δυσκολίες θα αντιμετωπίσουν στην επαγγελματική τους ζωή. Και να μένουν στον τόπο τους ή έστω κοντά σ΄αυτόν.
Ρήμαξε η ύπαιθρος χώρα, ρήμαξαν οι μικρές πόλεις, παντού γέρους, γριές και απόμαχους βλέπεις και λίγα παιδιά.