Λίγοι μήνες μόνο πέρασαν από τον Οκτώβριο του 2019 όταν το Υπουργείο Παιδείας, μέσω επιστολής της κας Κεραμέως, ζητούσε από την Ομοσπονδία μας να καταθέσει προτάσεις για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Έχοντας νωπή την εντολή του τελευταίου μας Συνεδρίου, με προτάσεις για τα Ιδρύματά μας, με προτάσεις για οικονομικά και θεσμικά θέματα που απασχολούν τον κλάδο μας, μεταξύ των οποίων και για τη δυνατότητα ακαδημαϊκής εξέλιξης των μελών μας και συμμετοχής μας στο ακαδημαϊκό έργο, προσπαθήσαμε επανειλημμένα να έχουμε μια συνάντηση με την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Μια συνάντηση που ουδέποτε έγινε, διότι, όπως φαίνεται, οι προτεραιότητες του Υπουργείου ήταν άλλες και οι δηλώσεις για διάλογο προσχηματικές. Αντί διαλόγου, το Υπουργείο επιλέγει τη χρονική στιγμή της μεγάλης υγειονομικής κρίσης, όταν όλη η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε συνθήκες καραντίνας, να καταθέσει ένα νομοσχέδιο για την Παιδεία, που αποτελεί μνημείο ταξικών διαχωρισμών, καταστρατήγησης της σύγχρονης παιδαγωγικής και στέρησης δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ένα νομοσχέδιο που δεν θίγει και δεν επιλύει κανένα επείγον ζήτημα της Παιδείας, ώστε να δικαιολογείται η απαράδεκτη διαδικασία κατάθεσής του, με τους εκπαιδευτικούς φορείς στο σπίτι τους και τη Βουλή να υπολειτουργεί.
Φαίνεται ωστόσο ότι, παραβλέποντας πλήρως το ακαδημαϊκό μας έργο και τη σημαντική προσφορά μας στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, κρίθηκε επείγουσα η ανάγκη να μας αφαιρεθεί το δικαίωμα συμμετοχής στην εκλογή του φυσικού μας προϊσταμένου, δείχνοντας ξεκάθαρα πώς αντιλαμβάνεται το Υπουργείο την έννοια της δημοκρατίας και της συμμετοχής. Δηλαδή με τον αποκλεισμό διδακτικού και άλλων κατηγοριών προσωπικού από εκλογικές διαδικασίες και επιπλέον με αλλοίωση των εκλεκτορικών σωμάτων. Κάποιες από αυτές θα διεξάγονται πλέον με διαφορετική ουσιαστικά σύνθεση εκλεκτόρων στην ίδια εκλογική διαδικασία!
Όπως κάθε οργανικό κομμάτι της ακαδημαϊκής κοινότητας, στοιχείο που αποδεικνύουμε καθημερινά, με το διδακτικό, το επιστημονικό και το ερευνητικό μας έργο, διεκδικούμε δικαίωμα ισότιμης ψήφου σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες και απόσυρση του άρθρου 62. Άλλωστε από το 1982 (ν.1268/82) μέχρι σήμερα, ουδέποτε είχαμε αποκλειστεί από την ανάδειξη των Αρχών Διοίκησης των Ιδρυμάτων πλην μιας μικρής εξαίρεσης το 2011 (ν.4009/2011).
Αν ενδιαφερόταν το Υπουργείο, θα (ανα)γνώριζε τη μεγάλη μας συνεισφορά στην διατήρηση της ακαδημαϊκής λειτουργίας, τόσο κατά την οικονομική, όσο και κατά την πρόσφατη υγειονομική κρίση της χώρας μας.
-Πίσω από αυτόν τον ιδιότυπο αυταρχισμό, αφήνεται επιπλέον χώρος σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα.
-Πίσω από τα ξενόγλωσσα και τα θερινά τμήματα των Πανεπιστημίων, κρύβεται η κατάργηση, και με το νόμο, της δωρεάν Παιδείας.
-Πίσω από την αύξηση μαθητών στα Τμήματα Νηπιαγωγείων, Γυμνασίων και Λυκείων κρύβεται η απαξίωση του δημόσιου σχολείου και, πλέον, υγειονομικοί κίνδυνοι.
-Πίσω από τον αποκλεισμό των ενηλίκων από την πολύπαθη τεχνική/επαγγελματική εκπαίδευση, κρύβονται τα συμφέροντα ιδιωτικών σχολών κατάρτισης.
-Πίσω από την αύξηση των εξεταζόμενων μαθημάτων, την Τράπεζα Θεμάτων και τη «βάση του 10», κρύβεται η εξωσχολική ιδιωτική εκπαίδευση.
-Πίσω από την τιμωρητική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και πίσω από τη στέρηση του δικαιώματος ψήφου, κρύβεται ένας ιδιότυπος αυταρχισμός με εκσυγχρονιστικό προσωπείο .
Τα προβλήματα της εκπαίδευσης δεν λύνονται με αυταρχισμό και κατάργηση του διαλόγου. Τέτοια μέτρα δεν θα περάσουν!
Θεωρούμε ότι το νομοσχέδιο θα πρέπει να αποσυρθεί, διότι δεν προωθεί καμία τομή, αντιθέτως, με τη λογική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και χωρίς διάλογο με την ακαδημαϊκή και εκπαιδευτική κοινότητα, είναι καταδικασμένο να αποτύχει.
Συντασσόμαστε με τις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών (ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΟΙΕΛΕ) και ζητούμε και τη δική τους υποστήριξη στον δίκαιο αγώνα της δικής μας Ομοσπονδίας για το δημόσιο, δωρεάν και υψηλού επιπέδου Πανεπιστήμιο. Ζητούμε τη συστράτευση των Ομοσπονδιών ΔΕΠ, ΕΕΠ, ΕΤΕΠ και Διοικητικών Υπαλλήλων των Πανεπιστημίων σε κοινό αγώνα.
Π.Ο.Σ.Ε.Ε.ΔΙ.Π. ΑΕΙ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΙΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΥ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΕΙ
Ο Πρόεδρος Ο Γ. Γραμματέας
Δρ. Νίκος Παραλυκίδης Δρ. Χαράλαμπος Μπράτσας
"μπορείτε να υποδείξετε μια χώρα του πολιτισμένου κόσμου όπου γίνεται αυτό";
Ποιό αυτό? Το να έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν, λιγότεροι? Δεν είναι χώρα του πολιτισμένου ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ, κόσμου τότε. Και καθόλου δεν με απασχολεί, εάν τη λένε Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία ή Αυστρο-Ουγγαρία.
Ποιά Δημοκρατία, φοβάται τις περισσότερες φωνές(ψήφους-γνώμες-απόψεις)? Και η συμπαθής καθαρίστρια θα έπρεπε να έχει λόγο, για το χώρο που ανήκει-εργάζεται. Στις Δημοκρατίες είπαμε πάντα.
Και το Πανεπιστήμιο τί είναι, αν όχι κορυφαίος χώρος-θεσμός-φορέας που την αντιπροσωπεύει, αν όχι, και που την προστατεύει! Όποιος λοιπόν υποστηρίζει το άρθρο(έναν βλέπω), έχει σκοπιμότητα. Μεγάλη και ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ.-